Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
30-05-2011
Het gaat beter,...
Hallokes allemaal,
Wat een zalig weertje hé,...het laadt helemaal de batterijen op ,...en dat heb ik nodig hé,..maar het begint te lukken,..Ik ben heel content over de voorbije week,ik voel dat het stillekes aan de goede kant opgaat,...vooral fysiek dan ,mentaal is het nog een beetje een rollercoaster in mijn hoofd ,..en dit omdat ik nu echt al een beetje de kracht gevonden heb om alles op een rijtje te zetten,stilletjes aan begin ik door het bos de bomen weer te zien en begin ik mijn werkpunten te zien ,..
De voorbije week had ik veel fijne momenten,dinsdag hadden we een etentje voor onze vriend Hugo die jarig was en we hebben hem verrast ,echt wel spannend om te doen,..Wanneer ik naar school belde hoorde ik ook wel telkens goed nieuws over genieten van mijn kids,..en dat zijn geloof me ,heel fijne dingen om te horen,..Zaterdag hadden we dan het communiefeest van Kyano en dit was ook weer heel fijn om samen te genieten met onze vrienden en mijn schattekes want mijn robbedoesje was in topvorm en moest heel de feestzaal bij elkaar kraaien en zus ja,die zat daar weer te glunderen,...Gisteren was het dan schoolfeest in Aartrijke en er was er een optreden van Davy Gilles en Laura lynn,..dus dat was ambiance en zo kon mama even haar laten gaan en genieten in het bijzijn van haar kids,..Gisterenavond stak ik dan ook 2 blije kids moe maar voldaan in hun bedje in school;Ik kon gisterenavond in lange tijd weer eens zeggen dat ik echt een fijn en goed weekend had,...Wat een opluchting,...
Ik voel wel nog steeds dat de oude Ann nog niet terug is,..mijn geheugen laat me serieus in de steek,..concentreren lukt me nog niet ,..daarjuist had ik enkele foto's op mijn pc gezet en ja,ik vind ze niet direct terug,..Aan die dingen voel ik dat er nog wat werk is,..maar het komt hé ,...Ik voel me echt een ander mens worden en dit is zo fijn dat ik weer wat meer ademruimte heb ,want ik voelde me verstikt in mezelf en alles,...ik voel ook dat ik echt de odige rust moet nemen,..s'Middags heb ik nog mijn dutje nodig ,maar erna kan ik toch weer iets doen,..Zie me hier nu schrijven,..ben precies trots op mezelf ,maar op zoek gaan naar jezelf ,jezelf terugvinden in deze moeilijke situatie die er nu éénmaal is met de kids is niet zo evident ,maar toch doe ik mijn best en dat vind ik alle positief want zelfkennis is het begin van alle wijsheid zeggen ze toch,..
Weet je,zaterdag op het communiefeest was er daar telkens een klein meisje die rond Robin kwam draaien,dit kindje vroeg zich echt wel af waarom Robintje daar stilzit ,maar met haar onbezorgdheid was dit eigenlijk wel genieten want zo zie je maar dat er toch nog vrolijke speelsheid is en dat een kind dit toch probeert te plaatsen,..
En o ja ,ik heb nog een heel vroege primeur,...mijn poppemieke doet volgend jaar haar Plechtige communie en mijn metekindje haar eerste communie en dit feest gaan we vieren op 20 mei 2012.En zo heb ik weeral een mooi moment om naar uit te kijken,..om zo te zorgen voor een stralende dag voor mijn schattekes.Deze week ga ik ze niet zo lang moeten missen want het is een verlengd weekend en ik ga ze 3 dagen naar huis halen ,..Joepie !!!
Alweer een week voorbij,...de dagen gaan precies open en toe,...vooral wanneer het je moeilijk afgaat en wanneer je meer wil doen of je lichaam wilt,...Maar we doen gewoon verder met de nodige ups en downs ,de nodige tranen en de bijhorende extreme vermoeidheid.Alhoewel ik niet mag klagen en het toch wel beter gaat hoor ,..maar tis nog niet zoals ik zo willen,...maar het zal tijd nodig hebben vrees ik.
Mijn ventje vertelde me vorige week elke morgen dat ik nogal bezig ben hoor in mijn slaap,het is roepen ,met de voetjes bewegen,bezig zijn,..mijn onderbewustzijn is duidelijk bezig met mijn verwerkingsproces.En tis verdorie niet simpel ,..Ik was dus nogal moe vorige week want ik was wat bezig met mijn ventje die het terras rond ons huis gelegd heeft,..af en toe wou ik me bewijzen en een klein (heel klein handje )toesteken.Op aanraden van de dokter ,...moet ik dus op mezelf denken,tijd nemen voor mezelf en had ik besloten om de kids pas zondagmorgen te halen zodat ik zaterdag want extra kon rusten,...maar zaterdagmorgen zat ik hier te wenen ,..ik miste o zo hard mijn 2 schatten.Weet je,het is makkelijk gezegd tijd nemen voor jezelf ,maar mijn sterke moedergevoelens kan ik niet aan de kant zetten,..het is gewoon veel te sterk ,...Ik probeerde toch op adem te komen ,ging dan even zwemmen met mijn metekindje en genoot dan samen met mijn ventje van een barbeque ,een glaasje wijn en elkaar ,..en dit is ook belangrijk.
Maar ik was zo blij dat ik ze gisterenmorgen kon halen en ze in mijn armen sluiten,..wat een opluchting !!! Na het middageten en een dutje gingen we even naar de floralux,..graszaad halen en nog wat bloemekes om de tuin op te fleuren,..ik was de koningin te rijk om met mijn kids even op stap te kunnen en ze te zien glimlachen tussen de bloemekes in.We gingen dan nog eens naar mijn schoonbroer en zus want die was jarig ,..en we genoten van een gezellig samenzijn.
De kids gingen moe maar voldaan slapen ,..maar wat er is met Robin weet ik niet,..hij deed 2 epilepsie aanvalllen ,..maar vandaag is hij rustig,kijkt heel alert naar mama en geniet van de strelingen door zijn haartjes,aan zijn wangetjes,..terwijl zusje weer één en al zonneschijn is,..die kleine meid van mij is de laatste tijd echt wel heel alert en volop bezig met haar poepke omhoog te smijten,..heel koddig om te zien en dan al haar brabbelingskes.
Ik wil even alle mensen die naar mijn verhaal luisteren,mijn blog lezen ,mij aanmoedigen,mij bewonderen echt wel bedanken .Weet je,een goed gesprek ,een fijne babbel doet heel veel deugd .Het geeft me de nodige kracht om verder te werken aan mijn aanvaardingsproces en ook genezingsproces ,want toen ik vorige week bij de dokter was ,kreeg ik nog steeds geen groen licht om te werken ,ik kreeg nog een maand bij,..ik hoop dat het me tegen dan zal lukken,..Ik wens echt niemand toe wat ik nu meemaak want tis echt lastig (ook al weet ik dat er nog heel veel mensen die erge dingen te verwerken hebben ).Ik zit in een rouwproces ,een proces om 2 gezonde kids die in mijn geval een ander leven hebben,..maar het is een even intens en mooi leven ,..alleen is het in de maatschappij niet zo simpel om dit te willen zien en aanvaarden en ook dit doet heel veel pijn,..Ja,ik geef jullie hier weer een hle boterham om te lezen ,maar die korreltjes die jullie lezen zijn mijn therapie ,mijn uitlaatklep om alles een plaats te geven.,...
En nu ga ik samen met mijn schattekes een beetje slapen,...Een dikke ,welgemeende knuffel voor jullie allemaal.
We zijn alweer enkele dagen verder,..dagen waar het redelijk goed ging,dagen waarvan ik heb genoten,...We hadden hier een rustig weekend.Zaterdagmorgen ben ik mijn schattekes gaan halen en ik werd bedolven onder hun glimlach,..Ik liet ze eerst nog buiten een beetje genieten van de wind in hun snoetje en het zonnetje.Na het middageten deden ze eerst hun dutje,...Robin had niet veel slaap nodig en dan ben ik samen met hen naar de winkel geweest ,...Robin en ik samen terwijl zusje sliep.Weet je,dit was nu eens zo zalig hé voor mij.Hij zat te gieren van het lachen en te wapperen met zijn handjes,..ja ,hij was in zijn nopjes.s'Avonds aten ze lekkere croque Hawaii en dan genoten we samen in onze nieuwe longchair van het knuffelen,zalig gewoon,...Het deed me zo goed om eindelijk weer eens een gewone dag te hebben met hen,...ik deed alles op het gemak en het ging goed .
Zondagmorgen kwam ik wakker en hoorde door de babyfoon alweer blije kindjes en toen ik hun deur openschoof werd ik verwelkomd door een gelukzalige glimlach,..kan je geloven dat ik dan de tranen in mijn ogen krijg,...dit is genieten ten top voor mij !!! Ze werden dan verwend met een heerlijke douche en dan was het aperitief time met tante Sophie en Elke en jens.
In de namiddag moesten we naar een receptie van de plechtige communie van onze buurjongen,..maar we hadden weer wat pech ,..Robin had nogal een serieuze epilepsie -aanval voor we vertrokken en het was echt wel lastig voor hem ,hij was wat ontroostbaar,Na een tijdje kon Timmy hem wel tot rust brengen en eeft hij toch nog wat genoten op het feest en zusje ,..ja lachen en genieten hé ,..mooi om te zien.
Gisteren waren ze nog een dagje bij mama,...het was rustig aan en ze keken door het venster terwijl papa en opa bezig waren met het leggen van het terras,..Robin en zusje zaten duidelijk te genieten van de rust.Af en toe passeer ik dan hun rolwagen,neem ik ze vast ,geef ze een knuffel en doe een praatje en dan spreken hun ogen boekdelen !!! Die moment zijn van onschatbare waarde voor mij ,want ze geven me zo'n voldoening hé om er te zijn voor hen;In de namiddag sliepen ze hun tukske uit ,terwijl ik ook zo'n paar de kamer in en uit loop om naar hen te zien.Jammer moest ik ze gisterenavond terug in Aartrijke in hun bedje steken want mama was doodop maar wel gelukkig en voldaan.
Toen ik vanavond belde ,hoorde ik dat ze opnieuw een fijne dag gehad hebben,ze zijn naar de meifoor in Brugge geweest en ze vonden het leuk ,..en morgen gaan oma en opa gaan wandelen en tegen dan zijn we alweer bijna weekend en ze beloven mooi weer....En dan word het genieten op ons nieuw terras !!!.
Heel veel lieve groetjes en een dikke knuf van een gelukzalige mama
Ik wou nog even iets neerpennen voor het weekend begint,...eigenlijk is er niet zoveel speciaals te vertellen.Het is hier nog steeds heel,heel rustig want ik kan gewoon niet anders of mijn lichaam blokkeert,...Pffffffffff,het is echt soms zo lastig hé.Ik wil echt voorruit kijken en er weer zijn ,maar mijn lichaam houd me nog steeds zo tegen;In het begin van de week lukte het me redelijk goed en ik was zo blij ,...maar nu de laatste 2 dagen is het alleen weer mijn bed en mijn zetel dat ik aankan,...Aangezien ik niet veel kan doen ,dan ben ik wat gaan opzoeken op de computer over burn -out ,...En ja ,tis niet simpel en overal gaat het over hetzelfde ,...verander iets bij jezelf !!!! En dat probeer ik wel te doen ,ik weet dat ik nu even alle aandacht op mezelf moet focussen en dat is even wennen,...want ik ben gewoon om er te zijn voor anderen....
Woensdag had ik een goede dag en het zonnetje scheen en ik ben naar de kids gegaan en ze waren echt zo blij hé,...ze zaten te lachen en te kraaien met hun gezichtje in de zon,..twas heel mooi om ze te zien,..ik nam Robin uit zijn rolwagen en nam hem tegen mijn borst en mijn venteke vond het zo zalig hé en mama ook,...na een tijdje legde ik hem neer op een matras en hij deed turnoefeningen ,wel 100 sit -ups ,(hij heeft een betere conditie dan mama voor het mement).Ondertussen zat zusje met haar mooie glimlach bij me.Ik praatte wat met de opvoedster omdat ze me vroeg hoe het ging en ik zei ,..ja ,het lukt me wel ,...ik zie en weet dat ze hier eigenlijk ook wel gelukkig zijn ....Ik had woensdag dan ook een voldaan gevoel dat ik weet dat ik de zorg kan delen,..maar toch hé,...Als ik hier aandenk en weet dat ik dat zal moeten leren plaatsen overvalt me toch af en toe dat verdomde schuldgevoel,...en nu vraag ik me vandaag af ,,...vraagt dit werkelijk zoveel energie van me,...en jammer maar helaas is ja hierop een antwoord.Maar ik doe mijn best en kijk verder voorruit !!!
Morgen haal ik mijn schattekes en blijven we rustig samen thuis en doen we alles op het gemak.Zondag in de late namiddag gaan we dan weer naar een communiefeest,...even alle sleur loslaten en maandag hou ik de kids nog even bij me om samen te kunnen knuffelen en te genieten van elkaar ,want ik heb dit o zo nodig hé....
Ik wens jullie allemaal een heel fijn en zorgeloos weekend toe.Geniet van elkaar !!!
Liefs,Ann
P.S. Dank je wel allemaal voor jullie steun,want die is echt hartverwarmend hoor !!!
Hier ben ik even terug,..want vandaag is het heel relax voor mij na een heel fijn weekend...Ik voel nog steeds de zwakte van mijn krachten ,maar mijn hart is vervuld van warmte en vriendschap en een gelukzalig gevoel.
Gisteren was het moederdag !!! Voor mij is dit een heel speciale en gevoelige dag !!!! Ja,ik ben mama van 2 speciallekes ,die dag doet me toch nog een stilstaan dat het niet voor elke mama even simpel is....maar die dag doet me ook beseffen dat mama zijn een speciale verbintenis is met jou kind.
Zaterdag ging ik Robin en Anouk halen en ze hadden in de leefgroep een geschenkje voor me gemaakt ,ik kreeg van hen een mooi hartje met een mooie tekst erop "Mama,ik ben in jou hart ,en jij in het mijne ..." en dat is ook zo elke minuut van de dag ,ieder dag van de week.We gingen dan naar het feest van Jonas en het was er opnieuw heel fijn en super.Jonas ,die straalde gewoon en mijn schattekes die waren erbij,..mijn Robintje was stil ,maar genoot en mijn poppeke die sliep ook eerst wat ,maar keek dan naarstig in het rond en smulde vooral van de lekkere barbeque....Ik ontmoette veel nieuwe mensen met wie ik een praatje deed,..het was gezellig !!! Nancy en peter ,dank je wel voor alles ,We hadden geluk na,het feest mochten we blijven logeren ,...samen met Hugo en marianne,..we hadden samen nog een hele fijne babbel,...Lieve matekes ,jullie gaven ons weer een heel goed gevoel !!! jullie zzitten diep in ons hart.
We hadden het oa ook over mama zijn,...Weet je,ik heb het nog steeds niet makkelijk om de kids tijdens de week op internaat te laten,..maar ik kan niet anders ,...nu ben ik thuis om dit alles proberen te plaatsen en ik denk dat ik vordering maak alhoewel het ,geloof me ,...heell veel pijn doet,...Gisteren moesten we dan ook nog naar een verjaardagsfeest van onze buurman,...Robin en Anouk waren doodmoe gisteren en ze meenemen naar dit feest had absoluut geen zin,..ze zouden er niets aan gehad hebben,..dus brachten we ze eerst terug naar Aartrijke,...ze waren zo blij om in hun bedje te liggen,...ik kreeg zo'n mooie gelukzalige glimlach ,..maar geloof me ,..het was zo moeilijk om ze opnieuw achter te laten,...maar ik hield me sterk,..ik had ze bij me gehad en we hadden een mooi feest,...en ik ben op moederdag,hun mama geweest,...Mijn allerliefste robin en anouk,...ik hou zoveel van jullie ,...!!!ik hoop dat ik nog heel lang jullie mama mag zijn,..jullie nog heel lang mag knuffelen,...nog heel veel fijne momenten mag beleven;
Langs deze weg wil ik ook mijn eigen ,lieve mama nog eens bedanken voor alles !!! mama ,ook al zeg ik het niet vaak,...Weet dat ik zielsveel van je hou !!! je betekent alles voor me !!!
Ondertussen rollen de tranen hier over mijn wangen,..en weet ik dat ik alles weer even moet laten bezinken,maar toch voel ik intens geluk,..het geluk van een trotse mama van alle even trotse kids,..TIMMY,ROBIN,ANOUK IK ben voor altijd jullie mama !!!
Hoe gaat het met jullie ? Leuk hé ,dat zonnetje !!! Ik weet dat jullie daar zo kunnen van genieten,groot gelijk hebben jullie.Ik kom jullie even vertellen dat het wat beter gaat met mama,alles komt wat duidelijker in haar hoofd en ze voelt nu ook aan waarom ze zo moe is,...wanneer ik naar jullie kijk ,en ook naar de andere kindjes in de leefgroep dan zie ik dat jullie zo groot worden,..en weet ik ook dat het meer en meer energie vraagt hé.Maarja,onze liefde voor elkaar is zo groot hé,tis precies hoe groter jullie worden,hoe meer ik jullie ga bewonderen en ga bekijken,...jullie zijn zo speciaal voor mama.Dat is met geen woorden te beschrijven.
Mama kreeg deze week alweer heel veel bemoedigende woordjes,ze helpen me allemaal om dt alles te verwerken ,want die mensen kennen jullie en ook mij en weten als geen ander hoe zwaar het is hé.maar mijn lieve robbedoes en mijn kleine poppemie ,we komen er wel samen uit hé.alleeen al wanneer ik naar jullie kijk weet ik waarom ik verder moet ,jullie ongelooflijke wilskracht en jullie optimisme sleuren me door de moeilijke tijd .Ik ben hier nog steeds aan het nagenieten van mijn bezoekje op woensdag ,jullie vonden het zo zalig om met mama op het springkasteel te zitten,wanneer ik jullie kleine fijne handjes in de mijne voel dan weet ik dat we samen horen,dat we een superteam zijn ,dat we gewoon bij elkaar horen voor eeuwig en altijd .
We zijn al vrijdagmiddag en morgen kom ik jullie halen met jullie mooiste outfit mee,dan broer steken we je haartjes in de gel en jij zus ,jou mooie strikjes en dan gaan we samen feest vieren,het feest van Jonas ,..en ook daar zal het weer heerlijk genieten worden met fijne mensen om ons heen.
Lieve Robin en Anouk ,ik hou van jullie met heel mijn hart en zoveel meer.Tot morgen !!! Dikke zoen,mama
Hoe gaat het met jullie ? Ik kan eindelijk zeggen dat het al wat beter gaat,...Ik voel me precies opgelucht,voel dat ik meer adem krijg,dat ik alles wat kan plaatsen en dat mijn hartslag wat rustiger word,...deze morgen ben ik wel naar de dokter geweest en die wist me te zeggen,dat het heel belangrijk is om tijd voor mezelf te nemen en te rusten.Hij zei ook dat het tijd nodig heeft,...hoeveel ? dat gaan we zien ?,...maar het belangrijkste is dat de oorzaak gekend is ,dat we er aan kunnen werken en dat het in orde komt.
We hebben hier weer met z'n allen genoten van een fijn weekend.Anoukje had een heel goed weekend en Robin die was wat moe,...Zaterdag was het de Plechtige communie van Cedric,...onze communicant zag er stralend uit en mijn poppemieke die zat te glimlachen,genoot duidelijk van de aandacht dat ze kreeg van het vele volk.Het was heel leuk om te horen dat iedereen zei dat zusje toch wel veranderd was,...en idd ,ze zat rond te kijken als een vinkje,...o ,wat zie ik mijn meisje zo graag.Robin was in zijn slaperkesdagen,..hij sliep heel veel maar was rustig en keek naar de lichtjes.het feest was pas s'avonds en zo zaten ze laat in hun bedje.
Gisteren moesten we weer naar een ander feest,naar de Plechtige communie van Arjen,..Opnieuw was het heel aangenaam om wat te praten met de mensen en te zien dat er toch wel mensen die ik niet ken ,even naar me en de kids toekomen om ons te bewonderen,...Weet je,dat doet heel veel voor mij,...te horen dat ik moedig ben,dat de kids er prachtig uit zien,..te voelen dat ik gesteund ben,...
En ook vandaag was ik aangenaam verrast,..ik kreeg 2 onverwachte bezoekjes ,..Hartverwarmend is dit !!!Ik ben echt zo blij om weer even een positief bericht op mijn blogje te plaatsen,..wanneer ik zo terugblik waren de berichtjes van de voorbije 2 maand niet zo positief,...maar ook dit hoort bij mijn leven met mijn 2 speciallekes ,...Maar ,eindelijk kan ik weer neerpennen dat in opwaartse lijn gaat en geloof me dit is een hele opluchting voor mij....We gaan ervoor !!!
Samen met de zon en de nodige rust ga ik mijn batterijen verder opladen zodat ik ezr weer helemaal zal staan voor Robin,Anouk,Erwin en Timmy en jullie allemaal die er zijn voor mij....Dank je wel !!!
Hier ben ik even terug,...We hebben hier enkele fijne dagen gehad ,..het was zo genieten van mijn kids,mijn gezin,mijn familie,mijn buren en de zon hé.
Ja,vrijdag ben ik naar de dokter gegaan ,en ik zit met een burn -out,..echt niet leuk hoor,maar ik had een hele goed gesprek en samen met de goede en juiste begeleiding geraak ik er wel bovenop,maar het zal zijn tijd nodig hebben want echt mijn lichaam is volledig opgebrand.Maar ,ik denk dat ik nu toch over mijn grootste dieptepunt ben en dat ik stilaan weer mijn krachten kan opbouwen alhoewel het woord "doseren " een werkwoord voor me zal worden ,want ik ben een gedreven koppige ram ,...Maar ik ga mijn best doen.
En nu even over onze mooie Paasdagen,..zaterdagavond gingen we met onze vrienden van aan zee naar de rousselaerse revue gaan kijken waar mijn nichtje in mee deed,het was heel prachtig en wat een stem heeft ze,...Kathy een dikke proficiat hoor !!!.Zondagmorgen was het dan een heerlijk paasontbijt met de vrienden van aan zee en dan ben ik mijn schattekes gaan halen ,stak ze in hun mooie kleertjes en ze kwamen welgezind mee naar huis waar we eerst buiten een glaasje dronken op het terras ,ze aten ook buiten in de zon en ja voor robbedoes zijn dit hoogdagen hé,...na het middagdutje gingen we met de hele familie naar oma Izegem waar de paashaas lekker chocolade bracht.Het was heel gezellig !!! Anoukje vond het fijn om in het gezelschap te zitten en daar is ze dan met haar glimlach hé.
Maandagmorgen waren we vroeg op en tegen 08.30 gingen we met de hele straat ontbijten hier in het schooltje,het was echt heel fijn en mijn 2 kapoentjes vonden het super,zo even vroeg op stap genietend van het zonnetje,dan gingen we paaseiren zoeken in het bos en dan nog een glaasje ,..maar het was er warm in de school en zo besloten we hier met onze buren om buiten een glaasje te drinken ,iedereen haalde spontaan drank,chips ,stoelen en zo was het een hele fijne middag en Robin die stal de show ,want hij houd van feestjes hé,...Weet je,het was zo genieten van hen,...Ik zei het hen,,...Dank je wel schattekes voor mama zo'n mooie Pasen te geven,..Ik hou van jullie. in de namiddag gingen we dan naar Annelies in Veurne waar ze ook heel blij was met haar lekkere paashaaas,..we deden nog een wandeling samen en dan was het tijd om de kids terug naar aartrijke te brengen,Robin,Anouk en mama waren heel voldaan ,maar moe.
Maar ,ik ben zo blij dat ik zo genoten heb,..nu is het weer rusten voor mama zodat we volgend weekend weer op stap kunnen,er staan 2 Plechtige communies op het programma,..en daar kijk ik naar uit,..mijn lieverds in hun nieuwe outfit,stralend en genietend van alles rond zich heen,....
Hier ben ik eventjes terug,...Het is hier nog steeds heel rustig aan want de vlagen van echte vermoeidheid en de gepaarde hartkloppingen zijn nog niet weg ,maar het begint te beteren....De voorbije week had ik al enkele goede gesprekken en stilletjesaan dringt het tot me door dat ik alles ga proberen te verwerken,...ik zal proberen de handicap van mijn schattekes een plaats te geven in mijn leven en zorgen dat het niet meer de baas word en dat ik niet meer met die eeuwige schuldgevoelens zit.Want meer dan ooit besef ik dat we maar één leven hebben en dat we van dit ene leven iets moois moeten maken.... Daarom besef ik nu dat ik eerst en vooral even op mezelf moet denken en me echt de nodige rust gunnen want mijn hart heeft echt afgezien hoor en dan praten ze over hartzeer ,maar nu weet ik wat het is,..en voor dit ene hart moet ik nu zorgen,...Ik wil alvast iedereen die op mijn vorig berichtje gereageerd heeft enorm bedanken,..ook mijn familie en heel veel lieve vrienden die er voor me zijn....Ik voel dat ik niet alleen ben ,...en dat doet deugd.
Vorig weekend heb ik echt genoten van Robin en Anouk,...ze waren echte zonnetjes in huis en gaven mama zoveel energie hé,...ook al was ik zondagavond uitgeteld ,het heeft ons alledrie weer deugd gedaan .Ik weet dat ik nu even ze wat minder moet halen zodat ik weer voldoende sterk ga geraken om er nog heel veel jaren te zijn voor hen,...en dit alleen al houd me recht en geeft me de nodige kracht.
Deze namiddag ga ik dan even op bezoek en gaan we een kleine wandeling doen want het zonnetje hé ,dat doet zoveel deugd voor alles,..ze genoten deze week al met volle teugen op het terras in de leefgroep ,...ik ben telkens blij als ik bel s'avonds en hoor dat ze het goed stellen.
Zondagmorgen ga ik ze dan halen voor 2 heel fijne paasdagen met enkele leuke uitstapjes op het programma,het zal genieten worden samen met ons gezinnetje.
Ik wens jullie allemaal heel fijne paasdagen en geniet van het zonnetje.
deze week deed ik al verschillende keren mijn blogje open en toe,...ik las en herlas veel van onze fijne momenten,keek naar de vele mooie foto's van mijn schatjes,...en toch lukt het me nog steeds niet goed.Ik ben nog steeds zo moe,...voel echt bij de minste inspanning de krachten uit me wegglijden,...dat maakt me zo boos hé,...ik wil dit niet.Ik ben maar de hele tijd aan het zoeken hoe dit me nu plots overkomt,..waarom het even niet gaat,...Gelukkig kan ik rekenen op veel steun van familie,vrienden ,buren,...ze luisteren naar mijn verhaal . En meer en meer denk ik naar de oorzaak toe te komen,...Robintje is nu 13 jaar en Anoukje is nu 11 jaar,..ik leef al vele jaren aan soms 150% ,wil voorruit,wil zoveel mogelijk doen met de kids,ik heb al heel veel zware en moeilijke beslissingen moeten nemen in hun nog jonge leven die er normaal niet zouden moeten zijn en ik deed het maar ,want ik had geen keuze .Ik ben heel gelukkig,amuseer me op mijn werk, heb een mooie nieuwbouw waar alles op zijn plooi gaat geraken,een schat van een ventje ,...heel veel fijne en warme vrienden,..een familie die er is ,..fijne buren in een gezellige straat en ik denk ook mezelf wat gevonden heb ,..en ik vrees dat ik nu in een rouwproces aan het geraken ben,..dat alles doordringt hoe erg het is met Robin en Anouk en hoe dit indruk en nadruk en gevolgen heeft voor mij en mijn gemoed en de hele leefsituatie.Je word mama van 2 heel schone en lieve kindjes en je hebt een hele wereld om samen alles te ontdekken,..en helaas is het bij Robin en Anouk niet zo,door een kronkel van de natuur zijn ze niet zoals een ander,..ik heb dit denk ik ,jaren zo niet willen zien en nog steeds niet .
Ik zie ook hoe ouder ze worden ,hoe zwaarder de zorgen worden,..hoe zwaar het eigenlijk wel weegt zonder dat ik daar wel echt bij stilgestaan heb ,want je wilt voorruit en je hebt geen tijd,ik moet er gewoon zijn en er voor zorgen,..maar waar heb ik me al die jaren dan verscholen ,..en als ik nu mijn rekening maak en de rust toch wel gevonden heb bij Erwin vrees ik dat het manneke met een serieuze hamer op me is afgekomen is en me doet stilstaan bij de realiteit van dit alles.en dit is een hele boterham hoor op elk vlak van het leven,...Alles alles normaal verloopt schiet er nog niet veel over maar bij mij is het steeds maar weer opnieuw de moed vinden en mijn verstand op nul zetten om ze elke zondagavond terug te brengen ,dit doe ik nu al 7 jaar lang en soms hé is dit echt teveel ,maar ik doe voorruit,slik even ,maarja als die pot overvol is,dan kan die eens overlopen hé .!!!Ik probeer al jaren om het een plaats te geven en soms lukt me dit ,soms niet omdat ik vroeger dacht ,wie weet wat brengt de toekomst,..Robin en Anouk zijn nu stabiel ,zijn gelukkig en genieten van hun leven in hun eigen wereldje ;...Eigenlijk is het voor mij elke dag een beetje afscheid nemen van hetgene ik voor ogen had met kindjes bij me,...En als ik het dan bekijk,dan is het toch wel zo dat het zijn tijd zal vragen om dit rouwproces te doen doordringen en een plaats proberen te geven,...want mijn liefde voor Robin en Anouk is zo onmetelijk groot en sterk dat loslaten moeilijk gaat omdat ze mama zo nodig hebben in hun leventje en ik er nog steeds zo mee verbonden ben ,met mijn lieve Robin en Anouk,...Moeilijk uit te leggen hoor ,....maar toch denk ik dat het me zal lukken want ik wil samen met mijn gezin ,vrienden en familie nog heel veel genieten van de fijne en mooie dingen in het leven .
Ik zal mijn lichaam de tijd moeten geven om op zijn plooi te geraken zonder het te forceren,...en daar ga ik voor samen met de doorzettingskracht en vechtlust van mijn kids want dit hebben ze al meermaals gedaan ,dit doet me beseffen dat ik elke dag moet genieten van het leven en de fijne momenten die er samen zijn.Ik zie nu heel erg uit naar morgen,..ik ga ze halen tot zondagavond ,het is niet lang ,maar ze zullen weer bij me zijn en met hun fijne glimlach gaan ze meer weer de nodige kracht en moed geven om verder weer voorruit te geraken en ik weet nu al dat het maandag weer een dagje mijn bed zal worden ,maar ik heb ze gewoon nodig .
Ik hoop dat de zon en de rust me echt zo snel mogelijk helpen om weer de oude Ann te zijn want zo heb ik het liefst,..en zo beseft een mens dat je eigenlijk tevreden moet zijn met de heel kleine dingen van het leven want geluk maak jezelf !!! En mijn geluk zijn Robin,Anouk ,Timmy en erwin
Hier ben ik dan weer eens terug ,..en ja ,nog steeds is het heel rustig hier bij ons (allé toch voor mij dan )want echte grote inspanningen gaan nog steeds niet voor mij,...Doeme toch !!! Ik probeer echt zoveel mogelijk te rusten omdat ik niets anders kan ,maar toch zou ik graag weer in het gewone dagdagelijkse patroon geraken alhoewel dat ik toch wat aan reorganisatie moeten doen voor mezelf want zo diep en zo moe wil ik niet meer geraken ,want geloof me uit een dal ploeteren is niet zo evident.Dinsdag had ik een echte rotdag en heb ik een hele dag geweend,..ik had 2 goede gesprekken op die dag ,...met mensen die om me geven en die me zo niet willen zien,..maar ook mensen die me van op afstand kennen en me toch eens goed duidelijk maakten dat ik DRINGEND meer tijd moet maken voor mezelf om zo de zorg voor de kids vol te houden,...het was verschieten voor me ,maar langs de andere kant hebben ze gelijk ,...en mijn verstand weet dit maar al te goed maar de vraag is of mijn hart dit zo wil,...maar ik ga mijn best doen !!!
Zo heb ik heel veel nagedacht,gerust,..geprobeerd om mijn hoofd leeg te maken en mijn energie weer op te bouwen,met mijn mix van vitaminen en kruiden hoop ik dat het me lukt,...
Vrijdag was ik dan een trotse mama want onze Timmy had een heel goed rapport en daar ben ik toch wel trots op,ik ben blij dat hij eindelijk de juiste richting gevonden heeft en dat hij zich gellukkig voelt .Geniet nu maar van je vakantie ,jongen !!!
Omdat ik echt nog zo moe ben heb ik ook dit weekend de kids in school gelaten,donderdag ging ik al langs om ze eten te geven en vandaag zijn we op bezoek geweest en even gaan wandelen met hen naar de Abdij van Zevenkerke,..het was zo zalig om weer mama te zijn en te genieten en eens zelf het lot van de kids in mijn handen te hebben want dit is ,geloof me echt ,vaak het lastigste,dit zuigt me leeg ,...Ik ben gewoon iemand die graag alles zelf onder controle heb en ik denk dat het nu even niet gaat omdat dit me parten speelt en dat dit verdorie buiten mijn eigen wil omgaat ,...Pffffffffff.
Maar ik mag niet klagen,ik ben heel gelukkig ,heb echt een schat van een partner en ben heel content met mijn 3 schatten,maar ja hé,..het is niet het gezin zoals vele anderen en dat is zo moeilijk uit te leggen.Ik ben Robin en Anouk heel dankbaar om de mooie namiddag die we nu weer gehad hebben.
Lieve Robin en Anouk ,mama houd zielsveel van jullie en weet dat ik mijn best doe en volgend weekend zijn we weer 2 dagen samen ,en gaan we samen fijne dingen doen.Je weet dat mama haar best doet om er zo snel mogelijk weer 100% te staan voor jullie en met jullie mooie gezichtje op mijn netvlies gebrand lukt het me wel.Dikke kus schattekes.
Ik zou zo graag schrijven dat alles heel goed gaat met mij,...maar helaas,...deze morgen ben ik terug naar de dokter geweest,ik heb enorme hartkloppingen,,geen kracht,gewoon doodmoe.Ik zit met een overslag van mijn hart en dwz HALT !!!! Blijkbaar met goed uit te rusten komt de vermoeidheid van enkele jaren naar boven en werkt het zich op alle manieren op me uit ,...en wat kan je hier aan doen ??? Ik doe zo hard mijn best hé en toch ,....
En toch,...
Had ik een heel fijn weekend samen met Robin en Anouk,...het was zo zalig.Toen ik er vrijdag mee thuis kwam begon broertje zo heerlijk te lachen ,hij herkende zijn thuis,...en genoot ,...Ik zag een heel weekend zijn glimlach,zijn handjes fladderen,hem genieten in het zonnetje,...hem genieten van zijn hoofdje tegen mijn borst,..Leuk hé,...
Zusje was ook heel blij maar was wat rustig,ze heeft antibiotica omdat haar insteekplaats van haar sondeke wat ontstoken is,..maar ze heeft geen last ervan,..en het zonnetje doet wonderen hé,..We hielden het gewoon heel rustig en om in hun taal te zeggen op basaal niveau .
En ik kreeg nog een fijne opkikker van mijn metekindje Elke,..zaterdag belde ze me en zei ze dat ze verdrietig was omdat ze me niet zag,..mijn hartje smeltte hoor,...ze kwam dan zondag met zelfgebakken taart ,een hartjesvorm voor mijn verjaardag,..
Met Robin en Anouk heel diep in mijn hart en met hun mooie glimlach in mijn hoofd ,ga ik verder rusten en zoveel mogelijk de zon over mij laten komen en hopen dat die duracellekes van mij weer hun niveau zoals het hoort bereiken.
Hier ben ik terug,..en langzaam gaat het de goede kant uit met mij,...Ik ben aan het recuperen,...Ik wist niet dat ik echt zo moe was,...Maandag was het mijn verjaardag en 6 maanden geleden hadden we al een citytrip naar barcelona geboekt ,ik ging het eerst aflassen ,maar ik mocht niet van de dokter,..Hij zei me ,Ann,je moet gaan en jezelf de tijd geven om te genieten ,...en zo zijn mijn ventje en ik vrijdag vertrokken tot maandagavond,...En ik heb genoten ,echt genoten van mijn ventje en van Barcelona,...Het was echt eens broodnodig voor ons,...Natuurlijk heb je veel tijd om te praten en te genieten,en zo heb ik vele dingen op een rijtje gezet ,...eigenlijk mogen we heel gelukkig zijn dat we werk hebben ,een mooi nieuw huis ,elkaar en 3 schatten van kinderen,...een gewoon gezin dus ,alleen is dit van mij soms heel zwaar,Robin en Anouk vragen heel veel energie om hen te verzorgen en hen de basisbehoeften van het leven te geven,..maar je krijgt zo ONGELOOFLIJK veel terug .
Ik kom nu ook tot het besef dat ik mezelf eigenlijk niets te verwijten heb en me schuldig hoef te voelen dat ik eventjes perte total ben , want ik zou het velen me eens willen zien nadoen,...Donderdag ging ik eerst nog eens naar Aartrijke en zag dat mijn 2 schattekes heel blij waren en er heel goed uitzagen ,..en gisteren ging ik terug en kreeg weer hun warme glimlach,..Ik had een gesprek met de opvoedsters over mijn gevoelens tgo Robin en Anouk ,..en ook zij drukten het nog eens goed in mijn oren dat ik ook aan mezelf moet denken !!!
En nu over Barcelona,...lieve mensen allemaal als je het nog niet gezien heb ,daar moet je zeker heen,..zo mooi,zo veel cultuur,shoppen ,zee ,haven ,fantastische natuur ,lekker eten,...je komt gewoon ogen te kort en aangezien mijn fysieke conditie van het moment hielden wij het heel rustig met de nodige breaks maar het was in één woord SUPERFORMIDASTISCH !!! Ik ben zo blij dat ik dit even gezien heb en ooit wil ik nog eens terug .
Ik kijk nu met groot verlangen uit naar vrijdag ,dan ga ik de kids weer halen voor een weekendje thuis en gaan we het gewoon heel rustig houden zodat we met z'n allen kunnen genieten van het gewone leven.Ondertussen ga ik hier nog heel veel uitrusten en wat bijslapen (alhoewel ik nog niet anders gedaan heb)en zo hopen dat we maandag weer back to work kunnen ,want ook dit doe ik heel graag ,...Ben ik geen gelukkig mens !!! En ook via deze weg wil ik iedereen bedanken voor de vele verjaardagswensen,..ik had een ongelooflijke dag ,al die sms jes ,kaartjes ,...ja,ik voel dat ik weer de oude Ann aan het geraken ben.
Dromen zijn mooi om de werkelijkheid te doen vergeten.
Ze geven je de kans om de dingen te zien zoals jij wilt.
Een droom is een wens die je hart maakt.
Dromen kunnen wensen in je gedachten in vervulling laten gaan.
Al zijn dromen en wensen die nooit werkelijkheid worden
Er nooit uit zullen komen
In je droom kun je ze altijd blijven dromen,....
Lieve mensen,...
Dank je wel voor jullie steun en jullie lieve berichtjes,..ze geven me de kracht om verder mijn energie te doen opbouwen,...
Ik krijg nu ook ijzerpillen erbij want mijn ijzer en ijzerreserve staan veel te laag,..moe zijn is zo lastig en je kan er niets aan doen,...maar het lukt me wel,ik doe mijn best.
Hier ben ik dan weer ,al wenend,....Ik ben moe,zo moe,zo op,...Geen enkele spier aan mijn lijf wil nog mee,mijn hoofd is loodzwaar,...Ik ben deze week 2 dagen gaan werken en toen ik na mijn eerste werkdag naar de winkel ging kon ik niet meer,ik kwam stokstijf thuis alsof mijn lichaam 150 kg woog,...Er stond een berg strijk te wachten,maar die staat er nog,..het enige wat ik kon doen is me in de zetel leggen en hopen dat het beter werd,...ik donderdagmorgen uit mijn bed en opnieuw gaan werken,maar de klieren in mijn keel zijn helemaal opgezwollen ,ik zie er niet uit als ik in de spiegel kijk,...ik moest van de hoofdverpleegster terug naar de dokter,...die heeft dan bloed getrokken,...en die schreef me rust voor,...Ik vraag me dan af ,van waar komt dit dat op mij?????Ik kan zo boos zijn hé,...ik wil verdorie vooruit en mijn lichaam niet,...dat is zo lastig !!!! Maar ik heb geen andere optie dan te luisteren naar mijn lichaam zeker wil ik er nog lang zijn voor Robin en Anouk.
Dinsdag zijn we dus naar het UZ Gent geweest,...ze doen het goed ,..maar ik werd nog eens gezegd hoe zwak mijn kids wel zijn,...ik vroeg nog eens naar de oorzaak maar die is er nog niet ,...en dan op de vraag over hun levensverwachting is het ook koffiedik kijken,...ik ben soms zo bang hé ,...Hoeveel tijd krijg ik nog met hen ??? Mijn moederhart moet dit allemaal een plaats geven ,...Hoe ik het soms doe is me een raadsel,maar ik ga ervoor en ik wil vooruit !!!
Ik heb nu geen andere keuze dan te rusten,..en zo heb ik weer mijn grenzen moeten verleggen om de kids dit weekend in school te laten zodat ik kan slapen,...Weten jullie wel hoe moeilijk dit is voor mij,...en zo is dit jaar in ,jaar uit ,elke dag opnieuw dat ik keuzes moet maken en daar word je moe van,...
Ik mis mijn kids zo,ze zijn mijn energie,mijn alles ,...Gelukkig worden ze goed opgevangen zodat mama weer haar batterijen kan opladen,...Kon het soms toch maar wat simpelder zijn ,...maar ik sla me er wel door,...
Ik kruip in mijn zetel en hoop dat ik weer slaap,...en soms droom ik,..kon alles maar voorbij zijn,...en kan ik net als elke mama spelen,dansen en een gewoon leventje hebben,...Maar toch ben ik content met wat Robin en Anouk geven ,heel veel liefde,vriendschap en vooral realiteit en het besef dat we moeten genieten ,...
We zijn terug na een weekje rust,...en het was volledige rust ,...Ik ben een hele week niet uit het huis gekomen,...zo moe en ziek was ik,...De batterijen waren heel plat ,maar dank zij de zon en een week time out voel ik dat het me weer gaat lukken,...Natuurlijk als je thuis bent en niets kan doen ,dan ben je aan het denken ,aan het terugblikken ,aan het vooruitkijken en dan voel ik gewoon de liefde voor mijn kids,...Wanneer ik dan naar mezelf kijk en voel wat ik elke dag moet verwerken ,dan weet ik dat het logisch is dat het even niet gaat en dan met een infectie erboven op ,dan is het hek helemaal van de dam,...
Zaterdag ging ik op bezoek bij Sonia,mijn hartsvriendin die zelf een gehandicapte zoon heeft,...en we waren even op wandel met Jonas ,haar zoon ,...de lente kriebelde wat en het deed me zo'n deugd om mijn hart eens te luchten en een gesprek te hebben met haar over hoe ons leven eigenlijk wel in elkaar zit,...alles staat gewoon in het teken van onze speciallekes,...en ik heb er hier 2 stuks ,maar allebei zo uniek,...Alsik dan even mijn dagtaak met hen overloop dan zie ik dat ik zo ongeveer 3 uur per dag bezig ben met eten geven,...reken dan nog een 1/2 uur medicatie geven ,de verzorging want een verse pamper aandoen bij een puber is ook niet evident,..en dan moet ik ook nog zorgen voor de rest van het gezin en nog gaan werken,..dan is het toch wel eens logisch dat ik perte total ben hé,...Maar wat me het meest energie vraagt is het emotioneel verwerken van het feit dat ik de kids niet elke dag zie,...dit is lieve mensen vaak zo lastig en gewoon zoveel sterker dan gelijk wat,ook dit is iets dat ik aan niemand kan uitleggen en dat ik op mijn eigen manier probeer een plaats te geven en meestal gaat het goed maar soms stapelt zich dit op tot er een bommetje in mij springt,...en wie of wat kan er dit tegen houden,...ja ,als mens zitten we nu eenmaal emotioneel in elkaar,...Maar misschien heb ik die ontploffingen nodig om me te doen beseffen dat ik echt moeten genieten en af en toe eens heel diep ademen om mezelf niet voorbij te lopen ,...
Gisteren gingen we dan bij onze vrienden op visite en ook daar hadden we heel fijne gesprekken over de dinges des levens en over vriendschap ,...en ook vriendschap is belangrijk en dat voel ik gewoon,ook dit helpt om alles te dragen ,..we deden een wandeling en mijn anoukje zat te glimlachen en voelde gewoon de aandacht,..Mijn robbedoesje was niet 100% en plots was daar weer een epilepsie aanval,maar van waar en waarom doet hij er een,daar hebben we het raden naar,..en ik ben iemand die graag voor alles een oorzaak en oplossing wil,maar die is er niet altijd,...
Vandaag ga ik genieten van Robin en Anouk,we zijn met ons drietjes gezellig thuis ,...ook spookt er nu al van alles door mijn hoofd want morgen moeten we op controle naar het UZ Gent naar de neuroloog,..en dan heb ik zo van die vragen? Wat is de oorzaak toch ,maar na meer dan 10 jaar en heel veel onderzoeken weten we nog niets,..en dan de grote vraag wat is hun levensverwachting ?,...daar is er ook geen pasklaar antwoord,..maar iedere keer krijg ik een pluim op mijn hoed voor de mnier waarop ik alles probeer te plaatsen,..en met een positief antwoord ben ik dan weer vooruit met de geit,..
Lieve zon ga je verder je best doen zodat mijn batterijtjes verder opladen zodat ik verder kan genieten van mijn mooiste geschenk ter wereld,...Mijn lieve Robin en Anouk.
Hier ben ik eventjes terug,...en ik vrees een beetje gesneuveld,..keelpijn,hoofdpijn,buikpijn,...en dat zal de dokter worden !!! Het kan ook niet anders want vorige week had ik hier 2 zieke kindjes,..Anoukje wat buikgriep en Robin die deed donderdag ook hoge koorts en staat onder antibiotica,...Gelukkig gaat het veel beter met hen,..ze konden 3 daagjes genieten bij mama en we hadden dit weekend een super gevulde dagen samen met onze matekes uit Wetteren en Herenthout,...Het was weer echt gezellig en hartverwarmend om met allen samen te zijn,..Zaterdag gingen we even naar K in Kortrijk ,dan aten we lasagne en zelfgemaakte taart die onze Timmy gebakken had en die was echt heel lekker,..Goed gedaan ,man !!!Daarna was een nog wat gezellig babbelen ,..Zondagmorgen verwende ik dan de gasten met een lekker ontbijt en in de namiddag trokken we naar Nieuwpoort waar we met z'n allen genoten van het zonnetje,..ook al was het koud ,we hadden er allemaal deugd van,..En onze robbesoes die at een lekker ijsje en dit ging heel vlot binnen ,...Thuisgekomen hadden we nog een gezellig diner en konden we na een glaasje en een fijne babbel weer afscheid nemen van elkaar maar we waren weer voldaan,...Lieve matekes ,...Dank U wel voor het fijne weekend.
Vanmorgen sliepen we hier languit en was het wat opruimen,..Ik nam al dafalgan ,maar voel dat ik slechter en slechter word,..dus ga ik maar even in mijn bedje kruipen,...straks breng ik dan mijn lievekes terug naar school ,...Laat ons hopen dat het vlug over gaat zodat ik er weer tegenaan kan,..zodat we volgend weekend er weer tegen kunnen,...
Daarjuist ben ik bij jullie geweest,...jullie voelen het wel een beetje hé,...Mama haar batterij is een beetje plat,...Het gaat me niet zo goed af,...
Weet je,ik denk en denk en blijf maar denken,...Maar ik weet met heel mijn hart en nog zoveel meer dat ik jullie heel graag zie,...en daar trek ik me aan op en weet dat het weer beter zal gaan.
Ik stuur jullie een hele grote dikke zoen en massa's veel knuffels,...
Hier ben ik dan weer om even wat te vertellen,...vandaag was er de jaarlijkse evolutiebespreking van Robin en Anouk in Aartrijke,...voor mij is dit best wel een heel emotionele dag hoor,...Maar ze hebben allebei toch wel een goed rapport over de ganse lijn,...ze doen hun best,...Langs de ene kant is het fijn om te horen dat ze hun best doen,dat ze toch wel vooruitgang boeken op het een of ander vlak,...en soms doet het ook wat pijn,...
Sinds dat Robin zijn rivotril is verhoogd is mijn ventje toch wel weer beter hoor,het doet deugd om te horen dat de periodes van humeurig zijn toch veel verminderd zijn en dat hij zich meestal goed voelt ,...Er word ook aangebracht van wat hij vooral geniet,...en dat zijn ook wel heel veel dingen ook al is het op basaal niveau,...
Mijn Anoukje doet het ook heel goed,laat veel meer prikkels toe en kan zo mooi lachen en brabbelen ,..alleen wat haar voeding betreft is het wat confronterend voor mij maar ook voor het personeel,..Thuis eet ons madam vlot alles op wanneer ze op mijn schootje zit ,...in school zit ze in haar rolwagen en gaat het soms moeilijk,...Het is nu al jaren dat de logopedie hierover zoekt naar de beste oplossing ,maar het is al jaren dat ons madam dicht bij mij heel vlot eet .Ja,veel is er daar niet aan te veranderen hé,...Zou er geen vliegtuigje bestaan die me soms meermaals kan over en weer vliegen ????
Weet je ,de traantjes waren er bij mij,...ik zie gewoon zo graag mijn schattekes en wil het beste voor hen,...Ik probeer echt heel goed mijn best te doen om het juiste evenwicht te vinden tussen internaat en thuis en ik merk bij mezelf dat het verdorie niet makkelijk is,..de aantrekkingskracht naar de kids toe is zo sterk hé,..ik voel me juist een siamese tweeling met hen,...Hoe ouder ze worden,hoe meer ik besef en weet dat de zorg alleen maar groter word en soms denk ik dan te ver van hoe zal het gaan binnen 10 jaar,...ik weet ik mag dit niet doen,...maar er zit gewoon iets binnen in mij die dit in me losmaakt en ga dit maar tegen hé,...Ik ben zo blij dat alle personeel goed naar mijn verhaal luistert en me ook steunt en in helpt waar het nodig is,...Ik probeer me de meeste tijd goed te houden ,een paardebril op te zetten zodat ik recht voor me kijk en er het beste van maak ,maar soms is die bril er niet en word ik met alles echt geconfronteerd en daar zijn dan mijn tranen,...die tranen zijn er dan voor enkele dagen en dan gaat het weer beter ...Het moeilijkste hierin is dat ik heel goed de realiteit besef maar dat ik die soms wil ontvluchten,ik wil genieten,ik wil alles doen met de kids zolang het gaat voor mij ,want binnen 5 jaar zal het nog heel moeilijk lukken om bvb met Robin op een bootje te zitten ,hij zal te veel wegen,...Ik voel soms aan mezelf dat ik echt zoveel mogelijk samen met hen van alles wil doen ,zodat ik me niet schuldig moet voelen voor als er iets gebeurt,...Ja,probeer maar wegwijs te geraen hé in dat koppeke van mij,...
Robin en Anouk hebben om dit alles niets gevraagd en wij ook niet ,alleen kunnen we met z'n allen goed voor hen zorgen en zo goed mogelijk hun lichaamstaal te begrijpen en daar slaag ik als mama toch wel goed in ,want het was fijn te horen dat ze heel goed reageren op mama"s stem en aanwezigheid,dit maakt me trots,...
Ik bracht ze dan mee naar huis voor een fijn en gezellig weekend samen want dit geeft me de nodige kracht om verder te doen,...ze zijn content ,genieten van thuis te zijn en te knuffelen en als de kids gelukkig zijn ,dan ben ik dit ook.
Langs deze weg wil ik toch wel even alle mensen van zonnehart en rozenweelde bedanken voor hun inzet bij de verzorging van mijn lieve kabouterkes,..Dankzij jullie is alles dragelijk en houden we het samen vol.Ook een dikke dank je wel voor mijn ventje die er altijd is voor mij ,..Dank je wel lieve familie en vrienden ,...en Dank je wel allemaal om mijn blogje te lezen,...ook jullie doen me geloven in mezelf en in mijn kracht.
We zijn hier op ons zondags,...lekker op het gemak ,mijn lievekes liggen zalig te soezen in hun bedje,grote broer is aan het studeren en papa is gaan werken ,...en ik kan hier wat neerpennen,...
Ik verlang zo naar de lente,...zodat ik even alle ramen kan opengooien,de lenteschoonmaak doen,..en vooral genieten van het zonnetje,..we konden deze week even proeven ,..maar helaas zitten we nu weer met de wintertrui aan,...Gelukkig heb ik hier mijn 2 zonnetjes bij me,...wat geven ze me toch een heerlijk gevoel,...het is zo gezellig om ze bezig te zien,..Anoukje is zo veranderd hé,...het komt precies een jongedame,...en weet je,..er komen dan van die vragen bij me op ,...Hoe zou zus nu zijn moest ze geen specialleke zijn ? Ik denk dat het vooral een madam met pit en haar eigen willetje zou zijn hoor !!!ze weet wat ze wil ,maar ze heeft gelijk hé? Eigenlijk wil ik daar niet teveel bij stilstaan,...maarja hé,..het komt doordat je dagelijks geconfronteerd word met de vooroordelen van onze maatschappij,....vorige week ging ik wandelen in stad en bekijks dat ik weer had,we gingen graag een koffie drinken ,maarja geen plaats voor mijn rolstoelen,..daar baal je dan van hé,...en dan komt er zo iets in mij op,...Hallo mensen,wij zijn ook gelukkig en wij willen net als jullie ook genieten hoor !!!!We leven nu in een wereld waarin alles moet perfect zijn,...Maar wat is perfectie ???? Het is niet omdat je kind "anders " is dat het niet evenwaardig is en dat het moet bekeken worden als een sukkelaartje ,want dat zijn ze niet,..ze zijn heel gelukkig en worden heel goed verzorgd,..ze leren me om te genieten en even stil te staan bij de allersimpelste dingen in het leven,..het gewoon een glimlach geven wanneer ze content zijn,...Robin en Anouk kunnen niet zeuren en zagen om die zak chips,of die pop of die gadget,..neen ze vragen niets alleen heel veel liefde ,..ik denk dat er daar velen een voorbeeld kunnen aan nemen,... Weet je,soms heb je dan idd van die momenten dat je even de heisa in de wereld niet goed kan begrijpen en dat je heel hard wil roepen,...Hallo,wij zijn hier ook nog ,ook al is het niet in het gewone plaatje,...
Ik denk dat ik echt zon nodig heb,zodat ik alles in mijn hoofd weer wat kan ordenen en er weer even vrolijk,net als Robin en Anouk tegenaan kan gaan,..Lieve zon en lente wil je ons wat helpen,..we hebben het broodnodig,...want weet je,ik hou van het leven samen met mijn speciallekes en hun kracht,..zij leren me om PERFECT gelukkig te zijn in een ONPERFECTE situatie ,...
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
