Terwijl ik bij de aankomst van de tweede etappe van de Trans-Alpine run stond te wachten op de aankomst van ons team ben ik natuurlijk niet werkloos blijven toezien hoe er zich vanalles afspeelde binnen mijn gezichtsveld, of liever binnen het bereik van de camera. Reken maar dat ik driftig op het knopje gedrukt heb als er weer een atleet totaal uitgeput over de lijn strompelde en de vreugde, triomf, pijn en nog veel meer emoties die ik kon te pakken krijgen heb ik ook meermaals op mijn geheugenkaartje bewaard. De jongste finisher ooit in deze toch wel loodzware wedstrijd heb ik ook mogen fotograferen. Toen deze jongedame over de mat met de sensor voor de tijdopname kwam bleek zij achteraf gezien een dik halfuur sneller dan onze eigen helden.