Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
01-10-2016
01 oktober Panorama
Het gebeurt
uiterst zelden, bijna nooit eigenlijk ik heb vandaag geen enkele foto gemaakt.
Tijdens de ochtendwandeling was het er niet van gekomen en de geplande geocache
tocht deze namiddag is in het water gevallen, letterlijk dan met al die regen.
Ik heb me dan maar verder doorheen mijn fotos van ons midweekje aan de Rijn gewerkt
en zodoende kan ik toch nog iets tonen wat wel vandaag gemaakt is nl. een
panorama samengesteld uit 9 staande fotos.
Tijdens de terugrit hadden we er voor gekozen nog even langs de Rijn te blijven
en pas in Boppard draaiden we richting snelweg. Bij een uitzichtpunt stopten we
om nog een laatste keer achterom te kijken en deze serie fotos kwam als vanzelf
in mijn toestel. Die zijn dus weliswaar eergisteren gemaakt maar de bewerking
om ze tot een breed beeld samen te voegen is vandaag gebeurd. Het stadje Boppard, een grote Rijnbocht, een prachtige wolkenpartij, het geaccidenteerde reliëf van de streek, de uitgestrekte wouden met de eerste tekenen van de herfst, meer moet dat niet zijn. Zo kan ik me toch
aan de mij zelf opgelegde routine houden: alle dagen eentje. J Jammer dat het formaat dat hier kan getoond worden verre van voldoende is om alle details weer te geven die er in zo'n samengesteld panorama verborgen zitten.
Vrijwilligerswerk
houdt uiteraard niet op bij het uitvoeren van dat gedeelte van de taken
waarvoor je gekozen hebt. De manier waarop je omgaat met de bewoners is al even
belangrijk als de fysieke inzet.
Als wij met ons groepje vrijwilligers elke vrijdag weer op wandel gaan met de
bewoners van Hoevezavelvinden wij het
ook belangrijk dat we onze passagiers behandelen als volwaardige medemensen. In
de mate van het mogelijke proberen we dan ook contact te maken, te praten,
emoties te delen, de dingen die je binnen een vriendenkring ook zou doen.
Tijdens de rustpauze gedurende zon wandeling loop ik altijd met de camera op
scherp om dat soort momenten te vangen. Ik word ondertussen aanvaard als
huisfotograaf en ik bezorg elk beeld ook consequent aan de medewerkers.
Dit vond ik weer zon hartverwarmend moment. Vrijwilligster Linda ( rechts J ) had een intiem gesprek met haar
toevallige gezel en je kunt uit de beide gezichten aflezen dat ze het leuk
vonden en er van genoten . Daarvoor doen we het.
Ik heb ooit
met een bandje waarin ik speelde een cover-versie opgenomen van de bekende Deep
Purple hit Smoke on the Water. In het Lommels werd dat Domp op ut woater
waarbij woater voor niet geoefende dialectologen nauwelijks uit te spreken is,
de beste benadering verkrijg je door met woweter te beginnen als uitgangsbasis
Dit gezegd zijnde heb ik meteen een aanknopingspunt om bij dit beeld te komen,
geschoten tijdens een erg vroege ochtendwandeling langs de Rijn met Phaido. Ook
tijdens vakanties en weekend- of midweek trips moet ie regelmatig de
gelegenheid krijgen om zijn natuurlijke behoeften te doen snappie? Hotel
Landsknecht in Sankt Goar, waar we enkele nachten verbleven, ligt pal langs de
Rijn, alleen een smalle, meer dan rustige wandelweg loopt er nog tussen. Das
natuurlijk ideaal. Gewapend met een poepzakje zijn we er elke morgen nog voor
het ontbijt op uit getrokken en het lukte ook steevast, bravo voor Phaido. Ik
slaag er niet vaak in mijn nachtleven gewoon zijnde lijf zo vroeg uit bed te
krijgen en als er dan situaties zoals deze zijn heb ik natuurlijk de camera ook
altijd bij me.
Ook vandaag werd het weer een erg mooie dag aan de Rijn en dat kondigde zich al
vroeg aan. Terwijl de rondvaart - en cruiseboten zich naar hun uitgangsposities
begaven hing er nog behoorlijk wat nevel. Bij de nabewerking in Photoshop heb
ik er de functie nevel verwijderen op los gelaten en dat zorgde er voor dat
zowel Burg Maus als de kerk van het gehucht Wellmich aan de overkant nog
voldoende herkenbaar zijn hoewel dat in het echt nauwelijks het geval was. Net
boven het water was die nevel evenwel net iets te onvermurwbaar voor Photoshop
en die is dan ook echt zichtbaar aanwezig op de foto. De link was snel gelegd. Ik
noem m Domp op ut woater
Van het hotel naar de aanlegsteiger van de Rijn-rondvaartboten in Sankt Goar is toch wel 3,5 km. Hoewel de hoteleigenaar een gratis shuttle-dienst aanbiedt vonden wij door onze jeugdige overmoed dat we dat wel te voet aankonden. Achteraf gezien was het misschien niet zo slim want omdat we in Bacharach ook nog een en ander bewandelden en we vanavond ook nog terug moesten bleek onze stappenteller deze avond behoorlijk in het rood te staan. Phaido ligt ook in diepe coma terwijl ik dit intik trouwens.
Tijdens de wandeling naar Sankt Goar toe, met de zon pal in de ogen vond ik het nodig de schittering in de Rijn te fotograferen, tegen beter weten in eigenlijk. Het resultaat bleek echter ver onder de wegwerp-grens te blijven en na enig Photoshop-werk op de laptop vond ik dat het misschien wel eens een leuk plaatje zou kunnen zijn. De voorwaardelijke wijs gebruik ik hier omdat ik met de laptop en in totaal andere lichtomstandigheden nooit zeker weet of wat ik zie op het scherm ook wel waarheidsgetrouw is en bij dit soort beelden komt dat nog al nauw vind ik. Thuis op de PC, met een gecallibreerd scherm, zal ik het nog wel eens bekijken en eventueel fine-tunen.
Burg Maus is het slot dat wij aan de overkant van de Rijn zien van uit onze hotelkamer. Interessant object en dus heb ik al enkele keren aangelegd met de Eos voor we naar de eetzaal gingen om van een heerlijk culinair festijn te genieten. Ik heb 'm gefotografeerd met de 300 mm plus extender helemaal ingezoomd, helemaal uitgezoomd, met de 24-105 in alle mogelijke composities en dit totaalbeeld vond ik al bij al het meest geschikt om een dag lang de volle aandacht te krijgen op deze blog. Blauwe lucht, enkele mooie wolkenpartijen, het slot dat majestueus hoog boven het gehucht Wellmich uit torent en de alomtegenwoordige Rijn op de voorgrond.... meer moet dat niet zijn...
Naast het
bij de meeste mensen veel beter gekende fietsknooppuntennetwerk bestaat er ook
nog zoiets als het wandelknooppuntennetwerk ( das zelfs nog een lettergreep
meer ). Uiteraard weet ik als fervente wandelaar dat het bestaat maar heb ik
er ooit gebruik van gemaakt of een kaart ervan in mijn bezit gehad? Neen dus. Als
ik ga fietsen neem ik vaak het knooppunten systeem in mijn route op, al is het meestal
maar gedeeltelijk, maar als wandelaar loop ik de gekende paaltjes steevast gewoon
voorbij zonder op nummers of pijltjes te letten. Ik zou ook niet weten waar
knooppunt 10, 20 of elfendertig is en in welke richting ik 56 of 88 moet
zoeken. Ik heb daar nooit aandacht aan besteed moet ik toegeven.
Toen ik vandaag een ping binnenkreeg op de smartphone om me te vertellen dat er
op nauwelijks vijf kilometer van mijn deur een nieuwe geocache was gelegd en ik
dientengevolge nieuwsgierig op de site ging zoeken naar de gegevens las ik dat
de legger stelde dat dit een plek was die een ideale toegang was naar het Olens
Broek, een prachtig wandelgebied binnen het wandelknooppuntennetwerk volgens
hem. Stel je voor, zo dichtbij en ik was daar nog nooit geweest. Ik ben er deze
avond met Phaido naartoe getrokken, heb eerst de cache gevonden, een snelle
oppikker, makkie, stelde weinig voor, maar dan zijn we verder gelopen en we
hebben zeer genoten van de omgeving en van de mogelijkheden ons geboden door de
paaltjes. Toch maar eens wat meer aandacht aan besteden in de toekomst.
Ik mocht
vandaag mee met het personeel van het bedrijf Eriks tijdens een rondvaart
doorheen de Antwerpse haven. Je mag zoiets rustig een buitenkansje noemen voor
de schietgretige amateurfotograaf. De nodige interessante onderwerpen kwamen
voorbij op en langs het water, maar ook aan boord was er wel een en ander te
rapen. Deze trap met spiegel bijvoorbeeld, kon mij een hele tijd bezig houden.