Een ontsteking van mijn kraakbeen hield me weer eens aan de kant. Ben ik te ongeduldig? Wil ik te veel? Kan zijn, want in 2004 duurde het 4 jaar voor ik geen last meer had, nu is het nog maar dik 1,5 jaar. Maar iedere loper weet, dat als het goed gaat, je steeds meer wil. Niet dus ... de wetten van de natuur zijn er om te respecteren ... dus weer gedwongen rust.

Na een bezoek aan sportarts Dr. Kris Peeters werd een ontsteking van het kraakbeen vastgesteld. En weer kwamen spuiten op het toneel! Hyaluronzuur dus. Een paar dagen na de eerste spuit ging het de goeie kant op, om een paar dagen later weer slechter te zijn. Het is moeilijk uit te leggen, ik had winst, minder pijn, maar er bleef een venijnige pijn sluimeren. Dezelfde pijn als voor mijn operatie. Ja, als het je 2e knie is, begin je dat gevoel te kennen. De vragen die Dr. Peeters stelde , stelden me niet gerust ... dikte? Vocht? Beweeglijkheid? ... ik had een déjà-vue ! 

Met gemengde gevoelens kreeg ik vorige donderdag de 2e spuit. Het was beter, maar toch ... 

Vrijdag en zaterdag na die 2e spuit was het niet echt beter, met op zondag een rotdag! Meer pijn dan tevoren! 

Maar dan ging het terug beter. Vanaf dinsdag had ik eigenlijk nog weinig pijn. Af en toe een steek, maar het scherpe was er af. En ja, ... van als het maar iets beter gaat, zie ik het weer zitten! Ik telde af naar vandaag, want dan mocht ik terug even proberen lopen.

Op 11.11.11 om 11 voor 11 ben ik dan beginnen lopen. (ja, het uur was een folieke, nu die kans zich voordeed moest ik ze grijpen)

3 x 3 rondjes op het gras, dus eigenlijk 3 x 1 km. 

De eerste maal ging het stroef. Met een heel klein hartje begon ik aan mijn 1e rondje. Goed oplettend of er geen putten lagen in het gras. HR onder controle proberen houden. En steeds gefocust op wat ik voelde in mijn knie ... dus alles behalve ontspannen gelopen. Over die km deed ik juist geteld 7' ! Een gemiddelde HR van 150. Veel te hoog natuurlijk. Maar .... buiten het stroef gevoel had ik geen pijn.

Dus nu een rondje wandelen en HR laten zakken ...

2e poging ... 6'54" en gemiddelde HR van 151 ... maar ik voelde niets en het liep soepeler! Wat een goed gevoel!

Terug een rondje wandelen

En een 3e en laatste maal 3 rondjes ... 6'49" en en gemiddeld 148 HR ! Met dank aan Marc voor de support en het meelopen.

Het tempo was een slakkengangetje , HR was veel te hoog ... maar wat heb ik hiervan genoten! Geen pijn, en dat was het voornaamste. Nu afwachten wat het gevoel morgen zal zeggen. 

Leuk detail: toen ik gedaan had weerklonken de kanonschoten aan het monument van 11 november. Vreugdeschoten ... kreeg er kippenvel van ... en even stelde ik me voor dat die schoten voor mij waren ...  dromen mag altijd hé ... 

11.11.11 om 11.11u ging ik tevreden naar huis. Hopelijk zijn we terug vertrokken!

Als we nu vanavond ook nog ROPARUNDORP 2011 worden dan kan mijn dag totaal niet meer stuk. Rond 22.00 u weten we het! Patrick, hou je vinger maar al aan de sireneknop !!!!!!!!!!!!!!!!!!