Verslag rit dinsdag 3 mei 2011: Dalhem, 's Gravenvoeren
Verslag rit dinsdag 3 mei 2011: Dalhem s Gravenvoeren
In de voormiddag moest ik werken, dus moest ik verstek laten gaan voor beide dagritten ( Zoete Waters en Aubel ). Maar in de namiddag stond er in de groep van Lutselus ook een mooie rit op het programma: Aubel. Leek me wel wat ver voor een namiddagrit, we zouden we zien.
Om 12u00 dus snel van t werk naar huis, aardappelen schillen, omkleden en om 12u50 stond ik netjes aan wat ooit Lutseluskerk geweest is.
Ofwel was iedereen voormiddag mee, ofwel zagen ze Aubel niet zitten. Het weer, daar kon het niet aan liggen, een stralende zon. De straffe noordoosterwind deed de temperatuur de 20° niet bereiken dus werd het een ritje met lange mouwen, behalve voor Jefke Bollen, die had het blijkbaar warm genoeg. Sinds de kerkklok niet meer tandt geeft Johnny het startsein: als hij arriveert kan de rit beginnen !
Met ons 12 vertrokken we over Schoonbeek, Eigenbilzen, Mopertingen. Ter hoogte van Vlijtingen, Lafelt kwam Leon ons tegemoet gereden. Vreemd, de rest van de 3x20 ers volgde niet. Mon Vdb is hier terug gekeerd, hij moet nu eenmaal op doktersadvies zn trainingen licht houden.
Met elven reden we verder, voor een keertje aan de andere kant van het kanaal, Trekwaeg Cavel. Voor t eerst rij ik aan die kant van t kanaal en zie ik de enorme gaten in de mergelwand van de muizenberg. Deze gaten zijn ontstaan doordat er in eerste instantie aan bovengrondse mergelwinning gedaan werd.
We steken in Kanne het kanaal over, en zetten koers richting Lixhe. Als er een plaspauze ingelast wordt neemt Marino afscheid van de groep. Hij sukkelt nogal met zn knie en moet luisteren naar zn lichaam.
We trekken verder naar Visé, en daar raakt kapitein Jean J even het noorden kwijt, mede door wegwerkzaamheden. Maar we vonden een zijwegske . En wat voor één ! Kasseien zoals die in Roubaix horen te liggen, en dan nog bergop ! Omdat we niet tijdig geschakeld hadden moesten we de fiets aan de hand nemen.
We geraakten toch uit de wirwar van Visé, zodat we konden klimmen richting Dalhem. Boven werd netjes op elkaar gewacht. Weer even omhoog naar Bombaye om in Warsage af te slaan naar s Gravenvoeren.
Koffiepauze werd genomen onder de poort , de eeuwenoude gerestaureerde vierkantshoeve Blanckthys. Toen Jefke Bollen hoorde dat dit ook Limburg was bestelde ie prompt ne bok, maar de serveerster had ooit school gelopen in Tongeren en liet zich niet vangen. Oostmalle hadden ze niet, dan maar ne Westmalle voor Harry.
De terugweg, nu meer wind op kop dan wind opzij, ging over Moelingen en Lixhe waar lek gereden werd. Langs t kanaal passeerden we de man op de ligfiets die menig wielertoerist daar al wel eens gezien heeft. Dagelijks zou de oude man daar zn training afhaspelen.
In Vroenhoven de Calvarieberg op, maar eens we boven zijn zien we dat we eigenlijk ook rechtdoor hadden kunnen rijden. De afrastering is er blijkbar weggehaald. De brug van Vroenhoven over, om terug lang t kanaal te rijden tot in Veldwezelt. Gellik, Schoonbeek. Tijd om nog ene te gaan drinken was er niet meer over, maar dat halen we op een ander moment nog wel eens in .
Een mooie rit, een fijne babbel wat moet een mens nog meer hebben ?
Ikzelf was er vandaag niet bij, Flor natuurlijk ook nog niet en toch kunnen we dankzij Omer een verslagje op de blog plaatsen. Bedankt Omer !
Van de drukte die er anders is was vandaag niet veel te bespeuren aan het bushokje. In de namiddag zou het pas gaan regenen, maar om 8u30 kwam de zon al goed door. Edgard en Valère B waren op hoogtestage in Spanje. Remi, Marc, Peter konden er niet zijn wegens werkverplichtingen. Didi wellicht babysitten. Vanessa moest om 13u00 helpen voor t countrybal, maar ze heeft in de plaats 30 km gelopen, dat kan ook wel tellen.
Dan was er de hele week al onduidelijkheid geweest over waar de rit naar toe ging gaan: de grote ( Andenne ) of de kleine ( Oteppe ) tour van de Gymna. Paul had geblogd dat hij samen met Karel maar tot Oteppe zou gaan. En die beslissing had ik ook gemaakt, wetende dat we morgen met de club een zware rit op t programma hadden staan.
Kopman van dienst, Valère Ph had natuurlijk graag verder gereden, dus was die in zn kont gebeten . Waar is de motivatie ? vroeg ie zich af. En als Valère geprat is zal je t geweten hebben. We vertrokken onder kopwerk van Valère en mezelf via Kortessem, Guigoven, Jesseren, Vechmaal, Oreye. Toen werden de pijlen van de Eburonen Classic gevolgd tot in Oteppe. Met een gemiddelde van 32 per uur werd Oteppe bereikt. Natuurlijk had de (strakke) wind mee hier in geholpen.
Na de koffie was Valère een beetje afgekoeld en besloten we de pijlen van de Eburonen terug te volgen. In Borgloon zag Karel het niet meer zitten en laste een extra terrasje in. Sabine vergezelde hem.
Bij terugkomst in t Paenhuys werd nog nagekaart. Vanessa en Remi kwamen nog even afgezakt om te horen hoe t geweest was. Niks gezien zegt Marcel wel AFGEZIEN . Maar de Westmalles deden het afzien snel vergeten !
Misschien de laatste zomerse lentedag had Frank Deboosere aangekondigd. Pas op, voor de natuur en de landbouw is regen welkom, zeker als je hoort dat er gisteravond duizend hectare natuurgebied in de Hoge Venen in vlammen is opgegaan.
Profiteren en nog eens een mooie rit maken was de boodschap. Scherpenheuvel werd ingeruild voor Banneux.
Aan de start welliefst 12 liefhebbers, en dat op een dinsdag ! Zelfs Valère Ph was er bij, maar die zou vandaag gewoon meerijden als lid van het peloton. Geen kopwerk voor hem dus vandaag, en das zn goed recht. Mogelijke kopmannen genoeg vandaag: Omer, Flor, Peter, Marc T. Leon was twee minuutjes te laat: hij had de afwas nog moeten doen ( je ziet, je bent nooit te oud om een nieuwe man te worden ). Edgard was chauffeur van dienst, hij zou ons naar Banneux laten rijden zoals we nog nooit gedaan hadden.
Onder kopwerk van Omer en Flor rijden we over Hoeselt, Rijkhoven. De ellendige helling in Valmeer af, dan naast de Grot van Lourdes door in Bassenge. De Hautain werd beklommen, af en toe kreeg ik een duwtje tegen mn banaan van Valère Ph waardoor ik gelijktijdig met de rest boven was.
Heurle-Le-Romain, Oupeye, het water over. De mooie Richelle op, om door te klimmen naar Blegny waar het de oude mijn passeren.De sfeer zit er goed in. Ik hoor Valère B zeggen dat Edgard nog een mooie klim in petto heeft om Banneux te bereiken: eentje waarvan het venijn in de staart zit: 18% op het einde van de klim. Goh, wat had ik vandaag graag naar Heinsberg gereden, dacht ik in mezelf. Maar ik zou doorbijten en op mijn tempo zou ik die klim ook wel aankunnen.
Toch maar liever een gps dan deze richtingwijzer
Bolland, en toen waren er wegwerkzaamheden. Marc T keek even op zn garmin en vond een zijweg die op hetzelfde punt uitkwam. De kwaliteit was niet om over te stoefen, maar alles was beter dan 3 km te klimmen door kiezelsteentjes.
We genoten van de prachtige vergezichten die het land van Herve ons aanreikte. En dan redelijk steil bergaf door Xendelehesse en Soiron. Weeralom oppassen geblazen voor de vele putten in het wegdek.
We dalen verder naar de Vesder in Pepinster. Ter hoogte van het station zou de fameuze klim beginnen. We rijden over een fietsbrugje, maar vinden de weg naar de klim niet. Blijkbaar was er op een paar jaren tijd toch t een en t ander veranderd. Ik moet toegeven dat ik het helemaal niet erg vond. Maar anderzijds moet je toch wel dezelfde hoogte zien te bereiken en dat was dus klimmen tegen een constante gradiënt van 10 en 11 %. Gelukkig had ik Marc en Leon Peter bij zich om te depanneren.
Pfffffff, een welgekomen helpende hand
Prachtige vergezichten ... merci Sporza !
Theux, Mont en dan komen we aan in Banneux. Peter vervangt hier zn bandje terwijl wij kaarsen branden voor een goede thuiskomst. De bidons houden we tevergeefs aan de kraantjes waar anders het heilige water zo uitstroomt. Geen drup komt er nog uit.
Snel komen we bij de bakker aan t rond punt waar de lekkere rijsttaart wordt verorberd. Wordt er nog gefietst ? roept Omer. De fietsen worden terug aan gang gestampt.
" Allez Leon " toch niet in uw koffiezjat ! "
Een knuffel voor m'n depanneurke ;-), merci Marc !
Heerlijk dalen: Louveigné, Gomze-Andoumont, Trooz. En dan weer klimmen uit de Vesder-vallei. Op eigen tempo ( sneller gaat toch niet ). Flor en Omer houden het tempo doenbaar voor me, bedankt mannen ! Een lange klim van 4 km die we al vaak gedaan hebben: daardoor weet ik dat ik me niet mag vastpinnen aan de twee ronde punten: de klim stopt er niet, maar gaat door tot aan de rode lichten in Romsée.
Met de vingers in de neus ...
Let vooral op de schone overtrekjes die Sabine van de Paashaas gekregen heeft ! In Romsée wordt een plaspauze voor de mannen ingebouwd. Dan weer dalen tot in Jupille: Marcel mag alleen maar water drinken dat naast de brouwerij gepasseerd is. Peter vervangt nog maar eens zn bandje, van die gelegenheid maken wij gebruik nog snel een banaan, koek of gelleke binnen te werken.Een stukje langs de Maas op, een drukte van jewelste op dit uur van de dag.
En dan slaat het noodlot toe: ter hoogte van de oprit van de Autostrade in Herstal bedenkt een bejaarde automobilist wel erg laat dat ie toch de oprit van de autostrade op moet. Op dat moment rijdt Flor op kop, naast Omer. Omer kan nog meedraaien met de richting van de wagen mee, Flor wordt ( wellicht met de elleboog ) geraakt door de wagen en valt neer. Marcel vliegt ook nog eens over Flor tegen de grond: hij komt er met een kapotte elleboog, en schade aan de fiets van af maar morgen zal ie het zeker wel voelen
En dan gaat alles zo snel: kijken naar Flor, hij heeft het bewustzijn niet verloren maar klaagt over pijn aan de rug, de hand en de elleboog. Voorbijgangers stoppen om te helpen, we bellen de ziekenwagen. Een passerende dokter stopt en blijft bij ons tot de ambulance er is. Politie is intussen ook onderweg. Ik beslis met de ambulance mee te rijden, zodat Flor dit niet alleen hoeft te doorstaan. Onze fietsen worden bij mensen thuis in bewaring gegeven: Edgard zou deze komen oppikken. Terwijl Flor in het ziekenhuis de nodige fotos laat maken bleef de groep verdwaasd achter: Marcel en Sabine ( die als laatste reed ) leggen een verklaring af. Twee uren na het ongeval rijdt de groep, in stilte naar huis. De fun was er af. We beseffen dat dit ieder van ons had kunnen overkomen.
Flor heeft pech gehad, maar ook geluk: t had zoveel erger kunnen zijn ( misschien is t maar goed dat we een kaarske zijn gaan branden in Banneux ). Door neer te komen op zn arrière heeft ie zn staartbeen gebroken, ik mag er niet aan denken was ie op zn rug neergekomen. En verder is het nut van het dragen van een helm nogmaals bewezen: de tweede slag werd opgevangen door het hoofd, getuigen de deuken en krassen op zn helm.
We hebben hem terug meegekregen uit het ziekenhuis, aan een gebroken staartbeen valt nu eenmaal niets te doen. Rusten en zitten op een binnenband van een kruiwagen, en iedere dag de pijn verbijten tot ie ( hopelijk snel ) de fiets op kan.
In naam van de groep wens ik Flor ( en Marcel ) een spoedig herstel toe !
Ik wil alle 3x20ers bedanken voor hun bezorgdheid, in het bijzonder Edgard voor het terug gaan halen van onze fietsen.
Ritgegevens: ik had 106 kms, een vertekend gemiddelde van 25,5 , maar wel 1382 hms
Een mooi ( glooiend ) parcours, een stralende zon, toffe fietsvrienden: al deze elementen lokten heel wat gegadigden naar t bushokje. t Wordt tegenwoordig moeilijk om er s zaterdags s morgens de bus te nemen om 8u30.
De nieuwelingen ( allez, ze zijn nog al eens mee geweest ) werden voorgesteld aan de rest van de groep. Marcel verscheen voor t eerst aan de start zonder lange broek, t was blijkbaar warm genoeg. Waar is dat feestje kwam ook aangeroepen. En toen koersdirecteur Leon aangeschuifeld kwam werd het startsein gegeven.
Team Novecolli was er ook bij
" Waar is dat feestje ????? Hier is dat feestje !!! "
De man rechts achteraan staat op de bus te wachten ....
In Vechmaal zouden we het parcours van de vast gepijlde Blés dOr oprijden. Onder kopwerk van Valère en Flor reden we op over de Sint Rochuswijk om te constateren dat Valère ( vandaag nog ) zn gras moest afdoen de ketting stijfhouden en dan kwam dat volgens Remi allemaal in orde. Wintershoven waar we enkele regendruppels voelden, Jesseren, de mooie bloesems om ons heen. De Tongerse Steenweg werd overgestoken in Bommershoven om nadien het eerste Blés dOr bordje te zien in Vechmaal.
Telkens op en af, naar Thys, Crisnee, Fize-Le-Marsal, Freloux. Maar de benen zaten goed en dan is het een plezier om deze route te rijden. Gouden Koren hebben we in deze tijd van het jaar natuurlijk niet gezien. Maar t landschap kleurde goud(geel) door de prachtige in bloei staande koolzaadvelden. Koolzaadolie zal in de loop der jaren waarschijnlijk aan belang winnen als bio-brandstof. Maar het wordt ook gebruikt voor menselijke consumptie; de koek die overblijft na persing zou krachtvoer voor het vee zijn.
We rijden de autostrade over en bereiken Fexhe, Jeneffe en Haneffe. De strakke zijwind en wind op kop maken het niet gemakkelijk maar als er iets is wat ik ( van Leon ) geleerd heb is t uit de wind te gaan zitten.Seraing-le-Chateau waar we een middeleeuwse kasteel zien liggen dat de Duitse adellijke familie Vandermark verwierf door het huwelijk van Graaf Everard I van der Mark met onze Limburgse Maria van Loon-Lummen. Op naar Borlez en Les Waleffes waar we de kasteelhoeve zien liggen met zn imposante ( 32 meter hoge ) Duiventoren. Tijdens het Ancien Régime was het houden van duiven strikt gereglementeerd: per hectare grond die ze bezaten mochten de heren één koppel duiven houden. En als je dan zon toren kan bouwen moest je wel veel duiven ( en veel grond ) hebben: de toren was met andere woorden een teken van rijkdom.
Seraing-le Chateau Duiventoren van de kasteelhoeve van Les Waleffes
Termogne, Tourinne, Avennes, intussen al 80 kms op de teller. Remi begon achter koffie te vragen, en ik moet zeggen dat die voor iedereen welgekomen zou zijn. Nog even op de tanden bijten. Moxhe, en dan eindelijk een bordje Hannut 7 km .
We zetten ons neer op het terras tegenover de bakker. De lekkere rijsttaart en koffie deden deugd.
Bidons vullen en weer op pad. De terugweg zou minder lang zijn.
Kopman Flor wordt afgelost door Peter. Das t voordeel hé als er veel straffe mannen meegaan: de kop wordt netjes verdeeld. Dalen van Hannut naar Wandin, Orp Jauch. Toen we daar de zoveelste handwijzer naar Hannut zagen staan leek het wel of we op de dool waren. Gelukkig kent Edgard de route op zn duimpje en helpt ie ons er terug op te geraken.Bertrée, Poucet, en toen waren we gered door (Lens) Saint Remy !
Tegen de mensen die het stuifmeel van hun auto afspuiten roept Valère ja, spuit die vanachter maar eens goed nat , en inderdaad er is er toch wel eentje die dat ook daadwerkelijk doet. Maar met zon temperaturen is dat alleen maar welkom.
Nog steeds werd de ketting stijf gehouden en hebben we die straffe wind langs zij en op kop. Hollogne Sur Geer, Rosoux en dan zitten we weer op Limburgs grondgebied. Kretsen in Jeuk, in Mielen Boven Aalst de volgwagens van één of andere koers laten passeren. Groot Gelmen, Hoertingen waar Stephane lek rijdt. Van dit moment maken we gretig gebruik om nog even een koekje te eten. Remi vertelt ( iets te hard ) dat ie nog een cartouche over heeft.
Berlingen, Herten, Kortessem. Valère zet Remi op kop, om die cartouche te gebruiken maar de verhoopte power zat er dan toch niet achter. De wegenwerken op de Dooistraat werden omzeild door nog een schoon stukje Nietelbroeken aan te doen. Wat een geluk: een leeg terras aan t Paenhuys waar de dorstige wielertoeristen zich in de zetels zwieren.
We worden door Miet overladen met wafels en hardgekookte eieren, bedankt ! Straffe verhalen ontbreken niet t zijn Aonjaogers de Diepenbekenaren( kijk maar naar t filmke ) en we mogen met trots zeggen dat Kuringenaar Marcel al héél goed ingeburgerd is !
Mannen, t was een heel plezante rit. Een schoon rit zei Willy al lachend Maar ik heb niet veel van t landschap gezien . We hebben weer sterk gereden dankzij het puike kopwerk van Valère, Peter en Flor.
Ik wens iedereen nog een mooie Pasen, veel eieren, bij Leon gaan t dit jaar blauwe zijn !
Ondanks de paasvakantie had ik toch een verlofdagje kunnen versieren, bij deze wil ik mn mama en schoonmoeder bedanken om te voorzien in de opvang van mn zoontje.
Marcel had schoon weer beloofd dus had iedereen ( behalve Marcel ) zn korte broek aan. Mn mouwkes deed ik nog voor t vertrek uit. Aan de start verscheen ook wingman Valère, zeer uitzonderlijk op een dinsdag. Hij ging mee om de Limburgiaroute uit te stippelen die Yvan binnenkort met de mannen van Vet Te Veel zal doen. Als je der met een grote groep op uit trekt is zon voorbereiding immers onontbeerlijk.
Waren nog van de partij: Noenke Flor, Leon, Jos B en Pierrot die maar een stukje kon meerijden ( hij had middagpost ).
Marcel " nog even sleutelen aan m'n oud ijzer "
Toen Marcel zn stuur vastgezet was werd het startsein gegeven. We reden ( onder kopwerk van Valère en Flor ) op over Zutendaal en probeerden netjes de verkeersregels te volgen door op de fietspaden te rijden. Maar dat was op sommige plaatsen ronduit gevaarlijk. Valère maande ons aan dit toch te doen, maar uiteindelijk moest ie het ook opgeven. Als men Limburg wil profileren als fietsprovincie is er duidelijk nog heel veel werk aan de winkel.
Met een strakke tegen- en zijwind reden we langs het nationaal park af, om uit te komen op de Pauwengraaf in Maasmechelen. Zelfs de parking van Maasmechelen Village werd niet overgeslaan.
Ter hoogte van Lanklaar, Opoeteren draaide Pierrot terug. We bleven noordwaarts gaan: in Maaseik, Ophoven langs de statige Maas op.
In Kessenich staken we de grens over om te daveren over de kasseien van het witte stadje Thorn. Opzoekwerk leert ons waarom deze stad zo wit is. Oorspronkelijk woonden er in Thorn enkel een abdis met 20 adellijke kloosterdames. In 1794, bij de komst van de Fransen, werd een einde gemaakt aan dit miniatuurvorstendom. Arme mensen betrokken de grote panden, maar ze konden de raambelasting niet betalen en waren genoodzaakt ramen dicht te metselen. Om de bouwsporen ( littekens van armoede ) te verbergen werden de huizen witgekalkt. Even wat plaatjes trekken van dit mooie stadje en we konden weer verder.
Plaspauze, even buiten Thorn
t Is duidelijk dat Limurg dé aspergestreek is. Uitgestrekte aspergevelden, zo ver als je kon kijken. Maar wat een wind. En wat een zandwolken als autos je tegemoet komen.Ittervoort, Hunsel, Ill. Even zijn we het noorden kwijt na een wegomlegging maar een kruisteken doet Valère zich direct heroriënteren.
Stramproy, Tungelroy, de vlaai moet niet lang meer op zich laten wachten. In Weert stoppen we aan de sluis voor taart en koffie. Eindelijk mogen we de blote benen van Marcel eens zien, de beenstukken worden uitgedaan.
Over een heel breed en mooi fietspad rijden we Weert uit, richting België maar eens onze heimat bereikt stopt het mooie fietspad. Lozen, Kaulille, we stoppen aan een tankstation om de bidons te vullen.
Wind tegen en langs zij, we hebben vandaag nauwelijks wind mee gehad, rijden we in volle vaart naar Grote Brogel, Meeuwen, Opglabbeek. Hier verliest Flor de strijd tegen de wind, Yvan neemt het kopwerk over. Maar je hebt sterk gereden Flor, bedankt !
Houthalen, Bokrijk en voor we t weten zitten we op het terras in t Paenhuys waar Miet ons trakteert op koeken, bedankt !
t Was een prachtige rit, aan een strak maar doenbaar tempo, dankzij kopmannen Valère, Flor en Yvan. De sfeer was ( zoals altijd ) weer geweldig ! Meer hoeft dat niet te zijn ! Een dikke proficiat aan iedereen !
Ritgegevens: 149 kms, gemidd 31 km/u, 338 (hms ) ondanks dat dit een vlakke rit was
Alle ingrediënten voor een mooie fietsuitstap waren aanwezig: een mooie rit, t zonneke wat om 8u al moeite deed om uit te komen, weliswaar lag de temperatuur nog aan de lage kant, maar dat zou snel veranderen. Alleen de benen voelden niet zo super aan. Paul had op de blog gezet dat hij, Jos B en Karel mee zouden rijden tot Visé dus durfde ik wel aan t vertrek te staan. De route des chateaux die vorig jaar 185 km was, leek me te hoog gegrepen, temeer omdat ik dinsdag ( vanwege de Paasvakantie ) niet had kunnen rijden. t Kan niet altijd kermis zijn hé.
In t op rijden naar de 3x20 kwam ik Valère B tegen die samen met Edgard de bloesemrit ging rijden. Ik riep hem nog na zeker de groeten te doen aan Willy die ( als kopman van de basfietsers ) van piket was aan de fietsstalling.
Aan de 3x20 heel wat volk, Jean-Pierre was er na lange tijd nog eens bij, hij had paasvakantie en moest eens geen les volgen. Hij zit nu in zn laatste jaar fietsmaker en zal hopelijk een vaste waarde worden binnen onze groep als zn opleiding achter de rug is. Maar in form was ie zeker want hij aarzelde niet om direct het kopwerk voor zijn rekening te nemen, samen met Valère Ph.
We vertrokken via Beverst, Munsterbilzen, Eigenbilzen, Vroenhoven en Kanne. Regelmatig moesten we ons inhouden voor t oud ijzer op de weg. Toen Marcel dat riep voelden de wielertoeristen die we voorbij staken zich duidelijk geviseerd, niet wetende dat Marcel dat naar alle autos roept. Behalve naar Ferraris want die zijn ( volgens hem ) van plastic.
In de s Gravenvoeren verlieten Marc T, Jos B, Karel, Paul, Leon en Vanessa de groep. Marc T moest op tijd thuis zijn om te babysitten. Leon was nog niet goed genezen van zn verkoudheid. Karel en Jos misten de nodige kms in de benen en Paul, tja Paul was nog in blessuretijd. Maar toen we na een tas koffie de weg hervatten was hier helemaal niets van te merken. We zijn tegen een hoge snelheid naar huis gevlamd: dus bij deze hebben we Paul genezen verklaard !
De rest van de groep reed dus door ( zonder kodakske want dat is door een misverstand niet meegereisd ). St Pietersvoeren, de Plank op, en dan richting Beusdaal waar we een indrukwekkend kasteel zien. We klimmen door naar Gemmenich, Moresnet. In Kelmis wordt taart gehaald, getrakteerd door Omer die voor de derde keer fiere grootvader geworden is van een flinke kleindochter Sienna. Proficiat !
Er werd, mede door de kniepijn van Omer, besloten de Route des Chateaux in te korten. Lontzen waar het we kasteel van ver zien liggen. Montzen, dat ook zn kasteel heeft. Opzoekwerk achteraf leert ons dat het hier inderdaad krioelt van de kastelen, alleen moet je soms geluk hebben er eentje daadwerkelijk te zien.
Kasteel van Beusdael Kasteel van Lontzen
Aubel, Blégny, de wind op kop. Argenteau, Oupeye, Visé. Hier werden de drinkbussen bijgevuld. Valmeer, Vlijtingen ze ruiken de stal al want her en der worden er flinke demarrages uit de benen geschud. Bilzen, Beverst en t Paenhuys waar we nog kunnen genieten van wat wafels die het eerste groepje voor ons hadden over gelaten. Bedankt Jan !
Onze dank ( en bewondering ) gaan deze rit uit naar Valère Ph, sterk en bekommerd om de groep zoals altijd. Maar ook een dikke proficiat aan Jean-Pierre die gereden heeft alsof hij niet weg geweest is. Ook aan Flor: bedankt om me de verdere ontwikkelingen in de koers door te mailen !
Ritgegevens: Voerstreek/Visé: 96 kms, 29,3 gem, 422 hms
Gereden door: Paul, Marc T, Karel, Leon, Jos B, Vanessa
Flor schreef een verslagje van de rit naar Aubel, bedankt Flor !
We stonden met vijf moedigen aan de 3x20 en we hebben tevergeefs nog vijf minuten gewacht, in de hoop dat er misschien nog iemand zou opdagen.
Omer met z'n nieuwe wiel .. 't waren dus geen slechte benen
Toen zijn we maar vertrokken onder een dreigende zwarte hemel. Omer en Flor namen het kopwerk heen op zich, progressie maken zegt Leon.
We waren nog niet uit Diepenbeek of t zonnetje kwam ons al groeten. We reden op via Beverst, Hoeselt, Rijkhoven, Genoelselderen, Millen, Bassenge. We beklomen de Houtain en fietsen door Argenteaux. Net voor de Richelle zijn we in een bushokje gaan schuilen.
Niet zo schoon als 't bushokje aan de 3x20, maar zeer nuttig bij hagel en regen !
Het was maar een buitje. Dan de Richelle op, richting Dalhem en we bereikten Aubel droog !
Marc T zorgde voor taart, tijdens de koffiepauze viel er een ferme hagelbui. Na de koffie/choco en taart werd de terugweg aangevat, weer onder leiding van Omer en Flor. De zon straalde, maar we kregen af te rekenen met eenstevige wind op kop.
Rijsttaart van Aubel ... lekkerdere hebben we nog nergens anders gevonden
Plichtsgetrouw schrijft Flor al wat dingen op voor op de blog, merci Flor !
De terugweg liep langs Remersdaal, Plank, Voeren en ook hier zijn we ( 10 minuutjes ) moeten gaan schuilen voor hagel. Dan ging het naar Lixhe, Kanne, Vroenhoven, Hees, Eigenbilzen, Munsterbilzen, Beverst en het Paenhuys, dat we eigenlijk wel zo goed als droog bereikten.
Daar werd het nodige vocht besteld en luisterden we naar de wijsheden van Marcel. Ieder was tevreden over de rit en dan is alles ok.
Aanwezigen: Yvan, Omer Cancelara ( we hebben gevoeld dat zijn fiets terug in orde is ), Marc T, Duracelleke Marcel en Flor.
Het beloofde een mooie zonnige lentedag te worden. Gegadigden genoeg aan t bushokje: twee nieuwe gezichten aan de start: Eddy ( collega van Pierrot ) en WT-vriendin Ellen. Voor degenen die wielertoerist.be nog niet kennen moeten hier beslist eens een kijkje op nemen: een toffe site waar zielsverwanten hun verhalen neerpennen, hun trainingslog bijhouden, fotos opzetten, en waar je veel wielertoeristen leert kennen ( Marc T, Sabine en Willy heb ik zo leren kennen ).
Valère Ph stelde voor de rit naar Xhoris eens andersom te rijden, dat was eens iets anders. Onder kopwerk van Valère en Omer vertrekken we over Rommershoven, Schalkhoven, St Huibrechts Hern. Daar volgen we de grote weg naar Tongeren, deze weg verlaten we richting Villers-Saint-Siméon.
Wie gehoopt had op zon kwam toch wel bedrogen uit: de zon geraakte niet door het wolkendek , hoe hard ze haar best ook deed. Flor, ocharme, zonder mouwkes, maar klagen deed ie niet. Her en der hoorde ik klagen over koude voeten. In Liers kreeg kopman Omer problemen met de fiets. Een kapot wiel, een kapotte body, in ieder geval genoeg aan de hand om niet verder te kunnen rijden. Er zat niets anders op dan het thuisfront te bellen voor depannage.
Marc T neemt de kopplaats van Omer in. Een minder mooi stukje over het industrieterrein Hauts Sarts, maar daar moet je nu eenmaal door. Eens over de Maas, vanaf Jupille is het klimmen geblazen tot in Romsée, ik doe dit op eigen tempo ( peddelend ), ik weet dat de anderen boven op me wachten. Een klein groepje klimt aan mijn tempo mee naar boven.
Dalen gebeurt dan weer tot in Chaudfontaine, waar we de Vesder over rijden. Sprimont, Florzé. Er wordt afgesproken te stoppen in Aywaille. Hier haalt Gislain ( die na het rijden door een put zowel vanvoor als vanachter lek reed ) een binnenbandje met een lange supappe bij de plaatselijke fietsmaker. Didi en ikzelf halen de taart terwijl de rest van de groep plaats neemt in een bruin café.
Tien euro voor een binnenbandje, en dan was het nog niet eens opgepompt.
Tarte aux riz, nergens zo lekker als in Aubel
In dat café komt een man leuren met tondeuses, maar als Marcel zn bandana afdoet ziet de man dat ie hier geen zaken kan doen; hij druipt af.
Na koffie ( voor Flor Choco ) en taart verlaten we het bruisende Aywaille en zetten we onze tocht ( klimmend ) verder naar Xhoris. We dalen naar Comblain-la-tour en volgen de mooie Ourthe die zich een weg slingert langs Chanxhe, Poulseur en Esneux. En dan weer eens wat hoogtemeters bijeensprokkelen tot in Rotheux, Willy wijkt niet van mn zijde: eindelijk tijd om wat bij te praten, bedankt Willy ! Ook positief is dat de zon eindelijk er door gekomen is, dat werd tijd !
De Rue des 36 Tournants mogen we voor een keer eens afdalen, heerlijk is dat, denk ik bij mezelf. Plots zie ik Willy aan de linkerkant van de weg op de vangrail afstevenen. De schrik slaat me om het lijf, ik zie dat ie kan corrigeren en durf dan pas gerust te ademen. Zo snel kan er iets gebeuren, maar daar mag een mens best niet te vaak bij stilstaan, de fiets zou niet meer van de haak komen.
In Engis bekomen we met een drankje ( plaspauze voor de dames) van de schrik. Er wordt wat gesleuteld aan de fiets van Ellen en we zijn klaar om de derde etappe aan te vatten.Klimmen uit de Maasvallei tot in Stockay, voor mij is dat weer keuvelen met Willy. En dan bergaf tot in Diepenbeek, alhoewel ik heb vandaag kennis kunnen maken met vals plat van 6% ! Tja, als je benen goed zijn is dat inderdaad vals plat, voor mij is dat bergop !
Momalle, Fize le Marsal, Thys om Limburg op zn mooist te zien: Vechmaal , Bommershoven, Jesseren de geur van de bloesems komt ons tegemoet ( dat was dan ook het enige positieve aan wind tegen hebben ). Prachtige beelden, de bloeiende kerselaren, perelaren Ellen had geen mooier moment kunnen uitkiezen om van Heist op den Berg af te zakken naar Limburg ! Gors-op-Leeuw, Guigoven, Kortessem, en voor je t weet zit je op t terras aan t Paenhuys. Daar komen we Edgard B en David nog tegen. Sabine komt ons nog vergezellen. En ook Omer ( en Irma ) komen met de fiets aangereden: Omer heeft een gloednieuw wiel gekocht en zal zich volgende week niet meer moeten afvragen waarom ie toch zon moeite moet doen om Valère bij te houden.
Ik wil iedereen bedanken voor de plezante rit en de toffe babbel: Valère Ph, Omer en Marc T voor hun kopwerk, Ellen om af te zakken naar Limburg ( je bent altijd welkom Ellen ! ), Willy om me bij te staan tijdens het peddelen, Jan voor de lekkere cake ! Ik kan niet genoeg zeggen dat we een hele mooie, hechte groep hebben, wellicht omdat we vaak samen afzien !
Vanmorgen stonden we met acht aan de start, het weer zag er niet goed uit en het was zelfs een beetje fris. Maar de drang naar fietsen is groot, we hebben karakter. We vertrokken met sterke Omer en Flor op kop en ze deden dat de ganse rit !
De rit ging op via Munster, Eigenbilzen, Hees,Kanne, Lixhe, Moelingen de Plank, Remersdaal, Teuven Epen. Toen werd de kuitenbijter Camerig helling voor de wielen geschoven. Hier kon Sabineke haar klimmerstalent botvieren. Sabine sprong en Flor er achter, maar langs de weg stond een man die tegen zijn zoontje zei kijk die meneer kan die mevrouw niet volgen. Bijna boven ging ze nog eens vlotjes van ons weg, wat een berggeit !!!!
Dan reden we door naar Vaals waar een schoon fotoke gemaakt werd aan het drielandenpunt.
De mooie afdaling werd genomen richting Gemmenich, waar Leon reeds bij de bakker stond om taart te bestellen. Hij was vandaag verjaard en trakteerde, zn leeftijd wou ie niet vermeld zien op de blog, zelf zegt ie dat ie zo oud is als de straat. Maar laat ons zeggen dat op duursport niet echt een leeftijd staat, karakter hebben is veel belangrijker dan de leeftijd ( zogezegd ) mee te hebben.
"Zo oud als de straat ", onder ons gezegd: nog heel jong van hart en geest !
Na koffie, choco en lekkere koeken werd de terugweg aangevat. Wat ik nog wil vermelden is dat tante kwebbel Vanessa heel goed vervangen werd door noenke kwebbel Marcel: we denken dat hij voor de rit nog een nieuwe Duracelleke gestoken had amaai!!!!
Dan ging het richting Diepenbeek via Plombieres, stevige wind op kop, Aubel, Val Dieu, Mortroux. Er werd beslist om langs het kanaal te rijden dan zouden we wind mee hebben. En zo werd het dan Vise, Kanne, Vroenhoven, Hees, Eigenbilzen, Beverst en het Paenhuys.
We hebben een fijne rit gehad, niemand reed lek en iedereen was tevreden. In het Paenhuys werden we getrakteerd op lekkere suikerwafels, bedankt!!
Aanwezigen: Leon,proficiat!!!,Valere B, Ivan, Marcel kwebbel, Omer sterk, klimgeit Sabinneke, Sporza Peter en choco Flor.
Het zou een stralende lentedag worden. Niet te verwonderen dat er vanmorgen welliefst 16 man aan t bushokje stond voor een ritje naar Namen, nochtans een niet te onderschatten afstand.
Een beetje keuvelen ( vooral over wie wat heeft aangedaan, want de t° gaf amper 5° aan ). Marcel, de meest inventieve onder ons, had zn C&A zaksje vervangen door keukenrol met een mooie print op: een colleke en epauletten, t kan maar warm zijn ( en na de vlaai kunt ge der uwe mond mee afvegen ! ) .
David had een kameraad, Marc W, meegebracht. Niet van de minste, als je weet dat ie vorig jaar de Crocodile Trophy MTB in Australië meegereden heeft. Na aankomst van Leon en een mooi getaande Valère Ph werd het startschot gegeven. Valère Ph vroeg me nog waar ik vandaag naar toe ging, wijzend op mn rugzakje, maar ik wist anders echt geen blijf met mn eten en kledingstukken die ik zou uitdoen naarmate de rit zou vorderen. Soit, ik ging vandaag dan maar op schoolreis naar Namen.
We reden, Valère Ph en Peter op kop, op over Kortessem, Borgloon, Veulen , Heers. t Moet hier ergens geweest zijn dat André lek reed. Voor ons de kans om been- en armstukken uit te doen, en een banaan naar binnen te werken.
Net voor Oleye verlaat Jos B het peloton, zoals ie in t begin van de rit aangekondigd had. Waremme, Petit-Axhe, Omal. Sabine roept lekker, lekker, wij fronsen het voorhoofd. Wat kan er nu lekker zijn aan oud ijzer ? Maar Sabine meende door de megafoon fraises te horen, en aardbeien zijn inderdaad lekker, maar t is misschien nog een paar weken te vroeg.
Tourinne, Lantinne, Vissoul, allemaal wind tegen. Als een bezorgde ploegleider vraagt Valère Ph of de dames wensen te stoppen in Oteppe om te plassen, maar onze blazen zijn intussen zo goed getrained dat we liever verkiezen door te rijden. Zeker omdat we weten dat er een felle klim volgt vanuit Oteppe naar Héron.
We kruisen de E42, passeren Velaine, Landenne en mogen dalen richting Maas. Hier rijdt Omer lek, tijd voor ons om wat te praten. Sabine vraagt aan de nieuweling of Marc W nog bij de Crijtspurters rijdt, tuurlijk zegt Marc, dat ben ik. Pas als Marc zn fietsbril af doet wordt ie ( tot groot jolijt ) herkend.
Het stuk langs de Maas is autovrij en hier kan tempo gemaakt worden. Snelheden van rond de 35 km/uur, nog steeds wind tegen. Plots weer iemand lek, dit keer Yvan. Kon ook niet missen, de fietspaden van RAVEL 1 liggen vol met kleine steentjes. Terwijl Yvan zn binnenbandje vervangt, genieten wij van het mooie uitzicht.
In Jambes is het tijd voor taart en koffie. Negen van ons willen absoluut de citadel op. Ik laat hem deze rit links liggen omdat ik nu nog niet in mn reserves wil tasten en het niet eerlijk zou zijn ten opzichte van de groep moest ik door hem wel te doen, ik straks geparkeerd zou staan. Ik kan nu een extra tas koffie drinken en luisteren naar de vakantieverhalen van Valère.
De terugweg, onder kopwerk van Valère en Flor, loopt traditiegetrouw langs de rotsen van Marche Les Dames, waar wij de Maas achter ons laten om te klimmen naar Marchovelette. Alex had zn krachten ook beter gespaard, want hij kreeg deze helling niet zo goed verteerd, Peter depanneert. Maar goed dat we zulke straffe mannen der bij hebben.
De betonnen baan naar F(l)orville. De wind niet echt mee, maar dat zou snel veranderen. David rijdt lek. ( en netelt zich )
Hannêche, Avin, Avennes. Eigenlijk allemaal lichtjes dalend, de wind in de rug, dus kunnen er weer snelheden aangemeten worden. Valère Ph, rijdend achter Flor, ziet dat Flor nog twee tanden over heeft en spoort hem aan groter te schakelen, wat Flor ook doet.
De E 40 over, terug in Limburg. In Jeuk verlaten Edgard en Alex ons, zij zullen op eigen tempo terug rijden. De groep zoeft door. Gingelom, Mielen-boven Aalst, Groot Gelmen. Zolang het vlak blijft kan ik dit goed aanhouden. Hoepertingen, Berlingen, Herten, Kortessem .. ze ruiken de stal de brug van de autostrade over doet pijn, maar we geven niet op t Paenhuys is in zicht.
De zonnekloppers gaan buiten zitten, de anderen op hun vertrouwde plaats. Wat doende wafels weer deugd, merci Jan. Trots op onszelf kunnen we deze fietsdag afsluiten: de Westmalles zijn dubbel en dik verdiend. Marcel had er drie nodig om de intussen aangekomen Edgard proberen te koppelen aan een zekere Miranda. Maar de vis hapte niet gene paniek Edgard, er zwemt nog genoeg vis in de zee !
Mannen, bedankt voor de fantastische rit, en vooral een dikke merci voor de kopmannen, en de man van Sporza in 't bijzonder voor de mooie plaatjes !
Ritgegevens: ik had 167 kms, 29,8 gemiddeld, 1174 hms
Gereden door: Valère Ph, Peter, Flor, Yvan, Omer, Sabine, Marc W, David, Leon, Marcel, André, Jos B, Alex, Edgard, Valère B, Vanessa
Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/76693335
Het spreekwoord zegt: vele handen maken licht werk. Zo is dat ook bij het vullen van onze blog. Terwijl onze hoofdredactrice alias Vanessa zich uit de naad werkt om alle lonen netjes en correct uitbetaald te krijgen, worden de interim-reporters ingeschakeld om het verslag van vandaag weer in elkaar te boksen. Flor zorgde voor de fotos en Marc kroop in de pen en schoot een paar actie-momenten.
Het afgelopen weekend werd de wijzer van de klok een uurtje verder gedraaid.
Dit heeft als gevolg dat we s morgens een uurtje vroeger op de fiets zitten in vergelijking met vorige weken.Dat was vandaag ook aan de buitentemperatuur te voelen(een frisse 0°C stond deze morgen op de thermometer).
Tegen 9 u kwam iedereen afgezakt naar het bushokje aan de 3x20.Allemaal goed ingepakt en voorzien van lange broeken, jasjes en warme handschoenen.Ook Edgard maakte zijn comeback en zag zijn eerste rit van dit jaar met ons groepje weer helemaal zitten.Welkom terug Edgard.In totaal stonden er toch een 11-tal sportievelingen klaar.Toch best veel voor een doordeweekse dag.
De geplande rit van vandaag was de gouden korenroute of de route des Bles dOr.Een route die permanent uitgepijld staat te midden van de lichtglooiende korenvelden.Het koren moesten we er voorlopig nog maar bij denken want in maart zijn de boeren nog volop bezig met hun velden in orde te krijgen en alles in te zaaien.
De rit ging via Rommershoven, Schalkhoven, Gors-op-leeuw, Bommershoven en Vechmaal.In Otrange werd er ergens ingepikt op de Bles dOr-route en was het dus een kwestie van bordjes volgen.Kriskras ging het door de velden via Crisnéé, Kemexhe, Fexhe-le-haut-clocher, Jeneffe, Haneffe, Seraing-le-château, Borlez, Les waleffes, Tourinne, Braives tot in Avennes.
Ondertussen was het bijna middag en begonnen de maagjes toch stilletjes te grommen.In Avennes werd er effe van de route afgeweken en ging het richting Hannut.Helaas had onze vertrouwde bakker niet voldoende rijstvlaaien in huis om iedereen van een stukje te voorzien.
Dan maar een suiker- en kersentaartje erbij.Bij die suikervlaai hebben we nogal moeten slurpen !!!De suikersiroop drupte er langs alle kanten uit.Vettig maar lekker !
Na Hannut werd de route terug opgezocht en ging het nog een beetje verder westwaarts richting Thisnes, Wansin, Orp-le-petit en Orp-le-grand.Reeds 90 km op de teller vanuit Diepenbeek !!!Van hieruit ging het terug oostwaarts en waren we op terugweg naar huis.Dit ging via Lincent, Poucet, Lens-saint-Remy, Geer en Vorsen.
In Jeuk hielden we de Bles dOr route voor bekeken en ging het in een vlot tempo via Boekhout, Engelmanshoven, Groot-gelmen, Hoepertingen, Wellen en Kortessem.
Omer had wat minder geluk omdat hij in het buitenrijden van Kortessem nog plat viel. Tja met een paar helpende handen was het zo opgelost.
Met 150 km op de teller werd de rit officieel afgesloten aan het Paenhuys.Van het begin tot het einde hebben onze twee straffe kopmannen ons mooi uit de wind gezet.Ne dikke merci hiervoor Omer en Flor !!!
Ook ne dikke merci voor het Paenhuys voor de korf lekkere suikerwafels !!!
Conclusie : een geslaagde fietsdag met alles erop en eraan.Goed weer, goed gezelschap, mooie route en een lekker stuk vlaai.Wat moet een mens nog meer hebben ???
Ritgegevens : 150 km, 1050 hm, 28.5 km/h gemid.
Gereden door : Yvan, Omer, Flor, Edgard, Sabine, Marcel, Alex, Jos B, Leon, Marc
Toen ik vanmorgen aan t bushokje aankwam zaten de twee de het verst moesten komen ( Didi en Marcel ) al te wachten op de rest van de bus. Twee nieuwe fietskandidaten boden zich aan, en al snel volgde de derde. Ik stelde netjes iedereen aan elkaar voor, de aftrap voor de rit naar Eupen, ja deze week wel EUPEN, werd gegeven.
Didi & Marcel, wachtend op de bus Nieuwelingen Pierrot en Ghislain Alaaf !!! Morgen viert Remi Diepenbeek Carnaval ... laat de haringen ??? maar komen !
Flor en Peter trokken de kop, we reden over Schoonbeek, Munsterbilzen, Gellik, Lanaken. Veldwezelt, Vroenhoven, dan via de Muizenberg door het mooie Kanne. Dan langs t kanaal waar we toch even de wind minder voelden.In Lixhe draaiden we richting voerstreek, s Gravensvoeren, Schoppem waar Hem met zn Schop ons wat zand in de ogen strooide, what s in a name ?
Keuvelend, en de wind wel degelijk in ons nadeel, klimmen we door Veurs, Remersdaal, om nog hoger te klimmen naar Henri-Chapelle. Daar vroeg ik of nieuweling Pierrot Flor kon aflossen aan de kop, voor hem natuurlijk geen probleem.
Dalen naar La Bruyère, een korte klim naar Baelen en Membach. Voor Remi konden we niet snel genoeg in Eupen zijn, want hij had honger.
In Eupen merken we dat onze mooie zetel vervangen werd door een ijstoog. Maar de taart was nog even lekker, en t meisje achter de toog was zelfs mooier geworden ( allez, dat hoorde ik van de mannen ).Na koffie en taart werd de terugrit aangevat, Remi was nog helemaal in de wolken van de Duitstalige schone want op het voetpad reed ie bijna twee ( minder mooie meisjes ) omver.
Let op de verse aerodynamische coupe van Didi, met een helm ondervind je er geen voordeel van.
Jammer dat we geen foto konden maken van de mini-plooi-koersfiets, toch wel een grappig gezicht. En voor de rest veel oud ijzer op de baan, volgens Marcel. Het kopwerk op de terugweg werd door dezelfde twee straffe gasten verzorgd. Dalen deden we van Eupen tot Dolhain, en dan was t weer klimmen geblazen tot in Bilstain om nadien een duik te maken naar het Middeleeuwse Clermont ( wat vervloek ik kasseien ! ). De E40 over, richting Timister-Clermont waar het Jezus beeld ons verwelkomt.
Heerlijk dalen ( dat hadden we wel verdiend ) over Froidthier, Val Dieu, Mortroux, Dalhem. We beklimmen de achterkant van de Richelle en rijden over Remi zn terrein richting Diepenbeek. Leon schudt nog een verrassing uit zn mouw door ons een zijdelings klimmetje naar Oupeye te laten doen. Ik merk dat ik dringend iets moet eten om niet stil te vallen en vraag boven op de helling even te wachten zodat ik wat kan bekomen.
Duiken naar het Middeleeuwse Clermont
Heurle-le-Romain, Bassenge , Val Meer en dan die stomme helling in Herderen. Kleine Spouwen, Bilzen, en snel zitten we op de industrieweg in Lutselus waar ik de sprint aantrek tegen Remi, ik hang me in t wiel van Peter, maar ik moet Remi toch laten gaan. De bloemen waren voor Peter. Ach, een beetje spelen mag wel op t einde. Het belangrijkste is dat iedereen plezier beleefd heeft aan de rit, ik alleszins wel.
In t Paenhuys keken we naar de koers en smulden we van de wafels die we van Jan kregen, merci Jan !
We zien dat Cancellera iedereen in de frut rijdt ... daar kunnen wij enkel van dromen ...
Een dikke merci aan de kopmannen, aan de man van Sporza, en aan iedereen die er bij was voor t gezelschap !
Flor had nog wat congé staan en reed met de 3x20-ers mee naar Amay. Van hem ontving ik volgend verslag in mn mailbox, merci Flor !
We stonden met 10 aan de 3x20. Dit keer had ik mn korte broek maar niet aangedaan, want het was toch nog koud vanmorgen: de autos die ik op weg naar het vertrekpunt tegen kwam waren dichtgevroren.
Het kopwerk in t opgaan werd verzorgd door Omer en Flor. Omer reed trouwens de hele rit op kop, een knappe prestatie !
De heenrit liep over Vliermaalroot, Jesseren, Vechmaal. Naarmate we langer op de fiets zaten werd het ook warmer. De zon scheen heerlijk, de wind was nauwelijks te bespeuren. Orey, Remicourt, Verlaine, Limont om dan een blik te kunnen gunnen op het prachtige kasteel van Jehay. Iets later kwamen we aan in Amay. Marc T ging naar de boulangerie maar kwam beteuterd buiten toen bleek dat de tarte aux riz op was. Dan maar flanvla, voor iedereen, behalve voor Alex want die werd door Anita op dieet gezet.
" Kijk Anita, ik heb het met een beschuitje en een Cola Light gehouden"
Na de koffie ( voor Flor choco ) en taart, kon de rit naar huis beginnen. Allez, dat dachten we toch. Jos B riep plat , mechanicien Omer snelde ter hulp, en in een mum van tijd konden we de terugrit toch aanvatten. In de eerste bocht riep er iemand ik moet terug, ik ben mijn bril vergeten , wij dus allemaal terug. En wat zagen we daar ? Een oud dametje lag op t straat. We zetten onze fietsen aan de kant en hielpen het vrouwtje recht, en gaven haar haar karretje terug. Ze was ons dankbaar, en heeft aan den lijve ondervonden dat achter iedere wielertoerist ook een mens schuilt, met een groot hart.
De terugweg dus, met Omer en Flor op kop: Hermalle, Engis en dan Les Cahottes op. Omer gooide hier zijne grote op en reed gewoon van ons weg. Marc T liet dat niet gebeuren en ging er achter aan, en ook de andere berggeiten ( Sabine en Valère B ) vlogen er achter aan.
Houzemont, Herstappe, Lauw. Hier werd For dor Yvan afgelost. Widooie, Jesseren, Guigoven en snel Diepenbeek waar we tevreden in t Paenhuys aankwamen. Miet vergastte ons op lekkere cake, bedankt Miet ! Er werd nog wat nagekeuveld over de fijne rit.
Ritgegevens: 112 km, 27,6 gemidd
Gereden door: Leon, Yvan, Jos B, Omer, Marcel, Alex, Marc T, Sabinneke, Valère B en Flor
Om 9u gingen de lijnen open om in te schrijven voor de 20 km van Brussel dus kon ik onmogelijk de bus naar Eupen nemen. Flor was zo lief om in de pen te kruipen en een verslag neer te schrijven, bedankt Flor !
We stonden vanmorgen met negen aan de 3x20. Omdat Leon op tijd thuis moest zijn voor een familiefeest werd er besloten om naar Epen te fietsen, ipv naar Eupen, op die ene letter zou het niet steken. Bij het vertrek was het fris en bewolkt maar dat kon de goede sfeer niet bederven.
Peter en Leon vertrokken op kop. Peter is een waardige vervanger voor Valère P, de ganse rit heeft ie aan kop gereden. Leon werd aan de kop vervangen door Omer, dan door Flor en Remi.
We reden op over Schoonbeek, Eigenbilzen, Hees, Kanne en de Voer. Hier draaide Marc T terug, hij moest nog gaan werken. Dan reden we naar Teuven, Slenaken en kwamen we aan in Epen. We hebben heel goed opgelet: op de mooie plaatjes en de straatnaamborden: is het toevallig dat in een wei aan de Kuttingerweg een Pony met een 40 cm lange L stond ? ( Nvdr: en naar wie riep Remi toen Kom uit die wei ? )
De bakker in Epen was dicht. Dan zijn we maar doorgereden naar Gemmenich. Omer ging lekkere taart halen die soldaat werd gemaakt met de nodige koffie en choco.
Tijd om de terugrit aan te vatten. We zaten net terug op de fiets toen Alaaf Plat riep. De mechanicien van dienst, Omer, herstelde in een recordtijd.
Aubel, Val-Dieu, Mortroux, Richelle, Oupey, Hautain, Valmeer, Herderen, Rijkhoven, Beverst. In Lutselus werd een lange sprint ingezet die met glans door Peter gewonnen werd.
In t Paenhuys trakteerde Jan ons op lekkere suikerwafels, bedankt Jan ! Vanessa en Tina waren gaan lopen in de Voerstreek en kwamen nog even binnen gesprongen.
Zelf moest ik vandaag werken, weliswaar maar een halve dag, maar daardoor kon ik er om 9u00 niet bij zijn. Flor was er wel bij en schreef dit verslag, bedankt For !
We stonden met zevenen aan de start. Er werd afgesproken om naar Aubel te rijden ipv naar Blegny. Nvdr: de smaak van de taart zal hier zeker voor iets tussen zitten ;-)
Er werd wat gelachen met Flor die zn korte broek aan had ( Nvdr: das eens iets anders dan de sexy nylon kousen van Prins Remi I ).
We reden op langs Hoeselt, Membruggen, Millen, Valmeer en Bassenge. De plaspauze werd overgeslaan wegens het hoge tempo. Dan reden we naar de Hautain, Argenteaux, Blegny en Aubel. Het kopwerk werd netjes verdeeld, met toch wat tegenwind.
Yvan ging taart halen die getrakteerd werd door Opa Jos. Op de terugweg hoopten we op wind mee, maar dat viel dik tegen. Gelukkig zaten de benen vandaag wel goed.
We reden langs Teuven, s Gravensvoerren, Moelingen. We genoten van de vele mooie plaatjes onderxeg. Liche, Kanne, Vroenhoven. En dan nog Vlijtingen, Rosmeer, Mopertingen, Eigenbilzen. Er werd afgesproken Opa Jos netjes in Sledderlo af te zetten.
Aangekomen in t Paenhuys werd het nodige vocht besteld. Marcel was volledig van de kaart gefietst. ( wanneer fietsen we Marcel eens naar huis ? )
Vanmorgen was het drummen geblazen aan t bushokje: de goede weersvoorspellingen zullen daar zeker voor iets tussen zitten. De winterbroeken terug de kast in, en 't is te hopen dat we ze daar nog lang mogen laten. Blij weerzien van Paul, die zou meerijden tot in Engis. Ook Alex zou dit doen, samen met kersverse opa Jos, proficiat met je kleindochter Jos ! Valère B was er ook terug bij, klaar om hoogtemeters te maken met het oog op Santiago de Compostella.
Prins Remi I was rechtstreeks doorgekomen van t carnaval in Aalst: dat konden we tenminste afleiden uit de nylonkousen die hij aan had, de vuile Janet Alaaf !
Iedereen werd afgeleid door de sexy benen van Remi ! Proficiat Opa !
Onder kopwerk van Valère Ph en Noenke Flor vertrekken we over Vliermaal, Wintershoven, Guigoven. In Jesseren over het brugje van het oude station, in Bommershoven duiken we naar beneden. Met welliefst 18 gegadigden zijn we, een gekwetter van jewelste ! Eerst nog door Vechmaal alvorens Limburg te verlaten. Hier moet het ergens zijn waar Sabine pech krijgt: het euvel wordt hersteld, we hervatten onze weg. Bergilers, Hodeigne, Limont, Donceel, Haneffe , Saint Georges. In Stockay bereiken we het hoogste punt vooraleer we de Maasvallei induiken.
In Engis verlaten Paul, Alex en Jos B ons, ook Flor verkiest Engis als keerpunt. Met 14 rijden we door naar Esneux. Klimmen geblazen op de Rue des 36 tournants, waar we een hoogte bereiken van 244 meter.
Dan dalen we richting vallei van de Ourthe waar we Esneux bereiken. Terwijl Omer en Yvan taart gaan halen genieten wij van het mooie zicht op het kasteel van Fy.
David krijgt voor we t café ingaan nog af te rekenen met een plaatselijke schone die meer interesse in zijn fiets had dan in hem. Na de herinrichting van het etablissement kunnen de taart en de boterhammen worden verorberd.
Naar goede gewoonte van de 3x20ers volgt na de koffie een stevige klim, in dit geval de Dolembreux.
De beloning, de afdaling naar Chaudfontaine, mag er ook wel wezen ... heerlijk toch ! We steken de Vesder over, Marcel komt op kop , en we klimmen ( 5km ) op een heel verstandig tempo naar Romsee.
Marcel op kop !
Dalen gebeurtdan weer via Jupille, waar we een mooie brouwketel op t rondpunt zien staan. De geur die we moeten doorstaan is wat minder aangenaam.
Pontisse, Liers, eens we Limburg binnen rijden in Diets Heur worden alle remmen losgelaten en zitten we voor we t goed en wel beseffen alweer in t Paenhuys. Daar krijgen we lekkere cake aangeboden, bedankt !
Sterk gereden mannen ! Bedankt aan de kopmannen, en ook de free-lance fotografen en cameramannen mogen we zeker niet vergeten !
Voor de uitheemse 3x20-rijders was het vroeger vertrekken en dus s morgens ook een stukje frisser.Bij -5 °C gingen Marcel en Marc T al op weg richting Diepenbeek.Marcel had zich van genoeg laagjes voorzien (zelfs 5 laagjes plus zijn verborgen sluikreclame van C&A).Geen wolkje aan de lucht en de voorspellingen gaven zonnig met aangename middagtemperaturen.Alle ingrediënten dus aanwezig voor een gezellige fietsdag.
Tegen half tien kwamen ze allemaal richting bushalte afgezakt.Zelfs twee man uit de ziekenboeg hadden vandaag hun comeback gepland.Paul Lia die al een tijdje met zn knie sukkelde en Alex die al even sukkelde met hartritme en bloeddruk.Jos Bollen had namiddag nog een drukke agenda en zou vandaag met Paul en Alex een stukje meerijden en ietsjes vroeger huiswaarts keren.Kwestie van op tijd thuis te zijn en voor onze come-backers om zich niet meteen weer te forceren.De andere zes (Yvan, Omer, Marcel, Leon, Flor, Marc) zouden vandaag afzakken naar Aubel.
Een nieuw seizoen heeft meestal ook een paar nieuwe fietsen in petto.Yvan had zijne nieuwe colnago bij en zelfs Leon had zich ne nieuwe Ridley aangemeten.De rossen werden door iedereen langs alle kanten eens bekeken, besproken en gewogen.Blijkbaar zouden deze fietsen nog beter moeten bollen ??!!??We zouden ze eens grondig testen vandaag.
De weg naar Aubel moeten we al lang niet meer zoeken want het is bijna een vaste trainingsrit geworden.Via Beverst, Hoeselt, Rijkhoven, Membruggen, Genoeselderen ging het tot Millen.Hier werden wat extra kilometers gemaakt om de slechte weg naar Bassenge te omzeilen.Onze nog voltallige groep begon aan een rustig tempo aan de beklimming van de Houtain.Bovenaan werd de groep gesplitst en namen we afscheid van Paul, Alex en Jos.Ferm gereden mannen !!!! We zullen jullie wel snel terug zien voor het grotere werk !!!
Met zn zessen ging hetverder.Heure le Romain, Oupeye, Argenteau, Blegny, Julémontvolgden elkaar in een goed tempo op.Marc T had nochtans geen red bull in zijn bidonneke maar hij had vandaag vleugelkes op de hellingen.
In Aubel had de bakker al goede zaken gedaan vandaag.De toonbank was al goed uitverkocht en helaas was er geen rijstvlaai voor onze hongerige wielertoeristen.Dan maar de mini versie en er werden dus zes rijst-tartelleten gekocht.Met het mooie weer van vandaag moesten we niet twijfelen waar we gingen zitten in de Aubeloise à op het terras natuurlijk en nog wel lekker in het zonneke.
Bij vertrek merkte Marcel dat zijn voorband plat stond.Het schuldige steentje werd verwijderd en een nieuw binnenbandje werd gestoken.Marcel ging nogal overhaast te werk en had niet gezien dat zn binnenband tussen velg en buitenband stak.Een drietal gepensioneerden die langs kwamen, schrokken zich een hoedje en dachten dat de duitsers opnieuw waren binnengevallen.De oorzaak was Marcel zijne ontplofte band.De tweede keer werd alles wel goed gedaan en waren we klaar om terug naar huis te keren.
Eerst werd Teuven aangedaan en zo verder richtingde Planck, St. Martens- en s Gravenvoeren.Blijkbaar was hier op vette dinsdag een karnavalsstoet gepland.Met zo een drukte in de straten was het niet meer te doen om op een veilige manier nog in groep te fietsen.Dus werd er nog maar eens een extra ommetje gemaakt via Mesch en Mariadorp.Via de brug in Lixhe kwamen we weer op belgische bodem terecht.Omdat de wind in de loop van dag gedraaid was en ons al sinds het vertrek in Aubel al had tegengewerkt, werd de minst zware route naar huis gekozen.Via het kanaal ging het tot de brug in Vroenhoven.In Eigenbilzen was Flor zijn vatje leeg en werd de snelheid wat getemperd.Maar het moet gezegd dat Flor snel herstelt en toch een karaktermens is want van Munsterbilzen tot Diepenbeek had hij zich zelfs terug op kop gezet.
In het Paenhuys werd de vochtbalans weer snel op peil gebracht met de nodige trappistenbrouwsels en sportdrankjes.
Conclusie : een geweldig mooie fietsdag met fijne mensen om je heen, mooie landschappen en een goei scheut gelachen.Fietsen is plezant en gezond.Laten we dit nog lang zo houden.
aanwezigen : Marcel, Flor, Leon, Paul, Alex, Jos B, Yvan, Omer, Marc T
samenvatting : 126 km (vanuit 3x20), 1245 hm, 26.2 km/h gemiddeld
Gisteren had ik mn hele fietstenue en alles wat daar bij hoort netjes klaargelegd maar toen ik vandaag opstond voelde ik aan mn benen dat het niks zou worden. En soms moet een mens zn gezond verstand gebruiken en luisteren naar zn lichaam. Ik belde Flor, die kwam t kodakske oppikken, maar ik wist niet dat de batterij leeg was, dus deze week een verslag ( van Flor ) zonder beeldmateriaal. Bedankt voor 't verslag Flor !
We stonden met twaalf rillende moedigen aan de start, 't was min twee graden. Flor was, in tegenstelling tot vorige week, op tijd voor de bus.
De start werd genomen en Valère Ph en Peter J namen het kopwerk voor hun rekening tot in Gemmenich. We reden op via Munster, Kanne, Voeren. Toen we boven op de Planck uitkwamen zaten we plots in de mist. Er werd aan een stevig tempo gereden, de koud trotserend, maar vooral bergaf voelde je de wind snijden in het aangezicht. Ronny, die er voor t eerst bij was, besloot in de Voerstreek af te draaien, Paul H draaide mee terug.
Via Epen bereikten we Gemmenich. Flor en Omer gingen rijsttaart halen, die Flor trakteerde omdat ie vorige week de bus gemist had.
Ook de terugweg reed Valère Ph op kop, als een herder regelmatig omkijkend naar zn schaapjes. Omer deed mee het kopwerk naar huis. Kou hadden we niet lang, want aan een stevig tempo krijgt een mens het snel warm. Op de hellingen werd er netjes gewacht op onze eigenste Prins Remi I, die da da riep in plaats van alaaf ! als t hem te snel bergop ging. Toch wel iets speciaals, deze tijd van het jaar, de lente is in aantocht carnavalversiering alom.
De terugweg ging langs Plombières, Aubel, Richelle, Opey, Hautain, Valmeer, Herderen, Bilzen, Beverst. In t Paenhuys werden we getrakteerd op lekkere wafels, merci Jan ! Pauleke Lia ( nog steeds in de ziekenboeg ) kwam ons nog vergezellen; hij was ook al aan t trainen op de fiets, terug opbouwen vooraleer hij terug aansluiting met de groep kan vinden.
Ondanks de koude wind hadden we weer een mooie rit in een gezellige sfeer en daar doen we het toch voor !
Aanwezigen: André, Remi, Omer, Yvan, Willy, Valère Ph, Flor, Leon, Marcel, Peter J, Ronny en Paul H. Ritgegevens: 134 kms, 1400 hms, Gem 28 km/ u.
Op de blog hadden 4 kandidaten zich aangemeld om dinsdag mee te rijden naar Engis (Marcel, Yvan, Marc T en in extremis Omer). Wss zou Leon ook nog langskomen omdat het zijne vaste fietsdag is. 5 man dus deze morgen aan de bushalte van de 3x20 !!! Met het zonnetje nog achter de wolken en een 3°C zag het er toch maar grijs en grauw uit deze morgen. Maar droog blijven was na de rit van zaterdag (ritje banneux) onze eerste zorg nu.
s Morgens werd er toch nog wat nagedacht over de bestemming van vandaag. Op de blog stond Engis maar het mocht toch nog iets extra hebben vandaag. Tja de lat wordt nu al wat verder gelegd dan voorzien. Wat gaat dat in de zomer geven ????
Dus werd er beslist om naar Amay te rijden en dan via Engis maar terug te komen. Marcel voelde zich deze morgen goed en zette zich naast Marc T op kop van ons mini-pelotonneke. De grote wegen werd al direkt vermeden en via de kleine baantjes werd er koers gezet naar Romershoven, Schalkhoven, Gors-op-leeuw, Jesseren , Bommershoven. Met de wind in de rug (en ondertussen al een klein zonneke) was het kopwerk licht om dragen maar Marcel en Marc werden na Oreye toch afgelost door het sterke duo Omer en Yvan. Leon vulde achteraan het peloton netjes aan. Dus alsmaar verder zuidwaarts ging het via Remicourt, Donceel, Hanneffe, Verlaine, langs het kasteel van Jehay en zo tot in Amay.
In ons vast bruin en rokerig caféke aan het station van Amay werd er bijgetankt met zowel koffie, boterhammen en jawel een rijstvlaai. Simpel maar toch lekker !!!!!
Het fietske werd terug onder de poep geschoven en we zouden een stukje aan de andere kant van de Maas gaan rijden om zo in Engis uit te komen. Bij het oversteken van de Maas zag Marcel het eiland van Tarzan en Jane liggen !!! Had hij toch geen speciale koffie gedronken ipv gewone ????
Na de industriezone van Hermalle- en Clermont sous Huy werd de Maas terug overgestoken in Engis. Als ge uit de maasvallei wilt geraken, dan zit er niets anders op dan te klimmen. En zo geschiedde richting Awirs en Gleixhe. Op het gekende 6-armige kruispunt werd er een stukje ingepikt op de toertocht van Willy Vannitsen. Sinds de terugweg was de wind venijnig uit het oosten blijven waaien. Dus werd er regelmatig op kop wat afgelost. De ene al wat langer dan de andere maar dat had naar het schijnt te maken met de staat waarin de knieën zich bevonden. Het moet gezegd dat Yvan vandaag ijzersterk met zijn groot blad weerwerk bood tegen de wind.
We kwamen via via toch weer op dezelfde weg die we deze morgen hadden gereden. Om niet heel hetzelfde traject naar huis te moeten rijden, werd er in Bommershoven linksaf geslagen om zo via Borgloon, Kerniel, Kortessem naar Diepenbeek af te zakken. Het verschil tussen profmensen en wielertoeristen werd ons net na Kortessem weer duidelijk. Ben Hermans (Radioshack) werd herkend op een tijdritfiets en zoefde ons in volle snelheid voorbij. (precies of die kerel gene last had van de wind).
Omdat we toch aardig wat caloriekes verbrand hadden vandaag werd het tekort toch maar wijselijk aangevuld met de nodige trappistenvochten in t paenhuys. Effe later kwam onze Paul Lia ook effe binnenwippen. Wij missen hem in het peloton maar hij ons blijkbaar ook.
Al bij al toch weer een geslaagd ritje!!!!
Ritgegevens : 120 km (alé voor de thuisrijders van Diepenbeek), 925 hm, 26.3 km/u gemiddeld
De eerste keer dit jaar naar Banneux, een rit die voor menige wielerclub dé uitstap van het jaar is. Maar de ambities zijn hoog, we zouden dit jaar nog naar Coo gaan, en daar moet voor getrained worden.
De weersvoorspellingen waren niet zo denderend, maar dat was vorige week ook niet en toen hebben we geen enkel druppel regen gehad. Dus t was het riskeren waard, dacht ik vanmorgen. Ik vond om 9u00 aan t bushokje 7 andere gegadigden. t Was dus wat minder dan vorige week, maar met 8 is ook nog mooi.
Onverwacht afwezig waren Remi en Flor; Remi betrouwde het weer zo niet, en Flor had de bus naar Banneux gemist omdat ie dacht dat we om 9u30 vertrokken.
Toen Leon en Valère aangereden kwamen, werd het startschot gegeven.
Valère ( en Omer ) terug op kop. We reden, wind tegen en zijdelings, op over t Huibrechts Hern ( Hoeselt ) , waar we diverse wandelaars tegen kwamen die de Rommelarentocht aan t wandelen waren. t Moet hier ergens geweest zijn waar Leon lek reed. Ik maakte van de gelegenheid gebruik mn craftje met lange mouwen en mn mutske uit te doen, ik had me weer veel te warm aangedaan. Maar t blijft moeilijk om s morgens in te schatten welke kleren je wel of niet moet aandoen om de rit comfortabel uit te rijden.
plaspauze en bijdrinken
Berg, Sluizen: hier raakt Didi van de weg en komt hij ( samen met Yvan ) ten val. Ze besluiten dat de schade niet zo erg is en er verder geklommen mag worden naar Fexhe-Slins. Dalend richting Maas via Herstal, waar ik mn collega-fietsers wijs op het sprekend verkeerslicht . Plots zien we deviaton E25 staan, dat kon toch niet waar zijn. De helling richting Saive die we op wilden rijden, was nog altijd niet gemaakt. Maar er kwam een auto naar beneden, dus moesten wij ook naar boven kunnen. Ja, een stuk wel, toen stonden we voor een afgesloten stuk weg waar we alleen langs konden door onze fiets te dragen. Het zij dan zo maar, gelukkig wegen koersfietsen niet veel.
Na het peddelwerk, waar Valère niet van mn zijde wijkt, komen we uit in Fléron. En dan volgt er een heerlijke afdaling, waar Marc bij me blijft, merci Marc ! Das zeker typisch vrouwelijk, niet voluit durven gaan in afdalingen ? Maar t is toch wel echt oppassen, de wegen liggen er zo erbarmelijk bij, je moet constant geconcentreerd zijn op putten, gleuven, diepliggende riooldeksels.
In het wiel van Valère, pfff ... klimmen zal nooit m'n ding worden
Onder de vleugels Valère peddelend naar boven, bedankt !
In de volgende klim, van Trooz naar Banneux zien we het prachtige Chateau Blue liggen. En dan is er ( eindelijk ) vlaai, bij de bakker aan t rond punt.
Het kaarsje branden laten we vandaag voor wat het is, we mogen blij zijn droog thuis te geraken. We dalen naar Goffontaine, en klimmen naar Nessonvaux, ik voel dat het beste uit mn benen aan t geraken is en ben blij hier en daar een duwtje te krijgen. Dan volgt er weer een deviation, die we nemen, t was even denken waar we uitkwamen en welk riviertje we overgestoken waren: Olne en de Vesder bleken de correcte antwoorden te zijn.
Soumagne, Bolland, langs de mijn in Blegny, Dalhem, Visé. We zouden ( om mij te sparen ) terugrijden via de gemakkelijkste weg, en maar goed ook, want de eerste regendruppels zijn een feit. De regenjasjes worden aangetrokken en aan een heel strak tempo, met de wind in de rug rijden langs t kanaal terug naar huis. Verstand op nul, regen komend uit de hemel, opspattende regen en opspattend water van je voorligger. Menig wielertoerist herkent zich hier wellicht in, zwijgzaam de grote molen ronddraaiend. Maar toch terug thuis komen met een wauw gevoel. Ondanks de regen was het toch weer een plezante rit, een rit die me weer een beetje sterker gemaakt heeft.
Ik dank iedereen voor de aanmoedigingen, want zo op mn eentje zou ik die dingen nooit doen ! Valère, bedankt voor je puike kopwerk ! Marc, bedankt voor de actiefotos !
) zn korte broek aan. Mn mouwkes deed ik nog voor t vertrek uit. Aan de start verscheen ook wingman Valère, zeer uitzonderlijk op een dinsdag. Hij ging mee om 
, hoe hard ze haar best ook deed. Flor, ocharme, zonder mouwkes, maar klagen deed ie niet. Her en der hoorde ik klagen over koude voeten. In Liers kreeg kopman Omer problemen met de fiets.
Een kapot wiel, een kapotte body, in ieder geval genoeg aan de hand om niet verder te kunnen rijden. Er zat niets anders op dan het thuisfront te bellen voor depannage. 
Niet te verwonderen dat er vanmorgen welliefst 16 man aan t bushokje stond voor een ritje naar Namen, nochtans een niet te onderschatten afstand. 
). De E40 over, richting Timister-Clermont waar het Jezus beeld ons verwelkomt. 
Maar t blijft moeilijk om s morgens in te schatten welke kleren je wel of niet moet aandoen om de rit comfortabel uit te rijden. 
