Verslag zondag 19 januari 2014: Trèfle à 4 Feuilles, Olne
Verslag zondag 19 januari, Trèfle a 4 Feuilles, Olne
Vorig jaar hebben we deze trail moeten missen doordat het te gevaarlijk was om tot Olne af te zakken. Dat was dit jaar geen probleem, aangezien we eigenlijk niet echt van een winter kunnen spreken.
Ik carpoolde met Theo, Jacques met Els, en Patrick ging alleen naar Olne, omdat ie niet wist hoeveel lussen hij zou kunnen lopen na zijn blessure.
Natuurlijk waren wij weer ruim op tijd ter plaatse, startnummers oppikken en genieten van een koffie ( bij gebrek aan thee ). Het duurt niet lang of her en der duiken bekende gezichten op: Henk Sipers, Wilbert, Mottige Bever, dus fijn wat bijbabbelen. Loopmaatje Yves komt uit Dendermonde afgezakt, en is maar wat blij dat ik zn startnummer ben gaan halen. Snel wordt duidelijk dat de start niet om 10u00 zal kunnen plaatsvinden, dit evenement dreigt toch wel uit zn voegen te barsten.
Buiten wachten we tot de massa opeens vertrekt, 11 minuutjes later dan gepland, dat valt nog mee.
Patrick vertrekt samen met Els en Jacques, ik blijf bij Yves ( of beter gezegd: hij bij mij ). Theo zien we al snel niet meer, nochtans ging die het vandaag ook rustig aanpakken met zn verkoudheid.
De eerste lus start bergaf, richting kerkhof van Trooz, waar we wel eens met de fiets passeren als we naar Banneux rijden. We lopen richting Fôret om dan te dalen in een weide. Twee jaar geleden stond het water hier nog tot op je enkels, dit jaar overleefde ik de afdaling met propere droge voeten. Of hoe de edities van jaar tot jaar kunnen verschillen.
De lus eindigt met een afdaling in het slijk tot in Nessonvaux, om dan terug ( al wandelend ) te klimmen naar het vertrekpunt. Het eerste lusje ( 12 kms ) zit er op. Het valt me op dat hier al verschillende lopers voldoening mee nemen. Maar das ook juist het mooie, ieder op zijn eigen tempo en afstand.
De tweede lus start ook weer bergaf richting Riessonsart, een deelgemeente van Soumagne. Bergop en weer bergaf, maar nergens echt technisch, daarvoor is het de laatste weken te droog geweest. In de helft van de lus krijgen we een lintje. Het totaal aantal lintjes bepaalt nadien je uitslag, en het T-shirt dat je krijgt. Ook na deze lus ( 11 kms ) weer heel wat lopers die besluiten dat het zo wel genoeg geweest is.
Lus drie is er eentje van 10 kilometers, mooie stukjes die samenvallen met het GR-pad 563. En wat ook wel belangrijk is: ideaal loopweer. We komen steeds minder lopers tegen, en dat zal in de vierde ronde nog wel wat minderen.
Lus vier begint met een bergop, maar het duurde wel even vooraleer we wisten dat we juist liepen. Door de geparkeerde autos zagen we geen kalklijnen, linten zagen we nauwelijks hangen. We besluiten toch maar even terug te keren voor alle zekerheid, maar dat bleek uiteindelijk niet nodig.
In deze lus zou ik eindelijk kennis maken met het beruchte maïsveld dat Jacques altijd aanhaalt. Helaas lag er dit vandaag toch wel heel propertjes bij.
De meest vettige trail bleek vandaag de meest propere geworden te zijn. We komen door het mooie dorpje Soiron, dan richting Xendelesse waar een voorbijkomende jogger ons wat moed inspreekt door te zeggen dat het niet meer ver is.
Bewust werd deze trail door mij aan een langzaam tempo gelopen. Januari moet voor mij mn rustmaand zijn, omdat februari weer veel van mn lichaam gaat eisen.
Een lekkere warme thee bij binnenkomst. Ons T-shirt ( alleen nog maar in de maat L beschikbaar ) en dan een heerlijke douche. Gezellig napraten doen we met Mottige Bever, Luc de Jaeger waar ik op 21 feb de marathon van Eeklo ga lopen, en Theo die ook al binnen is. Els en Jacques vervoegen ons ook nog.
Een trail met dit jaar weinig trailgehalte, maar morgen zal ik het toch wel voelen aan mn benen door de hoogtemeters. Maar geen nood, dat hoop ik er dinsdag uit te kunnen fietsen. Ne dikke merci aan Yves die samen met me gelopen heeft.
Het bushokje in het centrum is enorm populair vandaag, de 3x20ers stromen toe in trosjes. Als we bijna in de startblokken staan zien we van ver een Rowa-renner aankomen. Ik herken precies Peters tred. Yessss yessss roep ik, het is hem ! De kop is alvast goed gevuld samen met Paul. Twee sterke kerels die, oh ja de wel 15 andere fietsers tot Amay zullen brengen. Yvan geeft de goede raad om de lente-fietskriebels nog minstens enkele maandjes onder controle te houden. De extreem zachte temperatuur doet ons immers zweven en dromen van pieken en dalen. Maar we zijn nog maar midden januari en dan is het aangewezen nog steeds op te bouwen. We mogen ook niet te snel uitgeblust geraken.
Het gewende parcours wordt gekozen. In Guigoven zijn de wegenwerken nog niet volledig ten einde. Voorzichtig is het zigzaggen tussen de uitstekende putdeksels. Ben blij dat we hier op het gemakje doorpeddelen en dat tijdig signalen worden aangegeven. Het is niet moeilijk om hier je velgen stuk te rijden of zelfs te vallen. Op het fietspad in Oreye hoor ik dat Olivier iets onder de wielen krijgt, klinkt alsof hij over een stuk hard metaal rijdt. Hopelijk straks niet lek. Maar het lot is dus toegeslagen: lekke band in Bergilers. In onze groep hebben we kopmannen, wegkapiteins maar ook een uitstekende mecanicien: Marcel J. In een wipje en een flikje steekt hij een nieuw bandje. Merci Marcel dat jij altijd je handen wil vuil maken voor ons !
Terug op pad blijf ik zo goed als achteraan het peloton rijden en heb iedereen goed in het vizier. Valère fietst aan een mooie hoge trapfrequentie, ideale training. Van zon man leer ik graag bij en probeer me er ook aan te houden in een extensieve duurtraining.
Héérlijk fietsweer is het, zo zacht. De Zuid-Oostelijke wind blaast zachtjes in ons gezicht en geeft een superfijn gevoel. Iedereen lacht en voelt zich happy ! Peter en Paul fietsen nog steeds flink tegen de wind in en zullen wel voelen dat de wind kan uitputten maar ze overwinnen de weerstand makkelijk.
Oeps, een kleine hindernis: werken aan de overweg ! Willen we geen te grote lus tot in Amay, is het toch het beste om de spoorweg over te steken. De vriendelijke werkmannen geven ons toestemming. Met de fiets in de hand zal het wel lukken. Danny struikelt hier bijna en verwittigt me. Een dame zijn, heeft hier een voordeel. Mijn fiets wordt me uit handen genomen door een werker terwijl een andere me de helpende hand uitreikt J. Wel heb ik een kleine domme fout gemaakt door met mijn rechterschoen in de modder te stappen. Inklikken lukt langs geen kanten meer. De anderen zetten de koers verder en het dicht te trappen gat wordt groter en groter. Ik zie Roger J. achterom kijken. Bijna letterlijk met één been zet ik er alles op om bij de groep te geraken. Roger zakt een beetje af en geeft me een stevige duw, oef ! Yvan roept dan: plaaaaaatttttt ! Even de modder uit de schoenplaatjes en we zijn weer vertrokken.
Aangekomen in Amay ! Helaas is de bakker in verlof. Dan maar een paar trapjes verder fietsen tot Engis. De wind zit in de rug en een kwartiertje later zitten we aan de vlaai. Het cafémadammeke heeft het wat moeilijk om zon grote groep snel te bedienen. Joske B. biedt alvast een helpende hand. Ikzelf stel hem voor om gezellig te gaan babbelen met zijn vrienden en neem de fakkel over. Voel me even een serveuse, hopelijk zonder koffietjes die in het rond vliegen J.
Naar huis fietsten start met een lange zachte klim die onze spieren goed opwarmt. De wind zit goed, heel goed zelfs. De fietsen lijken nu wel brommertjes, zàààààliiiig J. Nog steeds is het dik genieten van de zachte lentelucht die zo zwoel aanvoelt. We zouden kunnen blijven fietsen totdat het donker wordt J. Roger J. wijst me de basiliek Tongeren aan die daar ergens in de verte ligt. En hupsekee, plots zitten we al in Tongeren.
Aangekomen aan het Demerstrand prijzen we onze twee sterke koptrekkers. De afterdrankjes smaken. Wivine en Irma komen ons vergezellen.
Iedereen heeft goed gefietst en vooral de dag geplukt !!!!
Aanwezigen: Peter Paul Omer Marcel André J Leon Valère Ph Roger D. Roger J.- Olivier Danny Willy Yvan Rudi Jos B -gastrijder Jos en Sabine
Eén van mn goede voornemens is dit jaar zeker wat meer te fietsen, maar wat een ontgoocheling als ik naar de weerberichten luisterde !
Willy sms-te af, Sabine vroeg op facebook wat ik van plan was. Uiteindelijk hakte ik om 8u45 de knoop door: het regende nog niet, dus zou ik zeker vertrekken. Sabine was snel overtuigd.
Toch wel wat frisjes, amper 2 graden, dus thermobroek en vest terug boven gehaald. Waterdichte schoenen, waterdichte sokken, waterdichte handschoenen want de regen zou langzaam opschuiven van west naar oost.
Aan het bushokje stonden Yvan, Roger, Marcel, Omer en Roger al te overleggen dat Hannut zeker niet gereden zou worden, de regen kwam immers van die kant.
Aubel dan maar ? Sabine die dat hoorde haalde prompt haar tweede ontbijt uit, een W-cup gelleke. Of zou ze denken dat dit beter is dan korstjes opeten ?
Aan de Maaskant zou het het langste droog blijven, waarom dan niet eens die kant uittrekken ? Blije gezichten toen Valère afkwam, want ie kent daar overal de weg omdat hij en Wivine daar hun ritjes maken.
Plots kreeg Yvan telefoon van Paul: David had hem gebeld dat ie met de fiets onderweg was van Paal naar Diepenbeek, en dat we even moesten wachten. Even bleek een kwartiertje te zijn door de wegomlegging die hij ook nog eens gehad had.
Maar een kwartiertje is ook zo om. Hét gespreksonderwerpwas de uitzending van Wauters vs Waes waarin deze heren ongetraind op 48 uren 600 kms af moesten afhaspelen van Bordeaux naar Parijs op een oude herenfiets. Je zou als wielertoerist voor minder aan jezelf twijfelen hoor !
Toen David arriveerde vertrokken we met ons elven.
Yvan en Omer namen de kop, Valère en ik kozen de tweede rij. We reden op over Lutselus, Zutendaal, waar we ter hoogte van de Lietenberg een jogster als tegenligger tegen kwamen. Loslopend wild riep Marcel. Waarop ik recpliceerde zeg je dat over mij ook. Ja, ja een gazelle hé. Dat heb ik nu eens echt gemist, dat gezwans en gegek onderweg !
In licht stijgende lijn richting Opgrimbie en Rekem, langs het asielcentrum en het OPZ. De Rijksweg over, het kanaal over. David vraagt een plaspauze aan. Even een terechte opmerking plassen we niet beter in Nederland, want daar kennen ze geen gasboete. Neen, neen, uwe afval in eigen land houden was het antwoord van Valère.
De brug in Boorsem over, Elsloo, en dan worden we door Valère gegidst langs een mooi stukje Julianakanaal. Berg, Obbicht hier was ik nog nooit geweest, maar de anderen ook niet zo te horen. Prachtige stukken natuurgebied waar de ganzen neerstreken. We fietsten tussen de Maas en het kanaal, zo mooi maar bij dagen van aanhoudende regen een echt rampgebied door de overstroming ervan. In Roosteren rijden we België terug binnen over de Grensmaas. We komen aan in Maaseik, stad van de gebroeders Van Eyck en de knapkoek.
We zoeken echter geen knapkoek maar vlaai. Even wat rondcruisen in het centrum, tot we een café zien met een bordje koffie en taart 3,50 euro. Meer moest dat niet zijn. Toen we allemaal binnen waren bleek de cafébazin geen taart te hebben. Ik vroeg of we er dan zelf mochten halen, geen probleem. Sabine en ik gingen op zoek naar een bakker en kochten er twee rijstvlaaien en een greumelevlaai . Trots met de oogst terug naar het café. En ach heb ze dan ook maar getrakteerd, voor de toffe sfeer of weet ik veel wat.
Plezant babbelen met ne warme choco, thee of koffie. Ja, t was eigenlijk best wel frisjes vandaag. Donkere wolken dienden zich aan geen goed idee om lang te blijven hangen. De optimistische cafégangers zeiden dat we moesten denken dat er altijd meer regen naast ons zou vallen als op ons. Toch hoopte ik er op om droog te blijven
De terugrit begon langs de markt in Maaseik, en dan naar het bedevaartsoord Heppeneert. Op kop David en Omer, maar nu wind tegen. Valère en ik bleven op de tweede rij, waar de wind eigenlijk ook nog best voelbaar was. Maar dat maakt ons sterk.
Valère schudde een stukje Tocht der Lage Landen uit zn mouw, maar snel kwam de vraag ( omdat het toch nog droog was ), om een klein ommetje te maken over Opglabeek, Hengelhoef en Genk waar we afscheid namen van Jos Bollen.
De Schom, Termien en dan langs t kanaal waar David als enige het jaagpad opzocht. Tja, ik ben dan maar een stukje op kop gaan rijden, langs Omer, hoe sterk moet ik eigenlijk nog worden ? David reed rechtsteeks terug naar Paal, wij met ons negenen verder. Roger sloeg ook nog af.
We passeerden Omer zn huis en dat van mij maar geen van ons tweeën maakte aanstalte om af te draaien. Ne lekker trappist, kriek, of wat dan ook hadden we wel verdiend in het cafetaria van het demerstrand. Zon grote bende zien ze graag komen, maar niet degene die daar een openbare verkoop aan t leiden was. We werden met veel poeha verzocht om ons heel rustig te houden Jean-Pierre kwam na zn morgenpost ook nog even binnen gesprongen, zijn training moest nog beginnen.
Een mooie rit, prachtige dorpjes gepasseerd, eens iets anders dan anders. We zijn droog gebleven, en we hebben weer veel gelachen. Voor mij een geslaagde eerste rit met de koersfiets dit jaar, bedankt voor jullie gezelschap en jullie hartelijk onthaal ! En ne dikke merci voor chauffeur Valère en zijn kopmannen Omer, David en Yvan !
Ritgegevens:
Gereden door: Sabine, Valère Ph, Yvan, Omer, David, Jos B, Roger, Roger D, Leon, Marcel, Vanessa
Bij het ontwaken deze morgen ziet alles er mooi wit uit door een kleine winterprik, maar dat belet toch niet dat er 20 (!!) vrijwilligers komen opdagen voor een ritje naar Blegny watRoger D de volgende opmerkingdoet maken : Als de belangstelling zo groot blijft, moeten we af en toe een parochiezaal huren om koffie te drinken.
Onder leiding van Jean-Pierre en Paul rijden we via Vliermaalroot- Schalkhoven Sint-Huibrechts-Hern waar Jean-Pierre het kopwerk overlaat aan Jean V om zijn Annemie bij te staan bij de klimmetjes die er aan komen. Via de Hernerweg gaat het richting Rijkhoven Membruggen Genoelselderen Millen Bassenge.Bij de klim van de Houtain kan Jean V zich niet meer inhouden en besluit op zijn ééntje verder te rijden en het is Omer die samen met Paul het kopwerk opneemt.
We rijden rustig via Heure-le-Romain Haccourt- Hermalle-sous-Argenteau Richelle -Dalhem Mortroux Val-Dieuwaar we de klimmetjes van de Haliguette en Julèmont nemen om via Mortier in Blegny aan te komen.Iedereenkan even op adem komen bij een koffie/choco/frisdrank en taart in ons vaste cafè A Vi Blegne wat uitgebaat wordt door iemand van Houthalen.
Voor de terugweg nemen we de afdaling via Blegny-Mine Feneur Dalhem Visè waar we het jaagpad langs het kanaal nemen.Omdat de bewolking steeds dreigender wordt , gaat het tempo wat omhoog maar vanaf Kanne krijgen we toch de eerste regendruppels te verwerken.Onder een druilerigelucht met af en toe wat serieuze druppels rijden we gezwind via Vroenhoven Hees Mopertingen Eigenbilzen Munsterbilzen Schoonbeek Diepenbeek.
Hier genieten we in de cafetaria van het Demerstrand van onze gebruikelijke drankjes en wordter bijgepraat over de leuke rit.
Ritgegevens: Aanwezigen : Annemie, Sabine, Omer, Paul, Jean-Pierre, Roger D, Leon, Marcel, Jos B, Valère Ph, André J, Didi, Ollivier, Danny H, Rudi, Ludo, Yvan, Jean V, David en Danny V.
