Verslag Zes Uur van Loos, zondag 30 maart 2014

Zondagmorgen 6 uur, weinig geslapen, niet alleen door het verzetten van de klok naar het zomeruur maar ook van de spierpijn. Ik vraag me af hoe uit bed te geraken, laat staan mee te doen aan een zes-uren loop. Ik troost me met de gedachte dat het rondjes zijn van anderhalve kilometer en dat ik altijd kan overschakelen op wandelen.

Vorige zomer heb ik in Boxmeer ook een dubbeldekker gelopen, maar dat was wel iets heel anders. Een zware trail is iets anders dan een gezapige marathon. Een zes uren loop is ook weer iets nieuws voor me.

Yves weet perfect wat mee te nemen: tafeltje, box met drankflesjes in, eigen bevoorrading, aanvullend op de bevoorrading die ze ginds hebben.

En dan een autorit van een dikke twee uren, naar het Franse Loos, bij Lille.

Een uurtje voor de start zijn we ter plaatse en komen al direct bekend volk tegen. Volgens mij lopen hier zeker zoveel Vlamingen als Fransen. Gezellig is het er wel, iedereen zoekt een plaatsje in de schaduw om z’n materiaal te zetten. En dan gaan we ons inschrijven na voorlegging van onze medische goedkeuring. Op papier ben ik goedgekeurd, m’n benen beweren het tegendeel.

Juan die gisteren ook in Spa gelopen heeft strompelt ook naar de inschrijvingen. Ben ik toch niet de enige. Veerle beweert dat ik er dat wel uit zal lopen, maar dat weet ik nog niet hoor.

Iets voor tien een korte briefing, en dan de start. Yves loopt alleen, ik loop met muziek in m’n oren. De eerste ronden kan ik mooi bij twee Franse in het roze geklede dames blijven. Het is een mooi loopritme, ongeveer 5’45 min/km, maar best doenbaar. De muziek leidt me af, want het parcours op zich verveelt toch wel na een tijdje. Mijn metgezellen stoppen blijkbaar voor een pauze, dan maar alleen verder.

Ik ben natuurlijk door het traillopen veel afwisseling gewoon, zo rondjes lopen is toch wel meer mentale training als iets anders. Maar ik bijt door, ondanks het feit dat iedere stap die ik zet ik m’n rechterdijbeenspieren serieus voel.

Ik zie Yves lopen, en zie dat ie goed bezig is, dat motiveert me wel. Na verloop van tijd haalt ie me in, even een korte babbel en weer verder.

Op de bastonen van de muziek loop ik verder, af en toe zelfs licht meezingend. Ik supporter voor de lopers die ik ken, die me inhalen. Ze zijn goed bezig.

Na een dikke twintig kilometer komt Yves aansluiten, we lopen samen nog een uurtje en besluiten dan om stevig door te stappen. Niet dat het écht niet meer gaat, maar gewoon omdat we weten dat we volgende zaterdag nog een zware trail op hebben staan en het zot zou zijn om blessures op te lopen door hardnekkig blijven voort te lopen.

We wandelen, en wandelen, tot 15u42, dan besluiten we er nog twee rondjes bij te kunnen doen, die we terug lopen.

Om 16u00 gaat er een stopsignaal over het terrein: iedereen moet zijn nummer afdoen en op de grond leggen, het manueel aantal genoteerde rondes door een vijfkoppige jury en de extra meters worden zorgvuldig genoteerd. Maar achteraf blijken er toch serieuze hiaten in de uitslag te zitten.

De podiumplaatsen worden zowel bij de heren als bij de dames onder de Vlamingen verdeeld. Maar niemand gaat hier met lege handen naar huis: iedereen krijgt broodje braadworst en drank à volonté. En iedereen krijgt een mooie prijs: een sportzakje met hierin drie paar loopsokken, een handdoek en een fles streekbier. Hoe mooi is dat niet ?

Tevreden kijk ik toch terug op deze loop, 47 kms heb ik toch bijeen kunnen sprokkelen volgens mijn garmin ( volgens de organisatie zelfs een kilometer meer), geloof me dat waren er genoeg voor de beentjes. De beentjes zijn dus alles behalve losgelopen, nog vaster gelopen ja. Ik hoop op m’n volgende Zes Uren in Aalter toch wat meer te presteren ;-)

Link naar de loop: http://connect.garmin.com/activity/470508986

30-03-2014 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Crêtes de Spa, zaterdag 29 maart 2014.

Dit jaar is er in de verste verte gen sprake van besneeuwde skipistes die bedwongen moeten worden. Enerzijds jammer, want het had wel iets. Anderzijds misschien maar beter zo, veiliger in ieder geval wel.

Omstreeks 7u00 zakken Yves en ik af richting Spa. Na een klein uurtje rijden komen we aan en lopen we al meteen bekenden tegen het lijf, het ultra/trailwereldje is nu eenmaal klein. Clubmaatjes Micha, Elsi en Jacques zijn er ook. Alsook een mooie afvaardiging van Atla Lanaken: Els, Gust en Ghislain. Ook Theo, Samantha, Juan, en vele anderen vervolledigen het rijtje.

Startnummer afhalen van de uitverkochte afstand van 55 kms. Snel nog een gezondheidsverklaring invullen, en wie men moet opbellen in geval van nood. Bij gebrek aan inspiratie geven we elkaars gsm nummer maar door.

Sporttassen wegbrengen naar de bewaarplaats, en dan zijn we nipt op tijd voor de start.

We klimmen stilaan naar boven, beneden zien we Jacques en Els nog lopen, wellicht gewoontegetrouw in deze fase van de “wedstrijd” als hekkensluiters.

Na kilometer 5 is het zware werk aangebroken en kan er nauwelijks nog van genieten gesproken worden. Skipiste één biedt zich aan: Thier de Rexhons. Dat beest was ik al vergeten, maar terwijl ik hijgend naar boven probeer te stappen krijg ik meteen een déjà-vu. Had ik nu m’n stokken toch maar meegenomen, ik heb nog getwijfeld, maar met stokken heb ik de handen niet vrij om foto’s te maken.

Een dame met koebel scandeert onze namen, fotografen roepen je naam in de hoop dat je naar boven rent, maar ’t is te stijl om te lopen. De weg is nog lang, dus doseren is de boodschap. Regelmatig moet Yves op me wachten, maar dat zijn we al gewoon… m’n eerste helft is de slechtste helft.

Op de eerste bevoorrading tanken we bij: abrikozen, banaan, water, … keuze genoeg op deze trail. Wellicht één van de beste trails qua bevoorrading, maar je betaalt er ook wel voor. We zijn ruim binnen de tijdslimiet voorbij dit eerste checkpoint.

Verslag rit zaterdag 29 maart 2014 : Banneux

Voor onze laatste rit van de maand maart werd er heerlijk lenteweer voorspeld en zo stonden deze morgen 8 man aan de start voor een rit naar Banneux : Peter, Paul, Rudi, Valère P, Roger D, Omer, Marcel en Yvan.

Onder de kundige  leiding van Peter en Paul vertrokken we richting Romershoven  - Schalkhoven – Sint-Huibrechts-Hern – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen – Millen – Sluizen – Glons – Slins – Liers – Milmort – Herstal – Wandre – Saive – Queue-du-Bois – Liery – Flèron – Ayeneux – Prayon-Trooz – Forges – Louveigné.

Hier werden we bij de bakker opgewacht door Jos B die “taxi-Genk” had ingeschakeld  om  samen met ons de terugweg te fietsen. Jos is duidelijk een man met heel veel goede punten dat zijn Josée hem tot in Louveigné  wilde brengen.” Il- faut- le-faire” zeggen de Fransen.

Na de gebruikelijke koffie/frisdrank met lekkere rijsttaart reden we even richting Banneux waar kaarsjes werden aangestoken oa ééntje voor onze Noenke Flor dat hij vlug mag herstellen van zijn knieoperatie.

Speciaal voor jou Flor, een kaarsje gebrand door je fietsvrienden in de hoop dat je er snel terug bij bent !





Voor de terugweg nam Rudi over van Paul en we reden via Trasenster – Nessonvaux – Olne – Soumagne – Micheroux – Tignée – Barchon – Cheratte – Argenteau – Sarolay – Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge – Valmeer – Herderen – Grote-Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Spurk – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes en werd er zoals steeds druk nagepraat over onze leuke dag .

Ritgegevens : Aanwezigen : Peter, Paul, Rudi, Valère P, Roger D, Omer, Marcel en Yvan.

                          Afstand : 142 km, gemidd. 27,4 km, hoogtemeters : 1.550 m

29-03-2014 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 25 maart 2014 : Vijlen

Deze morgen kregen we ondanks lichte vrieskou toch 8 man aan de start voor een leuk ritje door Nederlands-Limburg : Peter, Paul, Rudi, Roger J, Omer, Valère P, Marcel en Yvan.

Met een aangenaam zonnetje vertrokken we onder leiding van Peter en Paul richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Gellik – Lanaken – Neerharen – Boorsem – Kotem – Elsloo – Catsop – Beek – Geverik – Oensel – Schimmert – Arensgenhout – Hulsberg – Klimmen – Schin-op-Geul – Wijlre – Wittem – Partij – Mechelen – Vijlen.

Hier besloten we halt te houden bij het leuke fietscafé A. Gen Kirk dat helemaal vol staat met Heilig Hart beelden, kruisen,  bijbeltjes  en kerkboeken.

We genoten er van lekkere koffie en appeltaart gebakken door de gastvrouw.

Even leek er wat regen als spelbreker  op te treden maar enkele kilometers verder kregen we terug een flauw zonnetje als bondgenoot en bleef het droog voor de rest van de rit.

Voor de terugtocht, steeds met Peter en Paul aan kop, reden we richting Camerig – Epen – Beusdael - Sippenaeken – Teuven – De Plank – Sint-Martens-Voeren – ’s Gravenvoeren – Moelingen – Lixhe – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge – Millen – Genoelselderen – Membruggen – Rijkhoven  - Sint-Huibrechts-Hern – Romershoven – Diepenbeek.

Hier genoten we in de cafetaria van het Demerstrand van de nodige drankjes  en werd er druk nagepraat over onze leuke rit . Ook even vermelden dat onze Jos (joewe, joewe !! )  nog even langskwam om zijn ziekenbriefje af te geven.

Nog een dikke proficiat aan onze kopmannen Peter en Paul die de ganse dag het kopwerk voor hun rekening  hebben genomen en alle schaapjes veilig naar de stal  hebben gebracht.

Ritgegevens : Aanwezigen : Peter, Paul, Rudi, Roger J, Omer, Valère P, Marcel en Yvan

                          Afstand : 138 km  , gemidd 28.1 km , hoogtemeters 1.270 m

26-03-2014 om 07:25 geschreven door eaglevanessa