Na het slecht weer van de afgelopen dagen, waren we blij dat de weermannen na een frisse start voor vandaag een droge dag voorzagen en dus trokken 7 man van start : Valère P, Rudi, Omer, Paul, Jos B, Marcel en Yvan.
Onder leiding van de 2 dogmas(Valère en Rudi) ging het vlot vanaf het vertrek met na 35 km een gemiddelde van 29,9 km.Zo reden we via Schoonbeek Munsterbilzen Eigenbilzen Mopertingen Hees Kesselt Vroenhoven Kanne Lixhe Moelingen s Gravenvoeren Sint-Martens-Voeren De Plank Teuven Gieveld Epen waar we heel wat deelnemers van Limburgs mooiste tegenkwamen Sippenaken Gemmenich Moresnet-Chapelle Kelmis.
Hier genoten we van koffie/frisdranken taart die door Paul werd getrakteerd voor zijn verjaardag.
Voor de terugweg werd Rudi afgelost door Paul en zo reden we richting Hergenrath Astenet- Lontzen Montzen- Hombourg Aubel Val-Dieu Mortroux Dalhem Richelle Hermalle-sous-Argenteau Oupeye Hermée Heure-le-Romain Bassenge Valmeer Herderen Grot-Spouwen Martenslinde Bilzen Spurk Diepenbeek.
Hier konden we op het terras toch onze drankjes nuttigen en bijpraten na een leuke rit met weer zeer sterke kopmannen Valère, Rudi en Paul de ganse dag waarvoor onze dank en respect.
Vandaag wel heel vroeg uit de veren. Om 5u45 vertrokken we richting Marche-en-Famenne om er de 55 km te lopen van La Grimace. Tevens ook het Belgisch kampioenschap, waar Jacques zijn titel kon verdedigen.
Gezellige boel in de kantine, de helft van de deelnemers was Nederlandstalig. We halen ons startnummer af en krijgen al meteen van de organisatie mee dat het op km 42 heel gevaarlijk is. Jacques, die deze trail al twee keer gelopen heeft, was me dat al de ganse week aan t zeggen.
Een Run & Fun groepsfoto, met Elsi en Micha. En dan her en der wat bijbabbelen.
Om 8u00 wordt er na de drietalige briefing het startsein gegeven.
Jacques en ik lopen, zoals gewoonlijk, samen. Het begin is voor mij altijd een ramp. Koude spieren, mn lichaam nog niet wakker. Op t gemakske dan maar, terwijl de rest precies allemaal haast had.
Na een kilometer of vier moet ik in het Bois de Nolaumont al een sanitaire stop maken. Intussen natuurlijk weer heel wat plaatsen verloren, maar tegen de natuur kan je nu eenmaal niets doen. t Voordeel is wel, dat als je de anderen je niet meer ziet, je sowieso op eigen tempo gaat lopen.
Mooie klim van 223 meter naar 381 meter, maar mn lichaam sputtert nog wat tegen. Ik weet dat dit wel goed komt, maar t heeft zn tijd nodig. Een kilometertje afdalen, weer eentje stijgen, weer eentje dalen en weer eentje stijgen. Het stijgen doen we al wandelend, dalen al lopend. Op zon lange afstand moet nu immers gedoseerd worden.
Vanuit Chéoux mag er twee kilometers geklommen worden, gelukkig wordt iedere klim beloond met een geweldig zicht: de natuur op zn mooist, met de bomen in een frisgroen kleedje gestoken. Intussen hebben we Koenraad uit Brasschaat opgepikt, een gezellige babbel over diverse trails, maar vooral over de CCC waar ik vandaag weer een puntje voor aan t sparen ben.
Op hoogte van 410 m, prachtige natuur, zelfs een voorbijspringende ree. Ik laat me helemaal opnemen in dit plaatje: de fluitende vogels, de geur van het hout en de planten, de zon, de wind.
Op km 17 een eerste ( welgekomen ) bevoorrading. Cola, tuc-koekjes, en weer verder met ons drietjes. We lopen nu richting Hodister, veiligheidshalve neem ik toch maar een gelleke. Modderige paden, waar je net niet je schoenen verliest, maar t is dikke fun !
Stilaan krijgt Koenraad meer en meer problemen om ons bij te houden, en voor we t beseffen lopen Jacques en ik weer onder ons tweetjes.
Op kilometer 28 komt volgens mij het zwaarste stuk. Wandelaars gaven me voor dit stuk te kennen dat de inspanning met een prachtig zicht zou beloond worden. Een hele steile klim die ik bij momenten op handen en voeten moet opkruipen. Als ik merk dat mn hartslag de hoogte in schiet, blijf ik even staan. Jacques is al lang door, maar zal boven zeker op me wachten. Het zweet vloeit me van mn kin, maar ik geraak toch boven. Over die ene kilometer doe ik 20 minuten ! Maar inderdaad: wat een adembenemend zicht ! En wat een onthaal aan de bevoorrading waar ons startnummer genoteerd wordt ter controle.
Een lange stenige afdaling tot in Rendeux. Ik stop even om een steentje uit mn schoen te halen, een loper van de 80 km ( die om 6u vanmorgen vertrokken is ) komt tot bij ons. Toevallig kennen Jacques en Yves, ook een ultraloper, elkaar. Yves Vanhole komt vandaag 80 km trainen, ter voorbereiding van de Spartathlon. Gespreksstof genoeg dus.
Stilaan verdwijnt ook de zon, als de regen maar uitblijft tot na de gevaarlijke passage over de rots die erg glad kan zijn. Maar ik voel me goed, veel beter dan in t begin, maar besef dat er nog altijd gedoseerd moet worden, en als ik er niet meer aan denk zal Jacques het me wel op tijd en stond zeggen. Ondanks wat krampen( in de billen ) kan Yves toch bij ons blijven.
Richting kilometer 40 is het weer klimmen richting Hotton, vandaag stopt het precies niet. Op kilometer 42 begint Jacques nattigheid te voelen oei oei, hier begint de miserie , zegt ie. We zien in Hotton een rots waar men op aan t bergbeklimmen is, een mooi zicht maar over die rots moeten we wel zien te geraken, heel voorzichtig, onder het oog van de fotografen. Ik help Jacques naar de overkant, daar zijn we veilig van af ! Gelukkig heb ik geen hoogtevrees !
Na de rots begint het te regenen. We komen we op de plaatselijke rommelmarkt terecht, maar goed dat ik door Yves teruggefloten werd, ik had een afslag gemist. De afslag naar de laatste bevoorrading. Daar komen we Lieven Pieters tegen. Voor de niet lopers onder jullie: Lieven heeft in 2011 de Spartathlon ( 246 kms in 36 uren ) succesvol uitgelopen. http://www.youtube.com/watch?v=ITHvw0Dj2iA
Vandaag loopt Lieven zn allereerste trail, de afstand van 55 kms. Een hele eer om naast hem op de foto te mogen staan, een snelle babbel. Yves blijft even bij Lieven hangen, die zullen elkaar wel genoeg te vertellen hebben. Jacques en ik gaan verder maar na een dikke kilometer is Yves al terug bij ons. Met ons drietjes sleuren we ons door een beklimming van 4 kilometer waarna het terrein gelukkig vlak ( en bergaf ) wordt. Ik neem de kop en zorg dat we op een stevig tempo de finish halen.
Yves bedankt ons om hem aan de finish te krijgen, wij babbelen even met andere lopers in de kantine. Maar haasten ons dan wel redelijk snel naar de auto, droge kleren aan en richting huis. De prijsuitreiking hebben we gemist, en zeker de uitreiking van de Belgische titels die er wegens een misverstand helemaal niet was. We zullen het wel lezen op internet.
Proficiat aan de organisatie voor de uitmuntende briefing, bewegwijzering en vriendelijkheid aan de bevoorrading.
Een prachtige trail, maar voor mij toch wel de zwaarste tot nu toe. Maar anderzijds mag ik ook niet te veel willen, ik loop nu een dikke twee jaar en heb er al 5 marathons en 8 ultras opzitten. Genieten blijft voor mij het allerbelangrijkste !
Ik wens Yves heel veel succes in zn voorbereiding naar de Spartathlon, een dikke proficiat aan Lieven voor het behalen van zn eerste UTMB punt. Ook bedank ik mn maatje Jacques waarmee ik toch veel plezier beleef !
Een gefeliciteerd aan alle winnaars van deze trail, niet alleen voor de podiumplaatsen maar ook voor het verleggen van de eigen grenzen, tot op een volgende trail !
Gegevens van deze trail: 55,3 kms, 1438 hms, 7u20 en heel veel modder !
