Vandaag zijn we naar de Madonna getrokken, daar stond de 3e wedstrijd van het Bakelandtcriterium op het programma. Dus opnieuw een thuiswedstrijd. Voor de 10 km-wedstrijd waren er nog jeugdwedstrijden waar Tibo aan de start stond. Hij had de dag voordien nog met z'n maatje Sebe geoefend. Maar...het noodlot sloeg toe!! Bij de start werd Tibo omvergeduwd. Gelukkig was de oma van Sebe er om met hem mee te starten, en hij heeft de wedstrijd (lichtjes wenend) uitgelopen!! Da's karakter hebben é?! Proficiat manneke! Dan de 10 km-wedstrijd, verdeeld over 3 ronden. Er stond veel wind, op een paar stroken van het parkoer blies het heel hard! Maar het regende niet meer, en ik heb toch liever veel wind dan veel zon voor een loopwedstrijd. Er stonden enkele sterke lopers aan de start, en dit voor een eerste editie. Toen ik de startlijst zag zou een top-10 misschien net lukken. Er waren zeker al acht atleten die een stuk vlugger lopen dan mij, en dit bleek al zo in de eerste ronde. Twee koplopers, Davy Stieperare en Didier Verstraete, kort gevolgd door Mario Vanacker. Dan volgde een 5-tal lopers. Ik heb geprobeerd om erbij te blijven, maar dit lukte me niet. Dan volgde een 3-tal waar ik wel bij kon blijven. Na de eerste ronde moest één iemand eraf, maar intussen kwam Geert Deruddere aansluiten. We bleven bijna de volledige wedstrijd samen. Eén jongen (Pieter Vanroose) deed veel kopwerk, en maakte dikwijls tussensprintjes. Ik kon steeds volgen, Geert liet altijd een gaatje, maar kwam steeds terug. In de laatste ronde volgde opnieuw een prik en Geert was er definitief af. Het werd een lastige wedstrijd. Maar de supporters bleven roepen! In de laatste 400 meter had Pieter zelfs nog de energie om een flinke eindsprint te lanceren en ik moest eraf. Ik zou 10e worden. Maar na de aankomst kwam het prettigste nieuws, ik had m'n PR gelopen op de (exact gemeten volgens GPS) 10 km, 35min30s! Met dit weer ben ik daar heel tevreden mee. Vanaf vandaag wordt het iets rustiger, vooral in m'n trainingen. Er volgen dit jaar wel nog enkele wedstrijden, maar vooral met als doel niet helemaal stil te vallen. Ik moet iets hebben om naar uit te kijken, dan vlotten de trainingen ook meer. Nog een dikke proficiat aan Mario Vanacker, Tom Willemyns en Lode Deltour, de organistaroren van de éérste Trimardloop, want alles verliep vlekkeloos en het parkoer was tof om te lopen.
|