Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
25-02-2011
MEXICAANSE SOMBRERO SCHOTEL
Ondanks dat Mexico een land is die voortdurend geteisterd wordt door een drugsoorlog van gesettelde drugsbaronnen (rijke maar vaak geen geboren Mexicanen) en voortdurend hierdoor negatief in het nieuws komt, is het voor de toerist een veilig land en voor de zonaanbidder is dit land met zijn kilometerslange zandstranden en azuurblauwe zee een echt genotsparadijs. De bevolking is vriendelijk en overal word je gastvrij ontvangen. In dit Caribische land zijn de mensen anders van aard dan bvb wij Belgen en Nederlanders en door hun harsttocht springen ze sneller uit hun band. En zoals wij elkaar vaak lopen te plagen en onheus aan het bejegenen zijn, kun je dáár beter achterwege laten, want je moet een Mexicaan niet kwaad maken en wáár is dat ook voor nodig?
Beroemd in Mexico is de Tequila: Dit is een drank die gedistilleerd wordt uit het sap van de stronk van een bepaalde agave soort, waaraan toegevoegd rietsuiker en als natuurlijke kleurstof karamel. Op grond van de Mexicaanse drank-en horecawet moet de drank minimaal 38 pct alcohol bevatten en zijn samengesteld uit 51 procent zuiver agave sap. In de landen waar wij wonen, wordt de Tequila voornamelijk gebruikt in mixdranken, terwijl de Mexicanen deze drank veelal puur drinken.
Vandaag is het vrijdag en hier is het vandaag vasten en onthoudingsdag. Als onbijt heeft vanmorgen iedereen hier in het klooster een sneetje droog roggebrood gegeten met een kopje brandnetel thee. Direct met het diner halen we dit ruimschoots in door boerenkool stamppot te eten met een heerlijk roomsausje en vier vissoorten en dit is ook altijd een van de redenen geweest dat ik zo graag kloosterling wilde worden, want voor mij is vis een product waarbij je de vingers letterlijk en figuurlijk aflikt!
Die Mexicaanse schotel maak ik morgen klaar en onder het diner speelt zuster Elise, verkleed als Mexicaans dansmeisje, op haar gitaar Mexicaanse 'vastenavondliedjes' en als je haar die hoort zingen, komt dat over als dat carnavalslied van André van Duyn die een paard in de gang zag staan. We hossen dan ook allemaal even door de refter, waarbij ik als het paard fungeer. Uiteindelijk hebben we vanaf volgende week aswoensdag tot Paaszaterdag 12.00 uur 40 vastendagen voor de boeg en dat is niet niks en ook onze gedoogoverste Geert Wilderman heeft er geen bezwaar tegen dat we bij gelegenheden eens eeen keertje uit de band springen!
25-02-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Er is geen kerkgenootschap in de wereld te vinden die zonder middelen van bestaan kan leven en het geld komt ook niet uit de hemel gerold! Word of ben je lid van een of ander genootschap, dan heb je de plicht om bij te dragen in de kosten van de club. Oudjes met een heel klein pensioentje en verder alleen of uitsluitend AOW hebben echt geen enkele ruimte in hun inkomen meer om bij te dragen in de kosten van hun kerkgemeenschap en deze mensen dienen dan ook ontzien te worden. De meeste oudjes geven nog wel aan deurcollecties voor bepaalde goede doelen, het reuma of astmafonds, de hartstichting of anderzijds. Op een van mijn wereld websites had ik ongeveer 60 "Goede Doelen" staan en voor pakweg een half jaar terug heb ik al deze linken verwijderd, omdat ik bij een onderzoek erachter was gekomen dat bij de meeste 'Goede Doelen' het merendeel van de ingezamelde gelden bij de salarissen van de directies gevoegd werden en slechts heel weinig geld bij de stumpers die het nodig hebben. Mijn tweelingbroer Eef van het blog Nieuwsflitsen, Herinneringen en Ervaringen http://www.bloggen.be/eef/ had onlangs weer zo'n vertegenwoordiger van een dergelijke bedelorganisatie aan de telefoon, die vond dat hij toch in de fout ging door niets meer te geven en deze mevrouw Grijpmaar ging van de volgende gedachtegang uit: ,,Stel mijnheer Hübbers dat er wereldwijd 100 miljoen dollar of euro voor een of ander goed doel ingezameld wordt en 90 miljoen daarvan blijft aan de strijkstok hangen, dan komt er toch nog 10 miljoen terecht bij de mensen die het nodig hebben"! Mijn broer zijn antwoord was: ,,Allemaal heel mooi verteld mevrouw, maar stel dat die 10 miljoen die zogenaamd wel goed terecht komt, belandt in de zak van mijnheer Silvio Berlusconi, wat gebeurt daar dan mee"? ,,Praatjes, beste lezers, vullen geen gaatjes"!
Je hoeft voor mijn part nergens in te geloven, maar u beschikt wel over een gezond verstand, dan zie je rondom je heen dat de mensheid op alle gebied die mooie aarde aan het slopen is geweest en ondanks alle waarschuwingen van deskundigen nog steeds druk doorgaat om te proberen deze aarde volledig te vernietigen. Op dit feit spelen veel instanties in. Zo is er een geloofsgroep die aangekondigd heeft dat de Heer Jezus Christus op 27 mei 2012 weer op deze aarde zal terugkomen om ons te waarschuwen dat het over en uit is. Het zou best kunnen dat dit gebeuren zal plaatsvinden en daar wil ik geen discussie over voeren. Deze genootschap geeft op radio en tv en ook in boeken aan dat het de hoogste tijd is dat zondaars en mensen die dwalende zijn zich gaan bekeren. Ook dat is hun goed recht, maar ze eisen dat deze bekeerlingen 10 procent van hun netto jaarinkomen afstaan aan deze Adventisten Kerk in Amerika en dat vind ik een beetje te ver gaan.
Wat dat betreft heb ik een ander voorstel. Als u merkt dat er in uw parochie, in uw buurt, in uw familie, vrienden of kenniskring mensen lopen te sappelen om rond te komen en u houdt ruim over, gooi dan af en toe eens een gevulde envelop in hun brievenbus. Als de apocalyptische voorspellingen uitkomen en we spoedig de eeuwige reis tegemoet gaan, zal Petrus u in de rij van de uitverkorenen plaatsen en hoeft u echt niets te vrezen, want uiteindelijk Gods grootste gebod is de liefde en in de Geschriften zijn Gods woorden opgetekend en vergeten moet ge echt niet de volgende tekst: ,,Alles wat ge voor de minste der mijnen hebt gedaan, dat hebt ge aan mij gedaan"! Laat deze tekst ons aller leidraad zijn!
21-02-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Vroeger thuis in ons horeca bedrijf stond er bij elk feestelijk diner als een van de nagerechten vast pandoer altijd enkele heerlijke puddingen op tafel en één daarvan was de Charlotte Russe à L'Abricot. U hebt hiervoor nodig een ouderwetse gladde charlotte puddingvorm.
Hoe gaan we deze pudding maken? Bekleed de opstaande vormwand met lange vingers. Voor de vulling maakt u, wat in de ouderwetse keukentaal heet, een 'moscovite'. Deze bestaat uit abrikozenpuree. U moet hiervoor blozende, zoet geurende verse abrikozen gebruiken. In februari zijn er in de grote steden in comestibles zaken mogelijk nog verse buitenlandse abrikozen te krijgen, maar zo niet het geval, dan haalt u in de winkel wat gedroogde abrikozen, die tegenwoordig bij de diverse Supers mooi verpakt zijn. Broeder Everard neemt ze ook tot zich, zo uit het pakje, voor de hoge bloeddruk te bestrijden. Deze gedroogde abrikozen moet u even weken en gaar koken in witte wijn. Wat ook goed te gebruiken is is die Spaanse abrikozenpuree die allerwegen in litersblikken te koop is. Verwarm deze abrikozenpuree, voeg er citroensap en de geweekte en goed uitgeknepen gelatine aan toe. Laat dit mengsel bekoelen en roer er dan de stijfgeslagen slagroom en de marasquin door. Schep het in de charlotte en laat het geheel koud en stijf worden. Stort het feestelijke geval op een fraaie schotel en garneer het met rozetjes slagroom, waaraan toegevoegd de heerlijke coctail likeur de April Marie Brizard (zie inzet) en eventueel enkele abrikozen.
Vroeger na zo'n bruiloftsdiner gingen de jongelui een wandeling maken en de oudjes begaven zich even ter ruste en in onze zaak waar we wel een volledige Horeca vergunning hadden, maar geen logies hielden, vond dit dan plaats in de privé slaapkamers boven. Ik heb nog wat afschriften van rekeningen bewaard en zo'n bruiloft met 50 personen op het diner en 's avonds op de feestavond nog aangevuld met 80 personen kostte in 1960, geheel verzorgd met muziek en alles erbij, zo'n 700 gulden (322 euro). Ik denk dat in deze tijd dit niemand meer geloven kan, maar de oudjes die zo'n rekening als souvenir bewaard hebben kunnen dit even gaan controleren en leuk om anno 2011 hierover een tafelgesprek te voeren. Hier in het klooster 'De Pauw' maak ik bij bepaalde hoogtijdagen nog wel eens Charlotte Russe klaar en echt vooral onze Spaanse kloosterzusters genieten van deze heerlijke likeurpudding.
17-02-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Afgesproken was dat we met Valentijnsdag Mexicaans zouden gaan eten, maar gisterenavond arriveerden 2 Wallonische nonnekens in ons klooster, soeur Albertha & Theresia. Zij zijn beiden hoogbejaard en ver in de negentig. Ze komen als vertegenwoordigsters van het internationale bedevaartsoord Banneux en bespreken met ons de komende bedevaarten. Gekozen als menu hebben ze Cuisses De Grenouilles à La crème. Voor onze communiteit hebben ze meegebracht 40 paar verse kikkerbilletjes. Het zijn een paar echte natuurmensen die daar in de bosrijke omgeving van de Ardennen bekend zijn met wild, gevogelte en dies wat meer. Je zou zo zeggen, maar in een klooster eten ze toch geen kikkerbilletjes! Amai, mijn lieve lezers: ,,Belgen eten toch ook waterkonijn"? Om met Valentijnsdag de gewone huisvrouw hiervan te laten genieten heb ik als Valententijns klooster surprise alle Supers in Nederland & België laten bevoorraden met deze 'gruwelijke heerlijkheden' uit de Franse keuken en een recept voor 4 personen afgedrukt. We gaan de kikkerbilletjes klaarmaken: We bestrooien ze met zout en peper en gaan ze in roomboter bakken, samen met een fijngehakte ui en een sjalotje. Giet de wijn erover en laat ze afgedekt, in enkele minuten gaar smoren. Neem ze uit het vocht en voeg de room erbij. Alles goed warm laten worden! Klop de eierdooiers los, voeg er wat van de warme room bij en voeg dan heel geleidelijk en van het vuur af dit mengsel bij de rest van de room. Bak vier sneetjes brood uit in boter en leg er een dikke laag gehakte peterselie op, daarop telkens 2 paar kikkerbilletjes en giet de roomsaus erover. Als wijn adviseer ik u te gebruiken Riesling d'Alsace of een pittige Muscatel. De bedoeling is niet dat u de rest van de wijn in zijn geheel opdrinkt, maar om lekker in Valentijns armen weg te dommelen is het niet verboden. Als Aal in Korea aten we bijna dagelijks dit lekkernij en buiten alles is het ook nog eens een kerngezond eten. Met een bordje gekookte rijst erbij en een appeltje na, maak je er een heel diner van en zit je echt vol!
14-02-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Hier in het klooster hebben we een pater Valentinus die ziekenbroeder op een Duits Heilschip is, liggend in een haven in de buurt van de Lorelei en een Mexicaanse zuster die Valentina heet en les geeft op de bewaarschool te Angeren. Ze moeten nog even wachten op het exclusieve Mexicaans diner dat ze aangeboden krijgen op hun Klooster naamsdag. We zaten wat kort in de slappe was, maar pater econoom is nog steeds op zijn kamertje de opbrengst aan het tellen van ons optreden in de Blueband Bajes te Arnhem. Ik schrijf dit verhaal wat vroegtijdig vanwege mogelijke bestellingen aan firma's, die wij tot onze weldoeners mogen rekenen en waarvan de linkjes staan onder dit schrijfsel.
Wie was Valentinus? Deze heilige priester stierf de marteldood onder keizer Claudius de 2de, waarschijnlijk in het jaar 269 na X. In de hele wereld zijn verschillende kerken te zijner ere opgericht. Valentinus stond in Rome bekend als de priester van goede daden onder de ouderen en de zieken; hij was een beetje een modern priester voor zijn tijd, want hij verbond jonge stelletjes van nog geen 18, ondanks een keizerlijk discreet die dit verbood, in de echt.
Keizer Claudius ging helemaal door het rode koppensnellers lint toen Valentinus de blinde pleegdochter van Asterius genas en half Rome hierdoor christen ging worden. Valentijnsdag is volgens de overlevering in Engeland geboren, want daar heeft men een speciale verering voor die heilige. Niet alleen in Engeland, maar eveneens in andere Europese landen was het niet de gewoonte om openlijk je liefde tegen iemand te uiten, maar op de patroonsdag van de Heilige Valentinus op 14 februari werd hierop een uitzondering gemaakt. Iedereen mocht dan zijn (of tussen haakjes 'haar') geliefde ongestraft verrassen met een cadeau, een brief of anderzijds. In ons klooster is het lang de gewoonte geweest dat broeders, paters en zusters elkaar op die dag lichtelijk mochten knuffelen, máár gedoogoverste Geert Wilderman heeft aan deze traditie jammer genoeg een einde gemaakt.
De Engelse schrijver, theoloog en filosoof Geoffrey Chaucer zegt in een van zijn verhandelingen dat op 14 en 15 februari in de dieren en mensenwereld de paringsdrang tot de andere kunne op zijn hoogst is en vandaaruit is 'Valentynes day' een feit geworden.
Een derde lezing is dat de dag afkomstig zou zijn en geboren uit het zogenaamde Romeinse wolfsfeest dat heette Lupercallia, waarbij jonge mannen uit een grote kom een lotje trokken met de naam van een jonge maagd erop. Toen na de Kruistochten na het jaar 1200 het Christendom het zo'n beetje voor het zeggen kreeg in Europa is dit feest verboden en heeft men het op bescheiden wijze gehandhaafd en genoemd naar de Heilge Valentinus "Valentijnsdag"! Kortom, van Engeland is Valentijnsdag in de USA terecht gekomen en daarvandaan ook hier in Nederland en België.
RECEPT ALS U ZELF EEN TAART WILT BAKKEN Mogelijk heeft u de beschikking over andere variaties, ga uw gang! HIER BENEDEN EEN TAART MET EEN LANGE BEWAARTIJD FOTO IS VAN 2006, MAAR HET VOORBEELD STAAT EN BLIJFT
08-02-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Er zijn van de week drie boeken uitgekomen, die gaan over misstanden binnen de Katholieke Kerk en de aanpak daarvan door de huidige paus Benedictus. Bij uitgeverij ten Have verscheen het boek van Alan Posener met de titel "De Kruistocht van Benedictus"-; dit boek gaat hoofdzakelijk over seksueel misbruik binnen de kerk en de nieuwe koers van de Paus die op elk gebied geen stap maar een hele sprong teruggaat naar de oude waarden en zelfs zwaar bekritiseerde instellingen binnen de Kerk, zoals de Pius Broederschap en allerlei andere oude begrippen, weer in ere hersteld heeft. Dit boek geeft een zure en negatieve kijk op het hele vaticaan, het pauselijk beleid en zelfs op de hele kerkgemeenschap. Nergens is er een gaatje te bespeuren in positieve zin. Voor mensen die echt geen greintje respect meer hebben voor het katholieke geloof is dit echt een boek dat wegleest, maar voor hen die nog enige hoop en vertrouwen hebben, dat alles nog een keer goed komt, bezorgt het lezen van dit boek toch wel een wat verlaten en bittere nasmaak.
Uitgeverij Bert Bakker komt met een uit het Italiaans vertaald boek naar het Nederlands dat gaat over financiële wanpraktijken van de Vaticaanse Bank en hierin is te lezen hoe het Vaticaan omgegaan is met de door de gelovigen verstrekte gelden en krijgt u schokkend nieuws over de vele verkwanselde miljoenen dollars en de plaatsen waar deze gelden beland zijn. Binnen de kortste keren waren er van dit boek met de titel "Vaticaan BV" 200.000 exemplaren, alleen al in Italië, verkocht.
Joep Dohmen is de auteur van "Vrome Zondaars" en in dit boek komt heel goed tot uitdrukking hoe door priesters misbruikte mensen zich voelen en legt hierbij niet de nadruk op de melding of het feit dat iemand misbruikt is, maar schrijft hierover dat seksueel misbruik voor de betrokkenen, die dit ondergaan hebben een persoonlijk niet weg te drukken trauma is.
Veel gelovigen hebben zich afgekeerd van de kerk en ook nú met de actie Kerkbalans komt dit tot uitdrukking, waarbij voorheen trouwe gelovigen geen cent meer over hebben voor hun plaatselijke kerk. Als je echt niets kunt missen, doordat u hierdoor uw huishouding benadeelt, daar zeg ik een begripvol ja tegen, máár ik vind het onsportief om uitgaande van de verkwanselde gelden in het Vaticaan dit op te hangen bij uw plaatselijke kerkgemeenschap. Als gelovige dient ge u te houden aan de grondwet van de kerk en dat zijn de Tien Geboden Gods en òf er nu wel òf geen hel of hemel bestaat op een of andere manier wordt goedheid vroeg of laat beloond en het kwade gestraft en ook pauzen, bisschoppen, priesters en deze zondige broeder Everard die alleen maar luistert naar de stem van zijn geweten kunnen, als ze helemaal over de scheef zijn gegaan net als slechte gelovigen, ook in de hel terecht komen.
We beginnen hier in het klooster met alles last te krijgen van de economische crisis en van de week zijn onze groenten uit het Midden-Oosten, die we een jaar vooruit betaald hebben niet aangekomen. Zojuist ben ik afgedaald naar een lege kelder en de vrieskast en koelkast zijn ook compleet leeg. We hebben nog drie blikken tomatensoep van de Aldi staan en enkele kilootjes aardappelen, bij de buren heb ik een liter melk geleend en een pakje roomboter. Om klokslag zes uur vanavond wordt er gegeten en op tafel komt een schraal kommetje soep en wat aardappelpuree bestrooid met paprikapoeder. Gelukkig gaan we morgen met de hele communiteit naar een bekende gevangenis hier in de buurt om daar een uitvoering te geven van ons beroemde toneelstuk: "In de gevangenis zit je niet in de nor, máár zit het wel snor" We krijgen daar een diner aangeboden, maar wacht eens even : "Ik moet Willem de kok daar wel even bellen dat we nog steeds op vrijdag ons onthouden van varkens en rundvlees en ook geen jus daaruit onttrokken tot ons mogen nemen"! Als we in zo'n gevangenis opgetreden zijn, dan gaat onze knapste zuster en dat is Élise altijd met de pet van broeder Everard langs en zeker weten dat we met de inhoud daarvan de maand februari weer ruimschoots doorkomen.
04-02-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Reeds aan het einde van de 4de eeuw vierde men in Jerusalem het feest van Christus ontmoeting met Simeon en dit als herinnering aan het feit toen de Heer 'gedoopt' is door de Hogepriester Simeon. Dit feest werd gevierd op 2 februari, dus 40 dagen na de geboorte van Christus. Later werd het feest ook te Constantinopel ingevoerd, maar kreeg hier ten dele een mariale betekenis. Want volgens de Joodse wetgeving moest Maria inderdaad 40 dagen na de geboorte van de Heer Jesus naar Jerusalem gaan om er het voorgeschreven offer op te dragen. De kaarsenprocessie die heden in veel katholieke kerken gehouden wordt doet ons denken aan Maria's offergang. Deze licht-processie schijnt wel terug te gaan op het woord van de hogepriester Simeon, waarin hij Christus het licht van de volkeren noemt. Met de inzegening van de kaarsen verwerkt in het inleidingsgebed van de HH. Mis is het de gewoonte dat we in processie tot het midden van de kerk gaan om daar Gods genaden te ontvangen. De hele Heilige mis is gewijd aan deze zuivering van O.L. Vrouw en vroeger werden jonge moeders volgens deze ritus ook gezuiverd, maar slechts in heel weinig parochies wordt deze zuivering en opdracht (Kerkgang) nog opgevoerd en tegenwoordig zijn er geen jonge moeders meer die deze zuiverings opdracht nog kennen en willen aanvaarden. Vroeger werd Maria Lichtmis als een zondag gevierd en werkelijk er bestond in mijn ogen geen aandoenlijker mis dan die op 2 februari en vooral de processies in en soms ook om de kerk en op verschillende seminaries door de kloostertuin vond ik prachtig. Op 3 februari viert de kerk het naamfeest van de Armeense bisschop Blasius die in het jaar 316 onder keizer Licinus de marteldood is gestorven. Voordat dit gebeurde kwam er een moeder met een kind naar hem toe die het ontzettend benauwd had. Toen Blasius haar zegende was de benauwdheid over. Het is op die dag dat vroeger en ook nú nog in veel kerken door een priester de Blasiuszegen gegeven wordt; een ceremonie waarbij de priester met twee gewijde kaarsen om de keel van de gelovige een gebed uitspreekt en dit speciaal om mensen voor keel en longaandoeningen te behoeden en zó hiermede besmet dit om genezing af te smeken.
Hieronder speciaal op verzoek van zuster Maria en Pater Blasius eten we vandaag gehaktballetjes in tomatensaus volgens een speciaal recept hier beneden afgedrukt en die grote pan rijst heb ik gekookt voor onze communiteit die vandaag precies 20 personen omvat en ik heb daarbij dan ook 5 maal de hoeveelheden aangehouden die voor uw gezinnetje met vier of 5 personen aan de orde is.
Oorspronkelijk kwamen deze rode pepers uitsluitend uit Zuid-Mexico Genoemd zijn deze sauzen naar de staat Tabasco in Zuid-Mexico
02-02-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
