De eerste grote test Het sinksenweekend te eynatten
Na de talrijke rondritten warvan de afstanden stelselmatig opgedreven werden boven de 120 km was de eerste grote test het Sinksenweekend dat speciaal werd ingericht als voorbereiding op de grote tocht. 3 dagen de spieren rekken op de talrijke hellingen was de boodschap met afstanden van boven de 150km per dag stonden op het menu geschreven. DAG 1 BERLAAR - EYNATTEN 22-05-2010 De afspraak was om 7 uur in ons lokaal café " De Kroon" op de markt te Berlaar. Onze lokaalhouders Bart en Linda hadden voor ons spek met eieren op het programma staan om de 150 km lange tocht alvast met voldoende krachten te kunnen aanvatten. Ik was als één van de eersten die op het appel verscheen en kreeg al direckt de boodschap mee dat er waarschijnlijk met een paar man minder zou vertrokken worden. De reden , er waren er een paar die blijkbaar een bijkomende training hadden ingelast, niet met de fiets maar om hun vermogen om opslag van vocht wat aan te scherpen. Stelselmatig verschenen de anderen op het appel en werd er aan de tafels aangeschoven om het zeer smakelijke ontbijt naar binnen te werken. Als ik mag voort gaan op het uiterlijke van de laatst geariveerden die de groep kompleet maakten, mag ik wel stellen dat zij wel iets teveel hadden getraind en blijkbaar hun vermogen van vochtopslag iets wat hebben overschat. Nadat de laatsten hun ontbijt hadden binnen gewerkt , de volgwagen was geariveerd maakten wij ons op om deze driedaagse tocht aan te vatten. De pedalen werden vast geklikt , de vrienden en familieleden kregen nog een laatste groet of kus en de groep werd in beweging gezet. Via Itegem, Hulshout, Heultje, Westmeerbeek, Herselt, Blauberg, Weeefberg, Averbode, Schaffen, Geeneinde, Meldert en Zelem bereikten wij aan gezapig tempo onze eerste stop langs de oevers van Schulens meer. De km teller stond toen op ongeveer een 51 tal km aan een gemiddelde snelheid van 25 km per uur. Deze stop werd ingelast voor het vullen van de drinkebussen en een kleine hap tussen de kiezen te steken. Marina had immers gezorgd voor lekkere wafels die zeer goed in de smaak vielen . nog anderen gebruikten deze stop voor het ontlasten van het lichaam en deden aan natuur behoud door zich diskreet in het hoge gras te plaatsen en er een hoop(je) natuurlijke meststoffen achter te laten hetgeen de weelderige plantengroei zeker ten goede zal komen. Nog anderen plaatsten zich in de berm, haalden hun ventiel te voorschijn om zich te ontdoen van overbodig lischaamsvocht. Het peil van het kunstmatig aangelegd meer zag je ziender ogen stijgen. Na een kleine 20 minuten werd het peleton terug in beweging gebracht op weg naar Eben Emael waar het middagmaal zou genuttigs worden. Schulen, Berbroek, Stevoort, St Lambrechts Herk, Rapertingen, Beverst, Bilzen, Munsterbilzen, Waltwilder, Rosmeer, Hees, Kesselt, Vroenhoven, Kanne, waren de volgende dorpen die van onze doorkomst mochten genieten om alzo Eben Emael te breiken. Blijkbaar is mijn Frans toch niet alles. Ik had namelijk telefonisch kontakt gehad om een spagetti of crock messieur te bestellen en dacht dat het in orde was. Geniveive , de patron van het caffeetje waar ik al jaren kom, dacht dat ik nog ging terug bellen om het aantal stuks door te geven en ik dacht dat ik alles had doorgegeven. Gevolg keuken dicht en géén eten. Zij heeft zich menig keer verontschuldigd voor dit misverstand en wilde zelfs naar de bakker gaan om iets te halen. Gelukkig maakte zij géén enkel bezwaar dat wij onze sandwisssen boven haalden en deze dan maar achter de kiezen staken. Al met al nog een meevaller want anders waren deze s'avonds in de vuilbak beland. De km teller stond toen op ongeveer een goede 100 km met nog steeds een gemiddelde van om en bij de 23km per uur, er waren al wat kleine niet onoverkomelijke hellingeskes geweest maar hetgéén er nu te wachten stond was zeker géén klein bier. Blijkbaar waren er een paar snode plannen hadden met elkaar en terwijl wij rustig wat zaten te drinken en te eten waren zij op weg om elkaar te testen op de helling die achter de hoek lag te wachten. Wat ook de uitslag moge wezen, ze hebben elkaar wel degelijk getest aan de uitleg te horen en aan de mannier hoe zij hun colaatje achter over sloegen wanneer zij zich ook op het terras bij ons vervoegden. Iedereen was verzadigd van spijs en drank en na afgerekend te hebben werd het peleton terug in beweging geroepen. Den Hallenbay was de eerste die op ons achter den hoek lag te wachten. Voor sommigen is deze helling niet noemenswaardig als ge ziet hoe ze daar op vliegen op hun grote molen, voor anderen is deze helling het moment om de schakeluitrusting te kunnen testen zodat er hier en daar wel wat gekraak te horen was. Via Vise, Löen, het Albertkanaal en de Maas over richting Moelingen zodat we in de Voerstreek belanden. Zeer mooie streek maar lastig.S Gravenvoeren , Schoppen, St Martensvoeren, Veurs, paseerden onder onze wielen gepaard gaande met enkele kuitenbijters waar géén einde leek aan te komen. Diegenen die het klimmen beter beheersen moesten op tijd en stond wachten op de klouteraars omdat zij voorzien waren van de navigatie apparatuur die tot op dit ogenblik feiloos werkten. Boven op de grote weg aangekomen was een verademing voor de pijnlijke benen . Wij belanden in Hombourg en vervolgden onze weg naar Montzen, Moresnet, Kelmis, Hergenrath, Hauset, Eynatterheide om alzo aan het hotel in Eynatten te belanden. Blijkbaar is er ergens iets mislopen, ik heb het niet gezien maar om de één of andere reden was de groep in twee gespitst en waren wij, de klouteraars als eerste aan het hotel . Een tiental minuten arriveerden de anderen met de volgwagen maar zij kwamen uit een andere richting verdorie. Ik ben zeker dat ik het parcours heb gevolgd maar de anderen ????? Bij aankomst bleek er iemand zijn trapper los te komen en hebben ze onderweg een paar keer vastgezet maar telkkens kwam deze terug los. Heel het spul uit elkaar gehaald , nagekeken en terug in elkaar gezet en zeer goed aangeschroefd. Niet alleen zijn fiets vertoonde mankemanten, maar de bestuurder zelf had ook te lijden gehad van de combinatie zon en wind. Zo rood als een tomaat, van onder tot boven was het pijnlijke resultaat . Een brave ziel kon het niet aanzien en heeft dan maar een winkel gezocht en een grote familiale fles zonnecreme aangekocht waarvan zeer dankbaar gebruik is gemaakt. In elk geval ik had na 6:34 uur 149 km op de km teller staan aan een gemiddelde van 22,6 km per uur. Ergens , waarschijnlijk in de afdaling , een maximale snelheid van 69 km/uur gehaald en 7530 calorien verbuikt. Omdat het café en het restaurant gesloten was hadden wij géén mogelijkheid om een wel verdiende frisse pint te drinken. Dan maar de kamers opgezocht , een weldoende douche genomen en op weg naar een café iets verder op waar de anderen reeds volop van dit heerlijke vocht aan het genieten waren. De anderen heb ik medegeddeld dat ik twee consumaties van de kas zou betalen en dat het dan ieder voor zich zou zijn. Elks nog 5 kes bijgelegd bij de kas van de anderen Het eten was voor mijn part af. Netjes, vriendelijke bediening, meer dan genoeg te krijgen en zeer zeer smakelijk. Als eerste was er de saladebar waar je a voloté gebruik kon van maken dan volgde er meloen met ham gevolgd door Kalkoengebraad met kroketten en een zeer smakelijke saus. Als afsluiter een chocolademouche. Dit alles voorzien van witte en rode wijn en aangepaste waters. Groot was mijn verbazing wanneer ik te horen kreeg dat wij iets mochten drinken van Bart en Linda. Jaja,zij hadden ergens in Aken iets geboekt en zij kwamen poolshoogte nemen hoe het met hun touristen was gesteld. De anderen hadden opgemerkt dat er een groot tv scherm aan de muur hing in het café waar wij iets waren gaan drinken en als echte voeballiefhebbers hebben zij zich naar daar terug begeven om de finale tussen Inter Milaan en Bayeren Munchen live te volgen via het groot tv scherm. Bart en Linda gingen ook naar dat café en hebben daar ook nogmaals enkele bieren getrakteerd, waarvoor hartelijk dank. Wat de anderen hebben gedaan kan ik niet beschrijven daar ik moe maar voldaan mijn bedstee heb opgezocht denkend aan de dag die komen zou. Voor het profiel van deze rit klik op de bijlage hier onder vermeld
Hallo iedereen, Het is de bedoeling om dit blog elke dag bij te houden om het thuis front op de hoogte te houden van onze grote trip narr Santiago de Compostella. Onze krachttoer neemt aanvang op 10 juli 2010 en zal 2835 km bedragen, een echte uitdaging dus. Veel dank aan mijn echte kameraden die met me mee gaan ùaar ook aan diegenen die thuis blijven en mij langs alle kanten hebben gesteund en zullen steunen. dus langs deze weg houd ik alleman op de hooget wat compostella aangaat.
Na de talrijke rondritten warvan de afstanden stelselmatig opgedreven werden boven de 120 km was de eerste grote test het Sinksenweekend dat speciaal werd ingericht als voorbereiding op de grote tocht.
Hallo iedereen,
