Hallo iedereen,
Het is nu 7:20 u in de morgend. Alles is gepakt en gezakt en gaan ontbijten en dan
Ja dan op weg voor de laatste 68 km naar Santiago De Compostella.
Het is tot hier toe zeer mooi maar ook zo lastig geweest.
Bij aankomst zal ik dit op deze pagina vermelden
Bedankt voor de fijne reacties en tot straks
Paul
+++
Lap... 't Is weer zo... Ik ben hier nog maar net... Heb net kennis gemaakt met iedereen.... en wordt reeds gebombardeerd tot "blogmaster"....
By the way... my name is Johnny.... maar de dames mogen "schatteke" zeggen zenne...
't Is woensdag 28-7... en Magna en ikzelf zijn vanochtend vertrokken in Lugo om de berggeiten in te halen In Santiago De Compostela...
Op zo'n 25 km van CompoSTELLA pikten we eerste de 2 Paulen op (vermoedelijk hadden die weer de eerste 10-15 km kop gedaan) ... daarna de geweldige Guy, de Jos, dan de Koen in het gezelschap van Wim, Walterke, Fred... mijne favoriet Paul die was weggesprongen naar de 2 koplopers: Dirk en Swa...
Eerder die dag waren ze vertrokken in Palas de Rei in de mist.... Een dikke soep dreef rond de Galisische bergen... Wat gevreesd was, werd bewaarheid: dezelfde ellende als de dag voordien... Klimmen, een beetje dalen, veel klimmen, nog een klein beetje dalen, nog meer klimmen, een heel klein beetje dalen, en enorm veel klimmen en heeeeeeeel weinig dalen... (Oh was ik maar... bij moeder thuis gebleven....)
Ondanks de slechts 68 km werd het een niet te onderschatten "nerveuze" rit. De Jos reed nog eens plat... maar volgens boze tongen was het zijn eigen stomme schuld... maar het zal wel aan het slechte wegdek gelegen hebben zekers........... (?????)
Toen we onze "repatrieerders" tegenkwamen (Johnny + Magna) vonden we dat we een pintje verdiend hadden... De ideale manier om te hergroepren zodat we als één team Compstela zouden binnenrijden...
EEN EMOTIONEEL MOMENT... geloof me... EEN EMOTIONEEL MOMENT IN 'T QUADRAAT
Rechtstreeks naar de Basiliek voor een enorm profesionele fotosessie in het bijzijn van mister Holy Jacobus himself... Onze aankomst ging niet ongemerkt voorbij. Respect !!!! Op gans de trip geen enkele fietserclub gezien... Eenzame fietsers wél ja... maar in groep....NIE dus
Hoogtepunt was de plaatselijke reporter van radio Compostela die nieuwsgiering een intervieuw kwam lospeuteren in 't Spaans dan nog wel... Ons Magna heeft ons hier gered...
Voor sommigen was het een hoogtepunt, voor anderen een fait divers... voor nog anderen de zwaarste col die ze hebben moeten beklimmen: HET BEKOMEN VAN HET DIPLOMA! Daarna een bezoek aan de indrukwekkende kathedraal (wie is er gaan biechten?...) en natuurlijk een lekker pintje (en nog één en nog één). Ze hadden het verdiend...
's Avonds een emotioneel avondmaal. Paul H. zag zijn droom, en de droom van zijn gabber Paul K. in vervulling gaan en bedankte iedereen met een gewaardeerd aandenken... Links en rechts werd een traantje weggepinkt... (bekijk vooral de videobeelden die de Swa gemaakt heeft....)
Het werd een avond, poëtisch ingeleid door André. Met dank voor zijn en Marina's dichtkunst.
Hoe de avond verder zal evolueren, weten we niet... We onthouden vooral dat de Limberugers die we ontmoet hebben.... SNELLER KUNNEN STAPPEN DAN ZE KUNNEN PRATEN.....
Groetjes
Johnny geassisteerd door Koen en Magna
|
