Hallo,
Een beetje later dan anders maar ja, ik heb ook meegefeest
Deze nacht zeer goed geslapen als was het kort.
Heb eerst nog wat aan de reisweg gewerkt, de kaarten overgezet op de GPS van de Swoi,route nagekeken en overgezet, een kleine test en klaar was kees
Dan nog aan de blog begonnen van de eerste reisdag .
Was me dat ook nog een tegenvaller. Ik was eraan begonnen maar zoals telkens bij de andere Campagnilla hotels viel de WiFi verbinding telkens weg en was ik telaat om de geschreven tekst te saven zodat ik reeds een vijftal keer opnieuw begonnen was.
Ik wilde het opgeven daar de klok reeds ver over middernacht was en ik hem zijn nachtrust wilde gunnen. Hij wilde er niet van weten en stond erop dat ik de blog verder zou afwerken zoals de afgelopen dagen. Nog eerst een sigaretje opgestoken, ( buiten want binnen mag niet) en dan de blog afgewerkt.
Nu pas kom ik tot het bessef dat ik mijn trouwe kamergenoot " Onze Wim " een geweldige vent , zekers als hij voor de spiegel staat , zal moeten missen.Het zal raar aanvoelen daar ben ik zekers van. Ook van de andere metgezellen moet ik straks afscheid nemen maar van een geweldige kerel waar je 21 dagen lief en leed hebt gedeeld geeft totch nog dat ietsje meer.
Gisteren avond, bij het nuttigen van een servessa, kregen we van Monsieur Canaar nog een belangrijke mededeling die volgens hem de ganse groep aan belangde. Zijn boodschap was " Het zijn terug worstjes." Blijkbaar was den Jhonny ervan overtuigd dat Marina terug was van weggeweest om hotdogs te maken maar de boodschap van Monsieur Canaar sloeg wel degelijk op hem persoonlijk daar hij volgens hem juist op tijd verlost was van den toerista die bij hem de afgelopen dagen had toegeslagen.
Alle dat was het resterende gedeelte van de vorige avond. Afspraak was gemaakt om om 6:30 u te ontbijten zodat we op tijd en stond konden vertrekken om tijdig thuis te zijn.
Iedereen verscheen tijdig op het appel, gewassen en gestrekenn behalve Paul Keynen en Jos Vranken die iets later waren. We lieten het ons smaken en dan vliegensvlug de wagens in.
Wagen 1 met Swoikke terug aan het stuur met naast hem Paul Keynen en achteraan Jos Vranken en ons Suske De Fred.
Wagen 2 met aan het stuur den Jhonny en zijn vrouw met achteraan op de eerste bank Koentje Sels, Monsieur Cannaar en Dirk Winckelmans. Op de tweede bank ikzelf ,Walter Ceulemans en Wimmeke De Bruyn.
Alles verliep zeer voorspoedig; prachtig weer , Weinig verkeer zodat de km voorbij vlogen. Na goed 300 km een eerste stop. Een tankbeurt en nog wat kleine inkopen om te smikkelen. Enkelen waren verbaasd dat zij rechtover het station een Steackhouse genaamd Paul zagen staan.
Toe heb ik maar toegegeven dat ik ook nog andere zaken deed dan alleen maar biij Van Hool te werken.Een fotoshoot van den >Jhonny was het gevolg zodat achteraf de bewijzen kunnen geleverd worden.
Groot gelach in de groep en zodoende werd het tweede gedeelte aangevat in zeer goed gemutste toestand.
Alsof dat niet gnoeg was bracht den Jhonny nog wat meer animo in het spel door eventjes met zijn remmen te spelen juist terwijl er achteraan wat water werd ingegoten om een dorstige keel te smeren tot grote hilariteit van de anderen.
Daar alles zo voorspoedig verliep was er ondertussen afgesproken om het oorspronkelijk plan om naar huis te rijden Via Abbeville te laten varen en het risico te nemen om over Parijs huiswaarts te keren.
Dit betekende een 200 tal km minder te moeten rijden. Zeer voorspoedig bereikten wij Parijs en het verkeer , jaja , onze pelgrimstocht heeft zijn vruchten afgeworpen , het verkeer verleende zijn volledige medwerking zodat wij zonder al teveel problemen Parijs achter ons hebben kunnen laten zodat de terugreis tot hier toe buitengewoon goed is opgeschoten.
Dit betekende ook dat het uur van aankomst in Berlaar hoogst waarschijnlijk tussen 18 en 19 u zal plaats vinden wat een tijdwinst van een dikke 3 uur zal betekenen ten opzichte van de het eerste geplande uur.De famillie , vrienden en sympatisanten zuller blij mee zijn , en wij niet zekers.
Even buiten Parijs zijn we gestopt voor ons middagmaal. Iedereen netjes op een rijtje met onze kassier op kop. Paella, Gerookte Ham, Gebakken vis , vegetarische schotel, salades, alles passeerde de revue begeleid met Coke, Fanta of rode wijn;
Omstreeks 15 het laatste gedeelte aanvatten was de boodschap.
Ik had ondertussen van wagen 1 de boodschap gekregen dat Marina en André waren geland en reeds thuis waren. Zij haddenden volgens hun het vliegtuig gemist door voor mij sigaretten aan te kopen in de luchtaven , hadden controle gehad van de douane en hadden teveel bij.
Dus met al die heisa zouden zij de aansluiting gemist hebben met hun vliegtuig in Madrid.
Ik was er echt van overtuigd dat zij de waarheid spraken en voelde mij zeer schuldig en probeerde Marina te bereiken doch zij was onbereikbaar. Heb dan maar naar mijn vrouw gebeld en deze wist mij te vertellen dat dit allemaal larie was. Grote leugens om met mijn voeten te spelen.
Ik had het nochtans moeten weten als ik goed geluisterd had. Ze hadden erbij verteld dat André een halve sloef sigaretten had moeten oproken om de zaak in de minne te regelen.
Zulle ze nog bekopen, de mol gaat terug in het spel komen, daar moeten wij géén 21 dagn voor onderweg zijn, anders kan ook geloof mij vrij.
In elk geval Marina en Andre zijn zeer goed opgevangen door de betrokken maatschappij en hebben een kamer gekregen in half pension in een 4 sterren hotel, prachtig meegenomen zou ik zeggen.
Wij dus verder op pad en geloof het of niet, de vreemde rare geuren van gisteren staken terug de kop op. Onze vriend Wim De Bruyn heeft zich laten gaan en zijn sas volledig opengetrokken. Volgens hem ligt dit bij den Jhonny die gisteren gezegd heeft wie een scheet laat in een volle groep en daarvoor uitkomt veel repeckt verdiend. Daarom laat hij zich nu gaan.
Paul Keynen aan het stuur voor het laatste gedeelte van om en bij de 324 km.
Nu de Wim zijn gangen aan het gaan was begon het bij mij ook op te komen.Wilde het nog verdoezelen maar eerlijkheidshalve heb ik het ook maar toegegeven zodat ik ook het respeckt verkoos boven het kramperige gevoel.
De km vlogen wederom voorbij en bij het paseren van de grens Frankrijk - Belgie nog even stoppen voor een laatste tankbeurt en een bakje koffie drinken. De klok wees ondertussen 17:15 u aan en nog 130 km te gaan. Dus nog een uurtje en 45 minuten rijden is de opdracht.
Ge moet niet zien dat je in Belgie terug bent. Even gaan plassen tegen een verzinkte plaat 30 eurocent. In Spanje en Frankrijk overal gratis gaan plassen en dan nog in zeer propere en verzorgde wc's.
Wanneer wij op Belgische bodem kwamen begon de wagen heen en weer te schommelen, jajja,aan het wegdek en de wegenwerken kun je voelen en zien dat je terug in ons vaderland bent.
Géén gezeur, géén geklaag, de thuishaven wacht op ons en in en rond Brussel kan er nog een verkeersprobleem opduiken dat het geplande uur van thuiskomst tussen 18 uur en 19 uur in de war kan sturen. Hopelijk staat St Jacob ons ook bij tijdens de laatste km zodat wij ook dit obstakel zonder al teveel problemen achter ons kunnen laten.
Een beetje sp. Auto ielerij tussen auto 1 en auto 2 op de snelweg naar Brussel auto1 wilde een boodschap en liet valzo auto 2 voorbij steken. Flying Keynen aan het stuur deed teken doch wij begrepen niet wat hij bedoelde. Dan kwam auto 1 naast auto 2 rijden en toen werd het duidelijk.
Dos Servessas por favor kwam in aantocht.
Rechtstreeks naar het adres van flying Keynen gereden om Marina en Andre op te pikken en dan, ja dan naar de plaats waar het allemaal is begonnen. Café " De Kroon".
Wat er daar te zien te horen zal zijn weet ik niet. Ik ben deze blog aan het schrijven op de autobaan naar brussel toe zodat ik het allemaal nog weet want morgen, ik weet niet ofdat ik nog in staat zal zijn om alles terug naar boven te halen.
Wij worden alleszins verwacht morgen zaterdag 31-07-2010 bij de flying Keynen voor het ophalen van onze resterende bagage en de rest dat wij hebben meegenomen.
Alleszins was het prettig om dit blog te schrijven al was de opdracht niet altijd eenvoudig. Elke dag had in nog een 2 a 3 uurtjes werk om de GPSsen klaar te maken,de routes te bewerken en deze in de gpsssen te steken en het blog bij te houden..Ik moest dit elke dag wel doen juist na aankomst omdat anders het gevaar zou bestaan dat ik een servessa teveel zou opgehad hebben en dat er dan niets van in huis zou gekomen zijn van de rest en waar waren we dan uitgekompen , en dit terwijl de anderen zich opfristen en een bezoekje links en rechts konden brengen, maar je kan niet alles hebben.
In elk geval van mijn zijde, een dikke proficiat aan mijn mede pelgrims die zich voorbeeldig hebben gedragen.
Dank zij hun is mijn droom werkelijkheid geworden. Het doet goed te ervaren dat je het niet voor niets doet en dit zeeer gewardeerd wordt.
Bedankt al diegenen die mijn blog hebben gevolgd en de betoonde intresse.
Nog een speciaal dankwoord aan den Jhonny en zijn vrouwtje.
Dank zij hun zijn wij heelhuids gezond en wel en op een snelle mannier thuis geraakt. Jhonny , bedankt kerel.
De schow is over, het is voorbij
Groetjes aan allemaal en misschien tot een volgende keer
Paul Huybrechts, bijgenaamd le president
|
