Hieronder nog een berichtje vanop de gastenboek vanwege één van de liefste, tofste mensen van de wereld! En ondertussen heb ik de foto van het chevreaulaitje ook aangekregen zodat jullie allemaal kunnen meegenieten. Proficiat met de melkgeit
Beste S . F .
Even goed in mijn arm knijpen, Oh nee: geen Science Fictie: Dit is echt : Ik ben weer aan het bloggen in de Zwitserse berglucht. Dat doet goed zeg. Verse lucht eindelijk...Ik hoop dat nu al die slakken in mijn hoofd eindelijk gaan wegsmelten... Mijn gehoor doet het niet goed en proeven is een ramp. Hopelijk valt er toch nog iets in de smaak in dit berichtje.
Beste San en Fred, Ik was er vrijdag niet bij. Maar Wouter heeft de groetjes doorgegeven en ze zijn goed aangekomen. Mijn sneeuwwit melkgeitje ondertussen ook. Ik mail je nog een foto.
Toen we naar Zwitserland gingen zeiden ze tegen ons dat hier vooral conservatieve, serieuze mensen wonen Wel zoals alle dagen ging ik deze ochtend mijn wandeling rond het meer maken en er is hier zo een badplaats met een speeltuin en cafetaria ... En er is ook een wei aan waar je kan zonnen. Ik zei gisteren nog tegen de Fred dat het hier precies zo wa Sint Anna strand is. Ge ziet zo 's morgens vooral oudere mensen met hun ligstoel richting wei gaan. Dit hele terrein is wel afgesloten want je mag er niet met de fiets, hond of rubberdingen binnen. Nu één van mijn hobby's is naar mensen kijken, eigenlijk doe ik niets liever dan in een goede stoel op een terras naar de mensen kijken. Zo dus ook daarjuist als ik voorbij de wei wandelde was ik zo aan t kijken naar de mensen die al lekker in het zonnetje met een glaasje of een pintje lagen. Vooral oudere vrouwen, waarvan enkele mono kini. Nu toen ik verder ging zag ik een blote poep ik dacht het zal toch ni waar zijn hé, zou dit deel een naaktwei zijn? En ja daar lagen nog een viertal mannen poedelnaakt te zonnen. Conservatief tzal wel zijn ...
Toen we dit weekend thuis in België waren heb ik Jolientje in bad gestoken Dit was echt dolle pret Er uit moeten was iets minder En omdat ons bobonneke zo blij is dat het een meisje is, want nu kan ze haar rokskes aandoen En een foto buiten in het zonneke met haar mooi dekentje (ja annelies stuur die wol maar op ) En niet alleen bobonneke is keifier op ons Jolientje maar ook den opi wil haar constant knuffelen
Wie ook af en toe in het gastenboek gaat kijken kan zien dat er lieve schatten zijn die daar een berichtje achter laten! Hieronder alvast een berichtje van ons allerliefste Katrientje
"da klaagt dan da jonas geen fotos doorstuurt, maar da heeft fotos doorgestuurd gekregen én zelf fotos getrokken! en nu, 2 dagen terug in Zurich en nog altijd geen nieuwe fotos! "
En dus hieronder de fotootjes die ik van ons Katrientje heb gekregen en waarvoor duizend maal dank. Straks zal ik nog de fotootjes die ik zelf getrokken heb erbij zetten en nog wat vertellen over het communiefeest van Eli, over hoe ik mijn dagen vul en over het etentje met mijn lieve schatten!
Hier een foto van Jolien met Katrien haar papa En Jolien met haar meter Sofie, de zus van Katrien En Jolien met haar toffe pa Jolien met haar papa in de vroegere kamer van Jonas (onze logeerkamer) En enkele fotootjes van Jolien met haar prachtige deken Jolientje in haar bedje En Jolientje met haar bolletje in het zonnetje Voila Katrientje en nu nog een fotootje van Jolien met haar mama graag, mercikes xxxxxxxx
Want op 3 mei is de allerliefste bomma van heel de wereld jarig! Onze mama, bomma en grootbomma (of zoiets) is de beste van de hele wereld en omstreken. Zo bestaat er maar één. Ze leeft al bijna haar hele leven samen met dezelfde man (en wij weten dat dat voor haar niet altijd even simpel was ) Ondanks alle waarschuwingen bij het parochieblad!!! Ze stond altijd voor ons klaar, iedereen was (is) altijd welkom bij haar. Er was altijd eten genoeg en anders moesten we maar delen. De kleinkinderen vinden haar allemaal even super. En ze kan het allerlekkerste stoofvlees klaarmaken. Eigenlijk is ze de moderne moeder Theresa maar nog vele vele beter. Lieve mama, bomma en overgrootbomma wij zien u graag. XXX
Ik weet het ik weet het. Te weinig fotootjes van ons Jolien op den blog. Maar ik ben niet alleen schuldig. Onze Jonas heeft me al meermaals laten weten dat hij me er zal bezorgen. Dit weekend ben ik in België voor onze Eli zijn plechtige communie en ik beloof dat ik dan veel fotootjes zal maken. Hierbij alvast nog een fotootje van pépé Zurich met zijn kleinkind.
Zondagavond half tien. Wat kan ne mens anders doen dan op nen zondagavond efkes stoeffen en zeggen dat zij één van de 5000 uitverkorene is om mee te helpen aan Euro 2008, en jawel er waren niet minder dan 17000 kandidaten. Dus applaus voor de San !!! Binnenkort krijgen we ons uniform en een opleiding! Ik hou jullie nog op de hoogte. In ons kamp zitten de fransen, italianen en roemenen.
Voor de rest zijn we verbrand door den bompa zijn schuld want we moesten van hem gaan aperitieven deze namiddag. Schol! xxx
Ja ja al de goei verjaren in April. Jefke het megacoole zoontje van Liesbet en Nordin was jarig op 21 April. Nogmaals een hele hele gelukkige verjaardag toegewenst!
Op 20 April was Gerben jarig, hij werd al 19 jaar!!!! Gerben is mijne jongste zoon, de benjamin van de familie. Hij is echt een hele lieve, toffe kerel! Ik ben er trots op dat hij mijn zoon is. Het is een echte bon vivant Hij kan paaldansen Hij is stoer Hij is een winner En hij is charmant En zeer geliefd Dus hij is gewoon den top Een hele gelukkige verjaardag lieve zoon!!!
Sommige onder jullie vragen me wat meer uitleg over Mäx: Wel dit is de mail die Fredje naar den bompa stuurde over Mäx:
Dag bompake, de Mäx is een mix van een labrador met een ??? Ze weten enkel dat de moeder een labrador was, da vader is waarschijnlijk een jachthond, want hij heeft veel weg van pointers en is veel magerder dan normale labradors. Hij is ongeveer 60 cm groot, wordt in juni 1 jaar en gaat normaal niet meer groeien. We hebben hem dit weekend meegenomen naar Frankrijk en daar heeft hij echt genoten van de grote tuin. Hij heeft ook wel een paar keer in de aardbeientuin van de buren gegraven, maar die vonden dat niet erg. Woensdag gaan we er de eerste keer mee naar de hondenschool. Hij gaat wel al zitten en liggen op bevel en is helemaal proper 's nachts, maar we willen hem graag loslaten om mee te gaan wandelen, maar dan moet hij toch nog beter luisteren, vandaar de hondenschool. In de auto is hij ook heel rustig. Hij is alleen ongerust als ik 's morgens naar het werk vertrek. Daardoor kan ons Sanneke ni meer uitslapen 's morgens, maar ik denk dat dat ook wel zal beteren. Ik ga er vanaf nu elke morgen een half uurtje mee lopen, overdag gaat San ook twee/drie keer wandelen en dan krijgt hij 's avonds nog een wandeling. Tis ne schat maar we missen den Bor en de katten toch heel erg. Om nog ni te spreken van ons kindjes! Groetjes, Fred
Toen we Mäx gingen halen hadden we voor hem speciaal een spiksplinternieuwe mand gekocht, maar denkt ge dat die daar ging inliggen? Nee ze nougabolle. Hij ging liever op de mat liggen en als wij 's avonds in ons bed lagen kroop hij in de zetel. Dus dacht ons Fredje misschien weet hij niet dat dat een mand is om in te slapen. Ik zal hem het voorbeeld is geven. Dus bij deze: En raar maar waar iets daarna ging hij er inliggen.
Deze fotootjes van la douce France wil ik jullie niet onthouden. Effie nog uitleggen wie de Viv is. Wel de Viv is eigenlijk mijn zus, allée ik denk toch dat het zo moet voelen als ge een zus hebt. Ze is de liefste, tofste, knapste, sympathiekste, slimste ... vrouw ter wereld! Zoals je kan zien is Frankrijk echt wel een paradijsje, het is daar echt leven zoals God in Frankrijk of beter "Leven zoals Viv in Frankrijk" En deze foto laat zien dat Bourgogne niet ver weg is... En de pure natuur met zijn tempels (echt iets voor ons Hildeke) En ik heb jullie misschien nog niet laten weten dat de Jill eigenlijk een echt fotomodel is (jammer voor de jongens maar ze heeft al een lief ) Hier is ze zoals een echte diva samen met haren toffe pa een oldtimerbrommertje aan het fixen (antwerps voor maken)
Dit weekend zijn we naar Frankrijk geweest samen met onze Mäx Best wel spannend want eigenlijk mag hij nog niet over de grens omdat hij nog geen vaccin tegen hondsdolheid heeft gekregen (ge kunt het eraan zien) Mäx is nog zo bang in de wagen dat hij als een klein bolleke in de koffer gaat liggen en ni beweegt tot hij ter bestemming is Nu uit Zwitserland geraken is niet echt een probleem, het is pas als ge terug binnen wilt dat er serieuze controle is. In Frankrijk aangekomen was Mäx supercontent, hij kon namelijk vrij rondlopen in de tuin. Buiten dat hij een deel van de buurvrouw haar aardbeientuintje heeft omgedaan heeft hij zich super gedragen. Wij mochten 's avonds naar een feestje komen in het gemeentehuis, ter ere van de burgemeester (die opnieuw verkozen is). Normaal mogen enkel mensen waarvan de burgemeester denkt die voor hem stemden komen maar omdat hij ons zo sympa vindt mochten wij ook komen. Ik moet jullie zeker niet vertellen dat er weer liters alcohol waren (een mengeling van cointreau met champagne en iets citroenachtigs) en veel lekkere hapjes. Zondag hebben we het gras afgedaan en onkruid uitgedaan. Fantastisch dat je in Frankrijk zo tot rust kunt komen, het is daar echt een paradijsje. We hebben nog enkele franse films gezien, gegeten ('s middags bracht de buur nog een lekkere, verse, warme pruimentaart), gedronken en geslapen. Maandag zijn we dan terug naar la Suisse gereden. We hadden natuurlijk schrik dat ze Mäx in afzondering zouden plaatsen en ons naar ons voeten gingen geven. Fred zei nog ze zien die nie liggen ze in de koffer. En een goede kilometer voor de grens kwam Mäx ineens recht staan. Wij allebei met de poepers (antwerps voor schrik) maar braaf dat ons hondje is ging hij terug liggen. Aan de grens stonden er 4 douane/politie achtige mensen te controleren. Maar omdat het zo druk was konden we doorrijden. Zoef... Daarom dat we dit weekend Mäx voor het weekend terug naar het tierheim kunnen brengen zodat hij niet mee over de grens moet. Thuisgekomen in Zürich hebben we pizza laten komen (dit was de eerste keer sinds we samen zijn dat we dat gedaan hebben). Voor ieder een grote pizza en als dessert nen tiramissu. Ik weet het ons ogen waren groter dan onze mond. En ik heb dus gisteren de tiramissu als middagmaal gegeten. Enne hij was superlekker....
Ik ben net terug van een conferentie uit Londen en ga zoals een tijdje geleden beloofd nog eens iets op onze blog zetten. Voor mij loopt alles hier nog steeds op wieltjes. Ik leer nog elke dag veel bij op het werk en ook de buitenlandse reizen (eerst Parijs, nu Londen en binnekort misschien Milaan) zijn heel interessant. En mijn vrouwtje soigneert mij hier ongelooflijk goe! Daarnaast ben ik natuurlijk ook heel erg blij met onze nieuwe huisgenoot, de Mäx. Eerst moest hij niet al te veel van mij weten (in het asiel zeiden ze dat hij waarschijnlijk slechte ervaringen heeft gehad met mannen), maar dat is ondertussen al wel veranderd. Tis echt ne schat. We zijn er daarnet iets mee gaan drinken en hij is heel de tijd aan onze voeten blijven liggen. We hopen alleen dat hij ons kot hier niet afbreekt, maar voorlopig heeft hij nog niks kapotgemaakt, dus zal da wel nog meevallen. Hij loopt, dankzij de drie wandelingen van ons Sanneke vandaag, ook al veel beter aan de lijn en leert dus blijkbaar heel snel bij. Ons Sanneke is er wel een beetje stijf van, maar onze Mäx weet precies van niks. Daarom ga ik er direct nog eens mee wandelen zodat hij goed kan slapen. En hopelijk wij ook, want morgen er dus weer op tijd uit om eerst nog eens met onzen Mäx te gaan wandelen voor ik naar het werk vertrek. Allez, allemaal nog ne goejen avond en tot binnenkort, ik ga nu wandelen....
Ik heb gisteren nog enkele fotootjes van onze spookjes gekregen die ik jullie graag laat zien. De eerste foto is wel grappig want ik herinner me dat ons vader ooit zo een foto van ons heeft gemaakt. En kijk goed naar de sneeuwman want die heeft de Fred zijn pet op. En hieronder zie je nog maar eens hoe lief die spookjes wel niet zijn. En sneeuw kan toch mooi zijn.
Ons Fredje heeft gisteren niks meer op den blog gezet omdat hij al zijn aandacht aan zijnen nieuwe vriend heeft gegeven. Als hij straks terug is van Londen zal ik hem vragen om nog een efforke te doen. Onze nieuwe vriend "de Mäx" heeft zich gisteren goed gedragen, hij wou wel geen grote behoefte doen ondanks dat we meer dan een uur met hem waren gaan wandelen. Dus hadden we al een beetje schrik dat hij deze nacht zijn behoefte binnen zou doen. Maar niks van dat ze, hij wist dat er iets ging gebeuren toen Fred en ik ons tanden gingen poetsen voor het slapen gaan. Hij begon zo wat te draaien en wat te janken. Maar toen we in onze slaapkamer gingen en de deur dicht deden was hij vrij snel rustig en bleef hij rustig tot deze ochtend de wekker afging om half vijf. De bedoeling was dat Fredje hem even ging uitlaten en dat ik nog verder ging slapen. Maar na de wandeling moest Fred zich dus haasten naar het vliegtuig (die neemt tegenwoordig een vliegtuig zoals wij den trein of de bus pakken). Fred was de deur nog niet uit en Mäx begon hier te huilen dat het niet schoon was. Nu zei Fred me gisteren nog dat we niet te snel mogen toegeven en zeker niet terwijl hij jankt. Maar op een gegeven moment hoorde ik hem aan de buitendeur krassen met zijn poten en dan ben ik maar opgestaan. Ik denk dat het half zes of zo was. Ondertussen hebben we er al een lange wandeling opzitten en heeft hij zijn knuffelspeelgoed zo goed als vermoord. En hij ligt hier nu aan mijn voeten te slapen terwijl ik dit berichtje typ.
Ok mams en paps, zet jullie even neer voordat jullie dit lezen.
Straks om 15 uur komen ze de Mäx brengen. Ik weet het jullie verklaren mij zo zot als iets maar er moeten ook zotten zijn hé. In ieder geval hij mag steeds in het dierenasiel gaan logeren als we naar België gaan dus dat is geen probleem. En omdat ons Fredje zo hard moet werken ga ik toch niet werken want ik moet ervoor zorgen dat zijn hemdjes mooi gestreken zijn en dat hij 's avonds lekker eten heeft zodat hij energie heeft ...
Omdat de Mäx seffens komt heeft Fredje deze namiddag een halve dag verlof genomen en zal hij speciaal voor den bompa nog eens een stukske op den blog zetten.
Ok iets te laat op den blog (ik heb wel maandag al iets laten weten aan ons Anneke) Maar op 7 april is ons Ann jarig, voor diegene die Ann niet kennen, ze is de vrouw van onze Seth en de mama van de spookjes! Dus bij deze nog eens een hele gelukkige verjaardag !!!
)
)
