Mijn romantisch, lief ventje nodigde mij uit om mee te gaan eten bij Löwen (het plaatselijk restaurant) Eerst een lekkere cocktail in de bar en dan een uitgebreid etentje met lekkere wijntjes Dat het leuk was kan ik je verzekeren, hieronder zie je hoe we zelf onze tafel romantisch hebben gemaakt En mijn kadookes
ondertussen verwachten de meesten al dat dit een fantastisch verhaal is van een spetterend optreden, wel helaas dat was het niet maar het was wel heel gezellig en leuk www.kubaa.ch voor mensen die Bouckenborgh kennen, wel KuBaA kan je hiermee vergelijken voor mensen die Bouckenborgh niet kennen, een bruine kroeg met veel jongeren en enkele ouderen en enkele nog ouderen wel één maal per maand komt Enkel Züli een komödiandtische, fulmiante extrem-Feuerwerk-bum-bum Lesung brengen met een wisselende gast deze keer was zijn grootmoeder erbij een schattig vrouwtje die de vergelijking tussen vroeger en nu maakte ze lazen ook wat proza voor van de grootvader, die er niet bij was dit alles weer in het zwitsersduits nu zoals jullie ondertussen ook al wel (of niet) weten is Fredje zijn duits ook niet super en daardoor voel ik me hier zekerder om iets te zeggen maar tijdens deze performance begreep ik 25 % van wat ze vertelden maar mijn Fredje zat heel de tijd te lachen dus dacht ik dat hij tijdens die 2 dagen op zijn werk serieuze vooruitgang gemaakt heeft bleek achteraf dat hij moest lachen met die kerel zijn kop
Mijn eerste werkdag begon al goed. Ik had met mijn baas afgesproken om negen uur en ik zou hem bellen als ik er was zodat hij me kon binnenlaten. Tijdens het telefoongesprek waarin we afspraken was de verbinding echter heel slecht zodat mijn baas op enkele vragen niet antwoordde omdat hij ze gewoon niet gehoord had. Normaal gezien gingen ze al verhuisd zijn naar een nieuw gebouw, dus ging ik daar mooi naartoe. Toen ik wou bellen constateerde ik echter dat mijn belwaarde op was! Bellen van Zwitserland naar België, of telefoons uit België ontvangen, is namelijk erg duur, en ik kon mijn baas dus niet bellen. Ik ging dus op zoek en zag dat Credit Suisse Real Estate op de vierde verdieping zat. Ik daar naartoe, maar daar kenden ze mijn baas niet direct. Ik mocht er wel bellen en kwam dan tot de vaststelling dat ze nog niet verhuisd waren. Ik dus naar het "oude" gebouw en daar kwam ik uiteindelijk aan rond 9u15. Maar mijn baas kon er nog mee lachen... Tijdens het introductiegesprek vroeg mijn baas wanneer ik van plan was om Duits te beginnen spreken, en ik zei dat onmiddelijk voor mij geen probleem was. Mijn Duits valt wel mee, dacht ik. Maar toen die mannen Duits begonnen te spreken, begreep ik er bijna geen yota van, ze spraken namelijk Zwitsersduits, en ons Sanneke heeft al uitgelegd waar dat op lijkt. Maar ze doen ondertussen hun best om zo veel mogelijk Hoogduits (gewoon Duits dus) tegen mij te praten. De collega's vallen dus goed mee en kwamen al op de eerste dag bij het eten met een belgenmop opzetten. Blijkbaar waren er vroeger veel Belgen met caravans in de Zwitserse bergen, en deze reden niet al te snel. Dus is de mop: als je ergens te laat komt in Zwitserland moet je gewoon zeggen dat je achter een belg reed Zo iets na vijf uur vertrokken enkele collega's naar huis, en mijn baas zei dakket ook moest aftrappen, dak ni langer moest blijven of zo omdak 's morgens iets te laat was of omdat het den eersten dag was, ik en ons Sanneke content natuurlijk.
Ook de volgende dagen waren de collega's heel behulpzaam bij het in orde brengen van alle programma's en de contacten met analisten en partners en....
Alles is dus (tot nu toe) heel vlot verlopen en twerk is heel tof.
Fred heeft beloofd dat hij vanavond een stukje over zijn eerste dag gaat schrijven (joepiedepoepie) Dus mijn eerste dag alleen: Ik ben om 9 uur opgestaan, volgens mijn planning ging dat 7 uur zijn maar omdat mijn ventje al om 6 uur opstaat en ik 6 uur toch wel heel vroeg vind is mijn planning licht verandert en is dat ondertussen 9 uur geworden. Ontbijten, douchen en op maandag boodschappen doen voor heel de week zodat mijn ventje in het weekend kan rusten (Michaël ) Voor diegene die het nog niet weten ik ga binnenkort bomma worden (of mémé, baboesjka ...) en daar ben ik eigenlijk heel blij mee. Maar waarom ik dat er hier even tussen gooi wel ik begin mij al goed aan te passen aan deze mijlpaal in mijn leven. Na het boodschappen doen meng ik mij tussen de bejaarde mensen in het plaatselijke restaurant (een beetje inburgeren) om een pateeke (voor de mensen die niet van Antwerpen zijn dit is een gebakje/taartje) te eten en een taske koffie te drinken. Al een geluk dat er in de Coop (plaatselijke supermarkt) van elk product ook een weight watchers versie is want ik ga dat binnenkort goe kunnen gebruiken Straks nog iets over het eerste optreden waar we naartoe zijn geweest vorige week dinsdag x
ok ik weet het ik sta een week achter en doe echt mijn best om bij te geraken dus ons eerste weekend helemaal alleen in ons appartementje zaterdag gingen we Zürich verkennen allée de cafékes toch het was stralend weer, we zijn van het ene terraske naar het andere gegaan megalekkere tiramisu gegeten en veel wijntjes en prosecco's en tapa's
zondag gingen we het wat rustiger aandoen, we zijn gaan wandelen rond de Katzensee kwamen we na een paar bochten een beizli tegen ik zou ni weten wat beizli wil zeggen maar in elk geval kan je daar eieren, groentjes ed kopen ook kan je er wijntjes en biertjes en koffiekes drinken en taartjes eten en worsten ed van de barbecue maar sjans (geluk) de beizli is tijdens de wintermaanden enkel open op zondag van 11 tot 18 uur en omdat wij zo flink waren en op tijd waren opgestaan en het dus nog lang geen 11 uur was zijn we gewoon verdergegaan en ook al is de katzensee maar een meer het was een flinke wandeling in de zomer kan je hier ook zwemmen, er zijn speciaal kleedhokjes voorzien en er is een speeltuintje, er zijn verschillende barbecue's en je kan gratis hout nemen
wat ik nog niet zei is dat we onderweg nog een restaurant zijn tegengekomen namelijk het Waldhaus - Katzensee www.waldhaus-katzensee.ch hier hebben we lekker gegeten, we gingen eerst voor de fondue chinoise gaan, maar na de lange wandeling vonden we dat er toch iets over en hebben we ons iets gezonder gepakt in ieder geval hier kan je niet alleen eten maar het is hier ook heel tof voor mensen met kinderen, ik weet natuurlijk niet hoe druk het hier in de zomer is maar voila, hierbij enkele fotootjes voor de kleine en grote kindjes er is een groot schaakspel er zijn autootjes waar je mee kan rondcrossen er is een kraantje er zijn speeltuigen, een sjotterkast er is een stationnetje en er is een treintje dat nog echt rondgaat
na de middag wou fredje graag nog eens gaan kijken tot bij de beizli daar hebben we nog appeltaart gegeten en zurichse wijn gedronken (en dan verschiet mijn ventje dat zijn hemdje spant )
Ik laat jullie alvast nog enkele fotootjes zien van de directe omgeving van ons appartement, zodat de jongens thuis en de spookjes en iedereen natuurlijk toch wel zin krijgen om ons eens een bezoekje te brengen Op de eerste foto zie je eigenlijk de achterkant van ons appartement op de 4de verdieping daar waar de bloem voor het raam staat (voor diegene met zeer goede ogen) Op de volgende foto zie je de voorkant met het binnenplein waar je rustig in het zonnetje kan zitten En op de volgende 2 foto's zie je het basketbalveldje (en nee Eli we hebben nog altijd geen basketbal gevonden) en de glijbaan en wipdinges En als je hier goed kijkt zie je links vanboven een rood kruisje, wel daar zitten wij
ok wij dus hop naar Ikea, zo'n 10 km van hier na anderhalf uur, ja echt anderhalf uur waren we er ik wist nog wel van het weekend appartementen kijken dat het ni simpel is om hier uwen weg te vinden maar als ge dringend een bed nodig hebt en denkt dat de Ikea om 19 uur gesloten is dan krijgt ge het toch wel warm ze maar wat bleek den Ikea hier is tot 21 uur open, jawel ge leest da goed 21 uur!!! wij dus een slaapbed en een tafel met 4 krukskes (want de stoelen die wij willen zijn maar eerst binnen 3 weken ten vroegste beschikbaar) ook nog wat borden, bestek en glazen gekocht en terug huiswaarts wonder boven wonder waren we dus redelijk snel terug omdat het ondertussen toch wel redelijk laat was zijn we iets gaan eten bij de Löwen dat iets was een megagrote schnitzel met rozemarijnaardappeltjes we kregen met moeite alles binnen (ni omdat het ni lekker was maar het was gewoon veel te veel) thuisgekomen probeerden Fred en ik de tafel nog in mekaar te zetten zodat we de volgende ochtend toch aan een tafel konden ontbijten maar wat bleek er was één poot waar een stukske af was dus de volgende dag terug naar Ikea (allée de Gun, Eli en Fred toch), ik ben al begonnen met dozen uit te pakken ze hadden deze keer de Ikea dadelijk gevonden MAAR ze hadden enkel de kapotte poot meegenomen, bij de klantendienst hadden ze een papier meegekregen en mochten ze hun kapotte poot bijhouden bij de afhaaldienst kregen ze van een redelijk onvriendelijke man een karreke met een volledige tafel mee DUS resultaat nu hebben we 2 tafels, 1 om op te eten en ja echt waar 1 om op te naaien (althans om mijn naaimachine op te zetten)
Gun en Eli zijn nog tot vrijdag gebleven om te skiën en volgens Eli was het een megakeitof skigebied Eli was zo in de wolken dat er een totaal zotte fotoshoot volgde en de vader-zoon liefde was er één van concurrentie op de skilatten tot grote liefde in de zetel toen ze vrijdag vertrokken lieten ze toch een grote leegte achter Gun en Eli merci om ons zo goed te helpen en Gun om naar de bakker te gaan en Eli om ons zo op te vrolijken want toen jullie weg waren voelde ik maar eerst wat de buurvrouw van Frankrijk bedoelde met het "souffrir"en
Met kleine oogjes zaten we aan de ontbijttafel Fredje was speciaal nog naar de bakker gereden zodat wezelf en onze jongens toch nog lekkere pistolekes hadden. Jonas en Katrien waren ook nog fris en monter. Ruben is even beneden geweest maar zei dat hij dacht dat het een slechte dag ging worden en is terug in zijn bed gekropen. Gun en Eli gingen met ons mee zodat we met 2 auto's waren en extra mankracht bijhadden om de inhoud van deze auto's in Zwitserland op hun plaats te krijgen. Veronique kwam nog afscheid nemen met onze megatoffe Hannelore (petekindje en schatje van Fredje) Ook ons Setje en Anneke kwamen nog langs en die hadden spiksplinternieuwe ski's voor ons bij (merci lieve schatten) Spijtig dat ik mijn allerliefste spookjes niet meer heb gezien want dat zijn toch wel megagrave boys. Er vloeiden nog enkele traantjes, ik wou toch liever mijn kindjes meenemen maar niemand heeft ooit gezegd dat loslaten makkelijk is ... En toen waren we weg We gingen eerst naar Frankrijk en vandaar reden we verder naar Zwitserland. Dit deden we omdat we om 15:30 aan ons appartement moesten zijn en we anders te vroeg moesten opstaan DUS Eerst voorzichtig naar Frankrijk gereden, wat niet zo simpel was met een remorque achter de wagen. (al goed dat de Gun zo een megabak heeft) Maandag zette we de reis verder naar Zwitserland, zonder te ontbijten, we gingen onderweg wel koffie drinken Volgens mijn rekenwonder konden we die koffie beter laten en enkele koeken halen en deze onderweg op eten. Want het ging toch nog nip zijn met de douane (we moesten onze bagage invoeren) De koeken waren lekker en we waren rond 14 uur aan de grens. Daar moest Fred de nodige papieren voorleggen (contract, huurcontract, inhoud van de wagens ...) Nu bleek dat we eerst moesten uitvoeren uit Europa en dan pas konden invoeren. Dus hop naar de franse douane (gelukkig zaten die in een gebouw naast dat van de zwitserse) Die ambtenaar vroeg achter papieren en begon allerlei formulieren te zoeken, hij vroeg ons adres in Frankrijk maar toen we zeiden dat we van België kwamen zei hij ah bon pas de problème, en gaf ons een stempel zonder de formulieren in te vullen en we konden verder. Met deze stempel was het voor de zwitserse douane ook in orde. En zo kwamen we net op tijd aan in de Mühlackerstrasse. We kregen een rondleiding, Eli vond het allemaal super. En voila auto's uitgeladen en dan richting Ikea want we hadden nog geen bed om in te slapen. Straks vervolg...
De dagen voor ons vertrek waren hectisch. We moesten nog inpakken en ik wou graag ons huis helemaal proper voor onze jongens. Zelfs op zaterdag hebben we nog van hier naar daar moeten rennen om alles op tijd in orde te krijgen. We kwamen maar net op tijd aan op onze drink. Maar vanaf we café Zurich binnenkwamen viel alle stress van ons af. Het was echt hartverwarmend om jullie allen te zien. Nen hele dikke merci omdat jullie speciaal voor ons wilden komen en ook nen dikke merci voor de vele lieve attenties. Om 4 uur kropen we moe maar voldaan in ons bed (nu ja 'ons' voor de laatste keer toch want vanaf zondag is ons bed van Jonas)
)
want dat zijn toch wel megagrave boys.
