Ik heb gisteren nog enkele fotootjes van onze spookjes gekregen die ik jullie graag laat zien. De eerste foto is wel grappig want ik herinner me dat ons vader ooit zo een foto van ons heeft gemaakt. En kijk goed naar de sneeuwman want die heeft de Fred zijn pet op. En hieronder zie je nog maar eens hoe lief die spookjes wel niet zijn. En sneeuw kan toch mooi zijn.
Ons Fredje heeft gisteren niks meer op den blog gezet omdat hij al zijn aandacht aan zijnen nieuwe vriend heeft gegeven. Als hij straks terug is van Londen zal ik hem vragen om nog een efforke te doen. Onze nieuwe vriend "de Mäx" heeft zich gisteren goed gedragen, hij wou wel geen grote behoefte doen ondanks dat we meer dan een uur met hem waren gaan wandelen. Dus hadden we al een beetje schrik dat hij deze nacht zijn behoefte binnen zou doen. Maar niks van dat ze, hij wist dat er iets ging gebeuren toen Fred en ik ons tanden gingen poetsen voor het slapen gaan. Hij begon zo wat te draaien en wat te janken. Maar toen we in onze slaapkamer gingen en de deur dicht deden was hij vrij snel rustig en bleef hij rustig tot deze ochtend de wekker afging om half vijf. De bedoeling was dat Fredje hem even ging uitlaten en dat ik nog verder ging slapen. Maar na de wandeling moest Fred zich dus haasten naar het vliegtuig (die neemt tegenwoordig een vliegtuig zoals wij den trein of de bus pakken). Fred was de deur nog niet uit en Mäx begon hier te huilen dat het niet schoon was. Nu zei Fred me gisteren nog dat we niet te snel mogen toegeven en zeker niet terwijl hij jankt. Maar op een gegeven moment hoorde ik hem aan de buitendeur krassen met zijn poten en dan ben ik maar opgestaan. Ik denk dat het half zes of zo was. Ondertussen hebben we er al een lange wandeling opzitten en heeft hij zijn knuffelspeelgoed zo goed als vermoord. En hij ligt hier nu aan mijn voeten te slapen terwijl ik dit berichtje typ.
Ok mams en paps, zet jullie even neer voordat jullie dit lezen.
Straks om 15 uur komen ze de Mäx brengen. Ik weet het jullie verklaren mij zo zot als iets maar er moeten ook zotten zijn hé. In ieder geval hij mag steeds in het dierenasiel gaan logeren als we naar België gaan dus dat is geen probleem. En omdat ons Fredje zo hard moet werken ga ik toch niet werken want ik moet ervoor zorgen dat zijn hemdjes mooi gestreken zijn en dat hij 's avonds lekker eten heeft zodat hij energie heeft ...
Omdat de Mäx seffens komt heeft Fredje deze namiddag een halve dag verlof genomen en zal hij speciaal voor den bompa nog eens een stukske op den blog zetten.
Ok iets te laat op den blog (ik heb wel maandag al iets laten weten aan ons Anneke) Maar op 7 april is ons Ann jarig, voor diegene die Ann niet kennen, ze is de vrouw van onze Seth en de mama van de spookjes! Dus bij deze nog eens een hele gelukkige verjaardag !!!
Tis precies weer even geleden dat ik hier nog iets heb geschreven. Maar het leven gaat snel. Ok waar was ik gebleven, ik was ons Fredje gaan wegbrengen naar de vlieger. Thuisgekomen heb ik zo wat zitten mailen met vriendjes en vriendinnetjes en toen zei de Carlo (jullie kennen hem wel mijnen allerbeste maat) zeg San anders moet ge u nen Chihuahua of zo pakken dan zijt ge ni alleen en dan kunt ge zo show verkopen gelijk als Paris Hilton. Mij kennende, ik en dieren, vond dit natuurlijk een te gek idee, ik zag mij al een kledinglijn ontwerpen voor Chihuahua en megarijk worden. Dus ik de woensdag tegen mijn Fredje: lieverd wat denkt ge ervan als we nu eens een hondje nemen, zo een klein, lief woefke en daarbij keek ik hem eens diep in de ogen Hij zei laat ons anders eens langs het dierenasiel gaan, dan kunt ge met die honden daar wat spelen en wandelen en dan zien we daarna wel (diplomatisch zoals altijd). Hij dacht waarschijnlijk dat ik het tegen het weekend wel vergeten zou zijn, maar nee ze zaterdag zijn we naar het dierenasiel geweest en met de woefkes daar gaan wandelen. Toen ik vrijdag tegen Ruben zei dat we zaterdag langs het dierenasiel gingen gaan zei hij oei dat loopt ni goe af, als ge wilt ik heb hier ook nog nen hond zitten die ge gerust kunt krijgen . Ah ja da wandelen, was tof, we hebben er heel de namiddag geweest en met de honden spelletjes gedaan. Maar wat ik niet wist is dat puppy's niet van nature aan de lijn kunnen lopen. Fred zijn favoriet den Jimmy die nam telkens nen spurt waarbij Fredje dan ook mee begon te lopen want hij hield de lijn vast en dan begon diene Jimmy gewoon koprollen te maken, da was echt keigrappig. Mijne lieveling den Benji een klein labradorpupke was heel schattig zoals ge hier ook kunt zien. Maar den allertofste was de Mäx (uitgesproken als meks). Nu hadden we op voorhand afgesproken dat we als we een hond zouden nemen, we best een kleine hond zouden pakken omdat op een appartement zo'n groot beest toch ni zo handig is. Maar wij hebben allebei altijd honden bij ons gehad en vinden allebei dat een kleine hond eigenlijk gene hond is. Die man van het dierenasiel stelde ons voor om anders de Mäx eens een dag bij ons te nemen en te zien hoe ons dat beviel. Dus zo gezegd, zo gedaan. Zondagmorgend zijn we hem gaan halen en eerst nen toer rond onze vijver gaan doen, ondertussen iets gaan drinken en buiten dat hij redelijk hard aan de lijn trok was hij heel braaf. Daarna op het appartement was hij voorbeeldig rustig, hij kwam bij ons aan ons voeten op de mat liggen. Als we aan de tafel gingen zitten kwam hij ook rustig bij ons zitten. Tegen half zes hadden we afgesproken dat we hem gingen terugbrengen maar eerst gingen we nog een toer rond de vijver doen. Ik zei tegen ons Fredje dat ik er echt van verschoten was dat die zo braaf was en zo goed luisterde en dat het allen spijtig was dat hij zo hard trok als ge er mee ging wandelen. Nu geloof het of ni maar die laatste toer rond de vijver was hij ook voorbeeldig, hij wandelde aan de voet en als er andere honden of lopers voorbijkwamen bleef hij heel rustig.
Vandaag is onze Gerben zijne maat de Pieter jarig. Dus bij deze Pieter een hele gelukkige verjaardag van Fred en San toegewenst!! Voor diegene die Pieter niet kennen: Pieter is een toffe, lieve, levenslustige kerel Hij is heel sportief Kan goed dansen En is heel galant En kan goed met kinderen overweg Voor diegene die Pieter graag eens zouden zien dansen ik heb nog een filmpje van hem
Zoals ik al liet weten gingen Ann, Seth en de spookjes en ons Viv met Rudi en Co naar Chezeaux, hieronder laat ik jullie alvast zien dat het een gezellige bende is...
Volgens den bompa stelt Gerben het goed, ik laat jullie meegenieten
Hello zurich, hopelijk is de zurich-boy zonder katers terug
thuis gekomen, en kan hij zich terug wat bezig houden met
het ernstiger werk. Nu even iets van het thuisfront, vooreerst
wat kindernieuws om in de huidige trend te blijven.,melding
van een geboorte !!!! haha; een meisje genaamd Aurélie,
gewicht bij de geboorte 3,370 en lang juste n'en halve meter
(50 cm), bij wie :??? een ietwat onbekend familielid de naam
heb je zeker al eens gehoord, het is bij de dochter van Slavko, Natasja die getrouwd is met de broer van de verongelukte zuster in die skilift in Italie over enkele jaren.
Nu de aktualiteit, gisteren ontving ik het geeerd bezoek
van jouw zoontje en mijn petekind, het was op sister_day
zodoende ik alleen thuis was,; zoals meestal had hij nog niet gegeten, gauw twee bolletjes soep in de micro-oven
dan en vitesse een kakske, en dan ...Bompa wat gaan we
doen??, antw.wel schatje ik moet eerst naar de apotheker
op de kioskplaats medikament (spec.verband)gaan ophalen
voor de verpleegster die woensdag (lees vandaag)mijn
doorlig wonde komt verzorgen (volgens mijn arts, plus minus
enkele maanden, volgens de Bruyn, is het nog een jong,
schoon, fris kind.
Vervolgens Gerben moet ik naar de GAMA, vooreen nieuw
broek, waarop hij mij aankeek met verbazing in zijn ogen,
een werkbroek bompa?? neen, neen, jongen een broek
voor de WC, dus hebt gij uw L bij?, dan kunt gij rijden, dat
was niet het geval, dus was de afspraak volgende keer
zorg ervoor dat ge uw L meebrengt. Gerben knikte instemmend met de planning. OK Gerben dan zijn we ermee weg, ho bompa efkens nog eerst naar het toilet,
blijkbaar was er iets met zijn darmen.Dus geziet het al aankomen, een preek van den ouwe, over regelmaat en
gezond eten.!!Hierna was het boodschappentijd,eerst den
apo, dan de bank (hij moettochwat voortkunnen),dan de vis-
winkel voor nieuw hollandse, dan de GB voor sla,brood,en
americain. Hierna naar de Gama, dan naar de Brico.. oef
terug thuis. De kleinzoon vond het nu wel de geschikte moment voor enkele bokes met americain, en dan wat dacht ge?? eerst nog een kakske. OK bompa we kunnen aan het
werk. Voila Gerben,hier zijn de tournaviezen, gekunt eraan
beginnen, dat is natuurlijk geen plezant werk, zo met Uwe
kop boven het WC, maar het viel mee, niks van klachten,
natuurlijk was het aroma gekend, het kwam vanhemzelf!!!
Na klus, paymoment, dan wachten op een telefoontje
van zijne chauffeur (dat is toch beter dan een reibewijs, en
beterkoop, trouwens hebben de ministers ook gene eigen
chauffeur, hewel dan.
Kort hierna kwam zijne CLIO hem ophalen, en bleef den
Bompa alleen achter, nog nagenietend van het bezoek
Voila kheb juist mijn ventje weggebracht. Die vertrekt voor 2 dagen naar Parijs Om te werken natuurlijk. Dus nu heb ik tijd om een beetje te vertellen wat we de laatste week zoal gedaan hebben. Want de laatste dagen (en nu ook nog steeds ze) is ons Jolien natuurlijk het allerbelangrijkste! Vorige week was ik dus in België tot woensdagavond. Dan ben ik rond een uur of acht naar frankrijk gereden. Gerben en Nick gingen mee maar wilden liever alleen rijden. Ik had donderdagavond met Fred afgesproken dat ik hem in Belfort (Frankrijk) zou komen ophalen van de trein. Dat is ongeveer anderhalf uur rijden van Chezeaux. Toen ik wou vertrekken nog even een babbel met de buren gedaan. En dan maar snel snel doorgereden, ik had nog net genoeg benzine om tot Belfort te geraken en was van plan om voor het terugrijden in Belfort te tanken. Ik was nipt op tijd maar vond geen parkeerplaats, dus nog eens rondgereden. Ergens een borduur (antwerps voor kant van de weg of zo) geraakt. Dan maar even op de plaats voor taxi's gaan staan. Daar kreeg ik een berichtje van mijn schatje dat ze moesten overstappen op een bus omdat er ergens een ongeval was. En dat ik maar rustig iets moest gaan drinken want dat het wel even kon duren. Uiteindelijk mijn wagen ergens achtergelaten waar hij eigenlijk niet mocht staan, maar ik moest dringend naar het toilet Er was zo'n toilet waar je geld moet insteken. (nu heb ik echt een hekel aan toiletten op en in de buurt van treinen) Maar ja wat doe je als de nood het hoogst is. Voor mij was er een koppel en die vrouw hield de deur open voor haar man zodat deze niet moest betalen. Toen die man buitenkwam zei hij tegen mij dat ik binnen kon zonder te betalen. Wel doe zoiets nooit! Ik kan het weten. Ik ging binnen, die wcbril ging naar omhoog, plots kwam er vanuit vier hoeken op de grond water gespoten. Er liep water over die wc en alsof dat nog niet genoeg was ging het licht uit. Ik dacht ja ik hang, seffens komt er hier water uit die plafond en dan ben ik hier zeiknat (excuseer mams en paps). En ik geraakte er natuurlijk ook niet uit want ik wist niet hoe die deur open moest. Na even (het leek een eeuwigheid) vond ik dan toch een knop aan de muur en kon ik er buiten geld insteken en op een normale manier naar het toilet gaan. Anderhalf uur later kwam mijn ventje aan en konden we terugrijden naar Chezeaux. Omdat ik zo content was om hem te zien was ik natuurlijk vergeten om te tanken. Ik zag ons er al staan aan de kant van de weg in de kou zonder benzine en niemand te bereiken. Want Gerben en Nick hebben allebei geen belwaarde en zijn dus beiden niet te bereiken in Frankrijk. We zijn nog net tot aan een tankstation geraakt. Allebei blij en opgelucht maar juich nooit te vroeg! Geen enkele van onze bankkaarten konden we gebruiken. En cash ontvangt zo'n station 's nachts niet. Na een tiental minuutjes kwam er een auto tanken. We vroegen of we hun kaart mochten gebruiken als wij hen cash betaalden. Die man ging na even twijfelen akkoord. Maar toen hij zijn nummer indrukte wist hij zijn code niet meer. Of dit echt zo was of dat die man bang was weet ik niet. Iets later kwam er een camionette aan. Deze was van zijn firma en hij mocht met zijn kaart voor 85 euro tanken. Hij zei dat hij eerst zijn bak ging voldoen en daarna als er nog over was mochten wij dat tegen betaling hebben. We hebben dus voor een 7 euro gekregen. Toen we in Chezeaux aankwamen zagen we dat we nog een 10 km konden rijden. En dan moet je weten dat het dichtsbijzijnde tankstation toch wel wat verder is. Maar dankzij Nick die de volgende dag voor ons 2 jerrycans benzine was gaan halen zijn we toch nog goed thuisgeraakt. Vrijdag hebben we heel de dag zitten poetsen in Frankrijk want Seth en Ann met de spookjes en Viv en Rudi en C° gingen naar Frankrijk komen voor de paasvakantie. Normaal ging ik zaterdag naar België terugkeren om met Carlo, Annelies en Péke naar het optreden van Claudia te gaan maar wegens verschillende redenen is dat niet meer gelukt. Zondag hebben we in Zwitserland al slapend en etend doorgebracht. En omdat we na zo'n decadente dag vonden dat we toch iets van beweging moesten hebben gingen we naar de Uetliberg. We reden met de bus tot aan de voet van de Uetliberg. En ik dacht nu ik het toch gewoon ben om hier rond de Katzensee te wandelen en eigenlijk hier alles te voet doe ik dit katje ook wel effie zou wassen. Wel tararagerard, ik heb afgezien. Ik was zo wanhopig dat ik zelfs op een moment tegen Fred zei dat ik hem ga inruilen voor een man van 52. Hij huppelde als een veulen de berg op en ik moest bijna op handen en voeten naar boven kruipen. Maar ik ben er geraakt. En achteraf hoorde ik van Fred dat zijn baas vroeg of we langs de makkelijke of de zware kant naar boven waren gegaan. En nu ben ik toch wel trots dat we de moeilijke kant hebben gekozen. De weg naar boven was via smalle besneeuwde padjes en trappen En het uizicht van boven moet spectaculair zijn maar toen wij er waren sneeuwde het.
Ge ziet al direct dat ons Jolientje een showmadam is Geef haar een zonnebank en ze neemt de meest uitdagende poses in En dan nog een tutje En een grave zonnebril En dan nog nen bompa in de buurt
Dat de laatste weken erg hectisch waren moet ik jullie niet vertellen Net teruggekomen vanuit België waar we speciaal voor Caspers verjaardagfeestje waren maar met heel veel plezier want zoals jullie weten is Casper één van onze lieverds Katrien was dinsdag zelfs nog naar de dokter geweest en die zei dat alles nog ok was en dat de jos nog niet direct ging komen Ja tarara, dinsdagavond waren we thuis en dinsdag besloot jos om te komen Ik ben pas donderdag met de auto naar België gegaan omdat ikwoensdag zo zenuwachtig was dat ik waarschijnlijk ongelukken zou gedaan hebben Fred is vrijdag met het vliegtuig overgekomen om ons Jolientje te zien, hij was volgens mij nog zenuwachtiger dan ikzelf In België heb ik niets anders gedaan dan opruimen, kuisen en van hier naar daar rijden De foto van mijn logeerkamer bespaar ik jullie omdat jullie anders zoveel medelijden met me (ons) zou hebben Maar als ik jullie vertel dat het de vroegere slaap en studeerkamer van Jonas was dan weten jullie wel genoeg De eerste dagen moest Jolientje nog zuurstof krijgen omdat het zelfstandig ademen nog niet zo goed lukte Deze foto heb ik al eens eerder op de blog gezet Dat ons Jolientje nog een klein, fijn popemieke is kan je hier zien (ze is even groot als haar roze knuffel die waarschijnlijk speciaal voor haar papa is gekocht ) Hieronder kan je Jolien zien met haar mama die volgens mij vroeger veel met poppen heeft gespeeld want het is een echt moederke En op de volgende foto kan je zien dat het boeleke nu al moet afzien En de laatste foto is er één van de suikerbonen (lees paaseitjes) waarvoor Sofie (de zus van Katrien) de leuke kikkertjes heeft gemaakt
Hallo hier ben ik weer Terug thuis (alhoewel wat is thuis tegenwoordig) Mijn hart is precies een rollercoaster Mij hebben ze altijd gezegd dat grootmoeder zijn leuk is want dat je enkel het plezier hebt en niet de zorgen Wel ik ben dan toch de eerste die dit niet kan beamen Ik heb de laatste weken echt wel wakker gelegen en me heel veel zorgen gemaakt om ons Jolien Ja dat het het mooiste kind is is normaal, het liefste en tofste zal ook wel met zo'n mama en papa Maar dat zo'n hummeltje van 2 weken in al je vezels kruipt en constant in je gedachte is dat is toch wel heftig Op dit moment zou alles goed zijn met ons Jolientje en waarschijnlijk mag ze morgen naar huis Ik zal zo snel mogelijk nog wat recentere fotootjes posten Zie jullie graag XXX
Joepiedepoepie Deze nacht hebben onze Jonas en Katrien een dochtertje gekregen JOLIEN Ze weegt 2kg800 en is 49 cm groot Op dit ogenblik ligt ze nog in de couveuse omdat ze een maandje te vroeg is. Mama en dochter liggen in de KLINA kliniek op kamer 1130
Gisteren was het Sambales oléolé, keileuk maar vermoeiend Fredje moest ondertussen naar een receptie van zijn werk (binnenkort gaat hij nog eens een update van zijn werk geven) Dus hadden we na de les afgesproken in Zürich city Daar zijn we naar de voetbalmatch (in een caféeke welliswaar) Milaan-Arsenal gaan kijken Na de voetbal nog een dürum gaan eten en dan met de bus huiswaarts Toen we thuis aankwamen was het al lichtjes aan het sneeuwen maar voila deze ochtend toen ik wakker werd was alles netjes wit
Vandaag is één van onze allerbeste vrienden jarig. Hij wordt 6 jaar!!! Ja het allerliefste spookje der spookjes Casper Heyrman is jarig. En nog een foto met één van zijn grootste fans
Met ons Katrientje is alles terug ok , Jos is ongeduldig maar hij moet nog een maandje in de buik van zijn mama blijven zitten. Normaal gingen we vrijdagavond naar Baden zwemmen. Tijdens de winterperiode kan je elke vrijdag en zaterdag in het kaarslicht gaan zwemmen in de thermische baden. Nu was er toch een kink in de kabel want mijn Fredje zijn loon was gestort en dus wou hij liever geld gaan uitgeven, zoals jullie weten hebben/hadden wij nog geen bed. Dus wij recht na zijn werk naar de winkel waar we ons bed wilden bestellen. Hij dacht dat ze dat dan zaterdag wel zouden leveren. Ja tarara normaal gezien is de minimumlevertermijn 3 weken. Maar zoals jullie allen weten heb ik een zeer sympathieke, aantrekkelijke, onweerstaanbare man en die van de winkel ging er alles aan doen om het zo snel mogelijk te leveren. Wel zaterdagmorgen kregen we telefoon dat ze het maandag nog extra bij de leveringen gingen doen. En vandaar hebben wij deze nacht voor de eerste keer sinds we hier zijn in een zalig bedje geslapen. Zaterdag zijn we nog verlichting gaan kopen en langs de Ikea geweest want we hebben nog geen echte stoelen, enkel van die knalgroene tabouretjes. Maar de stoelen zijn nog steeds niet binnen Ik heb zaterdag ook een nieuwe gsm gekocht ene met een camera in zodat we niet steeds ons fototoestel moeten meesleuren en toch fotootjes kunnen maken. Zondag tijdens de wandeling rond ons meer heb ik (ons Fredje eigenlijk) nog wat fotootjes gemaakt. Eén van het treintje dat we nu hebben zien rijden Dan nog een foto van de plaats waar je het gratis hout kunt nemen om in de natuur te barbecuen of een vuurtje te maken Enkele foto's van de Beizli, dat is dat caféetje waar je zelfgebakken taart en koffie met iets in en biertjes en zwitserse wijntjes kan drinken. Een foto van de bar Je kan binnen zitten Je kan hier ook met je paard naartoe Je kan natuurlijk ook buiten zitten En je kan het weight watchers menu pakken Of je kan voor het lekkere bier gaan
ga ik toch niet werken want ik moet ervoor zorgen dat zijn hemdjes mooi gestreken zijn en dat hij 's avonds lekker eten heeft zodat hij energie heeft ...
.
