De start was in Hamoir en er was een groepsstart om 8.30u.Ook Wouter Weylandt en Iljo Keisse hadden zich ingeschreven. Dus om 5uur liep de wekker af, stevig ontbijtje en alles inpakken zodat ik een beetje later kon vertrekken. Rond 8 uur aangekomen in Hamoir en de wagen geparkeerd aan een rivier (Moervaart ?) en lekker fris onder de bomen. Eerst om mijn welkomstpakket en mijn registratiechip gereden en deze aan mijn fiets bevestigd. Rustig klaargemaakt en een tiental minuten voor de start stond ik mooi tussen een honderdtal andere renners te wachten. Daaronder ook o.a. Bart Nonneman en Kris Podevijn die ik later nog zou tegenkomen.

8.31 : Go ! De horde zet zich in beweging en direct een helling van zo'n 5%. Zonder opwarming valt dit tegen en ik besloot mee aan te sluiten bij een groepje dat er een goed tempo inzette. Na een paar kilometer nestelde ik me vooraan want 't was wringen achteraan en ik wou geen valpartij.

3 kopmannen die afwisselend hun job deden en ik in 4e positie aan het meedrijven. Toen ik weigerde om kopwerk te doen leverde me dat wel een paar boze blikken op maar foert : sparen was de boodschap. Met een gemiddelde snelheid van 33.5 per uur kwamen we na 21 km aan de eerste helling : Les Chambralles. Een stevige opener waar aan de top onze groep al goed uitgedund was. Ik reed vlotjes naar boven en hield de ademhaling en de hartslag in de gaten. No problem. Even later kreeg ik compagnie van Kris Podevijn (ha nog ene van Lokeren ) en hij vertelde me dat hij al van bij het begin een lekke band had, en nu zonder reservebandje reed en hoopte dat hij de finish zou halen. Ik gaf hem een bandje van mij (had er toch 3 mee) en we babbelden nog even over La Marmotte (die hij ook gaat rijden) en bij de afdalingen toonde hij me hoe je nog sneller kan dalen. Vloeiende stijl heeft Kris wel. Ik zag hem zo'n paar honderd meter voor me rijden en besloot om niet te zot te doen en m'n eigen tempo te rijden. Ondertussen waren de Cote de Niaster, de Cote de Warmonfosse en de Cote de Xhierfomont gepasseerd. Deze laatste kwam uit op de lange saaie rechte klim uit de Waalse Pijl. Leuk zo nog eens vervelen...

De eerste bevoorrading was er na 53 km en ik nam wat Grany koeken, een banaan, liet de drinkbussen opvullen en dan weer verder.

Direct na deze stop was er de Ancienne Barrierre, de Cote Daisomont en zo naar Stavelot. Inderdaad : wie Stavelot zegt zegt Stockeu. Na 72 km lag deze reus opnieuw te blinken. Een Nederlander vroeg me aan de voet of deze steil was. " Valt wel mee" antwoordde ik, "in het begin een beetje maar eens halfweg heb je het zwaarste gehad" Grijns !!! Ik heb hem niet meer gezien.

Ondertussen was de zon volop aan het schijnen en er werden temperaturen gemeten die tegen de 30 graden aanliepen. Deze maakten natuurlijk dat ik regelmatig dronk maar 't was rantsoeneren want de volgende stop was er maar na 122 (!) km. Daartussen volgen nog de Logbiérme, Les Quartiers, de Cote de Werbomont en toen was het opnieuw effe pauze. Ik had me in de schaduw gezet met koekjes, sportdrank, banaan en appelsien en toen zag je al dat er bij velen het beste af was. Ik voelde me nog redelijk maar wist wel dat de laatste 50 km nog doorbijten zou worden.

Na een dikke 10 minuten terug op het carbon ros en direct een mooi drieluik. De Trou de Ferrierres (gem.9.7%), de Roche a Fréne (u wel bekend uit de Waalse Pijl) en de Vieux Forneau (gem. 9.1%). Hier zag je de eerste renners te voet gaan of vertwijfeld naar hun fiets staren of er misschien geen motortje in zat. Ik zat nu aan kilometer 145 en had op de Roche a Fréne mijn laatste cartouche wel verschoten om er eentje uit mijn wiel te krijgen en daar betaalde ik nu de tol voor. Er stonden nog 3 hellingen op het programma maar deze waren niet meer superzwaar (zon 5%).

't Was op karakter verder rijden en uiteindelijk bereikte ik toch Hamoir. Nog 700 meter voor de finish. Rechtsaf. En nog een steile heuvel zo recht naar de aankomstboog. Smeerlapkes . Uiteindelijk bereikte ik de finish na 174 km.  7.53u was de tijd en zo klokte ik af op een 302de plaats op de 528 deelnemers. Bij de  "40 plussers" was ik 90ste op de 174. Mooi in de middenmoot dus.

Fiets terug op het rek, en daarna een verfrissend douchke, diploma gaan halen en Kris nog gezien die mijn bandje niet nodig had gehad. Ook onze Hollander van aan de Stockeu nog gezien. "Heb me de pleuris gereden op die k*tberg" was zijn commentaar. 

Hollanders hé, is eens iets anders dan de polders precies.

Samengevat : Veel alleen gereden, veel gezweet, veel gevloekt maar als je uiteindelijk over de meet bolt is het wel een voldaan gevoel. Er had zeker een extra bevoorrading mogen zijn want het zuinig zijn met drinken en de brandende zon heeft me op het einde wel krachten gekost. 

Nog even dit. Winnaar kwam over de meet na 5.03u.  Keisse was 6e, Weylandt weet ik niet maar ik heb wel een Quick Step renner ingehaald ('t zal hem wel niet geweest zijn zeker...)

Voor de freaks : Gem.snelheid : 23.7 km/u

                          Hoogtemeters : 3003

                          Max. snelheid : 68.2 km/u

                          Max. hartslag : 183

                          Gem. hartslag : 141

                          Afstand : 174,4 km

Bekijk nog even de pagina met de algemene info van de Marmotte.

Klik op het marmotje voor de pagina.