De weersvoorspellingen voorspelden de dagen ervoor niet veel goeds. Wind en regen, niet ideaal dus. Maar zaterdagmorgen waren de laatste regendruppels verdwenen en het zou de hele dag droog blijven, zelfs de zon kwam tevoorschijn. De zuidwestenwind waaide bij momenten echter stevig en maakte het soms extra lastig.

Nadat we ons hadden ingeschreven en ons hadden aangekleed, drinkbussen gevuld, W-Cupkes mee, reepjes enz... vertrokken we om 8 uur stipt voor het avontuur.

Er waren nog genoeg mensen die er vandaag een mooie dag van maakten, maar het eerste groepje waarbij we aansloten ging ons toch iets té traag. Dus duwde Peter het gaspedaal even dieper in , en we waren vertrokken met ons viertal. 't was nog allemaal vlak en de snelheid ging tegen de 32 km/u. Geleidelijk aan sloten meer renners zich aan bij ons en op een gegeven moment reden er zo'n 50 renners achter ons...

De eerste bevoorrading was na 36 km en 't was echt de moeite. Vaten vol drank waar je je drinkbussen kon bijvullen, Meli honingkoeken, Meli peperkoek, bananen, sinaasappels, suikerwafels, muesli repen,...

Ook altijd aangenaam waren de Red Bull girls die vrolijk ons een mini blikje Red Bull aanreikten...de schatjes.

De weg naar Zwalm lag er erbarmelijk bij, met putten en steentjes, en velen stonden aan de kant van de weg met een lekke band. En ja hoor, ineens psssstttt..., achterband van Berts fiets die het begaf. Bandje gewisseld en een 10tal minuten later waren we weer weg.

De afdaling van de Haaghoek is altijd een belevenis en de kasseistroken volgden nu elkaar snel op. Ook de eerste beklimmingen van de Leberg en de Pottelberg maakten dat de klimspieren werden aangesproken. Bij de afdaling van de  Leberg nam Peter een bocht en schatte hem iets verkeerd in en kwam zo al rijdend in de graskant. Even werd het spannend of hij al dan niet de gracht zou induiken, maar de mountainbiker in Peter bleef rustig, corrigeerde en er was niks gebeurd. Koelbloedig blijven heet dat.

 Na ongeveer 76 km was er een 2e uitgebreide bevoorrading. 

Na een korte pauze begon de combinatie van wind en heuvelachtig terrein de rit zwaarder te maken, maar met een kopman als Peter die onvermoeibaar was, lukte dit aardig. Ook Wim en Dirk leken onvermoeibaar. Bert moets even lossen, en jawel, putje in het wegdek, en lap, weer plat achteraan. Bert nam zijn laatste reservebandje en kon, dankzij een behulpzame man die zijn compressor even  uitleende, zijn weg vervolgen.

De rest van de bende reden vervolgens de Taaienberg, de Eikenberg, de Wolvenberg en de Molenberg op. Daar werd er even gewacht op Bert, die even later opnieuw aansloot.

De psychologische grens van 100 km werd toen overschreden en even later was er de laatste pitstop. Dirks voorband begon ook stilaan te begeven, maar hij pompte zijn bandje opnieuw wat leven in, en hoopte dat deze het tot aan de finish ging redden.

Stilaan werd er terug naar Gent gereden, en begon Bert op temperatuur te komen. Zijn opmars werd echter gestuit door een drinkbus die uit zijn houder sprong op een kasseistrook. Peter, Wim en Dirk reden verder, en nu begon Bert aan een inhaalrace. Een mengeling van frustratie en adrenaline maakte dat hij net op tijd bij ons drietal kon aansluiten, en 500 meter verder  konden we met ons vieren naaste elkaar poseren voor een groepsfoto. Perfecte timing. Bert was nu niet meer te stoppen en draaide de gashendel meer en meer open. Peter gaf zich niet gewonnen en het werd een kat en muis spel tussen de twee. Tot 52 km/u werd er gevlamd, om dan al lachend toe te geven dat we allebei zot aan't doen waren...

Dirk en Wim sloten terug aan, en op de laatste kasseistrook van de dag gaf Dirk zijn binnenband aan zijn voorwiel nu definitief de geest. Dus bandje wisselen en dan met de laatste inspanningen naar de Blaarmeersen.

We bereikten na een iets meer dan 6 uur rijden de finish in Gent, tussenstops inbegrepen. Niet slecht gereden dus.

Een verkwikkende douche in het gebouw waar de wielerpiste ligt, en daarna nog even navertellen bij een verfrissende cola of Ice-tea en de grappige momenten nog even oprakelen. Daarna stapten we de auto in en keerden we tevreden en moe naar huis. Een mooie dag en een goede teambuilding. Tot de volgende mannen !

Davy reed deze week dus de Vlaamse Pijl, en tussendoor nog een 200 km.

Dirk reed een trainingsrit van 140 km en tussendoor nog een paar kortere ritten en op woensdag een uurtje spinning. Zondag was er dan nog de rit van 70 km met de Ledecrossers. Bert ging ook spinnen, zwemmen, Vlaamse Pijlen en ook bij de Ledecrossers op visite.

Peter reed in het weekend de nodige kilometers bijeen en was ook present op de spinningles. John, de lesgever gaf ons trouwens eens een les waar we alledrie de dag nadien even van moesten bekomen. Intervaltraining XL noemen ze dat 

Wim was de pechvogel van dienst deze week. Het griepvirus had hem deze week overvallen en zo moest hij een paar dagen uitzieken, maar dankzij de hulp van een paar goede geneesmiddelen was hij zaterdag en zondag present voor 2 ritten van 70 km. 

Zaterdag rijden Bert, Dirk, Peter en Wim de Omloop Passage Fitness First, een tocht van 150 km, met 6 beklimmingen, een eerste serieuze test dus. Uitgebreid verslag volgt nog.

Een rit van +/- 130 km doorheen de Westvlaamse polders en langs de Vlaamse Ardennen. Er stonden nog geen bekende hellingen op het programma maar er waren wel al serieuze stukken "vals plat" waar het ook al even op de adem trappen was.

Het weer viel goed mee, want de verwachte regenbuien bleven uit. Alleen de westenwind waaide toch matig (voor de meteorologen onder ons, 3 Beaufort of 10 knopen  ). Er was een bevoorrading voorzien in Assebroek, waar er trouwens ook gestart kon worden, en even later in Gijselbrechtegem, waar we na een serieus klimmetje aan de kerk even pauzeerden in café "De Bergrust" (alleen de naam al  ).

Zo ging het dan verder langs Wortegem, Nokere, Olsene en Grammene, en vanaf dan was het weer wind op kop en stoempen.

Uiteindelijk haalden we zonder grote problemen de finish terug in café Rialto in Aalter. 128 km en even navertellen met Davy's pa, die de kortere route had gereden. Een toffe rit dus.

Klik voor de weergave op Google Earth op de kerk van Gijselbrechtegem.