Om 3u30 vertrokken in Lokeren richting Luik... Na alle formaliteiten vertrokken voor een zware rit om 6u30...Door werkzaamheden was de côte d'Oneux niet te beklimmen maar we kregen daar in de plaats côte de Cahambralles voor de wielen geschoven na 25km...ik was direct opgewarmd.
Na alle vorige keren (11de maal T-B-T) wist ik dat je de eerste 100km niet gek mocht doen zoals de horde Noorderburen die je voorbijvliegen als gek alsof de meet al in zicht is. Het was héél warm ondertussen en dit is niet bepaald mijn weertje hé...dus zoals mij reeds door velen is aangeraden...veel en veel drinken en op tijd eten. Na twee controles (110km) nog een redelijk goed gevoel en goeie benen alleen de warmte...
Terwijl ik me nog niet laten verleiden had om mee te fietsen met een passerend groepje pikte ik dan toch aan met een bende van een 80tal renners om een lang stuk, zonder noemenswaardige hindernissen, en met veel tegenwind, te overbruggen. Maar zoals altijd wordt er dan redelijk gekoerst om de groep uit te dunnen en ja, ik liet me meeslepen en ging mee met een 10tal vrijbuiters...wat ik achteraf bekeken beter niet had gedaan.
Ondertussen kwam de côte de Wanne dichterbij...daar koos ik voor een eigen kadans om omhoog te rijden wat heel goed lukte al was het wel erg heet zonder een zuchtje wind. Bovenop de Wanne controle waar en frisse cola (ipv al die halfwarme energiedranken) me wel deugd deed. Na de afdaling van de Wanne dook de côte D'Amermont op, een verschrikkellijk steile en lange beklimming waar ik werd voorbijgereden door Dirk De Cubber (alweer een postman...) die me toch enkele bemoedigende woorden toesprak (hij zag me zekers zwalpen hahaha )...ook hij vond het heel warm en de afstand begon te wegen...voor hem niet alleen...De côte de Rosier was de volgende en die is meer dan 4km lang maar die loopt wel goed dus geen problemen op deze beklimming. Door de warmte en te weinig slaap werd ik overmand door een slaapgevoel en het was nog 30 km naar de La Redoute , de volgende controle. Dit zijn de langste dertig kilometer geweest die ik ooit gereden heb...afzien en 't was niet eens bergop. Net voor de beklimming van La Redoute was de laatste controle. Genoeg gedronken en gerust en met goeie moed aan de Redoute begonnen....amai wat heb ik afgezien om het kleinste verzet toch rond te krijgen (er stonden toen al 230 km op de teller). Boven gekomen een "redbulletje" naar binnen gekapt en vertrokken voor de laatste 20 km. de côte de Havelange is een gewone rechte weg omhoog en niet al te steil en dan bergaf tot in Tilff de officiële aankomst. Op het plein in Tilff was er een gezellige drukte en lagen hier en daar "levende" lijken.
Helaas stond mij nog een klim te wachten, côte de Boncelles naar de officieuze aankomst...daar was ik gestart en stond mijn auto dus ...geen keus en met vernieuwde moed omhoog...wat eigenlijk nog goed lukte. Ik had 252 km gereden en er 10u10 over gedaan...was moe maar wel blij dat het gelukt was ook al was dit niet mijn weertje..Na een half uurtje bekomen te hebben reed ik terug richting Lokeren met de bedenking dat er maar een kleine inzinking is geweest die ik vooral te danken (haha) heb aan te weinig slaap...dus wie bij mij slaapt in Frankrijk voor de Marmotte ZAL STIL MOETEN ZIJN!!!!
vertrokken in Lokeren richting Luik... Na alle formaliteiten vertrokken voor een zware rit om 6u30...Door werkzaamheden was de côte d'Oneux niet te beklimmen maar we kregen daar in de plaats côte de Cahambralles voor de wielen geschoven na 25km...ik was direct opgewarmd.
)...ook hij vond het heel warm en de afstand begon te wegen...voor hem niet alleen...De côte de Rosier was de volgende en die is meer dan 4km lang maar die loopt wel goed dus geen problemen op deze beklimming. Door de warmte en te weinig slaap werd ik overmand door een slaapgevoel en het was nog 30 km naar de La Redoute , de volgende controle. Dit zijn de langste dertig kilometer geweest die ik ooit gereden heb...afzien en 't was niet eens bergop. Net voor de beklimming van La Redoute was de laatste controle. Genoeg gedronken en gerust en met goeie moed aan de Redoute begonnen....amai wat heb ik afgezien om het kleinste verzet toch rond te krijgen (er stonden toen al 230 km op de teller). Boven gekomen een "redbulletje" naar binnen gekapt en vertrokken voor de laatste 20 km. de côte de Havelange is een gewone rechte weg omhoog en niet al te steil en dan bergaf tot in Tilff de officiële aankomst. Op het plein in Tilff was er een gezellige drukte en lagen hier en daar "levende" lijken. 
...geen keus en met vernieuwde moed omhoog...wat eigenlijk nog goed lukte. Ik had 252 km gereden en er 10u10 over gedaan...was moe maar wel blij dat het gelukt was ook al was dit niet mijn weertje..Na een half uurtje bekomen te hebben reed ik terug richting Lokeren met de bedenking dat er maar een kleine inzinking is geweest die ik vooral te danken (haha) heb aan te weinig slaap...dus wie bij mij slaapt in Frankrijk voor de Marmotte 
ZAL STIL MOETEN ZIJN!!!! 
