Ik begin met een vraagstelling.
Maakt geld nu daadwerkelijk gelukkig?
Ik ben zo vrij om zelf te antwoorden. Feitelijk kan ik het niet weten, want ik heb geen geld.
Je kan het ook anders stellen. Ben ik ongelukkig zonder geld?
Neen, maar (ja, een grote maar) het lijkt me wel duidelijk dat geld hebben het leven wat gemakkelijker maakt. Dan kunnen we honderden euros uitgeven aan inkomticketten van één of ander pretpark. Ik hoef dan eveneens niet met reuzestapels vuile was naar mn moeder rijden omdat mn wasmachine stuk is en mn portemonnee nu geen nieuwe aankoop kan slikken.
Ik kan ook mn jengelende kinderen geven wat ze zien op TV, in de kleurrijke etalages of in waardeloze boekjes zoals Dag Allemaal. Al die heisa zorgt ervoor dat je als ouder schuldgevoelens krijgt als je niks van Diddl, Spring, K3, Xink of Piet Piraat koopt.
Ik stel me de vraag of zij dan gelukkiger worden door het geld van mama en papa? Brengt het hén enkele waarden bij? Weerom neen, het maakt het hen ook weer gemakkelijker.
Hoeveel autos zie je niet rondrijden veelal merken à la BMW, Mercedes, Audi, enz. gesponsord door mama of papa? Meestal dan nog gekenmerkt door muziek die staat te loeien via enorme speakers, arm achteloos door het raam of een Nokia-GSM aan het oor.
Ach, ik wil niet jaloers overkomen want eigenlijk gun ik iedereen hun (denkbeeldige) geluk door poen.
Ik ben liever gelukkig zonder dat ik er geld voor nodig heb.
Maar hoe je het ook draait of keert, we hebben allen het grootste vuiligheid op aarde nodig en niemand is er vies van.
Gooi enkele biljetten in een hoop stront en iedereen grijpt erin. Vreemd, niet?
Eigenlijk kan ik enkel negatieve zaken opsommen als je geen geld hebt. Bedenk eens hoeveel mensen ziek zijn en hun kans op genezing zien dalen door geldgebrek. Hoeveel personen er zelfmoord plegen door hun berg schulden is niet te tellen. Hoeveel gezinnen gaan er niet uitéén wegens relatieproblemen door de gekende financiële zorgen?
OCMWs worden overstelpt door noodkreten.
En dit allemaal door of voor geld.
Zielig is het.
Met geld koop je materialisme, maar waar brengt dit ons? Nergens.
Of ja, toch wel want dan kunnen we pronken bij onze vrienden over hoe leuk onze reis naar de Caraïben was in dat 5 sterrenhotel. Vergeet dan de chique villa niet met 5 slaapkamers, 2 badkamers, jacuzzi, sauna, dubbele garage en minutieus afgereden gazon. Iedere zondag een restaurant bezoeken behoort er natuurlijk ook bij.
Dat is pas gelukkig zijn. (Denken ze).
Volkomen verkeerd, dat is toch mijn zienswijze.
Ben je ongelukkig als je geen Kiplingboekentas kan kopen voor je kind?
Is het rampzalig als je niet op vakantie bent geweest in één of ander Zuiders land?
Ben je onfortuinlijk als je nog steeds in een gehuurd huis woont?
3 maal neen, ik heb dit alles niet nodig.
Ik voel me goed zonder merkkledij, ja echt.
We hebben voldoende eten, toffe gezonde kinderen, er hangt liefde in ons (gehuurde) huis en vooral we hebben vrienden die ons nemen zoals we zijn zonder dat we in overvloedig comfort leven.
Dat heet ik rijkdom, al besef ik het zelf nog niet helemaal. Grappig is me dat, ik moet eerst een column schrijven eer ik het zelf door heb.
12-12-2006 om 09:20
geschreven door Y@zoo 
|
