De wedstrijd in Zedelgem was voor ons de eerste "echte" confrontatie. Tot nu toe hadden we steeds"gemakkelijke"ploegen gehad uit de onderste regionen van het klassement, dus nu met Zedelgem kwam de eerste test. En we mogen zeggen dat we die met glans hebben doorstaan. Onze gasten begonnen héél goed aan de match : men zag direkt dat ze er zin in hadden. Mooie passes in de breedte én dat leverde al meteen een kans op voor FANZIO : alléén voor de keeper.....maar zoals zo dikwijls al dit jaar.....voorlangs. Mooi voetbal moest je zéker niet verwachten van de kant van Zedelgem, want hun énige betrachting was de bal zo ver als mogelijk wegschoppen. En als dat niet lukte, de speler aan de bal beletten van te spelen én alle middelen waren daarvoor goed : trekken-stampen-op de tenen gaan staan-op de hielen stampen-alles was geoorloofd..... en de ref zul je zeggen. Die zag het niet......of liet gewoon begaan?????
Zarren bleef gelukkig voetballen, wat DAAN in de 7° min dé kans van de match opleverde : 3 meter voor het doel én àl de tijd om af te werken... ,hij had maar de hoek te kiezen........maar hij besloot vlak op de keeper...... De voetbalwet is geweldig onrechtvaardig in zulke gevallen, want je wéét dat de tegenstander na zoiets zal doorbreken én ja hoor onmiddelijk prijs : 1-0 - vollédig tegen de gang van het spel in.....maar het zijn de doelpunten die tellen hé. Wat onze mannen presteerden was écht mooi om zien : tot de lààtste snik hebben ze gevochten als leeuwen. Iets wat Zedelgem een beetje te nadrukkelijk begon te doen : het was stampen op al wat passeerde. Vraag maar aan MAXIMEwat die allemaal te verduren kreeg. Echt niet normaal meer als men bij de knapen als raad aan zijn spelers geeft van STAMPT HEM MAAR OM - waar zijn we dan mee bezig.....
Laat me toe om toch nog te melden, dat wij ondanks het ANTI-VOETBAL van Zedelgem nog héél wat kansen kregen, mààr twee maal de lat troffen én dat de boomlange keeper nog drie kansen uit zijn doel ranselde op miraculeuze wijze. Het doet geweldig pijn om op zo'n manier te moeten verliezen van zulke tegenstander......BAH.
We onthouden wél àl het goede wat onze gasten vandaag gebracht hebben én met dat voetbal én met die inzet moet er zaterdag tegen Houthulst zeker iets te rapen zijn.
Nog maar de tweede uitwedstrijd voor dit seizoen en dit naar het laatst geklasseerde Zedelgem, dat echter nooit met grote verschillen verliest. De vraag was of onze miniemen zelf zouden scoren ?? De pronostieken logen er niet om en de zevens en achten verschenen meermaals in het boekje ....
De aangeduide scheids daagde niet op en daar niemand van de Zarrense aanhang zich kandidaat stelde, kreeg de thuisploeg de gelegenheid om een arbiter te leveren. En deze floot ons al in de eerste minuut onterecht terug op buitenspel. Geen nood, Thibault daagde bij de volgende aanval al op in de 16, maar kreeg geen tijd om af te drukken. Zedelgem miste daarna op hoekschop onbegrijpelijk : Kilian sloeg de voorgetrokken bal onvoldoende weg en op twee meter van doel werd nog naast geschoten ... We kwamen goed hier goed weg en in de zesde minuut moest de scheids naar de penatystip wijzen, nadat Michiel tussen twee Zedelgemnaars tegen de vlakte gewerkt werd. Thibault nam de verantwoordelijkheid en plaatste zijn laag schot niet genoeg in de hoek ... de thuisdoelman redde ... Gijs speelde met inzet : een mooie interceptie leverde enkel een hoekschop op en ook verdedigend waren zijn ranke benen broodnodig om een dreigende aanval te keren. Zarren was duidelijk sterker. Toch was het wachten tot de dertiende minuut vooraleer we een mooie combinatie zagen via Niels en Michiel, die Thomas aan de tweede paal bediende. Thomas treuzelde te lang en daar was die keeper weer ...
Een minuut later een tweede strafschop na nog een fout op Michiel. Nu ging Jamie achter de bal staan .... en schoot midden het doel waar de keeper de bal maar moest oprapen ... Na een kwartier had het al 0-3 moeten zijn, maar een troosteloze 0-0 was de realiteit. En dat zou ook de ruststand worden, alhoewel Zarren zich op de Zedelgemse bleef nestelen. Kansen voor Milan, Niels en Michiel gingen naast of in de handen van de doelman. Kilian moest nog een keer bij de zaak zijn wanneer een bal strak voor doel gegeven werd: onze keeper behield het overzicht en dook mooi met het leder tegen de vlakte ....
Ruststand : 0-0
Een korte rust, want we stonden nog in de kantine wanneer Jamie bij de eerste aanval van de tweede helft de 0-1 aantekende. Opzetten, bal recuperen, Niels door op links, bal van aan de achterlijn terugleggen en Maarten K. centraal voor doel zorgde voor de 0-2 in de tweede minuut. Zo moeilijk als het in de eerste helft ging, zo gemakkelijk leken ze er nu in te gaan! De thuisscheidsrechter vond dat het wat vlug ging en keerde de 0-3 af op buitenspel. Niet getreurd. De scheids kreeg dezelfde kuren als de man in het zwart van vorige week : na een schot van Jamie, dat overging, kregen we een hoekschop, waarbij de afvallende bal door Michiel tegen de touwen gejaagd werd : 0-3 na 8 minuten ! Zedelgem lag in de hoek waar de klappen vielen en ook het uitverdedigen lukte hen niet meer. Dank u, zei Jamie wanneer hij het leder voor doel aangespeeld kreeg en in de linkerhoek laag binnenschoot : 0-4. Boeken toe na een dol kwartiertje. Een forfaitscore kwam er niet meer, want de Zarrenaars verzuimden het om de thuisploeg verder in het verlies te spelen. Slechts in de laatste minuut kwam hun eerste echte aanval van de tweede helft tot stand en dat zegt meer dan genoeg ...
En nu de batterijen opladen voor het treffen tegen Woudsport Houthulst !
De miniemen lieten het tijdens het tweede kermiswekend wat afweten en daarom werden de deleguées collectief gestraft met een toertje lopen in de broeken ... Nee, ploegafgevaardigden Gine en Sonja trokken een sportief plunje aan om samen met de Zarrense Z-runners deel te nemen aan de kermisjogging. Ze maalden met gemak de 3,6 kilometer af ! De website van de z-runners vind je op : http://www.z-runners.be/
Gine : "Oei, de fotograaf ... vlug nog een tandje bijsteken !"
Sonja : " Aah ! De fotograaf ... Kijk eens hoe ik die Z-runners op sleeptouw neem !!!"
Met de komst van Veldegem hadden we eindelijk eens een "makkelijke" match voor de boeg. 0 punten én al een hele korf doelpunten tégen, dus deze keer,moest én zou het een monsterscore worden. En zo geschiedde. Na 7min. was het al prijs via DAAN, die kort daarvoor al een reuze kans had over geknald. Deze liet hij nu niet liggen: 1-0. Twee min. later was het MAXIME die nr twee binnenknalde: 2-0 en wij op rozen. Op de 14°min. diezelfde MAXIME, na mooie doorsteekpas van een "beresterke" JENS vandaag : 3-0. In de 20° min had DAAN zeeën van tijd om de bal goed én juist te leggen én pats : 4-0. Op de 22°min mocht FANZIO voor de zovéélste keer dit jaar alleen op de keeper af gaan, maar oh wéé , de afwerking nul komma nul, én het zou zijn laatste misser van de namiddag niet worden...
Ruststand : 4-0
De tweede helft was pas gestart of DAAN stond alwéér aan het kanon: pats-boem én 5-0 Op de 40°min de mooiste van de doelpunten. Mooie pas van GUILLAUME (weer sterk vandaag) naar MAXIME, deze door naar MICHIEL die héél mooi langs de keeper stak: 6-0. Vijftiende min. tweede helft, doorbraak van weerom MICHIEL, foute tackle én penalty. FANZIO zou én wou die geven,én ja hoor BINNEN 7-0. De ban was nu gebroken en meteen daarna lepelde FANZIO nummer acht voorbij de keeper: 8-0 wat een weelde. In de slotminuten moest GILLES (volledig werkloos vandaag) toch nog eens de show stelen, toen hij onder de bal doorliep én uiteindelijk met véél "bravoure" de bal toch nog klemvast in de handen kreeg-show-show-maar dat mag ook wel eens een keer toch.....
Een weekje bye en een afgelaste training hadden vandaag zijn effect op de miniemen. Maar vooral de afwezigheid van drie spelers deed zich voelen. Maarten D. verdween een weekje uit de verdediging. Slechter nieuws zijn de blessures van Bram (3à4 weken) en Siebe (5 weken) ... Toch één lichtpuntje : Michiel mocht voor de eerste keer dit seizoen de groene mat opstappen voor een tiental minuten per helft.
Onze tegenstander verloor van FC Roeselare, dat wij op onze beurt twee weken geleden met 6-2 naar de Rodenbachstad terugstuurden. Maar voetbal is geen wiskunde of logica ...
En dat zagen we dan ook in de eerste helft. Zarren speelde de eerste vijf minuten nog goed mee. Daarna leek alles vast te roesten en te haperen. In de zevende minuut lag een gebrek aan communicatie in de verdediging bij de reden van het eerste tegendoelpunt : 0-1. Het was Veldegems eerste kans en deze werd meteen omgezet. Dit gaf hen moed om de aanvalsmachine op gang te trekken. Een kopstoot ging net links naast en gelukkig hadden we nog Thibault (de betere in de defensie) die twee schoten keerde. Op het kwartier weer gepruts en gefriemel door onze verdedigers en Kilian die redding bracht. Aan de overkant beleefde zijn collega een werkloos eerste kwartier en toonde zijn talent door mooi plat te gaan op een schot van Michiel, die eindelijk eens bereikt werd door Niels. Het tweede doelpunt viel echter aan de overkant. Veldegem kreeg een corner : een eerste bal werd afgestopt en kwam weer bij de hoekschopnemer terecht. Deze zette nog eens voor en Zarren stond er bij en keek er naar .... : 0-2. Kilian kon hier weinig aan doen en toonde zijn kunnen in de volgende fases: bij een nieuwe hoekschop sloeg hij de bal weg uit de gevarenzone en een vrije trap vanop 25 meter pakte hij gemakkelijk. Nee, het was vooral te wijten aan te lakse veldspelers, die telkens een stapje te laat kwamen of een verkeerde baltoets leverden. En zo kregen we ook op de 23ste minuut de derde tegentreffer te verwerken : 0-3. De supporters begonnen te morren want zo kenden ze hun miniemen niet. Twee youngsters, Gijs en Michiel, toonden op het einde van de eerste helft hun inzet, maar werden niet beloond met een goal. Het zat dus niet mee ... of toch ? Net voor de rust kwamen we nog goed weg toen de bal via de paal weer het veld opkaatste ....
Ruststand : 0-3
In de tweede helft beterde het toch. Jamie brak in de eerste minuut al door en vlamde van op links op de kruising. In dezelfde minuut kwam ook Robin op dezelfde flank door. Zijn voorzet kreeg geen vervolg. Zarren was nu toch de meeste aanvallende ploeg en kreeg drie corners toegekend (met een wisselvallige scheids kan dat gebeuren ...) Het leverde niets op : Mattias lepelde een afvallende bal hoog in de handen van de keeper of een bezoeker keerde de bal net voor de doellijn .... Ook op niet-stilstaande fases kwam de schwung er wat in : Michiel kwam op rechts opzetten, maar zijn schot ging via een knie in hoekschop .... met een doeltrap tot gevolg !?! De beste kans kreeg Niels op het kwartier toen hij alleen op doel mocht afgaan. Onze middenvelder besloot zwak en recht op de keeper. De kansen kwamen er .... de afwerking bleef uit ... En zo ging het maar door : een dieptepass van Mattias bereikte Michiel, die met een laag schot zijn eerste doelpunt wilde aantekenen. Buiten de goalie van Veldegem gerekend. Deze ging mooi gestrekt in de hoek liggen. Kilian had het minder zwaar dan in de eerste dertig minuten en bleef toch gefocust. Hij dook bij een van de laatste aanvallen van FC in de voeten van de rechtsvoor en bemachtigde het leder. Een eerredder kregen we niet : een poging van Gijs vloog hoog over en ook op hoekschop kegelde Mattias naast ...
Jongens, volgende week is de kermis voorbij !!! Laten we hopen dat de spirit er terug is tegen Zedelgem !
Inderdaad, de match in Hertsberge diende zich aan als een "makkie". Afgaande op hun punten (0), hun doelsaldo tegen (24) én hun gemaakte doelpunten (2) moest het inderdaad een makkie worden, mààr onze gasten kennende........
En inderdaad, wat Peter en ikzelf vreesden geschiedde : zenuwen én foute passes bij de vleet. Het betere voetbal kwam, hoe vreemd ook, van Hertsberge: bal laag houden, breed spelen, BALCONTROLE. Alles wat wij onze gasten gevraagd hadden deed Hertsberge perfect en gelukkig voor ons hebben zij vooraan geen afwerker lopen, ànders had het er aan de rust véél slechter uitgezien voor ons. Een 0-1 die er gekomen was toen een bal goed viel in de zestien, FANZIO die mooi aflegde voor JENS, die de bal mooi in de hoek krulde : 0-1 maar verdiend.......hm-hm. Maar allez, we stonden voor én er was nog een speelhelft, met de wind méé nu. Dus het moest én zou beteren. Inderdaad de tweede goal viel vlug: 2è minuut FANZIO alleen op de keeper af, mààr nog maar eens nipt naast. 5è minuut: MAXIME mooi op de sloef en toch 0-2. En ineens lukte àlles: 23è min DAAN die éindelijk eens doorzette, de keeper té ver uit zijn doel én een "makkie" voor DAAN in het lege doel0-3,. En we gaan verder: doorgaan van DAAN tot aan de doellijn, strakke voorzet voorbij alles én iedereen mààr de goed gevolgde GUILLAUME, die tikte aan de verste paal binnen : 0-4. Zijn derde goal in drie matchen. ,GOE BEZIG,onze jongsten van den hoop.
De 30è min dan: DAAN wéér hij in de hoofdrol. Mannetje uitkappen en een loeier van formaat waar de keeper zijn handschoenen aan verbrandde : 0-5. Over en out, mààr er zat nog een "BEAUTY" aan te komen van MAXIME. Jammer voor hem én voor de ploeg viel de bal op de lat, na een mooie dribbel van twee man een mooie lob over de keeper Mooi-mooi...en jammer-jammer. Dus over de ganse match bekeken, oververdiend gewonnen én die eerste helft zullen we maar VERGETEN zeker.......
Tja, het kon natuurlijk niet blijven duren, hé. Al de vorige matchen (de oefenmatch tegen hooglede uitgezonderd),steeds weer kantje boordje winnen, dus tegen Jnkershove was het prijs. In de aanvangsfase, na 7min om precies te zijn, kregen we een terechte strafschop tegen na handspel van BEN. En het dient gezegd, hij was perfekt gegeven in het hoekje, GILLES volledig kansloos en Zarren 0-1 achter. Vijf min.later, na een aarzeling in de verdediging (niet de enige vandaag), werd de bal voorgetrokken, een serieuze knal op doel. GILLES kon er met één hand nog bij, maar de bal rolde tergend traag over de doellijn :0-2 na 12 min én gans Zarren met de handen in het haar. In de 12° minuut even wat hoop toen MAXIME op doel schoot: een harde pegel die door de keeper gekeerd werd, mààr een goed gevolgde GUILLAUME kon de bal in de hoek binnenknallen : 1-2 én de "koptjes" gingen weer de hoogte in. Metéén daarop een doorbraak van BEN, een knal op doel én FANZIO die een teen te kort kwam om te scoren...jammer.
Ruststand : 1-2
Start tweede helft én metéén GILLES in de hoofdrol met een "mirakelsafe", anders was het kalf hélemaal verdronken geweest. Was dàt even schrikken zég. De match kabbelde rustig verder met Zarren wél meest aan de bal, dat wel, maar voetbal kon je het moeilijk noemen. Eerder "holderdebolder-voetbal", stamp weg, en liefst zo ver én zo hoog mogelijk, géén samenhang, élk zijn eigen gangetje............. Tien minuten voor tijd sloeg de vlam ineens in de pijp na een niet ééns zo zware fout van FANZIO (bestraft met geel) én vond de Jonkershove-aanhang het nodig om alles en iedereen uit te schelden dat het niet mooi meer was. Na nog een knap schot vlak langs de kruising van GUILLAUME (dat méér verdiende) vond de scheids het verstandig om af te fluiten, want voetbal was er toch niet meer te zien.
Onze eerste nederlaag is een feit, al heeft er een gelijkspel ingezeten, maar ja.......MOOIE LIEDJES DUREN NIET LANG
Na twee weken stonden onze miniemen weer op het veld en mochten ze het tegen FC Roeselare opnemen. De verwachtingen waren niet torenhoog, niettegenstaande de gelijkaardige resultaten van de tegenstander met winst tegen Dosko Beveren (2-1 ) en tegen SVD Kortemark (7-0). Door het feit dat Jamie en Maarten K. afwezig waren werd een eerste thuisnederlaag al ingecalculeerd. We telden 5 preminiemen in onze ploeg !!!
Beide ploegen kregen een klein kansje net na het beginsignaal : Robin besloot op de keeper en ook FC testte de handschoenen van Kilian. Een miniem opwarmertje bleek, want vijf minuten later waren er al vier doelpunten gescoord. Niels C. strafte eerst een foute baltoets van de Roeselaarse keeper af : 1-0. Een minuuut later verdedigde Zarren laks (of helemaal niet) op een afvallende bal na een hoekschop. Deze strandde op de paal en met vijf keken onze jongens toe hoe van dichtbij de 1-1 tegen de netten ging. De bezoekers kregen de gelegenheid niet om te genieten van hun doelpunt want met nog twee fraaie goals van Niels (een hattrick in vijf minuten !!!) nam Zarren een mooie marge: 3-1. Roeselare moest halfweg de eerste helft achteruit. Bram mocht zelfs ongestoord een Zidannetje uitvoeren in het middenveld ... Overwicht en dan loop je tegen een counter aan. Beide Thomassen waren goed op weg om de tegenaanval onschadelijk te maken toen Kilian uit zijn doelmond kwam (uitgestuurd door zijn keepertrainer weliswaar) en dat had de aanvaller gezien : 3-2.
De 3-3 bleef gelukkig uit dankzij een goede blokkage van Gijs aan de rand van de 16-meter en twijfelgeval bij handspel van een Zarrenaar in de rechthoek, doch niet gefloten ... Naar de rust toe bleef Zarren domineren met nog een poging op de keeper door Robin en een schot van Niels op het dak van het doel. Verdedigend zat het weer snor met een sublieme en zelfzekere Thibault, gesteund door de Thomassen.
Ruststand : 3-2.
De tweede helft kon niet beter starten met een prachtige aanval op rechts van Maarten, die naar binnenkwam en de jonge Milan op links bediende. De Roeselaarse keeper moest hier wel in de voeten gaan, maar had geen verhaal tegen het strakke schot van Milan dat langs hem in de linkerhoek verdween : 4-2 ! Prachtig !
Tien minuten lang bleef Zarren in de aanval met nog drie mooie kansen : Bram kopte op hoekschop maar net rechts naast, nog een schot van Niels werd gepareerd door de doelman en Maarten plaatste een vrije trap net boven de doellat. In de achterlinie (lees middenlijn) mocht Thibault weer wat dollen met de zwartwitte aanvallers. En dan vanaf de tiende minuut : de warme zon of de overmacht maakte weer dat er grote gaten vielen in het middenveld. In feite was er geen middenveld meer bij enkele tegenprikken : zes spelers sloften rustig achteruit ... net op tijd om de bal weer op te pikken bij het uitverdedigen. Waren onze spelers plots in een gulle bui en mocht Roeselare ook wat spelplezier gegund worden? We leken te solliciteren voor de aansluitingstreffer. Wanneer we dan weer zelf eens massaal de aanval introkken lukt het dan weer niet om met vijf voor doel te scoren !!!! De laatste tien minuten mochten dan weer wel gezien worden : Vital werd het plein opgestuurd en met een splijtende demmarage op links snoerde hij de Roeselaarse verdediging de adem af, zette voor waar Siebe in twee keer de 5-2 binnenwerkte ! Plots zat het vuur weer in de ploeg en kregen we enkele staaltjes van mooi technisch spel voorgeschoteld. Twee minuten voor affluiten werd de demonstratie afgerond met een verdiend doelpunt voor Vital, die vanop zijn linkerflank het strafschopgebied afschuimde en rustig wachtte tot het gaatje viel : 6-2 !
Een onverwachte ruime overwinning door knap voetbal van de jongeren en goed fysiek werk van de tweedejaars ...
Onze eerste bekermatch tegen Oedelem én ons avontuur is al over.... Al moet gezegd, wij kunnen én mogen "het slagveld" met opgeheven hoofd verlaten. We zijn "strijdend" tenonder gegaan én tegen een ploeg als Oedelem verliezen is zeker geen schande hoor : een heel degelijk voetballende ploeg met allemaal 2°jaars. (Er zaten er twee bij van 1m80 en die ene stond dan nog tegen JONASJE. Zie je het voor je?) Maar we hebben zoals gezegd ONZE STRENG GETROKKEN.
Onze start was iets minder, want na 6-min hadden we al prijs. Na lullig balverlies vlak voor de zestien meter kon Oedelem vrij aanleggen : onder de lat én GILLES volledig kansloos 1-0. Op dat moment verdiend, want wij hadden nog geen bal gezien..... Maar daar kwam gaandeweg verandering in. TOM (rechtsvoor gisteren) kreeg twee kansen op een schoteltje, maar de keeper bracht redding. Oedelem was nog enkele malen héél dicht bij de 2-0 op enkele hoekschoppen, maar een ijzersterk spelend BEN bezemde alles en iedereen weg.
Rusten met 1-0 en alles nog mogelijk. De hoop werd gewettigd de tweede helft met een hechter blok van Zarren én GILLES in een hoofdrol nu (hij pakte écht àlles); HOOG-LAAG,VAN VER-VAN DICHT;HARD-ZACHT ... én die éne keer dat het bijna verkeerd ging, stond JENS op de doellijn om de bal te keren. Kansen waren er voor ons ook méér dan genoeg, maar ja....ons HEIKEL PUNT is en blijft de kontrole-én de pass. Eéns we dat onder de knie hebben, gaan we nog weinig punten laten liggen. Maar we blijven er aan werken, tot in "den treure toe". Maar weer naar het slagveld nu, waar de Zarrense troepen hemel én aarde verzetten om de oververdiende gelijkmaker tegen de netten te krijgen, maar ja steeds was er een been ,een teen of de goeie keeper in de weg. Uiteindelijk in de reeds invallende duisternis floot een zeer goede ref de match af. Een veldslag verloren, mààr niét de oorlog. De competitie wacht. Zaterdag Jonkershove, wordt onze nieuwe "prooi".
Ik weet, het klinkt afgezaagd, maar net als bij de vorige twee competitiematchen was het wéér "van dattem". Ligt het aan de nog steeds heersende warmte, ligt het aan de keiharde terreinen, ligt het aan de zenuwen? Géén mens die het weet, maar het was tegen TORHOUT KM wéérom bibberen tot de laatste seconde. Onze gasten waren wél goed gestart, voortdurend balbezit én enkele gevaarlijke doorsteekpasses op links en rechts, maar geen afwerking én de laatste pass werd stelselmatig verknoeid. Halfweg de eerste helft kregen we een geweldige kans op 0-1 toen we een vrijschop kregen op 1O METER van het doel, (na terugspeelbal op de keeper), alle spelers van torhout op de doellijn én wat dacht je ? Inderdaad .... de bal knal in den "hoop". En zo kunnen we er nog een paar opnoemen hoor: vrijschop JENS (ziek gisteren) opzij naar MAXIME, een schotje (oh here toch) naast én dan moet je weten dat ze op training GILLES haast odersteboven schieten, hé. Gelukkig was GUILLAUME er nog, de altijd werkende én wroetende MIER van de ploeg : hij kreeg een afvallende bal van de Torhoutse verdediging vol op de sloef en vlamde de bal keihard in het dak van het doel : 0-1. Verdiend dat wel, maar oh-zo moeizaam, én er dient bijgezegd dat Zarren nog goed wegkwam toen een bal tegen de paal verzeilde én tergend traag op de doellijn rolde én gelukkig voor ons aan de goeie kant van de paal buitenrolde....OEF. Na een donderspeech van trainer Peter (debuterend-HARTPATIENT) tijdens de rust hoopten wij op beterschap. Zéker dan op wat betreft BALCONTROLE-EN PASSES LANGS DE GROND. Maar ohwéé het ging van kwaad naar erger. Het begon zelfs BESMETTELIJK te worden. FANZIO knalde nog uit de kluts op de paal, hij kwam zelfs nog eens alleen voor de keeper, maar wéér naast. Daarmee is wat Zarren betreft alles gezegd voor de tweede helft. Torhout claimde nog een strafschop in de slotminuut (én het was er één),maar de scheids floot niet. Dus werd de SCHANDE van verleden jaar (onterechte stafschop voor Torhout in blessuretijd) nu rechtgezet én namen we de hardbevochten 3 punten mee naar Zarren Slecht spelen én toch punten pakken, zo wordt men kampioen zeggen ze toch hé.......MAAR JA ZE ZEGGEN ZOVEEL Hé.
Nou ja, "match is wel wat sterk uitgedrukt in dit geval, want er stond slechts één ploeg op het veld (onze blauwhemden) en Hooglede werd van het kastje naar de muur gespeeld. Na 4 min. was het al bingo toen Daan raak trof : 0-1
Luttele minuten later een doorzetten op rechts van Tom (rechtsmidden vandaag) tot bij Jens én 0-2. Twee minuten later een mooie aktie van Fanzio en 0-3, gevolgd door een nieuwe voorzet van Tom en opnieuw Fanio op de goeie plaats en 0-4 en rusten geblazen.
Ruststand : 0-4
Tweede helft hetzelfde scenario. 5 min. : vrijschop van Brian - de bal bleef in de "kluts" wat hangen, kwam in Daan zijn voeten en énig mooi binnen: 0-5.
De 23° minuut dan eindelijk het doelpunt waar Guillaume al gans de match op aan het jagen was (het wilde écht niet lukken). Hij kreeg bij een ontzetten in de Hoogleedse verdediging de bal loepzuiver op de wreef en kogelde de 0-6 in den haak. Zelden een speler gelukkiger gezien dan "Guillaumtje". Nog géén min. later stond de 0-7op het bord, na wéér een mooie aktie van het duo Daan en Fanzio. Nu was het wéér Daan die scoorde :0-7
27° min : hoekschop Maxime (weer beresterk) en Fangio die zijn derde van vandaag scoorde : 0-8.
Match gespeeld denk je dan, maar in de slotminuut kreeg Zarren nog een strafschop na fout op Tom. Gilles mocht hem trappen: "KLOEFE" op de keeper ... de bal botst opzij ... Gilles én de keeper er naartoe én ... BOENK op elkaar: Gilles zijn knie verdraaid en de Hoogleedse goalie KO. Een pijnlijk einde van een vruchtbare oefenmatch, hopelijk zonder nare gevolgen voor onze Gilles.
De dag in het teken van de derby, met SVD Kortemark op bezoek. Van bij aanvang van de wedstrijd was het Zarrense meesterschap duidelijk en kregen we al gauw de 1-0 na een ingooi van Robin, die via Niels voor doel geleverd werd. Gijs stond op de juiste plaats en opende de score. Robin was bedrijvig op links en luidde daarna het volgende gevaar in met weer een gemeten voorzet, eerst gemist door Siebe en vervolgens knalde Bram op de voet van de doelman. Op rechts kwam Thomas mee naar voor en ook zijn center bereikte Bram, die krachtig naar de grond kopte, nu door de keeper in hoekschop geranseld. Hieruit volgde de 2-0 met een owngoal. Zarren kreeg de tijd om mooie acties op het veld te leggen, zoals deze tussen Niels en Bram, afgesloten door een afstandsschot van Maarten ... rechts naast. Maarten zette het vizier wat scherper met een kegel tegen de linkerpaal ... en bij een vrije trap net buiten de rechthoek vroegen de supporters al om de 3-0 te noteren. De voorspelling kwam uit met een heel knap schot dat precies in de rechterwinkelhaak verdween : 3-0. Door de voorsprong binnen de twintig minuten verwaterde het Zarrense samenspel en kreeg SVD meer ruimte voor de tegenaanval. Verder dan een poging ruim rechts naast en een hoekschop nipt links buiten het kader kwamen de bezoekers niet.
Ruststand : 3-0
In de tweede helft werden de debatten heropend met Siebe die van op links net over schoot en een voorzet van Robin iets te scherp door de keeper afgeblokt. Het overwicht kregen we voorlopig niet meer in doelpunten omgezet : Niels (rechts naast) en Jamie (links naast) probeerden het beiden van buiten het penaltygebied.
Een mooie aanval op rechts met Thibault, die Maarten langs de flank doorstuurde, resulteerde in een heel knappe voorzet en Jamie die centraal voor doel binnenkopte : 4-0. Hiermee was de ban weer gebroken : Jamie trof twee minuten later weer raak en zorgde al voor de forfaitscore : 5-0. Hij kon in drie minuten voor een hattrick gezorgd hebben had hij zelf de penalty mogen nemen na een duidelijke fout op hem binnen de 16 meter. De man in het zwart gaf die echter niet. Niels mocht deze week niet ontbreken in de lijst met doelpuntenmakers : na een vrije trap van Thibault legde Jamie (opnieuw) met het hoofd af voor de aanstormende Niels, die onhoudbaar de 6-0 voor zijn rekening nam. Na nog een vrije trap van Maarten, waarbij Bram maar enkel centimeters te kort kwam om de 7-0 aan de rechterpaal binnen te knikken vierden onze jongens weer wat de teugels en zag Kilian pas in de 25ste minuut de eerste bal in de tweede helft. Jamie kwam niet aan zijn hattrick vandaag : na een steekpasje van Niels ging zijn schot maar een metertje over.
De concentratie was daarna blijkbaar weg : middenvelders en verdedigers bleven te ver vooruit, zodat Thibault moederziel alleen een tegenaanval moest een halt toe roepen. Toen hij dat ook in zijn eentje deed werd hij door de tegenstander zwaar onderuit gehaald. Uit de vrije schop die hierop volgde kon Robin nog eens voorzetten en hield Maarten in het kluwen voor het doel het overzicht : 7-0.
Een wedstrijd duurt tot het laatste fluitsignaal en net hiervoor lukte Kortemark de eerredder. Een schoonheidsfoutje van onze spelers, die het niet meer nodig vonden om de verdedigende taken te verzorgen : 7-1
Geen training voor de miniemen op woensdagavond ... wel een wedstrijd voor de beker van België tegen VG Oostende, dat met zijn provinciale ploeg afgezakt kwam naar het Mollenveld. Vanaf de eerst minuten zagen we al dat het geen gemakkelijke opdracht zou worden : de kustjongens zaten voortdurend op de Zarrense helft en Kilian mocht iedere minuut een bal pakken. Onze miniemen kwamen na tien minuten een eerste keer bij het Oostendse doel, waar Niels in de handen van de doelman besloot. Het bleef 0-0 dankzij het werk van onze verdediging, dat met vier golfbrekers de roodgele golven afweerde. Maar een duidelijk geval van buitenspel (zeker twee meter) werd niet gefloten, zodat een Oostendenaar mocht doorgaan en de 0-1 verscheen. Door de inbreng van Jens en Guillaume kregen we meer greep op het middenveld en stokte de aanvoer naar de spitsen van de bezoekers. Plots werd duidelijk dat hun verdedigend compartiment veel minder talentvol was dan de aanvallers. Zarren kwam meer en meer aan de bak en een stevige pas van achteruit door Mattias bereikte Robin, die op zijn beurt listig Jens bediende. Deze dribbelde langs de lijn van het strafschopgebied om dan in de verste hoek de gelijkmaker binnen te schieten: 1-1. Met nog vier minuten te spelen in de eerste helft hoopten we met deze stand de rust in te gaan. Ijdele hoop, want op slag van rust kregen we de 1-2 te verwerken. Een kleine opdoffer.
Ruststand : 1-2
Bij de herneming kregen we weer een reeks aanvallen te verwerken, doch minder zwaar dan in de eerste helft. Toch verloren we de cruciale greep op het middenveld en speelde VG zijn supersnelle targetman aan, die door de Zarrenaars niet aangevallen werd. In een mum van tijd zorgde deze voor een 1-5 stand ! Een zwaardere opdoffer .... Met nog een kwartier te gaan flakkerde de Zarrense aanvalsdrift weer op. Maarten D. lag hierbij telkens aan de basis met twee prachtige vrije trappen die hij voor doel leverde. Een eerste werd in de richting van de rechterkruising geplaatst en spectaculair door de Oostendse doelman in corner in verwerkt. Een tweede vrije trap dropte Maarten pal in de 16-meter waar Niels de 2-5 tegen de netten plaatste. Nog een kwartier te gaan en de Oostendenaars zakten terug ... misschien zat er toch nog iets in ??? Op de twintigste minuut mochten we echter de hoop op een terugkeer opbergen : een vrije trap werd in een hoge curve richting de rechterpaal gegeven en daar had Kilian problemen mee. Ongelukkig botste de bal via de paal en Kilian binnen : 2-6. Niels gaf echter de moed niet op. Een minuutje later worstelde hij zich door de verdediging, die met handen en voeten onze middenvelder probeerde af te stoppen. Er was geen houden aan en Niels vlamde 3-6 binnen ! Dit doelpunt illustreerde de Zarrense vechtlust. En nog was het niet gedaan : de 3-7 eindscore kwam er weer met een afstandschot dat hoog boven onze doelman binnenviel.
Het bekeravontuur zit er dus al op. VG Oostende was (aanvallend) duidelijk beter, toegegeven. Toch had de uitslag er minder overdreven kunnen uitzien hadden we op het middenveld gedurende de hele wedstrijd meerdere sterke pionnen gehad, zodat de aanvoer naar de Oostendse aanval minder vlot verliep. Van zodra wij in de gevarenzone kwamen, zag je ook paniek in hun achterste rangen. Dat bewijzen dan ook de drie doelpunten die we tegen een provincialer scoorden ...
Een proficiat aan alle spelers voor hun inzet gedurende een vol uur.
Nog maar de tweede uitwedstrijd voor dit seizoen en dit naar het laatst geklasseerde Zedelgem, dat echter nooit met grote verschillen verliest. De vraag was of onze miniemen zelf zouden scoren ?? De pronostieken logen er niet om en de zevens en achten verschenen meermaals in het boekje ....
