Zelfs een hond jaag je er niet door .... maar Zoety deert het niet.

Le temps des cerises Quand nous chanterons le temps des cerises les gais rossignols, les merles moqueurs seront en fête ... J'aimerais toujours, le temps des cerises c'est de ce temps-là que je garde au coeur une plaie ouverte Et Dame Fortune en m'étant offerte ne pourra jamais fermer ma douleur J'aimerais toujours le temps des cerises et le souvenir que je garde au coeur Deze prachtige tekst werd gisterenavond , ter afsluiting , gezongen door Frans zijn vrienden op een ontroerende herdenkingsplechtigheid , te zijner ere. Ik hoef hierbij geen commentaar te geven. Hun grote steun , hun onvoorwaardelijke trouw, hebben mij tenzeerste bewogen. Zijn geest, en zijn spirit zal blijven bij al diegenen die hem van nabij gekend hebben. Mooier kan men deze periode niet afsluiten. Bedankt lieve vrienden.

Heb mijn hondje nog maar eens vastgelegd in een kader.