Deze poes heeft een heel verhaal achter zich. 
Mijn man had dat katje gevonden in het park waar we gingen wonen in Kingston/Jamaica.  Ze was graatmager .... piepklein .  Onze verhuizing was nog niet toegekomen en ik zat daar in een zogenaamde "living" op een stoel, toen hij mij dat scharminkeltje toevertrouwde.  Na een bakje melk en wat eten, is ze op mijn schoot in slaap gesukkeld.  Maar elke ochtend was ze terug, zodanig dat ze ons na een paar weken zelfs kwam wekken, want in de residentie waren geen gesloten ramen, alleen louvres.  Daar sprong ze gewoon via een dakbalk binnen.  
Ze is mijn beste vriendje geworden in dat land waar we 3 jaar gewoond hebben.  

De dag kwam dat we moesten verhuizen.  Het grote dillema, wat met Kessy ?.  Ik wou van haar geen afstand meer doen, dus is ze met het vliegtuig, via de USA, mee naar België gekomen.  
Hier paste zij zich wonderwel aan.  Ze volgde mij overal, zoals een hondje .... ik was in de tuin bezig en zij zat naast mij.

Tot de dag kwam , dat wij een nieuwe opdracht moesten gaan vervullen in Noorwegen.  Onze stelplaats zou Oslo worden.  Ja, ja ... niet evident dus.  Want toendertijd was er in dat land een quarantaine van zes maanden, en men mocht het dier niet bezoeken.  Vreselijk.

Ik weende tranen met tuiten, want ik wou wel 3 jaar mee, maar met dat poesje erbij !! 
En ik heb het zover gedreven ,dat we Kessy , met de auto , ginds gekregen hebben en daar is ze drie jaar  bij mij gebleven, zonder dat ze ooit buiten geweest was.  




Hier ligt ze boven op de verwarming onder haar dekentje.  Het vroor toen -25 gr.  Ze was een echte koukleum.
Haar uit Noorwegen krijgen was geen groot probleem en dat hebben we dus met boot en auto gedaan via Duitsland.

Dit verhaaltje kan ik nu pas zetten, om dat ik een paar dagen geleden pas deze foto's teruggevonden heb.
Het is een mooie herinnering aan vervlogen dagen.

Je 80ste verjaardag, lieve schat ... kunnen we niet meer samen vieren.  Doch in mijn dromen, hou ik een heel groot feest voor jou.  Dat had ik je altijd beloofd, maar jij vond dat het niet nodig zou zijn. 
Stil, en alleen met Zoety, zal ik denken aan de mooie, gezellige jaren die we samen mochten zijn.  Op die manier ben je dan toch heel dicht bij mij.  Misschien probeer je nog eens dat gekke dansje van jou met mij.
Een dikke knuffel van je zoeteke en natuurlijk ook van je oud wordend wittekopje. 

Drie paar rubberen handschoenen , zijn de vuilbak ingekieperd - het was hard labeur !!  Gelukkig had ik een goede jonge helper en nu is de tuin weer in orde tot tegen de wintertijd.




Zoety had haar favoriete plekje wel goed gekozen !!

De rhododendron's erbij

Zelfs de merel vond het prettig

Nog een ander hoekje met de Japanse wilgen.

Het tuinhuisje is nu dringend aan vervanging toe.  Binnenkort zal ik misschien hier wel werk kunnen van maken.

Mijn boezemvriendin, zij die mij altijd kan opkikkeren, zij die altijd voor iedereen klaar staat, zij die steeds met haar diertjes begaan is , wordt vandaag 50 jaar. 
Daarom zet ik haar extra in de schijnwerper.  Ik hef met jou het glas op deze halve eeuw, die ik voor een deel al enkele jaren met jou heb mogen delen.

Proficiat Viva-ke.  Een heel dikke zoen van mij en zeker een flinke knuffel van Zoety.
 

Om te werken is het buiten vandaag wel wat te warm voor mij .  Resultaat : de pc brengt de ontspanning dan maar.