Neil Armstrong landde 40 jaar geleden als eerste mens op de maan.

Voor mij een aparte herinnering. Mijn vader lag in het ziekenhuis na een zware operatie, maar hij wou absoluut de eerste landing op de maan zien. Wij zijn dan een TV gaan huren om aan zijn ziekbed te zetten, want toen was het nog niet zo, dat er in elke kamer van een ziekenhuis een TV stond. Met zijn allen aan zijn bedstee , keken wij met verbijstering, en bewondering naar dit wereldgebeuren. Papa glimlachte gelukkig , maar zei toen zachtjes .... "kinderen, binnen een paar maanden ga ik daar ook naar toe" ! Enkele maanden later, na een tweede ingreep is hij, veel te jong weliswaar, afgereisd en hij is nooit meer terug gekomen. Vanavond, kon ik dus niet anders dan voortdurend denken aan die avond en de volgende dagen. Ik zal je blijven missen papa maar nu kan ik jou via internet , nog een moderne nieuwigheid die je nooit gekend hebt, een dikke knuffel geven.
|