Heb mijn hondje nog maar eens vastgelegd in een kader.

Ik kreeg een brandnieuw mandje van mijn baasje. 
Nu kan ik bijna in elke kamer gaan luieren, maar dit betwijfel ik toch, want volgens vrouwke is het echt wel
bedoeld om me mee te nemen in de auto.  Ik zal het dan toch maar even uitproberen.
Het is wel een leuk geval hé !!

Mijn beste vriendinnetje Viva is  op 13 juni jarig .
 
Een kaartje mag niet ontbreken natuurlijk.  Heel prettige en leuke jaardag Vivake.  Dréke zal wel zijn beste pootje bovenhalen hoor.
 

Vanavond, gebeurde het weerom.  Eerst sloeg een duif te pletter tegen mijn raam, maar ze herstelde zich gelukkig na enige tijd, en nu was het een piepjong klein , vinkje (veronderstel ik).  Ik heb het meteen opgepakt en met zijn kopje onder de kraan gehouden.  Het heeft wel gepiept en hijgde met bekje open, dus kon ik niet veel meer doen dan het te laten rusten op mijn buxushaagje.  Het bleef daar maar zitten tot ik mijn vinger onder de pootjes zette, en hop, het fladderde weg, naar een bronzen beeld dat in de tuin staat. 
Het kleine gele vogeltje deed telkens zijn oogjes open als ik er tegen babbelde en op mijn "piep", zei het "piep" terug.  Gauw heb ik mijn fototoestelletje genomen en hier is dat vederdingske.
Volgende week zal ik zeker geen ramen poetsen, want ik vrees dat er teveel weerkaatsing is.

Heb het met een takje aan het vliegen gekregen en zo zal het zeker zijn maatjes terugvinden.

Een regendagje, dus wat spelen om te ontspannen.  Hier nog een dagje in mei, met zon !!

Zoety kreeg een was- en knipbeurt vandaag.  Het was dringend nodig, want met dit droge warme weder leek ze echt wel op een schaapje met zwarte pootjes.  Zijzelf genoot van het badje.

Zoetyke is aan de beterhand.  Haar oortje doet geen pijn meer, maar ze moet nog wel één pilletje slikken en dan zien we wel.  Verder is ze rustig en eet normaal.  Ook het drinken doet ze nu geregeld.
Intussen zat vandaag de zon in de lucht, en kreeg ik lentekriebels.  35 rozen zijn intussen bemest, maar er blijven er nog zeker zoveel te doen. 
Ik zette Zoety alvast een hoedje op, met rozen !!

Het zijn spannende dagen geweest, want op zondag 13e maart, kreeg mijn beestje hoge koorts, ze ademde moeilijk, en  haar linkeroortje bloedde en er liep vuil uit. Maandag heb ik dan meteen de dierenarts gebeld want het ging van kwaad naar erger.  De dierenarts zag meteen dat het ernstig was.  Heeft meteen antibiotica gespoten en haar toen verder nagekeken.  Het resultaat was allesbehalve goed.  Er is één hartklep die niet meer sluit en dat is ernstig.  We gaan nu proberen met een bloeddrukverlagende pilletje.  Op mijn vraag of zij er goed zou doorkomen, kwam nogal een twijfelend antwoord.  Sommige hondjes reageren er heel goed op, en met haar ervaring heeft ze het ook al meegemaakt dat het diertje een maand nadien dood was.  
Ik was totaal van de kaart. 
 Vandaag zijn we woensdag, en Zoetyke schijnt goed te reageren op de medicatie.  Slaapt enorm veel en heeft nu na 3 dagen terug een beetje gegeten.  Maar drinken is nog niet normaal.  Ze drinkt gewoon niet.  Ik probeer het kommetje voor haar neusje te houden, en om mij te plezieren likt ze een paar keer.  
Doch ik heb er goede moed op, zoetyke is een dapper meidje. Nu haar oortje minder pijn doet, is ook haar hartje minder belast, en alle beetjes helpen. 
Tegen het einde van de week, vertel ik verder het wel en wee. 
 

Viva haar lieve ma, ons allerbekende Utta, is maandag jarig.  Deze kranige dame wordt 78 jaar, maar dat getal zou niemand haar nageven.  Proficiat lieve Utta en ook Zoety zend je een dikke dikke knuffel.

 

Dag lieverd, vandaag kan ik je niet uit mijn gedachten bannen.  Het was alsof het gisteren gebeurde, zo plots , ik kon het niet vatten , en nog steeds niet.  Zoety en ik missen je elke dag.  Gelukkig zijn de scherpste kantjes er nu af na 4 jaar zonder jou.  En toch ben je bij me, elke dag.  Rust en geniet met al je vrienden die je intussen zijn komen vervoegen.  Hier beneden zullen we er het beste van maken.  Een dikke pakkerd van mij en een flinke poot van Zoetyke. 

Mijn meisje was verleden vrijdag bij de kapper en gisteren bij de dierenarts.

Steeds lief en blij, jij bent dus mijn valentijntje Zoetyke.

Om uit te rusten van het feestgewoel heb ik me even wat bezig gehouden met mijn hobby. Zoety is nog maar eens mijn materiaal.

Deze ochtend was het echt een belevenis.  Ik wilde Zoety buiten laten in de tuin , maar dat was toch wel een beetje te optimistisch, want Koning Winter had zijn werk deze nacht grondig gedaan.
Eerst moest er geschopt en geborsteld worden eer ik de deur kon open krijgen. 
Feeëriek was het wel natuurlijk.  Zoety zakte tot aan haar lende in de zachte sneeuw en ze vond dit geweldig.
Tegen de middag dan toch maar vooraan de garagepoort gaan kijken en toen die openging viel de witte massa naar binnen.
Buurman Pierre stond er meteen met  zijn schop in aanslag .... zeggende, dat is niks meer voor jou hoor meiske.
Dus samen aan de slag , hij met schop en ik met de borstel.

En dan het ei van Columbus .... in Noorwegen deden we dat altijd zo ....
Keukenzout, of ander natuurlijk,  oplossen in heet water en de emmer bijvullen met water .  Dan gewoon over de weggeborstelde plaats gieten , aftrekken en .... voilà alles terug stapklaar . 
Vanavond kunnen we dus veilig naar onze afspraak , Zoety en ik, tenminste wat mijn uitrit betreft.  

Aan allen die mijn blogje bekijken wens ik heel veel geluk en sterkte voor het komende jaar.
De sneeuw is prachtig, en binnenshuis is het gezellig.  Ontkurk het flesje maar en geniet !!
Zoety en ik zullen er proberen het beste van te maken.

Diep in de sneeuw zakken we weg Zoety en ik.  Een beetje droevig zijn we, want we missen hier iemand en toch ... voelen we ons niet verlaten.
Aan alle mensen van goede wil, en al de lieve vrienden wensen wij  een Prettig Kerstfeest.

In feite draag ik niet graag jasjes, maar vandaag moest ik toch de koude trotseren.  Vrouwke heeft er niets beter op gevonden dan mijn vellen frakje aan te doen.
Wel, al bij al heb ik lekker kunnen wandelen en het gezellig warmpjes gehad. Dat bazinneke van mij is toch een doordenkertje zulle !!

Gisteren, dag op dag, een jaar geleden verliet je mij.  Ik heb je babbeltje gemist, je interesse in de regies waarmee je bezig was.  De speciale sleutelhanger, die jij me schonk omdat hij zo gemakkelijk aan mijn riempjes past ... kortom alles kwam weer boven.  Je blijft in mijn hart . Dag lieve Mike, jij hebt nu rust.