|
Onze treinreis naar Zoetermeer is met horten en stoten verlopen. Normaal kon ik rechtstreeks sporen naar Den Haag HS, maar dat was een beetje te optimistisch gedacht , deze tijd van het jaar.
Er kwam een bericht door de luidsprekers , eens we over de grens waren, dat alle reizigers voor Den Haag een overstap moesten maken in Rotterdam omdat er een kabel gebroken was. 40 % van de reizigers waren in dat geval. Gelukkig heb ik de hulp gekregen van lieve medereizigers voor de op- en afstappen op de treinen.
De vrienden die mij zouden oppikken in Den Haag kon ik met mijn mobieltje verwittigen , een luxe in deze tijd dus.
Zoetyke begreep precies wat er van haar verwacht werd en is 3 uur, zonder bewegen in haar tasje gebleven.
Jonge mannen, vonden het heerlijk met haar de trap af te stormen om de verbindingstrein te halen ... iets om jaloers op te zijn natuurlijk , "op de lenigheid bedoel ik " !!
Hier een foto van haar in het overvolle coupé ... rustig kijkend, zoals alijd !!
Oudejaarsavond hebben wij rustig de avond doorgebracht met een heerlijk etentje en wat bubbels en na middernacht naar het vele geknal en vuurwerk gekeken.
Nieuwjaardag komen al de kinderen en kleinkinderen op bezoek , we waren met 23 en er ontbraken er nog vijf die het niet konden halen.
Een hele gezellige bedoening is het ginds. De traditie wil, dat er dan hopen oliebollen met rozijntjes en appelflappen geserveerd worden. Hele rijen mensen schuiven aan om hun begeerde oliebollen te kopen, iets wat hier niet denkbaar is.
Nadien wordt er dan een lekker klein kopje warme soep geserveerd en dan volgen de toastjes met alles erop en eraan. Men babbelt erop los en de gastvrouw en gastheer doen niks anders dan drankjes schenken en hapjes bijhalen.
Mijn terugreis hoopte ik gisteren wat rustiger te kunnen doen, maar dat was ook een flop.
Na Roosdael Nl. kregen we het bericht dat de locomotief het had begeven, dat het licht zou uitgaan en dat er geen verwarming meer zou zijn !!
En daar stonden we dan in het veld. Tinneke had een pakje chips in mijn tas gestopt voor het geval ik honger moest krijgen onderweg .... Awel, mijn mede-reizigers waren blij met de knabbel en ik ook.
Na een halfuur kwam er plots beweging in het gevaarte , het licht flopte aan, en heel traagjes zijn we Berchem/Antwerpen binnengereden. Een HOERA klonk door het coupé.
Daar hebben we dan moeten wachten op een nieuwe locomotief, en met twee uur vertraging ben ik tenslotte gearriveerd.
Chrisje is zeer moedig geweest , want toen ik haar belde dat ik wel een taxi zou nemen, zei ze al lachend, "maar neen meiske, ik ga intussen wat soldekes doen, bel me maar als je ongeveer de aankomst ziet "!!
Het was dus gisteren vroeg bedtijd voor mij en Zoety .
EIND GOED, AL GOED
Hartelijk dank Tinneke en Armand.
|
