Negen maanden politieke crisis legt Kartel geen windeieren...
Als er nu verkiezingen zouden worden gehouden, zou het kartel CD&V/N-VA vooruitgang boeken in vergelijking met juni 2007. Dat blijkt uit een peiling in opdracht van de VRT en De Standaard. De aanhang van Vlaams Belang blijft voort afkalven.
Het politieke gehakketak van de voorbije negen maanden heeft CD&V/N-VA niet echt beschadigd. Volgens de peiling, die werd afgenomen bij zo'n 1.000 Vlamingen, gaat het kartel er zelfs met 1,1 procent op vooruit in vergelijking met de federale verkiezingen van juni 2007.
Peiling
31,3 procent van de ondervraagden zou op CD&V/N-VA stemmen.
Opvallend is wel dat de N-VA-poot binnen het kartel sterker wordt. 16 procent van de kartelkiezers kiest voor de Vlaams-nationalistische partij, 5 procent meer dan bij de vorige peiling in november vorig jaar.
46 procent van de ondervraagden wil dan weer een splitsing van het kartel. Bij de kiezers van het kartel is dat zelfs 48 procent, bij de CD&V-kiezers 50 procent, bij de N-VA-kiezers maar 39 procent.
Vlaams Belang boert achteruit
Een tweede opvallende tendens is de achteruitgang van Vlaams Belang.
De extreemrechtse partij verliest 4,2 procent in vergelijking met juni 2007 en zou nog slechts 15,1 procent van de Vlamingen kunnen bekoren. Dat is de laagste score die de partij ooit haalde in de peilingen van de VRT en De Standaard.
De "weglopers" van Vlaams Belang zoeken hun heil bij verschillende partijen, maar in de eerste plaats bij Open VLD en Lijst Dedecker.
Oppositiekuur heilzaam?
De Vlaamse socialisten blijken niet echt te profiteren van hun oppositiekuur. In vergelijking met 10 juni 2007 verliest de SP.A zelfs nog 1,4 procent.
Open VLD, die vorig jaar was weggezakt onder de drempel van 20 procent, lijkt zich enigszins te herstellen en klimt van 19,2 naar 20,7 procent.
Lijst Dedecker (LDD) doet het nog beter en stijgt 2,3 procent. 8,9 procent van de Vlamingen zou nu stemmen op de partij van Jean-Marie Dedecker.
Ook Groen! zet zijn opmars gestaag voort. De oppositiepartij flirt niet langer met de kiesdrempel van 5 procent en stijgt van 6,4 procent in juni 2007 naar 8 procent
Het parlement in Pristina heeft zondagnamiddag zoals aangekondigd de onafhankelijkheid van Kosovo uitgeroepen. De (gewezen) Servische provincie wordt daarmee het zesde land dat zich afsplitst van het vroegere door Servië gedomineerde Joegoslavië, na Slovenië, Kroatië, Macedonië (FYROM), Bosnië-Herzegovina en Montenegro. Servië verwerpt de onafhankelijkheid.
Tijdens een plechtige vergadering die begon om 15 uur, riep het parlement de onafhankelijkheid uit. De 2 miljoen Albanezen in Kosovo dromen al jaren van onafhankelijkheid. Onderhandelingen met Servië leverden een grote mate van autonomie op, maar Kosovo wou ook alle symbolen van een onafhankelijk land.
Momenteel leven nog een 120.000 Serven in Kosovo. De helft van hen leeft in het noorden, nabij de grens met Servië. Een afsplitsing van dat gebied is niet uitgesloten. De Servische minister voor Kosovo bevond zich zondag trouwens in een stad in het noorden van Kosovo. Hij stelde er dat Servië 'daar waar mogelijk' in Kosovo zal blijven.
Zowel de Servische president Boris Tadic als premier Vojislav Kostunica verwierp zondag de onafhankelijkheid. Toch kondigden ze geen tegenmaatregelen aan. Ook langs Kosovaarse kant liet men de temperatuur niet nodeloos oplopen. De onafhankelijkheidsverklaring stelt expliciet dat Kosovo een democratische en multi-ethnische lekenstaat zal zijn.
Het nieuwe land zal snel worden erkend door de VS en door een hele reeks westerse landen. Rusland steunt Servië.De Europese ministers van Buitenlandse Zaken vergaderen maandag in Brussel over de kwestie. De meeste EU-lidstaten steunen de onafhankelijkheid. België en Nederland zijn voorzichtig. Diverse landen met regio's die aandringen op autonomie vrezen het Kosovaarse voorbeeld. Verwacht wordt dat de VS en diverse Europese landen maandag de onafhankelijkheid van Kosovo zullen erkennen. Moskou probeert dat te verhinderen op een spoedvergadering van de VN-Veiligheidsraad, zondagavond.
In de internationale politiek wekt Kosovo heftige emoties op. De Baskische regering was er bijvoorbeeld zondag als de kippen bij om Kosovo te bestempelen als een interessant voorbeeld. De separatistische regio's van Georgië, Abchazië en Zuid-Ossetië, stellen dat zij zeer binnenkort het Kosovaarse voorbeeld zullen volgen. Russisch president Vladimir Poetin had al gezegd dat hij die autonomietendenzen niet zal steunen. De twee regio's kunnen nochtans op de sympathie van Moskou rekenen, tegen de Georgische regering die in onmin met Moskou leeft. De Tijd (17/02/2008)
---------
Bijzonder interessante ontwikkelingen voor iedereen die de onafhankelijkheidsgedachte koestert
Hoewel uiteraard de vergelijking Kosovo-Vlaanderen in meerdere aspecten niet opgaat, valt er toch wel wat te zeggen over deze merkwaardige historische gebeurtenis. Al was het maar dat Kosovo er in enkele maanden in lukt, waar Vlaanderen toch ook een regio in het politiek crisisland-België ? na meer dan 175 jaar knokken binnen de Belgische constructie niet in lukte. En nog minder in de vergelijkbare zware poltieke crisisperiode die we nu al sinds juni 07 kennen (voorlopig tijdelijk opgelost met een nepregering van lopende zaken)???
Ik wens Kosovo en alle Kosovaren alvast proficiat met hun onafhankelijkheid, laat daar geen twijfel over bestaan. Wat me echter bijzonder vreemd voorkomt, is de houding en de uitspraken van pakweg onze nationale staatszender VRT of onze interim-minister van Buitenlandse Zaken, Karel De Gucht.
Waar in de periode augustus-november van 2007 - tijdens de steeds maar groeiende politieke opinie om ook ons land als 18de eeuwse constructie op te doeken - uit deze hoek(en) het woord onafhankelijkheid als synoniem voor barbaars, etnisch, egocentrisch of niet solidair werd gesteld, ligt dat vandaag blijkbaar anders.
En ook de grote schrikbeelden die toen werden opgeroepen als zou ingeval van een Vlaamse Onafhankelijkheid onze regio door Europa en de rest van de wereld verketterd en uitgespuwd worden, blijken niet te gelden voor Kosovo
Nogmaals, hiermee bepleit ik absoluut niet het feit dat Kosovo deze onafhankelijkheid niet verdient, integendeel. Ik wil wel de hypocriete houding aan de kaak stellen die onze staatszender en minister van Buitenlandse Zaken hierbij aan de dag leggen En dan verdient de vergelijking Kosovo Vlaanderen wèl eens serieus gemaakt te worden !
Vlaanderen, pacifistische regio in het centrum van West-Europa, met 6 miljoen inwoners en behorende tot de economische topregios van de EU versus Kosovo, Servische provincie met 2 miljoen inwoners, verwikkeld in een desastreuze economische situatie met massale werkloosheid, waar tot 9 jaar geleden nog een burgeroorlog woedde en waar tot op de dag van vandaag VN-blauwhelmen de dagelijkse veiligheid moeten garanderen.
Wat brengt onze staatszender hierover aan berichtgeving ? Niets anders dan blije gezichten (niet enkel van de Kosovaren die in beeld worden gebracht, maar vooral ook van Martine Tanghe, Stefaan Blommaert, Jan Becaus, ). Te pas en te onpas wordt er via straalverbinding overgeschakeld van studio naar feestende straten in Pristina. Ook de onlangs overleden provinciepresident Rugova kreeg een eerbetoon, de man die heel zijn leven streed voor deze onafhankelijkheidsgedachte. Ook de huidige parlementsvoorzitter Jakup Krasniqi werd door de VRT op aandoenlijke wijze aan het woord gebracht toen hij het met tranen in de ogen had over Ik voel de hartslag van mijn voorouders, maar ik kijk ook naar de toekomst. Kosovo wordt een Europese staat voor al zijn burgers"
Hoe kan dat ? Zijn politici die ijveren voor onafhankelijkheid dan allemaal geen rauwe, emotieloze monsters ? Of geldt dat enkel voor wie de Vlaamse Onafhankelijkheid predikt ?
Karel De Gucht werd aan de tand gevoeld omtrent de mogelijke reacties binnen de EU. Waar Kareltje tijdens de vorige maanden nog waarschuwde voor de banbliksems van goeddenkend EU omtrent een mogelijke onafhankelijkheid van Vlaanderen, was hij nu de redelijkheid zelve. Zolang de Kosovaren de rechten van de mens, de bescherming van de minderheden, de standpunten en visie van de EU erkennen, staat volgens Karel niets in de weg opdat een grote meerderheid van de EU-lidstaten binnenkort de onafhankelijkheid van Kosovo zal goedkeuren. Hoe kan dat ? Precies al die dingen waarom de EU Vlaanderen zou verketteren indien het zijn Onafhankelijkheid zou uitroepen, blijken in het geval van Kosovo juist argumenten 'pro' te zijn ?
Curieus toch allemaal, die uitspraken ! Misschien was Vlaanderen dus beter een economische arme regio, ergens gelegen in een woelig oorlogsgebied waar zowel Amerikaanse als Russische lonten in het kruitvat steken. Wellicht was Vlaanderen dan al jà-àren onafhankelijk !
En zelfs dàt is nog geen echte garantie dat dit grondwettelijk recht wordt nageleefd. Moeder, in welk land leven wij ?
Vandaag besliste de Kamercommissie Binnenlandse Zaken via een stemming over het aanslepend B-H-V-dossier. Niet meerderheid tegen minderheid. Maar Vlamingen (voor) tegen Franstaligen (tegen, want weggelopen).
Goed zo, een eerste belangrijke wetgevende stap is gezet, na reeds die andere belangrijke uitspraak van het Arbitragehof. Daarmee is de splitsing van B-H-V natuurlijk geen feit vanaf morgen. Nu wordt de alarmbelprocedure (is er nog een andere voor dit land?) in gang getrokken en zijn we weer voor ettelijke maanden vertrokken vooraleer dit dossier opnieuw op de politieke agenda kan komen.
Ondertussen is het duimen en vingers aflikken bij het aanhoren van alle commentaren, na deze toch wel historische politieke dag. Grotesk zijn soms de verklaringen van diegenen die nu stoer op de borst kloppen, maar de voorbije weken door hun uitlatingen dikwijls blijk gaven van niet goed te weten op welke tram ze eigenlijk zaten... Het weze hen vergeven.
Nog grotesker zijn de commentaren uit Franstalige hoek. Ene Wathelet Jr (CDH) peroreerde onafgebroken op RTL dat het schandalig is dat een gemeenschap (in casu de Vlaamse) eenzijdig zijn WIL oplegt aan de andere gemeenschap (de franstalige). Dit kan niet, volgens hem...
Moet er nog zand zijn, beste mensen ? Wie het argument van deze Waalse politicus integraal volgt, kan dus vaststellen dat in zijn ogen de minderheid in dit land ALTIJD beslist ? Hemelse deugd, in welk land leven we toch !
Een bevolkingsgroep, in dit geval toevallig de meerderheid van het land, heeft een grondwettelijk recht aan zijn kant en spant zich jarenlang in om dit recht te laten toepassen. Dit kan blijkbaar niet. Niet door jarenlang, stapsgewijze de druk op te voeren.... Niet door onderhandelen. Niet door 'dreigen'. En nu zelfs ook niet door een democratische beslissing in het federale parlement (tot nader order toch nog altijd de 'hoogmis van de democratie' ?).
Kan iemand me helpen ? Ik ben docent in het hoger onderwijs en moet aan eerstejaarsstudenten binnen het luikje 'Staatsrecht' dingen uitleggen die ze in de dagelijkse praktijk 'verkracht zien worden'... Laat staan dat ik het aan buitenlandse Erasmusstudenten moet proberen diets te maken...
Sinds vandaag is er een nieuw voorbeeld aan deze lijst toegevoegd : een Kamercommissie beslist, maar diegenen die er tegen zijn (en zelfs AFWEZIG waren tijdens de stemming) kunnen de democratisch genomen beslissing maandenlang tegenhouden...
Ik bied iedereen die tijd, zin en voldoende geduld heeft om dit te komen uitleggen, mijn leraarsstoel aan !
Karel De Gucht (Open VLD), nooit vies van een boude uitspraak, bewees zichzelf nog eens in de laatste Zevende Dag. Hij peroreerde dat de N-VA in het dossier Brussel-Halle-Vilvoorde "plat op de buik zal moeten gaan liggen" om onder de lat door te kunnen.
De Gucht was in De zevende dag vrij positief over de formatiegesprekken. "Mijn inschatting is dat deze formatiepoging zal lukken", klonk het.
Morgen praten de oranje-blauwe partijen voort over asiel en migratie. De Gucht hoopt dat dat hoofdstuk dan alvast kan worden afgesloten. De splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde willen de regeringsonderhandelaars pas helemaal op het einde van de rit op de tafel gooien. Volgens De Gucht zal de splitsing er niet komen zonder toegevingen.
"Als men denkt dat men dat kan splitsen zonder dat er een prijs moet worden betaald, dan gaat dat niet lukken."
"Ik denk dat zowat alle partijen onder de lat door zullen moeten, behalve wijzelf omdat we van in het begin hebben ingeschat dat we daar enorm moeten mee opletten."
Vooral het Vlaams kartel zal een prijs moeten betalen, zegt De Gucht. "CD&V zal onder die lat moeten, ook de MR zal er onder moeten en de N-VA kan maar best plat op de buik gaan liggen." Bron:vrtnieuwsnet.be
Kijk, Karel kan het mestkevertje in hem weer niet bedwingen en begint dan maar met zijn vuilspuiterij. Hopend dat het Vlaams Kartel daarmee zal uiteengerafeld worden Venijnige taktiek, als je het mij vraagt. Maar dan vooral ingegeven door een intern VLD-gevoelen van zwakheid
Als er iemand is die weet wat het betekent om plat op de buik te gaan in communautaire kwesties, dan zal het de Open VLD wel zijn, zeker ? De voorbije 6 jaren liet hofmaarschalk Verhofstadt de communautaire twisten steevast vooruit schuiven. Zijn handmarionetten De Gucht, Somers en De Croo lukten er wonderwel in om elk communautair gebakkelei degelijk te laten rotten. Met de gevolgen die we vandaag de dag kennen
Jammer, maar met zulke uitspraken geeft Karel De Gucht (en dus de ganse VLD) duidelijk aan dat het hen niet echt menens is met het Vlaamse Front dat er sinds de onderhandelingen ontstaan is.
Conclusie na de Zevende Dag van 7 oktober 07 : één partij is al zeker bereid om een communautaire buiklanding te maken, en dat is de VLD zelve !
De Roets is Vlaanderens luchtige en verrassende dag- en weekkalender die je historische kennis wat opfrist. Ideaal als je niet meer weet wie Simon Stevin is of Leo Baekeland. Of Paul Van Ostaijen en Hadewych. Of Jan Olieslagers en Vesalius...
Wekelijks ontdek of herontdek je befaamde of baanbrekende bekenden of onbekenden van bij ons. Dagelijks een leuk weetje! Met de Roets kom je te weten waar je zelf vandaan komt, waar je eigen roots liggen.
Handige noteerruimte, praktisch voor keuken, studentenkot of vooral het 'kleinste kamertje'. Als je tijdens de eindejaarsdagen op bezoek gaa en je hebt voor vrienden en familie een Roets mee dan bewijs je veel...
Je kan de Roets online bestellen via ww.roetsinfo.eu maar ook in elke Standaardboekhandel is hij te vinden. Er op af !
Sommigen huiveren bij de gedachte of uitspraak van de woorden 'onafhankelijk Vlaanderen'. Allerlei drogredenen - sommigen te goeder trouw, maar de meeste uit plat populisme - worden daarbij aangereikt om het verder bestaan van België te promoten. Een moeilijke discussie ?
Ja, omdat velen zich de moeite niet getroosten om eens concreet te bekijken wat de voordelen zijn, op welke wijze het kan gerealiseerd worden, welke gevolgen het heeft voor de beide deelstaten, enz. Nee, omdat op vele van die moeilijke vragen een zeer eenvoudige, haalbare en menselijke oplossing bestaat.
Vooral dat laatste is voor de onafhankelijkheidsbeweging een essentieel argument. Maar al te vaak worden voorstanders van de onafhankelijkheid (de zogenaamde 'separatisten') afgeschilderd als a-sociale egoïsten die de anderen het licht in de ogen niet gunnen. Onmiddellijk worden er toestanden als Servië, Bosnië, ... opgeroepen om de mensen toch zeker te doen gruwelen van de onafhankelijkheidsgedachte. Of wordt er verwezen naar situaties in Noord-Ierland of Baskenland, waar reeds duizenden doden vielen in de strijd voor onafhankelijkheid...
Wij, Vlamingen, hebben echter alle argumenten in handen om te bewijzen dat wij reeds 177 jaren de onafhankelijkheidsgedachte genegen zijn, maar zolang mogelijk (sommigen zullen ongetwijfeld denken "veel te lang") gewacht hebben om dit essentieel en 'basis'-mensenrecht op te eisen. Om de lieve vrede hebben we 177 jaar lang getracht in peis en vree samen te leven onder het Belgische dak. Dat liep met horten en stoten, en op zijn zachtst gezegd : men kwam altijd op het zelfde punt uit. Of het nu gaat om verkeersboetes, nachtvluchten, wapenverkoop, werkgelegenheid, openbare werken, ... telkens hebben Vlaanderen en Wallonië andere inzichten. En telkens opnieuw worden die in de Belgische constructie eerder tegen Vlaanderen uitgevaardigd. En als het zo ver komt (denk aan de huidige malaise) dat Vlaanderen voet bij stuk houdt, dan dreigen de Franstaligen met een institutionele crisis. In het verleden (herinner je de 'communautaire atoombom van Philippe Moureaux) was dit dreigement voldoende opdat de Vlamingen inbonden en hun eisen weer een tijd in de koelkast staken. Dit typeerde lange tijd de werking van de politieke instellingen in ons land. Voor studenten van het vak Politieke geschiedenis van België was het een makkelijk geheugensteuntje : je hoefde enkel maar het precieze jaartal bij de politieke crisissituatie te onthouden, de uitkomst was toch telkenmale dezelfde --> de Vlamingen moesten hun eisen op zij schuiven.
Nu zijn we na 177 jaren zover gekomen dat er nog alleen over de basis kan gepraat worden. Er kan niet meer gemarchandeerd worden, er zijn geen compromissen meer mogelijk. Om aar een voorbeeldje te geven : denk aan het B-H-V-dossier dat meer dan 30 jaar ten onrechte aansleepte en waar ten lange laatste de hoogste rechtsinstanties van het land de Vlamingen gelijk geven. En nòg steeds kunnen de Franstaligen hieraan niet toegeven... Men heeft het dus echt niet begrepen : de laatste strohalm voor de Belgische constructie wordt door de Franstaligen zelf in brand gestoken...
Nu de situatie van die aard is dat praten onmogelijk is geworden, moet Vlaanderen dan maar de koe bij de horens vatten. Er zijn reeds - vermaarde ! - grondwetspecialisten (zoals prof. Senellle of Van Orshoven) - die duidelijk aangeven dat de federale toestand onhoudbaar is geworden en er voldoende legitieme redenen en oplossingen bestaan opdat Vlaanderen zich hieruit zou losweken. Met andere woorden : de vergelijking met Bosnië, Servië of Baskenland is vèr zoek ! Het gaat hier om legitieme daden,, gesteld door democratisch verkozen vergaderingen. Dus geen volksopstand, terrorisme of straatagitatie...
Bovendien is het zeer zinvol om weten dat het de bedoeling is dat een onafhankelijk Vlaanderen onmiddellijk zijn plaats zou innemen tussen de volwaardige leden van de Europese Unie (we nemen voor Wallonië hetzelfde aan, hoewel die zich daar nog niet over beraad hebben). Dat betekent dat we ons ook zullen moeten schikken naar de gangbare regels uit het volkenrecht, zoals ze opgenomen zijn in de internationale verdragen die de grondslag vormen van de Europese Instellingen. Tsjechië en Slovakijke bewezen in 1994 dat zoiets perfect mogelijk is zonder bloedvergieten en zonder dat de beiden er economisch slechter bij werden. Wel integendeel !
Waarom zou Vlaanderen, als een der meest ontwikkelde regio's in West-Europa, dat niet kunnen ? Omdat ons bevolkingsaantal te klein is ? Larie ! Van de huidige 27 lidstaten zijn er elf (11!!) die minder bevolking tellen dan Vlaanderen. Heeft daar iemand een probleem mee gehad toen ze toetraden tot de EU ?
Kortom, de tijd is nu zeer rijp opdat alle Vlamingen, niet enkel de flaminganten die reeds lang om politiek-emotionele redenen het niet begrepen hadden op de Belgische constructie, zich achter de onafhankelijkheidsgedachte scharen. En diegenen - wellicht ook met de allerbeste bedoelingen! - die een scheiding van Wallonië vanuit sociaal oogpunt onaanvaardbaar vinden, zouden zich best eens over het volgende beraden.
Een scheiding van Vlaanderen en Wallonië hoeft niet te betekenen dat er geen solidariteit meer is (ook financiële) met de andere. Alleen zal het niet meer in een duistere miljardenstroom zijn die zelfs door specialisten niet meer kan ontward worden. Wel een solidariteit op basis van het eigen beslissingsrecht, gekoppeld aan responsabilisering. Wedden dat die solidariteit dan iedere Waal ten goede komt ?? En dat is toch wat velen van die bezorgde mensen in essentie inspireert ?
Diegenen die nu roepen dat al dat communautair gebakkelei maar eens moet gedaan zijn, zijn echter telkens ook de eersten om bij de eerste communautaire crisis (en die ontstaat in dit land op basis van het meest absurde onderwerp, denk aan de nachtvluchten) dat 'de politiek rot is'... Die mensen zouden in deze politieke tijden dus ook best eens goed nadenken of de onafhankelijksidee geen goede oplossing zou zijn.
Redenen genoeg dus om over na te denken, te palaveren en... mensen te overtuigen ! Wie meer info wil kan die direct halen op http://www.vlaamseonafhankelijkheid.be
We beleven bijzondere politieke tijden. Meer dan 75 dagen na de Hoogmis van de Democratie, namelijk de federale verkiezingen van 10 juni, blijkt ons land geen deftige regeringsonderhandelingen te kunnen voeren. Met andere woorden : zelfs de ultieme uitspraak van de stem des volks wordt of kan niet meer gerespecteerd worden in Belgenland.. Tja, voor wie het al niet hoog begrepen had op de kunstmatige constructie die zichzelf België noemde, is dit geen schokkend gegeven maar eerder een bevestiging van wat er al decennialang wordt over gedacht.
De Belgische constructie is uitgediend. Ze heeft haar internationaal politieke rol als bufferstaat tussen Frankrijk en Duitsland (uitgedacht door de toenmalige grootmachten) 177 jaren lang kunnen rekken. Verder heeft ze intern tot haar scha en schande moeten vaststellen dat ze de oorspronkelijke intentie om La Belgique sera latine, ou elle ne sera pas ! gaandeweg heeft moeten ombuigen. Eerst met de invoering van de Cultuurgemeenschappen, later met Gemeenschappen en Gewesten. Nog later met het steeds overhevelen van bevoegdheden naar deze deelstaten. In 1994 werden we zelfs officieel een federaal land genoemd (artikel 1 van de Grondwet)!
Helaas heeft de Franstalige politieke klasse, hierin bijgestaan door een afkalvende Franstalige bourgeoisie van industriëlen èn gesteund door de Belgische hofhouding, dit in de feiten nooit aanvaard.
Het leidde allemaal tot de huidige politieke impasse : Vlaanderen wil terecht meer bevoegdheden om als moderne natie de hedendaagse problemen en uitdagingen van de 21ste eeuw op adequate wijze aan te pakken. Franstalig België blijft plakken aan discussies als taalgrenzen, Brusselse territoriumuitbreiding of taalfaciliteiten. Allemaal politieke hangijzers die reeds in de jaren 60 definitief zijn bezegeld. Franstalig België wil dus de antieke Belgische klok terugdraaien en heeft in die 75 dagen van regeringsonderhandelingen op geen enkele wijze duidelijk gemaakt hoe zij Wallonië wil zien omgaan met de hedendaagse uitdagingen De uitdrukking van een België met twee snelheden kan op geen betere wijze worden uitgedrukt.
Wallonië en Franstalig België willen zich blijven wentelen in de underdogpositie waarbij het Vlaamse manna hen in de schoot geworpen wordt, zonder dat dit in een werkelijke verbetering van het lot van de doorsnee Waal resulteert en zonder dat dit enige politieke verantwoording vergt. We hebben het dan nog niet eens over de historisch gegroeide miljardentransfers, maar ook bijvoorbeeld hoe er wordt omgegaan met het verkeersboetegeld. Weinig of geen flitspalen in Wallonië genereren er toch meerinkomsten vanuit Vlaanderen waar met moderne verkeerstechnieken de veiligheid in goede banen geleid wordt. Absurdistan zou het ons nooit kunnen nadoen
Kortom : de huidige politieke malaise maakt duidelijk dat de Vlaamse onafhankelijkheid dichter bij is dan ooit gehoopt of vermoed. De publieke opinie in Vlaanderen, ook de man in de straat die nooit of weinig heeft wakker gelegen van communautair gebakkelei, ziet nu in dat het zo niet verder kan.
Over de wijze waarop dit Onafhankelijk Vlaanderen concreet moet ingericht worden, wil ik me niet direct uitspreken. Er zijn meerder mogelijkheden en sommigen moeten nog nader onderzocht worden. Maar de grote lijnen zijn duidelijk : dit België verdampt zodanig dat het als staatsconstructie overbodig is geworden. De deelstaten Vlaanderen en Wallonië kunnen als onafhankelijke landen aansluiten bij de Europese Unie. De solidariteit tussen beide gewezen deelstaten kan en zal herbekeken worden. Alleen gebeurt ze voortaan niet meer vanuit duistere of onbespreekbare cenakels, maar op doorzichtige wijze tussen volwassen volkshuishoudingen. Verder staat elk voortaan in voor de concrete inkleding van de eigen staatsvorm, de politieke instellingen, de bestuurlijke organisatie. Dat deden we toch al in grote mate in het zieltogende België, dat zal nu niet anders zijn.
De vraag hoe dit moet gerealiseerd worden is even snel beantwoord als gesteld. Professor Robert Senelle, algemeen erkend als grondwetspecialist, stelde onomwonden vast dat Vlaanderen daarom de huidige federale wetgeving niet langer dient te herkennen. Het komt het Vlaams parlement toe om tijdens een plechtige zitting Vlaanderen uit te roepen tot deelstaat v/h federale Belgie waar alleen de Nederlandse taal en de Vlaams cultuur officieel zijn erkend en beschermd. Brussel Hoofdstad alleen is tweetalig en een autonome regio. Hij behoudt hierdoor nog de Belgische constructie, maar geef toe : als deze werkwijze tot de legitimiteit mag gerekend worden, dan geldt dit evenzeer voor het uitroepen van de totale onafhankelijkheid. Tenzij zijn voorstel toch nog als tussenoplossing moet dienen voor de onontwarbare knoop die Brussel dreigt te heten
In ieder geval zou de huidige Vlaamse politieke klasse er beter aan doen geen kostbare tijd meer te verspillen in het restaureren van de Belgische ruïne, maar in het voorbereiden van de Vlaamse onafhankelijkheid.
La Flandre sera indépendante, ou elle ne sera pas !
Bij deze iedereen een Prettige Vlaamse Feestdag toegewenst ! Hijs de vlag en viert Feest met de vrienden !
In Dilbeek ben je op 11 juli om 11u welkom in CC Westrand voor een academische Feestzitting (met o.m. gastspreken Prof. Annick Schramme), gevolgd door een receptie in de Feestzaal.
Met de verkiezingen van 10 juni in zicht, beginnen ook onze postbussen de laatste dagen wat meer kleur te krijgen.
Tot ontsteltenis van velen, vielen de laatste dagen ook ééntalige Franstalige kiespamfletten in de bussen van Vlaams-Brabant en het Pajottenland. Onbeschaamd en onbeschoft bovendien, want de stellers ervan hanteren niet eens de taal van de volksgemeenschap waarnaar ze zich richten.
Velen klampten me al aan of daar niets tegen te beginnen valt ? Helaas niet, zolang de kieskring B-H-V niet gesplitst wordt. Dit is nu één van de privileges die de Franstalige partijen zich direct toeëigenen door de niet-splitsing. Tot diep in Vlaanderen kunnen stemmen geronseld worden voor Franstalige kopstukken, terwijl het omgekeerde in Waals-Brabant niet mogelijk is...
Het is één van die redenen waarom het "dossier B-H-V" een schending van het gelijkheidsbeginsel inhoudt : blijkbaar zijn niet alle Belgen op eenzelfde wijze gelijk voor de wet...
Er zijn dus maar twee oplossingen mogelijk in deze zaak :
1) zo snel mogelijk zorgen voor een politieke meerderheid die B-H-V onvoorwaardelijk splitst 2) de verzenders van deze franstalige kiespropaganda een "Retour à l'envoyeur" bezorgen (gegevens : zie foto)
Mogen we alle waakzame Vlaamse Dilbekenaren oproepen dit zo snel als mogelijk nog te doen ?
Maandag 14 mei : Debat in Westrand omtrent Splitsing B-H-V
Maandag 14 mei wordt Dilbeek in Westrand verwacht voor een debat tussen de Vlaams-Brabantse lijsttrekkers omtrent de Splitsing van B-H-V.
Met deelname van Roel Anciaux (Spirit) - Mark Demesmaeker (N-VA) - Bart Laeremans (VL Belang ) -Hermes Santo- rum (Groen!) - Louis Tobback (SP.a) - Luc Van Biesen (Open VLD) en Herman Van Rompuy (CD&V).
Het gesprek wordt in goede banen geleid door Wilfried Haesen (VRT-radio).
Afspraak om 20u in Westrand. De toegang is gratis.
Organisatie : Vlaamse VolksBeweging.
NB Nog een andere uitnodiging voor een B-H-V activiteit : op donderdag 7 juni gaat op het Possozplein te Halle om 20u30 een SPOEDMEETING door. Bussen uit heel Vlaanderen worden er verwacht om kort vóór de federale verkiezinge de Splitsingseis kracht bij te zetten. Een WARME OPROEP voor een massale opkomst uit DILBEEK !!
Dilbeek neemt deel aan het Platform van gemeenten van de Vlaamse Rand
Vanmiddag nam ik als afgevaardigde van de gemeente Dilbeek deel aan de bijeenkomst van het "Platform van de gemeenten van de Vlaamse Rand". Dit initiatief, onder leiding van de provincie Vlaams-Brabant, verzamelt de 13 Vlaamse gemeenten grenzend aan Brussel, alsook de 6 faciliteitengemeenten rond de specifieke leefbaarheidsproblematiek van de regio.
Ondermeer engageren ze zich ertoe te waken over het Vlaams karakter van hun gemeenten en al het mogelijke te doen om dit Vlaams karakter te vrijwaren en te ondersteunen.
Het is niet de bedoeling van het Platform om in de plaats te treden van de Staten-Generaal van Burgemeesters en Schepenen van Halle-Vilvoorde. Deze beklemtonen voornamelijk de splitsingseis van het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Uiteraard ondersteunt het Platform ook deze terechte eis.
Meer info, ook over het door Dilbeek ondertekende CHARTER, vind je op www.willy-segers.org.
Eind mei - begin juni start in Dilbeek de middenstandsactie naar anderstaligen toe "Oefen hier je Nederlands". Dat besliste het Dilbeekse schepencollege vanmiddag. Meer info over het opzet van de actie vind je op www.willy-segers.org.
Hierbij doen we alvast een oproep naar medewerkers die deze actie willen ondersteunen. Het zal erop aankomen zoveel mogelijk Dilbeekse handelszaken de bezoeken met het nodige promotiemateriaal. En in dat geval zijn ALLE handen WELKOM!
Wil je meedoen ? Geef een seintje : willy.segers@pandora.be
Mooi weer en mooi volk, vanmiddag in het gemeentehuis van Gooik !
Een fraai samenwerkingsverband tussen de "Burgemeesters van Halle-Vilvoorde", de werkgroep "B-H-V'" van de Vlaamse Volksbeweging, "Haviko" (Halle-Vilvoorde-Komitee) en TAK (Taalaktiekomitee) ontvouwden er de plannen van de verdere sensibilisering rond de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Naast het politieke signaal (24 Colleges van Burgemeesters en Schepenen uit Halle-Vilvoorde verklaarden zich bij de Gouverneur in de onmogelijkheid om deze ongrondwettelijke verkiezingen te organiseren) komt er nu ook nog de politieke actie !
De actie "BURGERZIN" is niet mis te begrijpen ! Ben jij het ook oneens met deze ongrondwettelijke en onredelijke situatie, dan komt binnenkort jouw beurt ! Via de speciaal opgerichte webstek www.burgerzin.be krijg je alle info in detail.
Zo is er o.m. de gebruikelijke affichencampagne, maar deze keer ook een speciale prentbriefkaart-actie. Hiermee word je vriendelijk uitgenodigd samen met je familie, vrienden, kennissen,... de federale tenoren Verhofstadt, Dewael en Vandelanotte nog vóór het sluiten van het Federaal Parlement (eind april) te bestoken met deze mooie wenskaarten !
Ook de actie "DIENSTWEIGERAAR" verdient je aandacht. Heb jij èchte burgerzin en wens je dus niet aan de organisatie van deze ongrondwettelijke verkiezingen deel te nemen uit respect voor de Grondwet en hoogste rechtsinstanties van dit land, dan ben je de geknipte figuur ! Je kan je dienstverlening aan stem- of telbureaus dan ook weigeren. (zie alle info op de webstek). Momenteel zijn er reeds méér dan 515 dienstweigeraars. Een succes ! (cfr in 2003 : een vijftigtal)
Tenslotte is iedereen al bij voorbaat uitgenodigd op het politiek debat op maandag 14 mei om 20u in Westrand waar alle politieke partijen aan deelnemen.
,,Ik ben echt geen Vlaams-nationalist, omdat ik echt niet mentaal gehandicapt ben.''
Kamervoorzitter Herman De Croo (Open VLD) is nooit een fan van het Vlaams-nationalistisch denken geweest, maar in De Morgen (10/4) verwoordde hij het wel erg scherp.
VLD wil regeren tegen meerderheid van Vlamingen in Op precies twee maanden voor de verkiezingen maakt de VLD duidelijk waar ze voor gaat: nog meer communautaire status-quo. Het communautaire luik van het Vlaams regeerakkoord bestaat niet meer voor de VLD. Meer nog: de VLD zegt nu eindelijk expliciet wat al maanden in de wandelgangen wordt gehoord, namelijk dat ze Verhofstadt III zonder Vlaamse meerderheid in het zadel wil hijsen. De VLD aarzelt duidelijk niet om Vlaanderen volledig over te leveren aan de macht van de PS. De N-VA campagne: Laat Vlaanderen niet st(r)ikken' was dus zeker en vast op zijn plaats!
Op het ogenblik dat steeds meer Vlaamse actoren met steeds meer nadruk vragen om een verregaande staatshervorming, is de VLD bereid om de Vlaamse meerderheid op te offeren aan de carrièreplanning van haar eigen partijtop. En dat terwijl er dringend ingrijpende keuzes gemaakt moeten worden om welzijn en welvaart veilig te stellen. De N-VA hoopt dat de sp.a het fatsoen heeft om, zoals haar voorzitter Vande Lanotte nu zegt, niet mee te werken aan dit VLD-scenario waarbij de Vlaamse meerderheid volledig buiten spel wordt gezet.
Tot slot nog dit: de N-VA neemt akte van het feit dat Kamervoorzitter De Croo het Vlaams-nationalisme omschrijft als een mentale handicap (De Morgen, 10 april). Dat hij dergelijke uitspraken doet in een voorbereid en nagelezen interview, heeft ook voor de kiezer alvast het voordeel van de duidelijkheid.
Persoonlijk ben ik als Vlaams-Nationalist geschokt door deze denigrerende uitspraak. Ik wens dan ook mijn spijt te betuigen aan alle ouders, familieleden of begeleiders van mentaal gehandicapten. De enige verzachtende omstandigheid die deze uitspraak kan verklaren: het is typisch voor dit land dat dergelijke figuren er als Eerste Burger door het leven kunnen gaan...
Uiteraard is het goed nieuws te horen dat de grote scheeftrekkingen in de ziektekosten lijken te zijn weggewerkt (De Standaard, 10 april). Het Vlaamse pleidooi voor een sterkere responsabilisering leverde eindelijk enig resultaat! Te vroeg juichen is echter misplaatst. Er is meer onderzoek nodig om de RIZIV-gegevens precies op hun waarde te kunnen schatten.
Zo vertellen de cijfers bijvoorbeeld niets over de inkomstenzijde. En ook daar is het de laatste jaren telkens weer gebleken dat Vlaanderen meer dan zijn duit in het zakje doet. Evenmin is het duidelijk hoe men er nu plots wel in slaagt om alle uitgaven ook effectief toe te wijzen aan een gewest terwijl men vorig jaar nog 20 % van de uitgaven niet kon toewijzen. Ook blijven er bijzonder grote verschillen voor wat betreft de inkomensuitkeringen bij ziekte en invaliditeit.
Stellen dat de problemen in de gezondheidssector zijn opgelost, is dus absoluut onjuist. Het gaat bovendien in hoofdzaak niet over centen, maar over het kunnen maken van eigen keuzes, over het kunnen voeren van een eigen beleid. Vlaanderen en Wallonië maken immers fundamenteel andere keuzes wat betreft het soort gezondheidszorg dat men wil. Vlaanderen legt nog steeds veel nadrukkelijker de klemtoon op de huisarts als centrale spil terwijl Wallonië nog steeds kiest voor een model waarin het ziekenhuis en de specialistengeneeskunde centraal staan.
Meer dan ooit blijkt uit cijfers én uit de situatie op het veld dat de taalgrens ook een zorggrens is. Het pleidooi van de N-VA blijft dan ook onverkort: geef beide gemeenschappen de volle verantwoordelijkheid voor het uitbouwen van een gezondheidszorg die tegemoet komt aan de eigen inzichten, noden en verwachtingen.
Het streven naar een eigen, geïntegreerde Vlaamse gezondheidszorg betekent geenszins dat we de noodzakelijke solidariteit opzeggen. Het splitsen van de gezondheidszorg dwingt iedereen tot het nemen van zijn verantwoordelijkheid. Een gesplitste gezondheidszorg is dan ook de beste manier om een goede solidaire ziekteverzekering te redden. (Dr. Louis Ide - ondervoorzitter N-VA)
Ik stel tot mijn eigen verbazing vast dat mijn laatste weblogbericht reflecteert naar het officiële uitzwaaien van onze goede vriend Jef tijdens de installatievergadering van 2 januari laatstleden. Om nu zijn overlijden aan te kondigen...
Toen ik gisterennamiddag, thuisgekomen van een halve dag mondelinge examens afnemen, de middagboterham verorberde bij het doorbladeren van de krant, piepte het gsm-toestel. Tegelijk merkte ik dat er ook om 10u17 reeds een berichtje was binnengelopen van onze fractievoorzitter Jan Margot.
"Die heeft zeker weer een uitnodiging klaar voor een vergadering of voorstel", dacht ik. Gauw lezen : 'Beste Willy, deze morgen is Jef De Ridder omstreeks 10u overleden in het ziekenhuis van Aalst. Dr. Patrick Vanderoost vroeg me je dit te willen melden, want hij heeft je nummer niet... Het is blijkbaar allemaal zeer snel gegaan. Sterkte, Jan"
Ik heb Jan haast automatisch teruggebeld. Nee, het was geen foutief bericht. Het was de ijselijke waarheid... Na een ziekte van iets meer dan 2 maanden is Jef er sinds deze ochtend niet meer. Uitgerekend op zijn eigenste 72e verjaardag (11/01/1935). Zelf had ik nog met zijn echtgenote Monique begin deze week afgesproken dat ik wellicht woensdag of donderdag zou binnenspringen. De eerste'officiële' werkweek als nieuwe schepen had al ettelijke vergaderingen opgeleverd en ik wou Jef daar alvast wat verslag van uitbrengen. Sinds zijn officiële afzwaai in het gemeentehuis had ik hem sinds 2 januari niet meer gezien of gehoord. Ons eerste gesprek hierover heeft helaas dus niet meer plaatsgevonden...
De eerste telefonische reacties begonnen binnen te sijpelen... "Klopt het dat...?" "Ja, dat klopt", hoewel ik het zelf nog steeds moeilijk kon beseffen toen ik mezelf bezig hoorde. Ook de pers bleek al op de hoogte. Zowel Cor van Het Nieuwsblad, Jean-Pierre van Het Laatste Nieuws, Pascale van de Internetkrant, Carla van Ring-TV... Quasi allen, één voor één... Nu begon het toch wel echt door te dringen.
Ik zette me achter het computerklavier en verstuurde alvast een mail naar een aantal getrouwen om het droeve nieuws te melden. Instinctief, want eigenlijk waren mijn gedachten elders. Hoe moet dit nu verder ? Hoe pakken we dat aan ? Hoe moet dit nu in godsnaam verder ? De Dilbeekse N-VA familie verliest een boegbeeld... Maar mijn gedachten waren vooral bij Monique, de kinderen en de familie.
Monique, die sinds ze met Jef hertrouwd is twee jaren terug, ontegensprekelijk een opmerkelijke invloed op Jef had uitgeoefend. Jef bloeide opnieuw open, nam actief aan de vergaderingen en gesprekken deel, maakte plannen, zette zich terug volop achter de aankomende verkiezingscampagne, ... Daar heeft het enthousiasme van Monique vast en zeker toe bijgedragen. Beiden hadden mekaar duidelijk gevonden na een eerste huwelijk waarbij ze beiden hun partner verloren. Het klikte meer dan opmerkelijk en samen hebben ze ongetwijfeld nog enkele mooie jaren beleefd. Regelmatig er eens tussenuit met hun beiden, of met enkele vrienden of familieleden...
Altijd met glimlach of goedgemutst als ik weer eens binnendook in de Kasteelstraat met weer een of ander 'politiek probleem'... Steeds aanmoedigend en altijd bereid om te helpen of goede raad te geven. Hoe moet dit nu verder ? Hoe pakken we dat aan ? Hoe moet dit nu in godsnaam verder ? Monique, die in de voorbije maanden en weken vol zorg en kommer Jef bijstond. Hoe zou zij zich voelen ?
Of Jef's zonen, Erik en Johan ? Die toch op relatief korte tijd hun beide ouders zien wegvallen ? Of Jef's broers en zus, de overige familie, de kleinkinderen... ? Want ze waren allen zo fier op Jef. Nog steeds kon ik het niet allemaal echt vatten...
Een tweede golf mailberichten en telefoontjes begon binnen te lopen. Pascale die ons allen sterkte toewenste met dit verlies... De anders zo 'straffe' Polle, met duidelijke knik in zijn stem. Cor, op zoek naar meer detailinfo over Jef's politieke carrière...
Ik nam de moed in beide handen en begon de Dilbeekse N-VA webstek om te bouwen. Een afscheidsgroet aan Jef, onze N-VA voorman en Dilbeeks prominent. Wellicht zouden wel veel mensen die het droeve nieuws hoorden wel eens een blikje gooien op de webstek. Dus moesten zij snel en concreet info kunnen terugvinden. Als op automatische piloot ingeschakeld verzamelde ik ondermeer het Realisatiedossier van Jef dat we samen in april nog hadden opgesteld naar aanleiding van de komende verkiezingen. Het geeft uiteindelijk een zeer mooi beeld weer van wat Jef, als politicus, gerealiseerd heeft. Dertig jaar lang zich kunnen uitleven voor "zijn" Dilbeek: de scholen, de culturele infrastructuur, erfgoed, ... Niet zozeer met woorden, maar met daden. Het blijft toch wel een indrukwekkende lijst aan belangrijke en zinvolle realisaties...
Jef verdient die aandacht. Het doet deugd te merken dat reeds meer dan 500 bezoekers op die anderhalve dag die ode aan Jef De Ridder op het internet hebben bezocht. Er zullen er ongetwijfeld nog veel meer volgen. Bedankt iedereen, het doet alleszins deugd te weten niet alleen te staan in dit verdriet. En bijzonder ook voor de familie.
Een familie die ik later op de dag nog bezocht en die buiten de begrijpelijke rouw en verdriet, ook al volop bezig was met het organiseren van de uitvaart. Broer, zus, neven, nichten... Allen waren ze op post en aan de slag. En dat stemde me eigenlijk wel wat blij : Jef verdient dit ook. Tijdens mijn bezoek kwamen er nog vele telefoons. Eentje ervan was van Elke met de melding dat de begroeting bij de uitvaartdienst in het gemeentehuis kan plaatsvinden. Prachtig. Een mooier eerbetoon kon men Jef niet bezorgen.
Jef, we zorgen ervoor: jouw Dilbeek zal je niet vergeten volgende week !
Dilbeekse gemeenteraad zwaait Jef De Ridder uit...
Gisteren, op 2 januari, werd de Dilbeekse gemeenteraad geïnstalleerd. Na wat akkefietjes aan de voordeur (waar Vlaams Belang en N-VA demonstreerden tegen het doorbreken van het cordon sanitaire vanwege Groen! door een gezamenlijke ocmw-kandidatuur in te dienen met het Union des Francophones) kon het talrijk opgekomen publiek de eerste zitting bijwonen.
Het startte met een voor mij, eerlijk toegegeven, moeilijk moment. Ik moest mijn collega N-VA raadslid Jef De Ridder officieel uitzwaaien. Hij was in oktober laatstleden voor de zesde termijn op rij (!) verkozen, maar zou uiteindelijk aan zijn mandaat verzaken wegens gezondheidsredenen. In principe zou hij zeker de installatievergadering van gisteren officieel nog meevolgen en pas volgende week ontslag nemen. Zijn gezondheidstoestand liet dit jammer genoeg niet toe. Toch besliste hij zijn ontslagbrief persoonlijk net vóór de aanvang van de zitting te overhandigen en op die manier nog even afscheid te kunnen nemen van de raad.
Wegens uiteraard begrijpelijke emotionele gevoeligheid, vroeg hij mij de raadsleden even toe te spreken om hen van deze situatie op de hoogte te brengen. Het waren enkele moeilijke minuten. In de raadszaal en de publiekszaal was het muisstil. Maar met een staande ovatie van alle aanwezigen kon Jef nog vóór de officiële opening naar huis. Ik denk dat deze man dit werkelijk ook verdient : dertig jaar lang was hij gemeenteraadslid, waarvan 12 jaar als schepen. Hij werd als politicus zeker door alle diverse politieke groeperingen gewaardeerd. Tal van mooie gemeentelijke realisaties dragen zijn hand : van Dilbeekse scholen over culturele infrastructuur tot erfgoed. Dertig jaar lang was hij dag in, dag uit actief bezig voor zijn 'volks en Vlaams Dilbeek'. Hij heeft zijn volk ook al die tijd waardig en trouw gediend en verloochende nooit zijn principes als volksnationalist.
Half oktober, toen na de verkiezingsuitslag bleek dat N-VA wellicht een schepenmandaat zou halen, vroeg hij me de fakkel van hem over te nemen. Dat dit een zo drastische beslissing zou zijn, kon ik toen niet vermoeden. Ik hoop dat ik hem gisteren dan ook waardig heb kunnen doen afscheid nemen van 'zijn gemeenteraad'. Hij heeft bij de laaste verkiezingen nog meer dan zijn steen bijgedragen tot het verkiezingsresultaat. En het treft me nog steeds dat hij er gisteren even bij wou zijn om ons allen 'goede vaart' te wensen. De bloemen en de woorden van dank van de N-VA afvaardiging die hem nadien in de gang nog opwachtte, hebben hem werkelijk deugd gedaan.
'Jef, je hebt nu zò lang je volk gediend. Maak nu alle tijd vrij voor jezelf, om te vechten voor genezing. Dat wensen we je nu allen toe ! En nogmaals bedankt voor al die jaren inzet voor Dilbeek !'
za 16/12/06 - PS-voorzitter Elio Di Rupo wil volgende week met de andere Franstalige politieke partijen communautair overleg plegen. Dat zegt hij in Le Soir.
Di Rupo wil dat alle partijen op een lijn staan wanneer na de federale verkiezingen volgend jaar een nieuwe ronde van de staatshervorming wordt ingezet.
De meeste Vlaamse partijen eisen meer autonomie, onder andere op vlak van werkgelegenheid en justitie.
Di Rupo wil in ruil onder meer de uitbreiding van Brussel. Wijzigingen aan het stelsel van de sociale zekerheid zijn voor Di Rupo uitgesloten.
Dat Di Rupo nu snel overleg tussen de partijen wil, heeft te maken met de omstreden RTBF-reportage over een onafhankelijk Vlaanderen. Hij zegt dat die geleid heeft tot een sterke bewustwording in Wallonië. Onmiddellijk na de uitzending had de PS verontwaardigd gereageerd op de reportage. (Bron: VRT-Nieuwsnet)
