,,Ik ben echt geen Vlaams-nationalist, omdat ik echt niet mentaal gehandicapt ben.''
Kamervoorzitter Herman De Croo (Open VLD) is nooit een fan van het Vlaams-nationalistisch denken geweest, maar in De Morgen (10/4) verwoordde hij het wel erg scherp.
VLD wil regeren tegen meerderheid van Vlamingen in Op precies twee maanden voor de verkiezingen maakt de VLD duidelijk waar ze voor gaat: nog meer communautaire status-quo. Het communautaire luik van het Vlaams regeerakkoord bestaat niet meer voor de VLD. Meer nog: de VLD zegt nu eindelijk expliciet wat al maanden in de wandelgangen wordt gehoord, namelijk dat ze Verhofstadt III zonder Vlaamse meerderheid in het zadel wil hijsen. De VLD aarzelt duidelijk niet om Vlaanderen volledig over te leveren aan de macht van de PS. De N-VA campagne: Laat Vlaanderen niet st(r)ikken' was dus zeker en vast op zijn plaats!
Op het ogenblik dat steeds meer Vlaamse actoren met steeds meer nadruk vragen om een verregaande staatshervorming, is de VLD bereid om de Vlaamse meerderheid op te offeren aan de carrièreplanning van haar eigen partijtop. En dat terwijl er dringend ingrijpende keuzes gemaakt moeten worden om welzijn en welvaart veilig te stellen. De N-VA hoopt dat de sp.a het fatsoen heeft om, zoals haar voorzitter Vande Lanotte nu zegt, niet mee te werken aan dit VLD-scenario waarbij de Vlaamse meerderheid volledig buiten spel wordt gezet.
Tot slot nog dit: de N-VA neemt akte van het feit dat Kamervoorzitter De Croo het Vlaams-nationalisme omschrijft als een mentale handicap (De Morgen, 10 april). Dat hij dergelijke uitspraken doet in een voorbereid en nagelezen interview, heeft ook voor de kiezer alvast het voordeel van de duidelijkheid.
Persoonlijk ben ik als Vlaams-Nationalist geschokt door deze denigrerende uitspraak. Ik wens dan ook mijn spijt te betuigen aan alle ouders, familieleden of begeleiders van mentaal gehandicapten. De enige verzachtende omstandigheid die deze uitspraak kan verklaren: het is typisch voor dit land dat dergelijke figuren er als Eerste Burger door het leven kunnen gaan...
Uiteraard is het goed nieuws te horen dat de grote scheeftrekkingen in de ziektekosten lijken te zijn weggewerkt (De Standaard, 10 april). Het Vlaamse pleidooi voor een sterkere responsabilisering leverde eindelijk enig resultaat! Te vroeg juichen is echter misplaatst. Er is meer onderzoek nodig om de RIZIV-gegevens precies op hun waarde te kunnen schatten.
Zo vertellen de cijfers bijvoorbeeld niets over de inkomstenzijde. En ook daar is het de laatste jaren telkens weer gebleken dat Vlaanderen meer dan zijn duit in het zakje doet. Evenmin is het duidelijk hoe men er nu plots wel in slaagt om alle uitgaven ook effectief toe te wijzen aan een gewest terwijl men vorig jaar nog 20 % van de uitgaven niet kon toewijzen. Ook blijven er bijzonder grote verschillen voor wat betreft de inkomensuitkeringen bij ziekte en invaliditeit.
Stellen dat de problemen in de gezondheidssector zijn opgelost, is dus absoluut onjuist. Het gaat bovendien in hoofdzaak niet over centen, maar over het kunnen maken van eigen keuzes, over het kunnen voeren van een eigen beleid. Vlaanderen en Wallonië maken immers fundamenteel andere keuzes wat betreft het soort gezondheidszorg dat men wil. Vlaanderen legt nog steeds veel nadrukkelijker de klemtoon op de huisarts als centrale spil terwijl Wallonië nog steeds kiest voor een model waarin het ziekenhuis en de specialistengeneeskunde centraal staan.
Meer dan ooit blijkt uit cijfers én uit de situatie op het veld dat de taalgrens ook een zorggrens is. Het pleidooi van de N-VA blijft dan ook onverkort: geef beide gemeenschappen de volle verantwoordelijkheid voor het uitbouwen van een gezondheidszorg die tegemoet komt aan de eigen inzichten, noden en verwachtingen.
Het streven naar een eigen, geïntegreerde Vlaamse gezondheidszorg betekent geenszins dat we de noodzakelijke solidariteit opzeggen. Het splitsen van de gezondheidszorg dwingt iedereen tot het nemen van zijn verantwoordelijkheid. Een gesplitste gezondheidszorg is dan ook de beste manier om een goede solidaire ziekteverzekering te redden. (Dr. Louis Ide - ondervoorzitter N-VA)
Ik stel tot mijn eigen verbazing vast dat mijn laatste weblogbericht reflecteert naar het officiële uitzwaaien van onze goede vriend Jef tijdens de installatievergadering van 2 januari laatstleden. Om nu zijn overlijden aan te kondigen...
Toen ik gisterennamiddag, thuisgekomen van een halve dag mondelinge examens afnemen, de middagboterham verorberde bij het doorbladeren van de krant, piepte het gsm-toestel. Tegelijk merkte ik dat er ook om 10u17 reeds een berichtje was binnengelopen van onze fractievoorzitter Jan Margot.
"Die heeft zeker weer een uitnodiging klaar voor een vergadering of voorstel", dacht ik. Gauw lezen : 'Beste Willy, deze morgen is Jef De Ridder omstreeks 10u overleden in het ziekenhuis van Aalst. Dr. Patrick Vanderoost vroeg me je dit te willen melden, want hij heeft je nummer niet... Het is blijkbaar allemaal zeer snel gegaan. Sterkte, Jan"
Ik heb Jan haast automatisch teruggebeld. Nee, het was geen foutief bericht. Het was de ijselijke waarheid... Na een ziekte van iets meer dan 2 maanden is Jef er sinds deze ochtend niet meer. Uitgerekend op zijn eigenste 72e verjaardag (11/01/1935). Zelf had ik nog met zijn echtgenote Monique begin deze week afgesproken dat ik wellicht woensdag of donderdag zou binnenspringen. De eerste'officiële' werkweek als nieuwe schepen had al ettelijke vergaderingen opgeleverd en ik wou Jef daar alvast wat verslag van uitbrengen. Sinds zijn officiële afzwaai in het gemeentehuis had ik hem sinds 2 januari niet meer gezien of gehoord. Ons eerste gesprek hierover heeft helaas dus niet meer plaatsgevonden...
De eerste telefonische reacties begonnen binnen te sijpelen... "Klopt het dat...?" "Ja, dat klopt", hoewel ik het zelf nog steeds moeilijk kon beseffen toen ik mezelf bezig hoorde. Ook de pers bleek al op de hoogte. Zowel Cor van Het Nieuwsblad, Jean-Pierre van Het Laatste Nieuws, Pascale van de Internetkrant, Carla van Ring-TV... Quasi allen, één voor één... Nu begon het toch wel echt door te dringen.
Ik zette me achter het computerklavier en verstuurde alvast een mail naar een aantal getrouwen om het droeve nieuws te melden. Instinctief, want eigenlijk waren mijn gedachten elders. Hoe moet dit nu verder ? Hoe pakken we dat aan ? Hoe moet dit nu in godsnaam verder ? De Dilbeekse N-VA familie verliest een boegbeeld... Maar mijn gedachten waren vooral bij Monique, de kinderen en de familie.
Monique, die sinds ze met Jef hertrouwd is twee jaren terug, ontegensprekelijk een opmerkelijke invloed op Jef had uitgeoefend. Jef bloeide opnieuw open, nam actief aan de vergaderingen en gesprekken deel, maakte plannen, zette zich terug volop achter de aankomende verkiezingscampagne, ... Daar heeft het enthousiasme van Monique vast en zeker toe bijgedragen. Beiden hadden mekaar duidelijk gevonden na een eerste huwelijk waarbij ze beiden hun partner verloren. Het klikte meer dan opmerkelijk en samen hebben ze ongetwijfeld nog enkele mooie jaren beleefd. Regelmatig er eens tussenuit met hun beiden, of met enkele vrienden of familieleden...
Altijd met glimlach of goedgemutst als ik weer eens binnendook in de Kasteelstraat met weer een of ander 'politiek probleem'... Steeds aanmoedigend en altijd bereid om te helpen of goede raad te geven. Hoe moet dit nu verder ? Hoe pakken we dat aan ? Hoe moet dit nu in godsnaam verder ? Monique, die in de voorbije maanden en weken vol zorg en kommer Jef bijstond. Hoe zou zij zich voelen ?
Of Jef's zonen, Erik en Johan ? Die toch op relatief korte tijd hun beide ouders zien wegvallen ? Of Jef's broers en zus, de overige familie, de kleinkinderen... ? Want ze waren allen zo fier op Jef. Nog steeds kon ik het niet allemaal echt vatten...
Een tweede golf mailberichten en telefoontjes begon binnen te lopen. Pascale die ons allen sterkte toewenste met dit verlies... De anders zo 'straffe' Polle, met duidelijke knik in zijn stem. Cor, op zoek naar meer detailinfo over Jef's politieke carrière...
Ik nam de moed in beide handen en begon de Dilbeekse N-VA webstek om te bouwen. Een afscheidsgroet aan Jef, onze N-VA voorman en Dilbeeks prominent. Wellicht zouden wel veel mensen die het droeve nieuws hoorden wel eens een blikje gooien op de webstek. Dus moesten zij snel en concreet info kunnen terugvinden. Als op automatische piloot ingeschakeld verzamelde ik ondermeer het Realisatiedossier van Jef dat we samen in april nog hadden opgesteld naar aanleiding van de komende verkiezingen. Het geeft uiteindelijk een zeer mooi beeld weer van wat Jef, als politicus, gerealiseerd heeft. Dertig jaar lang zich kunnen uitleven voor "zijn" Dilbeek: de scholen, de culturele infrastructuur, erfgoed, ... Niet zozeer met woorden, maar met daden. Het blijft toch wel een indrukwekkende lijst aan belangrijke en zinvolle realisaties...
Jef verdient die aandacht. Het doet deugd te merken dat reeds meer dan 500 bezoekers op die anderhalve dag die ode aan Jef De Ridder op het internet hebben bezocht. Er zullen er ongetwijfeld nog veel meer volgen. Bedankt iedereen, het doet alleszins deugd te weten niet alleen te staan in dit verdriet. En bijzonder ook voor de familie.
Een familie die ik later op de dag nog bezocht en die buiten de begrijpelijke rouw en verdriet, ook al volop bezig was met het organiseren van de uitvaart. Broer, zus, neven, nichten... Allen waren ze op post en aan de slag. En dat stemde me eigenlijk wel wat blij : Jef verdient dit ook. Tijdens mijn bezoek kwamen er nog vele telefoons. Eentje ervan was van Elke met de melding dat de begroeting bij de uitvaartdienst in het gemeentehuis kan plaatsvinden. Prachtig. Een mooier eerbetoon kon men Jef niet bezorgen.
Jef, we zorgen ervoor: jouw Dilbeek zal je niet vergeten volgende week !
Dilbeekse gemeenteraad zwaait Jef De Ridder uit...
Gisteren, op 2 januari, werd de Dilbeekse gemeenteraad geïnstalleerd. Na wat akkefietjes aan de voordeur (waar Vlaams Belang en N-VA demonstreerden tegen het doorbreken van het cordon sanitaire vanwege Groen! door een gezamenlijke ocmw-kandidatuur in te dienen met het Union des Francophones) kon het talrijk opgekomen publiek de eerste zitting bijwonen.
Het startte met een voor mij, eerlijk toegegeven, moeilijk moment. Ik moest mijn collega N-VA raadslid Jef De Ridder officieel uitzwaaien. Hij was in oktober laatstleden voor de zesde termijn op rij (!) verkozen, maar zou uiteindelijk aan zijn mandaat verzaken wegens gezondheidsredenen. In principe zou hij zeker de installatievergadering van gisteren officieel nog meevolgen en pas volgende week ontslag nemen. Zijn gezondheidstoestand liet dit jammer genoeg niet toe. Toch besliste hij zijn ontslagbrief persoonlijk net vóór de aanvang van de zitting te overhandigen en op die manier nog even afscheid te kunnen nemen van de raad.
Wegens uiteraard begrijpelijke emotionele gevoeligheid, vroeg hij mij de raadsleden even toe te spreken om hen van deze situatie op de hoogte te brengen. Het waren enkele moeilijke minuten. In de raadszaal en de publiekszaal was het muisstil. Maar met een staande ovatie van alle aanwezigen kon Jef nog vóór de officiële opening naar huis. Ik denk dat deze man dit werkelijk ook verdient : dertig jaar lang was hij gemeenteraadslid, waarvan 12 jaar als schepen. Hij werd als politicus zeker door alle diverse politieke groeperingen gewaardeerd. Tal van mooie gemeentelijke realisaties dragen zijn hand : van Dilbeekse scholen over culturele infrastructuur tot erfgoed. Dertig jaar lang was hij dag in, dag uit actief bezig voor zijn 'volks en Vlaams Dilbeek'. Hij heeft zijn volk ook al die tijd waardig en trouw gediend en verloochende nooit zijn principes als volksnationalist.
Half oktober, toen na de verkiezingsuitslag bleek dat N-VA wellicht een schepenmandaat zou halen, vroeg hij me de fakkel van hem over te nemen. Dat dit een zo drastische beslissing zou zijn, kon ik toen niet vermoeden. Ik hoop dat ik hem gisteren dan ook waardig heb kunnen doen afscheid nemen van 'zijn gemeenteraad'. Hij heeft bij de laaste verkiezingen nog meer dan zijn steen bijgedragen tot het verkiezingsresultaat. En het treft me nog steeds dat hij er gisteren even bij wou zijn om ons allen 'goede vaart' te wensen. De bloemen en de woorden van dank van de N-VA afvaardiging die hem nadien in de gang nog opwachtte, hebben hem werkelijk deugd gedaan.
'Jef, je hebt nu zò lang je volk gediend. Maak nu alle tijd vrij voor jezelf, om te vechten voor genezing. Dat wensen we je nu allen toe ! En nogmaals bedankt voor al die jaren inzet voor Dilbeek !'
za 16/12/06 - PS-voorzitter Elio Di Rupo wil volgende week met de andere Franstalige politieke partijen communautair overleg plegen. Dat zegt hij in Le Soir.
Di Rupo wil dat alle partijen op een lijn staan wanneer na de federale verkiezingen volgend jaar een nieuwe ronde van de staatshervorming wordt ingezet.
De meeste Vlaamse partijen eisen meer autonomie, onder andere op vlak van werkgelegenheid en justitie.
Di Rupo wil in ruil onder meer de uitbreiding van Brussel. Wijzigingen aan het stelsel van de sociale zekerheid zijn voor Di Rupo uitgesloten.
Dat Di Rupo nu snel overleg tussen de partijen wil, heeft te maken met de omstreden RTBF-reportage over een onafhankelijk Vlaanderen. Hij zegt dat die geleid heeft tot een sterke bewustwording in Wallonië. Onmiddellijk na de uitzending had de PS verontwaardigd gereageerd op de reportage. (Bron: VRT-Nieuwsnet)
wo 13/12/06 - De RTBF heeft vanavond aangekondigd dat Vlaanderen de onafhankelijkheid heeft uitgeroepen. Dat gebeurde in een docufictie-programma, maar dat was niet meteen duidelijk. "Een misplaatste grap", zegt de woordvoerder van premier Guy Verhofstadt.
De RTBF-zender La Une onderbrak vanavond zijn programma's voor een speciale uitzending waarin aangekondigd werd dat Vlaanderen de onafhankelijkheid had uitgeroepen.
Tijdens het zogezegde liveverslag vertelde een reporter bij het koninklijk paleis dat koning Albert het land verlaten had. De politie werd gealarmeerd en aan de taalgrens braken onlusten uit. Alles werd zeer geloofwaardig in beeld gebracht.
Ook politici zoals Jean-Marie Dedecker, José Happart (foto) en Herman De Croo speelden het spel ijverig mee. Pas na ongeveer een half uur werd duidelijk gemaakt dat het om een fictieprogramma ging. Ondertussen had de RTBF duizenden telefoons van tv-kijkers gekregen.
Om 22u hadden al meer dan 2.600 kijkers gebeld naar een speciaal nummer van de omroep. De persdienst kreeg niet alleen een stortvloed van telefoontjes van Franstalige en Vlaamse kranten, maar ook van de buitenlandse pers. En de RTBF-website lag een tijd plat.
"We worden overspoeld met telefoontjes"
"Een misplaatste grap die getuigt van slechte smaak", zo noemt de woordvoerder van Verhofstadt de uitzending. "Het is de taak van de openbare omroep om de mensen op een juiste manier te informeren, niet om verwarring te zaaien."
"We worden hier op de telefooncentrale overspoeld met telefoontjes van mensen die in verwarring of paniek zijn. Le Monde heeft al gebeld en de Amerikaanse zender CNBC zou de info al hebben overgenomen als een echt feit."
Ook PS-voorzitter Elio di Rupo heeft al verbolgen gereageerd. Hij noemt de uitzending "onverantwoord en onburgerlijk", zeker in een klimaat van communautaire spanningen tussen Vlamingen en Franstaligen.
Minister van Defensie Flahaut vond het allemaal "weerzinwekkend, niet te tolereren en schandalig." Hij wil dat de RTBF tot de orde geroepen wordt.
Yves Thiran, hoofd informatie van de RTBF, zegt dat het de bedoeling was om "het grote belang van een actueel politiek debat, het debat over de toekomst van België, aan te tonen" en daar het brede publiek bij te betrekken. Dat laatste lijkt met de docufictie alvast gelukt. (Bron : webtek VRTnieuws - do 14/12/06)
Zo makkelijk gaat het dus eigenlijk ? Vlaanderen Onafhankelijk !!! En dat terwijl de Vlamingen wellicht met honderdduizenden naar een VTM-soap aan het kijken waren ? Wat moet dat zijn als we dat eens ècht willen en er met z'n allen gaan achterstaan ?
De N-VA is tevreden met de goedkeuring van de Vlaamse wooncode in het Vlaams Parlement. De N-VA drukte haar stempel op de inhoud van de Vlaamse wooncode. De bereidheid om Nederlands te leren is voortaan een voorwaarde om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning. Dit is geen antisociale maatregel. Integendeel! Deze vereiste bevordert de integratie, steunt het emanciperen van groepen die sociaal vaak erg geïsoleerd staan en is een effectief instrument tegen de verfransing van de Rand.
Tijdens de gesprekken rond de Dilbeekse coalitie-onderhandelingen kwam deze Vlaamse Wooncode eveneens ter sprake. Het versterkt de rol van de gemeenten om de druk op de huisvestingsmaatschappijen voldoende op te drijven zodat deze maatregelen ook concreet worden nageleefd!
Dat dit nieuwe wetgevende instrument wel degelijk tot daadwerkelijke ingrepen kan leiden, mag blijken uit het spontane verzet van Franstalige politici :
Franstaligen pikken nieuwe wooncode niet
za 03/12/05 - De Waalse regering gaat alle juridische en politieke middelen aanwenden om de nieuwe Vlaamse wooncode ongedaan te maken. De Vlaamse regering besliste gisteren om nieuwe huurders van sociale woningen te verplichten Nederlands te kennen.
De Waalse minister van Huisvesting André Antoine (CDH) reageert verbijsterd op die beslissing. Volgens hem is de verplichting in strijd met de grondwet die het recht op huisvesting en op een vrije taalkeuze garandeert.
Antoine kondigt hardnekkig juridisch en politiek verzet aan. De Waalse minister wil waken over de rechten van de Franstaligen, als zij zich vrij ergens in België willen vestigen.
Hij heeft een brief gestuurd naar de federale minister van Gelijke Kansen Christian Dupont (PS) "om het met hem eens te raken over de meest gepaste politieke reactie".
Antoine vraagt ook dat de interministeriële conferentie Huisvesting binnenkort samengeroepen zou worden om te debatteren over "die onaanvaardbare beslissing".
Kritiek uit de rand
Er is ook kritiek van Franstalige politici uit de Vlaamse rand rond Brussel.
Sociale woningen zijn er om een sociaal beleid te voeren en geen taalpolitiek, vindt FDF-burgemeester Christian Van Eyken van Linkebeek. "Ik aanvaard niet dat men van de kennis van het Nederlands een voorwaarde maakt", zegt hij.
Hij verzekert dat de Franstaligen in de rand alles zullen doen om de wooncode tegen te houden, eventueel door naar het Arbitragehof te stappen.
(Bron : vrtnieuws.be) Wordt ongetwijfeld een te volgen materie !!!
Verfransing van Vlaams-Brabant blijft wèl een acuut probleem!
Vorige week verscheen een 'politieke analyse' van de verfransingsgraad van Vlaams-Brabant. Deze kwam van de hand van de VUB-politicologen Fanny Wille en Kris Deschouwer. Ze maakten een wel zeer eigenaardige analyse van de nieuwe verkiezingscijfers van 8 oktober laatstleden.
Ook Vlaams N-VA Parlementslid Mark Demesmaeker ergert zich aan de positieve teneur van dit onderzoek. De auteurs beweren immers dat de electorale opmars van de Franstaligen in de Vlaamse Rand rond Brussel de laatste dertig jaar nagenoeg stilgevallen is. Met uitzondering van de situatie in de faciliteitengemeenten, zou de Franstalige politieke invloed ongeveer stabiel blijven.
Begrijpe wie kan ! De uitslag van de lokale verkiezingen spreekt dit immers tegen. Het resultaat van de Franstalige partijen varieert van een status quo tot een forse winst, zoals bijvoorbeeld in Tervuren en Sint-Pieters-Leeuw. Bij de provincieraadsverkiezingen in Vlaams-Brabant stijgt het UF zelfs van 6,9 % in 2000 tot 8 % in 2006. Van een rem op de verfransing is dan ook geen sprake.
Ook in Dilbeek namen de franstalige stemmen voor UF toe ten opzichte van 2000. Het is enkel wegens een 'gril van het kiessysteem' dat hen dit een zetel deed verliezen... Maar laten we aub niet blind blijven voor de realiteit en zeker geen misplaatste euforieberichten de wereld insturen. En zeker niet door ze 'als zogenaamd wetenschappelijk onderbouwd' te beschouwen omdat ze van een universiteit afkomstig zijn. Jammer genoeg is de betrokken professor (nochtans zelf ook afkomstig uit Dilbeek) in het verleden al maar te vaak gesitueerd in nogal belgicistische en unitaire kringen, hetgeen misschien wel de verdoken agenda kan zijn vanuit dit milieu om de aankomende communautaire strijd te minimaliseren.
De N-VA zal in de Vlaamse regering dan ook maatregelen blijven eisen om het Nederlandstalig karakter van Vlaams-Brabant te vrijwaren. Deze problematiek vereist onze permanente aandacht. We mogen ons immers niet in slaap laten wiegen door vermeende positieve berichtgeving. Enkel met voortdurende inspanningen kan de Brusselse olievlek ingedijkt worden. Ook voor Dilbeek wordt het nu wel eens menens met de aanpak van de verfransing.
N-VA Dilbeek levert binnenkort wellicht de schepen van o.m. Vlaamse Aangelegenheden. Van ons actieplan komt u binnenkort zeker en vast meer te weten. Wij roepen dan ook iedereen op hieraan mee te werken.
Zondag 26/11 - Feestmeeting van Vlaamse Volks Beweging in Wieze
Op zondag 26 november wordt elke rechtgeaarde Vlaming in Wieze verwacht. De Vlaamse Volksbeweging pakt naar aanleiding van de 50ste verjaardag van haar bestaan uit met een echte Feestmeeting. Als aanloop naar de communautaire krachtmeting van volgend jaar, is het misschien best even de violen gelijk te stemmen ? Het belooft alvast een bruisende en leuke namiddag te worden (met o.m. deelname van dirk Denoyelle).
Vanuit Dilbeek kan je altijd mee met de bus : geef vóór 17/11 een seintje via destrijcker.jan@telenet.be. De bus vertrekt om 12u45 op de parking van Westrand.
De Koninklijke Belgische Voetbalbond doèt er iets aan. Een pracht een van Campagne. Goede en duidelijke boodschap. Moest door VELEN opgevolgd worden, dan waren we al weer een stapje verder...
Heb je de actie nog niet gezien ? Klik op de foto...
VLD Dilbeek onderhandelt met UF (Union de francophones)
Sinds drie weken voeren de Dilbeekse VLD en het kartel CD&V-NVA-DNA gesprekken om een bestuur te vormen met de enig werkbare coalitie voor de volgende zes jaar te Dilbeek. Samen hebben ze 23 zetels op 33 (VLD 13, het kartel 10) en vertegenwoordigen ze ca. 64 % van de uitgebrachte stemmen (VLD: 34,63 % en CD&V-NVA-DNA: 28,98 %) d.w.z. een ruime meerderheid.
Na weken onderhandelingen stelden CD&V-NVA-DNA als ‘minimum minimorum’ voor dat er van de 9 uitvoerende mandaten (burgemeester, 7 schepenen en de OCMW-voorzitter) 4 zouden mogen worden ingevuld door het kartel, en 5 door de VLD, waaronder dat van burgemeester.
Tot ieders verbazing weigert de VLD daarop in te gaan. Nochtans is deze verdeling niet alleen redelijk, ze beantwoordt ook volledig aan de proportionaliteit, en bevoordeelt zelfs de VLD: zij zou 5 van de 9 mandaten krijgen, waaronder dat van burgemeester, dat vaak ‘dubbel’ wordt geteld.
De VLD weigert niet alleen op dit redelijke voorstel in te gaan maar verklaart zelfs openlijk coalitiegesprekken te beginnen met de Union des francophones, die op 8 oktober in Dilbeek 4 zetels behaalden met 14,79% van de stemmen.
De Union des Francophones komt sinds 1982 op in de gemeente Dilbeek en heeft zich nog nooit in heel zijn geschiedenis in het Nederlands of zelfs tweetalig tot de Dilbekenaren of tot zijn kiezers gericht. In de campagne van 8 oktober eisten ze nog duidelijk (wij citeren) “ une amélioration du statut des francophones à Dilbeek “.
Het is duidelijk dat VLD Dilbeek, wanneer ze in bespreking gaat met deze lijst Union, niet alleen als Vlaamse Liberalen al hun principes vergooien maar ook opteren voor zes jaren chaos in plaats van ordentelijk bestuur in Dilbeek.
In ieder geval is het beginnen van deze besprekingen totaal onaanvaardbaar voor de overgrote meerderheid van de inwoners en een aanslag op het Nederlandstalige karakter van Dilbeek, een gemeente die sinds 30 jaar het boegbeeld is van de Vlaamse Rand.
Na een slopende campagne en de eerste 'na-verkiezingsdagen' (en -nachten!) kan ik jullie via deze weg alvast bedanken. Deze campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen - mijn derde op rij - kan ik in stijgende lijn afsluiten. In 1994 nam ik voor de eerste maal deel en werd rechtstreeks verkozen met 575 stemmen. In 2000 hernieuwde ik dat mandaat na 605 stemmen te hebben gehaald. Nu kan ik dat voor de derde maal doen met een saldo van 1.306 stemmen. Voor mezelf vind ik dat alvast een mooi 'rapportje'...
Bedankt dus, kiezer, voor dit vertrouwen. Ik ga ervan uit dat deze bestendige opgang ook inhoudt dat ik dat vertrouwen niet beschaam. Ik zal dit dan ook voor de komende legislatuur steeds als leidraad gebruiken. Da's gegarandeerd !
Tevens wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om al die sympathisanten en medewerkers (vrijwilligers!!!) te bedanken die dit telkens weer opnieuw mogelijk maken. Alleen kan je dit allemaal niet klaren. Zeker niet binnen een partij als de N-VA waar vooral op vrijwillige inzet van de militanten moet worden gerekend. Ze verdienen dus allemaal een pluim ! Bedankt !
Ook alle medekandidaten van de N-VA op de kartellijst verdienen een pluim voor de inzet, ook alle andere kartelkandidaten uiteraard. De voorbije maanden werden banden gesmeed die in de toekomst wellicht nog meer vruchten zullen afwerpen.
En tot slot wens ik zeker ook de thuisbasis niet te verwaarlozen, Maria en de kinderen. Het 'hoofdkwartier' zeg maar, waar de voorbije weken en maanden in het teken stonden van de Dilbeekse verkiezingen. Dankuwel !
t Wordt nu wel bittere ernst. De verkiezingsdag nadert met rasse schreden. Het woord is nu aan U, aan uw buurman en buurvrouw, uw vrienden en kennissen Jullie bepalen zondag hoe het Dilbeeks beleid de komende zes jaar zal ingekleurd worden. We hebben er goede hoop op. Wij deden voorlopig wat binnen onze mogelijkheden lag om jullie duidelijk te maken wat de utidaging is. We rekenen nu dan ook op al diegenen die ons de voorbije jaren en maanden hebben gesteund.
Maar ook op diegenen die nu de nood aan verandering aan de lijve ondervinden. Ze kunnen op ons rekenen. Met 6 jaar garantie, want die was u al vooraf beloofd. Bedankt en zeker tot wederhoren, Willy
Het was een zware campagne, soms een moeilijke ook. Maar het was ook een leuke campagne met veel menselijke en deugddoende contacten. En vooral : we leerden er ook onze kartelpartners van CD&V en DNA nòg beter bij kennen. En het sterkt ons in de overtuiging : deze ploeg heeft heel wat vlees in de kuip Dilbeek kan er enkel wel bij varen !
Ik wens dan ook af te sluiten met een fragment uit een liedje van Boudewijn de Groot. Toepasselijk ?
Het leed is geleden, De horizon schijnt, Wanneer de doden dronken zijn, En Pierlala verschijnt Dan steken we de loftrompet, En ook de dikke draak En eten s avonds zandgebak op het feestje van Klaas Vaak.
Welkom aan alle sympathisanten op de Kartelontmoetingsavond in zaal Savio, zondag 8 oktober vanaf 17u.
Nadat we onlangs afscheid namen van Julien Schoenaerts en Senne Roufaert, bereikte ons vandaag opnieuw treurig nieuws uit de Vlaamse acteurswereld. Nolle Versyp is overleden.
Vlaanderen moet veel te vroeg afscheid nemen van deze man met vele talenten. De oogst die hij nalaat is gelukkig groot. Nolle Versyp was immers een bijzonder getalenteerd man. Hij maakte tal van illustraties, tekeningen en schetsen, hij vertaalde toneelstukken en romans. Maar hij zal uiteraard vooral voortleven in de herinnering als de klasseacteur die hij was.
Bijna 50 jaar lang was hij intens verbonden met het theater. De producties waarin hij zelf op de planken stond, zijn dan ook niet te tellen. Bovendien slaagde Nolle er probleemloos in om zowel op de planken als op TV zijn karakters geloofwaardigheid te geven.
Maar de N-VA herinnert zich Nolle Versyp niet enkel als Bekende Vlaming, maar eveneens als Bewuste Vlaming. Zijn uitgesproken Vlaamsgezinde overtuiging was voor ons meermaals een warme opsteker. Op een partijcongres in 2004 bracht Nolle Versyp als Vlaams-nationalist én partijlid een politieke steunbetuiging aan de N-VA. Het deed ons allemaal erg veel deugd.
De N-VA biedt aan de familie en de vele vrienden van Nolle haar oprecht medeleven aan. We zijn er van overtuigd dat het applaus dat hij zo vaak in ontvangst mocht nemen, nog lang zal blijven naklinken. Hij heeft het verdiend. Bart De Wever
NB Ik was erbij op het partijcongres van 2004 waar Nolle voor volle zaal zijn politiek engagement voor de pas opgerichte N-VA belichtte. Indrukwekkend, zoals hij dat kon. Maar vooral ook gezien de overtuiging en de trefkracht waarmee hij dat deed. Als toenmalig acteur 'in loondienst' van de VRT, was dit een statement waarvan we er uit de artistieke wereld graag véél meer zouden horen... Fier zijn op je afkomst, is immers niet altijd een teken van racisme. Uitkomen voor wie je bent, is niet altijd een teken van oppergevoelen. Het maakt het juist allemaal een beetje makkelijker om de anderen in te schatten. En omgekeerd... Bedankt Nolle !
Gisteren verslikte ik me haast bij de ochtendlijke kop koffie na een nogal slopend jaarmarktweekend... Boosdoener van dienst was de verkiezingsfolder van de Dilbeekse VLD. Onder de rubrieken 'Wat je goed vond' en 'Dit kon beter' werden de resultaten van het VLD-referendum onder Dilbeekse bevolking kenbaar gemaakt. In de eerste rubriek kon ik me perfect herkennen, alleen weet ik nog altijd niet goed waarom dit in de VLD-folder terecht kwam. Met eenzelfde gedachtenkronkel had men er bvb ook het mooie weer en de hittegolf van de voorbije zomer kunnen in opnemen...
De tweede rubriek was ook voor mij geen nieuws : we zijn er nu al zes jaren op aan het hameren dat een aantal beleidsdomeinen in Dilbeek kwalitatief te wensen overlaten. Maar van waar dan de plotse slok in het verkeerde keelgat?
Toen ik de conclusie las van de burgemeester. 'Wat U vindt dat we beter moeten doen, wordt ons VLD-programma'. Nu ben ik ook een voorstander van het dichten van de kloof tussen burger en politiek, maar dit is toch wel een zéér krasse uitspraak. Blijkbaar heeft men dus in de VLD nog niet begrepen dat al diegenen die op het referendum reageerden en hun kritiek op een aantal zaken wellicht niet zullen gespaard hebben (toestand van de straten, problematiek grofvuil, gebrekkige werking GECORO, ...) zich eigenlijk afzetten tegen het gevoerde beleid van (uitsluitend!) VLD-schepenen.
Hieruit dus concluderen, zoals de burgemeester manifest doet, dat van al deze kopzorgen van zovele Dilbekenaren nu een TOPPRIORITEIT zal worden gemaakt, is de mensen werkelijk voor dom beschouwen. Het verhult veel van de eigenlijke ingesteldheid bij de VLD-top, ofwel is men er de pedalen aan het verliezen. En dat terwijl gans Dilbeek zich wellicht te pletter lacht met deze verkiezingsbelofte.
Hoe komt dit anders over als je weet dat men sinds 1982 bepaalde beleidsdomeinen (Openbare Werken, bvb) in eigen handen en regie heeft, maar nu voor de komende legislatuur aankondigt er pas werk van te zullen maken ? Met de flair van 'bedankt dat u er ons attent wou op maken. We gaan er direct rekening mee houden'...
Hopelijk houdt de bevolking er ook direct rekening mee !
Althans dat vertelt me mijn digitale klok die reeds maanden aftelt naar 8 oktober. Nu begint het toch echt te korten. Vandaag nog wat laatste propagandawerk verricht met een groep medewerkers : een aantal verkiezingsborden hebben blijkbaar het jaarmarktweekend niet echt overleefd. Of waren het de eerste najaarsstormen ?
Van stormen gesproken... Onze ultieme verkiezingsstunt om tijdens de laatste campagneweek met Internet-kabaret uit te pakken, heeft zijn doel niet gemist. Menig webbezoeker vindt zijn weg naar www.dilbeekskartel.be of www.willy-segers.org of www.janmargot.net om er de laatste belevenissen van Pol & Soc mee te maken... De reacties zijn deugddoend en hoopgevend tegelijkertijd.
Voor alle duidelijkheid : wie zijn Pol en Soc ? Pol en Soc zijn de cabaretnamen van Jan Margot, medekandidaat van CD&V op de lijst van het Dilbeeks Kartel, en mezelf. Toen we destijds met wijkwerk Groen Treeske aan avondvullende cabaretprogramma's begonnen (1980 'Waar Vlamingen KUIS zijn' - 1982 'De Kiespijn moet nog komen' - 1983 'Maliënkolder' en 1986 'Getikt'), konden we nooit vermoeden dat deze vorm van 'prikjes op de lokale actualiteit' in het latere digitale tijdperk nog zo'n opstoot kon geven...
Inderdaad, sinds 1986 hebben we met onze cabareteske activiteiten niet meer opde planken gestaan. Te weinig tijd, de pianist zit op stage in het buitenland, de toneelmeester en zijn vrouw zijn bevallen van hun 3de spruit, deze zomer moet er dringend geschilderd en behangen worden, ... Je kon het zo gek niet bedenken, of het werd een excuus om geen cabaretvoorstelling meer in elkaar te boksen.
En zie... Hoe meer de verkiezingsdatum van 8 oktober naderde, hoe meer de cabaretkriebels bij Pol & Soc de bovenhand kregen. In de verlofperiode werden de teksten klaargestoomd. Vorige week werden de opnames gerealiseerd. En sinds zondag is alles ingeblikt zodat het deze week allemaal op het wereldwijde web kon gestuurd worden. Bedankt aan allen die hier voor en achter de schermen hebben toe bijgedragen !
Achteraf bekeken was het een goede beslissing en dat om tweeërlei redenen. Eén : je merkt dat Jan Publiek dergelijke vorm van politiek actie- of campagnevoeren zeker verkiest boven de klassieke vormen of technieken.Twéé : het geeft een heel ander gevoel om de stress van de laatste week voor de verkiezingen te verwerken. Het plezier en de leute die we er aan beleefd hebben werkt zelfs verkwikkend. Laat de spanning en de krampachtigheid maar oplopen in andere partijhoofdkwartieren. Bij ons wordt er gezongen en wat stoom afgelaten.
Eindelijk nog eens tijd gevonden voor wat avondlijk klavierwerk ! De voorbije weken zijn voorbijgevlogen als zijnde één sliert van allerhande activiteiten.
De meeste tijd werd opgeslorpt door de opstartende campagne. Zowel CD&V, N-VA als DNA kwamen de voorbije 2 weken tevoorschijn in het Dilbeekse landschap. Dat mocht ook wel na al dat 'blauw augustusgeweld'. Ofwel staat die mannen (vrouwen) hun zomerkalender een maand te vroeg, ofwel zijn ze intern wel bijzonder zenuwachtig... Als je het me persoonlijk vraagt : ik denk vooral dat laatste. Wie bouwt anders zulke blauwe forten op, gewoon omdat er al één of meerdere VLD-kandidaten op een bepaalde plaats staan ? Zielig die Dilbeekse plekken waar 7, 8, 10... (???) VLD-kandidaten boven en naast elkaar uitsteken. Telkens iedereen met haast een 2 m² affiche natuurlijk. Ah ja, anders zien ze elkaar niet staan...
Vraag is of dit allemaal wel electoraal loont en niet eerder een karikatuur maakt van het politieke métier ? Maar goed, elk zijn ding zeker? Persoonlijk ben ik tevreden dat èn binnen het Kartel èn binnen de eigen groep spontaan en algemeen beslist werd om zeker niet in diezelfde val te trappen.
Ja, we staan ook op diverse plaatsen. Ja, we maken onze kandidaten ook bekend aan de bredere bevolking. Maar : nee, we doen dat liefst in groep; nee: we doen dat niet allemaal met loeiende individuele affiches; nee, we zorgen dat de wijkkandidaten voldoende aan hun trekken komen in de eigen buurt; nee: als we er zo ééntje tegen komen in een andere gemeente, gaan we daar niet met z'n tienen rondhangen...
Lijkt me vooral ook interessant om de diverse ingesteldheid van de beide groepen beter te kunnen inschatten. De breuklijn "individueel belang" versus "gemeenschapsbelang" is dus ook in de verkiezingsstrijd duidelijk merkbaar. Hopelijk heeft ook de kiezer dat begrepen ? Bovendien zal de komende dagen ook moeten blijken of de partijen de kiezer au sérieux nemen en bijvoorbeeld met een degelijk voorgesteld of uitgewerkt programma naar buiten zullen komen. We kunnen de burger dan ook maar aanraden : hou de komende dagen je brievenbus in de gaten vooraleer je een oordeel vormt ! En geef lanterfanters die zich niet de moeite getroosten om ook de gemeenschap vooraf in hun plannen te laten kijken, geen enkele kans.
Bevraging en enquête betrokkenheid burgers bij gemeenteverkiezingen
In het Nieuwsblad van 2 september staat een merkwaardige bijdrage. Tussen 26 mei en 5 juli onderzocht men in alle Vlaamse gemeenten wat de inwoners belangrijk vinden. Hoe tevreden ze zijn over de manier waarop ze bestuurd worden. Wat ze zelf zouden doen mochten ze burgemeester zijn. En hoe populair hun burgemeester en gemeentebestuur is.
In totaal werden 100.714 Vlamingen ondervraagd. Het Nieuwsblad brengt de verslagen in 10 volledige krantenpagina's. Niet niks dus en alles komt er duidelijk en uitgebreid aan bod. Deze bevraging is onthutsend voor diegenen die momenteel de Dilbeekse straten sieren met slogans als 'Goed leven in Dilbeek' !
In de totale eindscore (die eigenlijk de tevredenheid over het gemeentebestuur uitdrukt) scoort Dilbeek bijzonder slecht : 299ste plaats op 307 Vlaamse gemeenten. In de ranglijst raken we tot de 185ste gemeente (Wijnegem) die het Vlaamse gemiddelde haalt rond tevredenheid. Met andere woorden : ongeveer 60 % van de Vlaamse gemeenten worden door hun inwoners positief bevonden. Dilbeek hoort niet enkel tot de tweede categorie van gemeenten die het Vlaamse gemiddelde niet halen. Bovendien bengelt Dilbeek ook helemaal onderaan de ranglijst. Zielig! En dat voor de tweede grootste gemeente van Vlaams-Brabant !
Wij hebben dit echter altijd al aangeklaagd. Telkens werden we door de Lijst van de Burgemeester weggelachen als 'azijnpissers'... Deze onafhankelijke bevraging bewijst echter ons groot gelijk. Dilbeek kàn en moèt veel beter doen. Wie nu nog steeds blijft beweren dat alles hier 'prima draait', draait de bevolking bewust een rad voor de ogen. Hopelijk brengt 8 oktober hier voor onze gemeente eindelijk verandering in !
Daarom deze uitnodiging voor de Wijkfeesten 2006 in de Dilbeekse Kaudenaardewijk. Het Bestuur van Wijkraad De Koepel vzw nodigt iedereen van harte uit op 15/9 en 17/9 voor de jaarlijkse festiviteiten. Dit keer op vrijdag met een optreden van de Dilbeekse bluesformatie The Blues-O-Matics en op zondag met het gekende Eetfestijn (voorgerechten, steaks met diverse sauzen - nagerechten).
Gisteren verslikte ik me haast bij de ochtendlijke kop koffie na een nogal slopend jaarmarktweekend... Boosdoener van dienst was de verkiezingsfolder van de Dilbeekse VLD. Onder de rubrieken 'Wat je goed vond' en 'Dit kon beter' werden de resultaten van het VLD-referendum onder Dilbeekse bevolking kenbaar gemaakt. In de eerste rubriek kon ik me perfect herkennen, alleen weet ik nog altijd niet goed waarom dit in de VLD-folder terecht kwam. Met eenzelfde gedachtenkronkel had men er bvb ook het mooie weer en de hittegolf van de voorbije zomer kunnen in opnemen... 
