We wisten al langer dat we leven in een land met verschillende economische snelheden, met verschillende interpretatie over (dezelfde) wetgeving, met verschil in visie over de aanpak van dagelijkse problemen, enz... Maar sinds vorige week weten we nu ook dat er een verschil in humor bestaat boven en onder te taalgrens...
Getuige daarvan een cursiefje van Pierre Bouillon, editorialist bij Le Soir. Hoewel het gaat om een 'ludieke' bijdrage in zijn 'Carnet du Samedi', lijkt ons zijn 'moraal van het verhaal' iets over de grens te gaan... Onder de titel UN PLAN TOUT BÊTE POUR SAUVER LETERME roept Le Soir op tot volgende oplossing van de Belgische regeringsproblemen :
Voici lidee - elle est simple et cest la seule qui puisse nous tirer daffaire.
Petit a: Convoquer la N-VA au port dOstende. Et quand on dit N-VA, cest toute la N-VA : président, vice présidents, secrétaire général, trésorier, sénateurs, députés, élus régionaux, élus communaux, élus provinciaux, présidents des sections locales, militants, sympathisants, électeurs,...
Petit b: Embarquer tout ça dans un cargo et lemmener au milieu de lAtlantique.
Petit c : Couler le rafiot. Et si quelquun a une meilleure idée, quil la fasse connaître
Pierre Bouillon - Le Soir - 23 maart 2008
Ach, we zijn intussen al wel wat gewoon bij de N-VA... Dit kan er nog bij en zeker als het gaat om een - misplaatste - vorm van humor. Maar het vertelt veel over de situatie van de N-VA. Als politieke tegenstanders (Le Soir mag toch wel gelden als een officiële spreekbuis van Franstalig België ?) dè oplossing voor België denken gevonden te hebben door het "lijfelijk uitschakelen van alle N-VA'ers", dan steken we mijn inziens toch een grens over...
Waar zijn nu al die ruimdenkende Vlamingen die in de aanloop naar de laatste federale verkiezingen van juni 2007 zich te pletter liepen om de goede samenwerking tussen Vlamingen en Walen te bepleiten ? Peter Vandermeersch van De Standaard en zijn collega Béatrice Delvaux van Le Soir bvb die wekenlang met een "Noord-Zuid confrontatie" de goegemeente verblijdden met de goede verstandhouding tussen Vlamingen en Walen? Of Marc Reynebeau die op kosten van de VRT wekenlang door Wallonië hotste om er vooral vast te stellen hoe weinig Walen en Vlamingen toch van elkaar verschillen ? De Hugo Camps-en en Siegfried Bracke's ? Zij, en andere 'ruimdenkende' opiniemakers, hielden ons een spiegel voor die niet netjes was! Wij, Vlamingen, met al onze vooroordelen over de Walen, moesten ons eigenlijk schamen! Navelstaarders, egocentristen, jà dikke egoïsten. Dàt waren we. En niks anders!
Ik weet niet hoe het met het humorniveau van deze ruimdenkende dames en heren gesteld is, maar ik kan het al wel raden... Mocht dit een publicatie zijn in een Vlaamse krant of - nog erger - in een Vlaams partijblad, dan was de 'ruimdenkende kerk' wellicht te klein. Nu haalt het amper de pers. Vreemd, niet ?
Uiteindelijk moeten we Pierre Bouillon en zijn Le Soir dankbaar zijn. Nu weten we ten minste hoe ze ècht over ons denken en wat ze met ons van plan zijn mochten ze het voor het zeggen hebben.
Er zouden meer dergelijke cursiefjes moeten komen, in de hoop ook de meest lamlendige Vlamingen wakker te schudden. Zodat ook wij eens, maar dan zéér smakelijk, konden lachen !
28-03-2008 om 00:00
geschreven door WiSe 
|