Vandaag besliste de Kamercommissie Binnenlandse Zaken via een stemming over het aanslepend B-H-V-dossier. Niet meerderheid tegen minderheid. Maar Vlamingen (voor) tegen Franstaligen (tegen, want weggelopen).

Goed zo, een eerste belangrijke wetgevende stap is gezet, na reeds die andere belangrijke uitspraak van het Arbitragehof. Daarmee is de splitsing van B-H-V natuurlijk geen feit vanaf morgen. Nu wordt de alarmbelprocedure (is er nog een andere voor dit land?) in gang getrokken en zijn we weer voor ettelijke maanden vertrokken vooraleer dit dossier opnieuw op de politieke agenda kan komen.

Ondertussen is het duimen en vingers aflikken bij het aanhoren van alle commentaren, na deze toch wel historische politieke dag. Grotesk zijn soms de verklaringen van diegenen die nu stoer op de borst kloppen, maar de voorbije weken door hun uitlatingen dikwijls blijk gaven van niet goed te weten op welke tram ze eigenlijk zaten... Het weze hen vergeven.

Nog grotesker zijn de commentaren uit Franstalige hoek. Ene Wathelet Jr (CDH) peroreerde onafgebroken op RTL dat het schandalig is dat een gemeenschap (in casu de Vlaamse) eenzijdig zijn WIL oplegt aan de andere gemeenschap (de franstalige). Dit kan niet, volgens hem...

Moet er nog zand zijn, beste mensen ? Wie het argument van deze Waalse politicus integraal volgt, kan dus vaststellen dat in zijn ogen de minderheid in dit land ALTIJD beslist ? Hemelse deugd, in welk land leven we toch !

Een bevolkingsgroep, in dit geval toevallig de meerderheid van het land, heeft een grondwettelijk recht aan zijn kant en spant zich jarenlang in om dit recht te laten toepassen. Dit kan blijkbaar niet. Niet door jarenlang, stapsgewijze de druk op te voeren.... Niet door onderhandelen. Niet door 'dreigen'. En nu zelfs ook niet door een democratische beslissing in het federale parlement (tot nader order toch nog altijd de 'hoogmis van de democratie' ?).

Kan iemand me helpen ? Ik ben docent in het hoger onderwijs en moet aan eerstejaarsstudenten binnen het luikje 'Staatsrecht' dingen uitleggen die ze in de dagelijkse praktijk 'verkracht zien worden'... Laat staan dat ik het aan buitenlandse Erasmusstudenten moet proberen diets te maken...

Sinds vandaag is er een nieuw voorbeeld aan deze lijst toegevoegd : een Kamercommissie beslist, maar diegenen die er tegen zijn (en zelfs AFWEZIG waren tijdens de stemming) kunnen de democratisch genomen beslissing maandenlang tegenhouden...

Ik bied iedereen die tijd, zin en voldoende geduld heeft om dit te komen uitleggen, mijn leraarsstoel aan !

07-11-2007 om 19:08 geschreven door WiSe