Althans dat vertelt me mijn digitale klok die reeds maanden aftelt naar 8 oktober. Nu begint het toch echt te korten. Vandaag nog wat laatste propagandawerk verricht met een groep medewerkers : een aantal verkiezingsborden hebben blijkbaar het jaarmarktweekend niet echt overleefd. Of waren het de eerste najaarsstormen ?
Van stormen gesproken... Onze ultieme verkiezingsstunt om tijdens de laatste campagneweek met Internet-kabaret uit te pakken, heeft zijn doel niet gemist. Menig webbezoeker vindt zijn weg naar www.dilbeekskartel.be of www.willy-segers.org of www.janmargot.net om er de laatste belevenissen van Pol & Soc mee te maken... De reacties zijn deugddoend en hoopgevend tegelijkertijd.
Voor alle duidelijkheid : wie zijn Pol en Soc ? Pol en Soc zijn de cabaretnamen van Jan Margot, medekandidaat van CD&V op de lijst van het Dilbeeks Kartel, en mezelf. Toen we destijds met wijkwerk Groen Treeske aan avondvullende cabaretprogramma's begonnen (1980 'Waar Vlamingen KUIS zijn' - 1982 'De Kiespijn moet nog komen' - 1983 'Maliënkolder' en 1986 'Getikt'), konden we nooit vermoeden dat deze vorm van 'prikjes op de lokale actualiteit' in het latere digitale tijdperk nog zo'n opstoot kon geven...
Inderdaad, sinds 1986 hebben we met onze cabareteske activiteiten niet meer opde planken gestaan. Te weinig tijd, de pianist zit op stage in het buitenland, de toneelmeester en zijn vrouw zijn bevallen van hun 3de spruit, deze zomer moet er dringend geschilderd en behangen worden, ... Je kon het zo gek niet bedenken, of het werd een excuus om geen cabaretvoorstelling meer in elkaar te boksen.
En zie... Hoe meer de verkiezingsdatum van 8 oktober naderde, hoe meer de cabaretkriebels bij Pol & Soc de bovenhand kregen. In de verlofperiode werden de teksten klaargestoomd. Vorige week werden de opnames gerealiseerd. En sinds zondag is alles ingeblikt zodat het deze week allemaal op het wereldwijde web kon gestuurd worden. Bedankt aan allen die hier voor en achter de schermen hebben toe bijgedragen !
Achteraf bekeken was het een goede beslissing en dat om tweeërlei redenen. Eén : je merkt dat Jan Publiek dergelijke vorm van politiek actie- of campagnevoeren zeker verkiest boven de klassieke vormen of technieken.Twéé : het geeft een heel ander gevoel om de stress van de laatste week voor de verkiezingen te verwerken. Het plezier en de leute die we er aan beleefd hebben werkt zelfs verkwikkend. Laat de spanning en de krampachtigheid maar oplopen in andere partijhoofdkwartieren. Bij ons wordt er gezongen en wat stoom afgelaten.
Eindelijk nog eens tijd gevonden voor wat avondlijk klavierwerk ! De voorbije weken zijn voorbijgevlogen als zijnde één sliert van allerhande activiteiten.
De meeste tijd werd opgeslorpt door de opstartende campagne. Zowel CD&V, N-VA als DNA kwamen de voorbije 2 weken tevoorschijn in het Dilbeekse landschap. Dat mocht ook wel na al dat 'blauw augustusgeweld'. Ofwel staat die mannen (vrouwen) hun zomerkalender een maand te vroeg, ofwel zijn ze intern wel bijzonder zenuwachtig... Als je het me persoonlijk vraagt : ik denk vooral dat laatste. Wie bouwt anders zulke blauwe forten op, gewoon omdat er al één of meerdere VLD-kandidaten op een bepaalde plaats staan ? Zielig die Dilbeekse plekken waar 7, 8, 10... (???) VLD-kandidaten boven en naast elkaar uitsteken. Telkens iedereen met haast een 2 m² affiche natuurlijk. Ah ja, anders zien ze elkaar niet staan...
Vraag is of dit allemaal wel electoraal loont en niet eerder een karikatuur maakt van het politieke métier ? Maar goed, elk zijn ding zeker? Persoonlijk ben ik tevreden dat èn binnen het Kartel èn binnen de eigen groep spontaan en algemeen beslist werd om zeker niet in diezelfde val te trappen.
Ja, we staan ook op diverse plaatsen. Ja, we maken onze kandidaten ook bekend aan de bredere bevolking. Maar : nee, we doen dat liefst in groep; nee: we doen dat niet allemaal met loeiende individuele affiches; nee, we zorgen dat de wijkkandidaten voldoende aan hun trekken komen in de eigen buurt; nee: als we er zo ééntje tegen komen in een andere gemeente, gaan we daar niet met z'n tienen rondhangen...
Lijkt me vooral ook interessant om de diverse ingesteldheid van de beide groepen beter te kunnen inschatten. De breuklijn "individueel belang" versus "gemeenschapsbelang" is dus ook in de verkiezingsstrijd duidelijk merkbaar. Hopelijk heeft ook de kiezer dat begrepen ? Bovendien zal de komende dagen ook moeten blijken of de partijen de kiezer au sérieux nemen en bijvoorbeeld met een degelijk voorgesteld of uitgewerkt programma naar buiten zullen komen. We kunnen de burger dan ook maar aanraden : hou de komende dagen je brievenbus in de gaten vooraleer je een oordeel vormt ! En geef lanterfanters die zich niet de moeite getroosten om ook de gemeenschap vooraf in hun plannen te laten kijken, geen enkele kans.
Bevraging en enquête betrokkenheid burgers bij gemeenteverkiezingen
In het Nieuwsblad van 2 september staat een merkwaardige bijdrage. Tussen 26 mei en 5 juli onderzocht men in alle Vlaamse gemeenten wat de inwoners belangrijk vinden. Hoe tevreden ze zijn over de manier waarop ze bestuurd worden. Wat ze zelf zouden doen mochten ze burgemeester zijn. En hoe populair hun burgemeester en gemeentebestuur is.
In totaal werden 100.714 Vlamingen ondervraagd. Het Nieuwsblad brengt de verslagen in 10 volledige krantenpagina's. Niet niks dus en alles komt er duidelijk en uitgebreid aan bod. Deze bevraging is onthutsend voor diegenen die momenteel de Dilbeekse straten sieren met slogans als 'Goed leven in Dilbeek' !
In de totale eindscore (die eigenlijk de tevredenheid over het gemeentebestuur uitdrukt) scoort Dilbeek bijzonder slecht : 299ste plaats op 307 Vlaamse gemeenten. In de ranglijst raken we tot de 185ste gemeente (Wijnegem) die het Vlaamse gemiddelde haalt rond tevredenheid. Met andere woorden : ongeveer 60 % van de Vlaamse gemeenten worden door hun inwoners positief bevonden. Dilbeek hoort niet enkel tot de tweede categorie van gemeenten die het Vlaamse gemiddelde niet halen. Bovendien bengelt Dilbeek ook helemaal onderaan de ranglijst. Zielig! En dat voor de tweede grootste gemeente van Vlaams-Brabant !
Wij hebben dit echter altijd al aangeklaagd. Telkens werden we door de Lijst van de Burgemeester weggelachen als 'azijnpissers'... Deze onafhankelijke bevraging bewijst echter ons groot gelijk. Dilbeek kàn en moèt veel beter doen. Wie nu nog steeds blijft beweren dat alles hier 'prima draait', draait de bevolking bewust een rad voor de ogen. Hopelijk brengt 8 oktober hier voor onze gemeente eindelijk verandering in !
Daarom deze uitnodiging voor de Wijkfeesten 2006 in de Dilbeekse Kaudenaardewijk. Het Bestuur van Wijkraad De Koepel vzw nodigt iedereen van harte uit op 15/9 en 17/9 voor de jaarlijkse festiviteiten. Dit keer op vrijdag met een optreden van de Dilbeekse bluesformatie The Blues-O-Matics en op zondag met het gekende Eetfestijn (voorgerechten, steaks met diverse sauzen - nagerechten).
Doèt die madam er nu echt voor? Of is ze echt zo onbekwaam als het lijkt...
Niet te schatten dat een belangrijke verdachte van een wansmakelijke tienermoord (Joe Van Holsbeeck) op deze wijze weer in het nieuws komt : hij was gewoon even naar de voetbal gaan kijken...
Naar België-Kazachstan, nota bene ! Alsof die match op zich nog geen reden was om het bovendien nog een lopen te zetten ! Veel geluk gehad, deze keer. Maar stel u vooral in de plaats van de ouders van Joe... On-be-grij-pe-lijk !
Trouwens : Sport en Justitie gaan dezer dagen duidelijk hand-in-hand ! Vandaag nog een goede gehoord : ken je het verschil tussen de gevangenis van Dendermonde en de Ronde van Frankrijk ?
Antwoord: er is geen verschil ! Als er een belangrijke ontsnapping is, zijn er nooit geen Belgen bij !
Laurette, wat heb je volgende week voor ons nog in petto ?
Na de laatste vlucht van gedetineerden uit de gevangenis van Dendermonde (ik hoop dat ze niet geïnspireerd werden door mijn Blog om hun ontsnappingspoging waar te maken...) moet 'ons Laurette' zich toch wel stilaan opmaken voor de prijs van meest actieve politica van de voorbije zomermaanden.
Nu geef ik grif toe dat een minister niet verantwoordelijk kan gesteld worden voor andermans daden of fouten. Op zich is zij er dus niet verantwoordelijk voor dat deze bonte mengeling van uitheemse namen in Dendermonde het hazenpad koos. Maar ik herinner we wel dat zowel Stefaan Declercq als Johan Vandelanotte dat destijds ook niet waren toen Meneer Dutroux het op een lopen zette. Deze heren ministers namen destijds wèl ontslag, al was het maar om de publieke opinie duidelijk te maken dat het hen wèl menens was met de vernieuwde aanpak bij Justitie. Jammer genoeg moeten we weer vaststellen dat 'ons Laurette' flink gesteund en ingedekt wordt door haar Eerste Minister: de gepaste maatregelen om de verouderde gevangenis van Dendermonde te moderniseren waren immers al genomen ! Er werden namelijk nieuwe sloten gekocht voor de deuren, alleen moesten ze nog geschilderd worden... Aangezien de schilder-cipier van dienst uitgerekend deze maand met verlof ging, lagen de niet geschilderde nieuwe sloten nog even in het werkatelier...
Leve België ! Ik hou van dit land en zijn leiders !
Tijdens het verlof het droeve bericht ontvangen van het veel te vroege heengaan van Hugo Schiltz. Altijd een controversieel man geweest. Hij wordt getypeerd als de grondlegger van de Vlaamse Staatsvorming en dat klopt ook. Hij was in de politiek geraakt als onafhankelijke kandidaat op de CVP-lijst in Antwerpen voor de gemeenteraadsverkiezingen, maar vond snel zijn weg naar het Belgisch parlement, de federale en de Vlaamse regering via de Volksunie.
Het controversiële bij Hugo Schiltz was in het bijzonder dat hij op zeer rationele wijze een emotionele materie als Vlaamse natievorming heeft benaderd. Dat heeft hem dikwijls parten gespeeld in wat de publieke opinie over hem dacht, en hoe de eigen achterban dit soms interpreteerde. Uiteraard zal zijn inbreng in het toenmalige Egmont-pact voor immer aan zijn politieke carrière worden gekoppeld. Ik wil me hier niet gaan uitspreken over de pro's en contra's van het toenmalige pact. Wel is duidelijk dat de visie van Schiltz hieromtrent over een zeer lange termijn moest geïnterpreteerd worden en niet op korte termijn. Het kenmerkte alleszins zijn visionaire visie over staatsvorming en dat is weinigen gegeven. Vraag blijft echter of - in de veronderstelling dat zijn Egmont-pact ooit tot uitvoering was gekomen - de Franstaligen zich hadden neergelegd bij de (voor hen eerder nadelige gevolgen) van dat pact : uitdovende inschrijvingsrechten enz. Zouden zij ondertussen al niet langer opnieuw met andere eisen en breekijzers voor de pinnen zijn gekomen ? Iets waar de zuiver intellectueel correcte visie van Schiltz dan weer niet had tegenop gekund ? Het blijft voor immer een mysterie en we zullen nooit de echte waarheid kennen... Maar : we kunnen ze wel vermoeden, natuurlijk.
Wat de verdere poltieke carrière van Hugo Schiltz betreft, kunnen we zeer duidelijk zijn : het was een politicus die de charmes van bekwaamheid, welsprekendheid (ook in de andere landstaal!) en visie in één persoon verenigde. Als Schiltz sprak (ook nog in recentere tv-debatten of -programma's) werd er geluisterd. Of je nu voor of tegen zijn visie was, je kon zijn redeneringen volgen en kon begrijpen waar hij naar toe wilde. Vandaag de dag een uitzondering in het Belgische en Vlaamse politieke landschap !
Wat zijn controversiële houding echter vooral benadrukte, was de wijze hoe hij omging met de perikelen binnen de Volksunie. Hij noemde Geert Bourgeois en zijn latere N-VA aanhangers 'sluipmoordenaars', hoewel die niets anders deden dan het Vlaamsnationale politieke testament van de eerdere VU-stichters volgen.
Hoe een daarnet geschetste politiek figuur als Schiltz, doordrongen van intellectuele rijkdom en visie, de weg koos van een opportunistische en windhanerig SPIRIT, is me altijd een raadsel geweest. Ik las dat hij tot de laatste weken en maanden elke maandag trouw naar Brussel trok om er het partijbureau van SPIRIT te volgen. Ik kan me niet voorstellen dat hij daar de nodige intellectuele en politieke voldoening in terug vond.
Vlaanderen neemt in ieder geval afscheid van een zeer bekwaam politicus.
Na een weekje deugddoend verlof met het gezin in de Dordogne, kunnen we hier weer genieten van de typische Belgische toestanden : regen, regen, ... en nog eens regen. Gelukkig konden we in het warmere Frankrijk de batterijtjes weer deftig opladen.
't Zal ook nodig zijn als je bij je thuiskomst 'verrast' wordt door een woud van blauwe affiches... De VLD, of toch tenminste diverse 'clans' binnen de VLD, zijn blijkbaar wakker geschoten... Hopelijk volgen ze dit keer de richtlijnen van de Wet op de beperking en controle van de verkiezingsuitgaven (http://www.vlaanderenkiest.be/) iets beter op, dan blijft het voor iedereen 'plezant'... Dat belooft !
Zeg nu nog dat onze Staatsveiligheid niet deugdelijk werkt! Ze pluizen er blijkbaar de N-VA weblogs uit en zie... Amper 2 dagen nadat ik voorstelde dat de 31 werkloze agenten (zaak Erdahl) zouden worden ingeschakeld om Kaplan te onderscheppen, gebeurt dat toch wel zeker?
En dan wordt meneer Kaplan (dixit advocaat Mary) nog uitgerekend in de eigen gemeente Dilbeek gesnapt...
Was ik van Laurette, ik begon een bijkomend onderzoek !
Nog even terugkomen op de fratsen van Laurette en C°...
Murat Kaplan is nu al meer dan 10 dagen zoek geraakt en nog steeds geen spoor. Bovendien wordt hij 'plots' gelinkt aan de Bende van Nijvel... Kan hier iemand nog goed volgen ?
Stèl namelijk dat dit zo zou zijn, dan is de flater van Laurette nog schrijnender dan hij al was. Stel dat het niet zo is, waar komt dit bijzondere gerucht dan toch plots vandaan ? Hallo Staatsveiligheid ?
Trouwens, zitten er daar geen 31 agenten zonder taak sinds ze Erdahl lieten lopen ? Kunnen die niet ingezet worden om Kaplan terug te vinden?
Vandaag beleefden we weer een 'belgen-stoot'. Murat Kaplan, Albanese belg en tevens behorend tot het topkransje van 's lands criminelen, is ontsnapt. Dat is niet de eerste keer, maar wel de zesde keer! Met zijn meest bekende vlucht in 1993, toen hij uit de gevangenis van St.-Gillis wegscheurde met de gevangenisdirecteur als levend schild op de wagen...
Hoe hij het dit keer fikste? Niet door wekenlang zijn beddenlakens bijeen te sparen tot ze lang genoeg waren... Of door met een in een stokbrood verstopte ijzervijl zijn tralies weg te zagen... Of door zich snel te herkleden in zijn tweelingsbroer... Of via de verstrooide cipier die met hem moest gaan wandelen en eventjes struikelde...
Nee, beste lezer. Het zijn slechts striphelden die tegenwoordig nog op dergelijke manier moeten ontsnappen uit de belgische gevangenissen. Of 'kleine garnalen'... Nee, een beetje 'topgangster' wandelt vandaag de dag gewoon de gevangenis buiten met de toestemming van de minister van Justitie zelf op zak. Zò simpel gaat dat tegenwoordig in belgenland.
Palmares Kaplan Kaplan behoorde tot de bende van Patrick Haemers, die in 1989 de Belgische oud-premier Paul vanden Boeynants ontvoerde. De crimineel kreeg in totaal achttien jaar gevangenisstraf voor zware overvallen. Hij moet nog tot september 2009 zitten. Zoals reeds gezegd ontsnapte hij in 1993 op spektakelrijke wijze uit St.-Gillis. Elf dagen later werd hij weer opgepakt. In april 2003 kwam hij echter reeds voorwaardelijk vrij. (iemand die dit begrijpt?) Later ging het weer mis. Hij werd op heterdaad betrapt bij een simpele diefstal. Hij opende het vuur op de politie en kreeg zelf een kogel in de kaak. Sindsdien zit hij weer in de cel. Vorige week nog werd zijn verzoek om voorwaardelijke invrijheidsstelling afgewezen.
Iemand die begrijpt waarom minister Onkelinx dergelijk figuur in 2006 reeds met penitentiair verlof stuurt ? Iemand verbaast dat zo iemand op zondagavond niet meer terugkeert ?
Madame Onkelinx, is dat niet die taaie tante die bij communautaire onderhandelingen steevast met haar sacoche op tafel klopt en met een 'Non, non et non' de Vlamingen de wet dicteert ? Of in politieke discussies, zoals het jeugdsanctierecht bijvoorbeeld, met Waalse koppigheid de Vlaamse Justitie beknot in haar zienswijze? Kan deze staatsdame iets verkeerd doen ? Nee, toch ?
Toch wel, beste lezer. De Omzendbrief die het penitentiair verlof regelt vermeldt ondermeer: "...Dit verlof wordt slechts verleend aan de veroordeelden van wie men verwacht dat ze geen misbruik zullen maken van die gunst en wier aanwezigheid in het milieu waarin ze het verlof zullen doorbrengen de publieke opinie niet in beroering zal brengen..." En bovendien : "...dat dergelijk verlof niet in overweging mag genomen worden ten opzichte van veroordeelden die door de parketten werden gesignaleerd als zijnde voor andere feiten vervolgd..." (Kaplan is voor zijn laatste schietpartij in Londerzeel nog niet officieel berecht...)
Maar nog straffer! Wat zei Madame Laurette in het VRT-nieuws ? Ze toonde zelfs begrip voor zijn ontsnapping en verwees "...naar het slechte nieuws dat Kaplan recentelijk moest verwerken. Zijn verzoek om vervroegde vrijlating was afgewezen, evenals zijn verzoek om elektronisch huisarrest..." Ochere, toch!
Kan ongeschiktheid, onkunde en onverschilligheid voor het ministrieel ambt op een betere wijze worden aangetoond ?
En het is niet de eerste keer dat Madame Laurette op haar eigen domein van Justitie schittert! Na de zaak Erdal bijvoorbeeld (die wist te ontsnappen terwijl ze geschaduwd werd door de Staatsveiligheid) ? Of na de zaak van de vermoorde Luikse meisjes waarbij eveneens diezelfde Laurette de van bij het begin verdachte Abdellah Ait Oud reeds vervroegd vrijliet na veroordeling wegens zedenfeiten met jonge meisjes? Of nu in het drama Murat Kaplan ?
Want een drama is het toch wel, vind ik. Het zal je man, broer, familielid of vriend maar zijn die dezer dagen bij de Federale Politie dient en pakweg vannacht of één dezer dagen bij een controle op Kaplan stoot... Deze gangster heeft in het verleden reeds voldoende bewezen niet terug te deinzen voor wapengeweld. Zelfs niet tegen agenten !
Als er dan toch wat zou mislopen, kan de familie zich voor 'erkende slachtofferhulp' alvast wenden tot de volgende adressen: - bij Laurette: want die kan de slachtoffers overtuigend uitleggen waarom de gangster vrij rondliep (en waarschijnlijk ook waarom de politieman spijtig genoeg op de verkeerde plaats rondliep...) - bij Guy Verhofstadt en Patrick Dewael: want die blijven Laurette in hun regering alsmaar dulden, dulden en ... dulden (waaruit nògmaals blijkt dat zij minister zijn in een regering die enkel maar leeft bij de gratie van de PS!) - bij de eerbiedwaardige belgische staat : waar dergelijke sujètten de titel van vice-eerste minister dragen...
Beste lezer, voor mij hoeft dit belgenland al lang niet meer. Met emotionele anti-belgische gevoelens heeft dit al lang niets meer te maken. Vandaag voegde zich weer een bladzijde toe aan de waslijst van rationale argumenten contra het huidige belgenland. In dit geval zelfs een droevige bladzijde teveel...
Ik heb het even laten bezinken. Ook even van gedachten over gewisseld met enkele vrienden.
En dus met het risico van bestempeld te worden als 'vendelzwaaier' of 'romantische flamingant' wil ik het jullie hier toch meegeven... De laatste Guldensporenviering op de Brusselse Grote Markt (vorige dinsdag) schiet haar doel méér dan voorbij... Van een ontsporing kan geen sprake meer zijn, want het spoor zelf was men allang bijster!
Dit was GEEN afronding of bekroning van de Vlaams-Nationale Feestdag waardig (of Feest van de Vlaamse Gemeenschap, zo je wenst) ! Dit had meer weg van een ordinair TV 1-showprogramma zoals er tegenwoordig duizend en één worden georganiseerd of zoals je ze jaarlijks kan meemaken op de Gordel. Artiesten genoeg, zelfs bekwame. Maar dan om te zingen of om muziek te maken. Niet om de Vlaamse Feestgedachte uit te dragen. Laat staan deze gedachte bezielend uit te dragen!
Geen enkele verwijzing vanwege de organisatoren naar de Vlaamse symbolen : de Leeuw was op het podium niet herkenbaar. (Het valt niet in te beelden dat de NOS of France 2 dergelijk evenement begeleiden in Nederland of Frankrijk zonder de oranjegekte of blauw-wit-rood symboliek?) Nee, alleen Vlamingen mogen blijkbaar niet fier zijn op hun symbolen...
En dan hebben we het nog niet eens gehad over het repertoire van al deze artiesten... "Voulez-vous coucher avec moi, ce soir" (om maar iets te noemen) kan dan wel bezielend werken op de dansvloer van één of andere tropische strandbar, bij mij riep het in dit geval niets speciaals op... En zeggen dat dezelfde artiesten nog niet zo lang geleden (en dan ook nog voor zo'n TV1-spektakel - dàn kan het wel?) nog hun beste beentjes voor zetten om het Beste Nederlandstalige Lied te vertolken. Pareltjes van kleinkunst, pop of rock. Maar:... in het Nederlands!
Dàt kon er op 11 juli helaas niet altijd af op de Brusselse Grote Markt. Beeld je in ! Wat zouden al die buitenlanders niet denken over dat strikt ego-centrisch gedoe van de Vlamingen ? Die navelstaarderij ? VRESELIJK ! Nee, dat kan je niet maken...
Dus moest springveer Bart Peeters - die weer al zijn vrienden mocht meetronen - vooral dàt brengen waar niet direct iemand zat op te wachten. Goeie muziek, dat wel. Maar op de verkeerde plaats en het verkeerde moment (sommigen lieten daar onlangs in het Centraal-Station nog hun leven voor, weet je nog wel ?)
Nee, het moet me van het hart : in het kader van het multiculturele gebeuren moet zelfs een Vlaamse Feestdag blijkbaar zijn eigen identiteit verloochenen. Dàt kan toch niet de bedoeling van multiculturaliteit zijn? Ik dacht juist dat het dan de bedoeling was om mekaar met 'het beste van het beste' te confronteren en van elkaars pluspunten te laten genieten ?
In dat geval hebben de buitenlanders of anderstaligen niet veel opgestoken over de Nederlandse Cultuur of over de Vlaamse volksgeest in het bijzonder. Jammer... Alweer een gemiste kans ! Maar wel eentje dat vele tienduizenden euro's zal gekost hebben.
Gelukkig zorgden de vele vrijwilligers van de VVB er weer in om de nodige vlaggetjes uit te delen aan kijklustigen. Hierdoor kwam er - vanuit het publiek - in sommige beeldopnames tenminste wat Vlaamse symboliek de huiskamer binnen en werd duidelijk dat het niet om een uitzending van Marktrock Leuven of Tien om Te Zien ging... Proficiat VVB-mannen en -vrouwen !
Voor zij die menen dat ik hiermee nu zit te pleiten voor een aloude, traditionele 11-juliviering met volksdans, trompetgeschal en Vlaamse koren... Nee, ook dàt is niet hèt summum, geloof me vrij.
Maar tussen het éne uiterste en het àndere gaapt toch een enorme kloof van gemiste kansen. Leve (arm) Vlaanderen.
Het zal zo'n goeie 25 jaren geleden zijn dat ik als fanionspeler van Dilbeek Sport voor 2 seizoenen de overstap maakte naar de buren van Kapelle Sport. Zoals het (jammer genoeg) nogal eens dikwijls gebeurt, was ik al jeugdproduct van Dilbeek Sport een beetje uitgekeken op de moederclub en zocht ik andere oorden op. Het zal niet per toeval zijn dat ik op dat ogenblik in de studentenkring bevriend was met Marc Lagrin en Luc De Leu, hetgeen in een gesprekje met de toenamige Kapelse leiding al snel een doorbraak gaf. Voorzitter Swa Steps was en is immers een innemelijk man en binnen de 5 minuten was de zaak beklonken... Hiermee leerde ik alvast die typische Kapelse sfeer van bij het begin kennen : de transfer was dan wel snel beklonken, de nababbel duurde tot laat in de nacht !
Sportief gezien kwam ik in een dynamische jonge groep terecht (echter strikt geleid door enkele stevige 'anciens'): Danny Siroyt, Jos Van Droogenbroeck, Marc en Jan 'Jean' Rampelbergh, Willy Vlaes, Fred Steylemans, Jos Wauters, William Van Snick, Sus Orinckx, Mario Van Der Perre, Paul Arys, de gebroeders Cardoen, ... noem maar op. Leut en plezier op het veld (met zelfs een halve finale van de Beker van Brabant tegen Blauw-Wit Lombeek). En nog meer leut en plezier buiten het veld. Het was de tijd nog van de 'oude kantine' (nu : ballenkot!) en de 'boerderij-café' in de Brusselstraat waar nu de beenhouwerij Patrick staat... Onvergetelijke momenten en taferelen, je kan je dat wel inbeelden ?
Het bestuur stond naast en achter de ploeg. Op elk moment kon je erop rekenen. Voorzitter Swa Steps leidde het geheel met eigen hand en medewerkers als Fons Lagrin, Maurits Delplace (beiden ondertussen overleden), Jean-Louis Pauwels, Luc De Leu, Luc Wieleman, Frans Siroyt, en vele anderen... vond je altijd in de onmiddellijke buurt. Onvergetelijk waren zeker de 'Kerstfeesten', waarbij de ploeg - echtgenotes incluis - vergast werden op een banket in de 'oude smidse van Bars', nu het achterlokaal van het café kleinzoon Hans... Niet te schatten levenservaringen!
Toen ik er op het eind van het seizoen 83-84 vertrok, was het dan ook met spijt en het had geenszins met de sfeer of de ploeg te maken, integendeel. Ik was immers begonnen aan een langdurige opdracht van 5 jaren avondschool (elke weekdag!), zodat een combinatie met sport toen definitief wegviel. De band met Kapelle Sport was echter niet verbroken : de keren dat ik er nog kwam, was telkens weer even warm en gemoedelijk alsof ik er nooit was weggeweest.
Het stond dan wellicht ook in de sterren geschreven dat ik er ooit zou terugkeren. Dat gebeurde al toen mijn jongste zoon zo'n 7 jaren terug lid werd van de pluimpjes van Kapelle Sport, samen met vele vriendjes die in RC in de kleuterklas zaten. Toen twee jaren later mijn andere zoon, Wout, het in Dilbeek Sport ook voor bekeken hield, was hij snel welkom in de miniemenploeg van Kapelle. Sindsdien is de cirkel weer rond en vertoef ik vele uren van het weekend in de Lumbeekstraat (of omgeving). Het was dan ook met een zeker genoegen dat ik vorig jaar mee de draad kon opnemen voor het oprichten van een jeugdcomité binnen de Kapelse rangen. Wie de sfeer kent van de jeugdploegen in Kapelle, kan het ongetwijfeld beamen : hier is voetbal nog voetbal in al zijn façetten. Hier kan de jeugd nog genieten van sport, spel en vriendschap. En de ouders : die amuseren zich al bijna even goed !
Het stelt me ook in staat even de verdienste van Danny Siroyt in dit alles te beklemtonen. Een goede tien jaren geleden nam hij de club over van de vele oudgedienden die ikzelf als speler nog gekend had. Sommigen ervan bleven, anderen lieten de fakkel over aan de jongere garde. Danny heeft ongetwijfeld de basis gelegd voor wat ondertussen in Kapelle Sport tot een klein sportmirakel mag gerekend worden : de club groeide sportief uit van een vierdeprovincialer naar een tweedeprovincialer (mèt ambities) en de jeugd groeide er gestadig door. Vanaf komend seizoen start de scholierenreeks en is de voltallige jeugdcyclus (van duiveltjes tot junioren) bijna een feit ! De sfeer en de ambiantie zijn er ongetwijfeld de troeven van en weerspiegelen zich naast het sportieve ook in de haast legendarische mosselfeesten, familiedagen, sinterklaasfeesten, kaas- & wijnavonden, en sinds dit jaar ook in de Vlaamse Fuif. (Wie deze evenementen ooit bijwoonde, weet ongetwijfeld wat ik bedoel...)
Danny heeft dit uiteraard niet allemaal alleen gedaan en het zou zeker afbreuk doen aan al die vrijwilligers die zich hier ook voor inzetten. Maar het in ongetwijfeld zijn verdienste om deze ploeg (groep) telkens weer opnieuw te motiveren en verder te gaan. Soms zelfs nog méér te doen dat er al gebeurde... Danny zet binnenkort nu ook de stap naar de politiek en neemt deel aan de komende gemeenteraadsverkiezingen op de Lijst van de Burgemeester. Voor diegenen die hierin een mogelijke tweespalt zien, kan ik nu al duidelijk zijn. Danny en ik zijn bovenal 'Kapelle-boys' en dat we nu tijdelijk 'politieke tegenstrevers' zijn, doet niets aan deze verhouding. Trouwens, een volksclub als Kapelle moèt leven van verschillende inzichten en invalshoeken. Iedereen moet er zich thuisvoelen (en voèlt er zich ook thuis!). Dat vertaalt zich best ook politiek in die zin dat verschillende gezindheden dezelfde Kapelse belangen dienen.
En de individuele belangen ? Dat zien we op 8 oktober wel. 'Good Luck, Kapelle Sport!'
Binnenkort is het weer zover en vieren we de Vlaamse Nationale Feestdag. In die zin kunnen we enkel maar de oproep van VVB-Dilbeek ondersteunen : die dag (week?) moet Groot-Dilbeek geel-zwart kleuren. Heb je reeds een Leeuwenvlag, zorg dan dat ze zichtbaar is gedurende de feestperiode. Heb je er nog geen : geen nood ! Via een seintje aan Marc Gabriëls, 02/569.45.71 of Jan Destrijcker, e-post destrijcker.jan@pandora.be kan je er snel eentje bekomen ! Doèn !!!!
Met de definitieve afwikkeling van de Mundial in het verschiet, was ik de voorbije dagen getuige van een opmerkelijk samenhorigheidsgevoel. Zowel vrijdag als dinsdag bevond ik me 's avonds in de hoofdstad van Vlaanderen. Telkens weer had de Italiaanse nationale ploeg een bijzondere wedstrijd gewonnen (kwartfinale en halve finale). Binnen de kortste keren werd de binnenstad overrompeld door toeterende tifosi, zingende en juichende Italianen en vooral : veel vlaggengezwaai. Aan de Beurs was het één krioelen van rood-wit-groen en de steeds indrukwekkender wordende massa nam zingend en juichend plaats op de trappen. Voor het Beursgebouw nog eens honderden, duizenden (?) uitgelaten mensen... Echt de moeite om er naar te kijken en van te genieten.
Want als deze beelden bij mij, als voetballiefhebber, iets oproepen dan is het wel deze vorm van samenhorigheidsgevoel. Het samen zijn bij overwinning èn nederlaag (you'll never walk alone, remember?) Tegelijk moet ik dan altijd aan ons bekrompen landje denken. Wij zijn er deze keer niet bij op deze Mundial. Maar het had gekund, want de voorbije 4 edities sloegen we niet over. Ik kan me alleen niet inbeelden dat wij zo meeleven met een voetbaluitslag (de unieke prestaties in Mexico buiten beschouwing gelaten)... Die Italianen pakken gewoon hun vlag - waar ze fier op zijn - springen in de wagen en toeteren de ganse stad bijeen. Ondertussen duidelijk en openlijk hun vlag en landskleuren gebruikend...
Wij hebben wel een bal en kunnen (soms) ook een aardig potje meestampen. We hebben alleen geen vlag en geen samenhorigheidsgevoel... Wie volksnationalisme altijd afschrijft als een bekrompen of ouderwetse vorm van bezieling, moet bij deze taferelen toch eens andere opinies gaan krijgen. Waarom vinden we dat bij Italianen de normaalste zaak van de wereld, maar gaan we huiveren als de Leeuwenvlaggen bovenkomen bij een wielermanifestatie of na een voetbalmtach (herinner je de Vlaanderen-Vlagt hetze...) ?
Of nòg maar eens een bewijs in wat voor kunstmatig constructie we leven : het zogenaamde maar nietszeggende 'belgenland' ?
De zomer heeft zich de voorbije weken dan toch al een beetje van zijn goede zijde getoond. Hopelijk wordt het de komende weken en maanden nog beter. In ieder geval voor al diegenen die her en der in Vlaanderen manifestaties, evenementen of festivals inrichten. Het lijkt inderdaad een typische karaktertrek te zijn van de Vlamingen: geen moeite wordt gespaard om de mensen talrijk naar deze bijeenkomsten te lokken. Leuke gemeenschapsinitiatieven, het verdient onze waardering. Want het werpt wel eens een ander zicht op ondernemend, organiserend en animerend Vlaanderen!
Dichter bij huis zijn er ook dergelijke initiatieven, niet in het minst het Vijverfestival in ons eigenste Dilbeek. Een samenwerkingsverband van een groep entousiaste initiatiefnemers, gesteund door een schare van verenigingen en instanties. Dilbeek Leeft ! En gelukkig maar.
Graag ook jullie aandacht voor onderstaand initiatief : niet met de bedoeling de Gentse Feesten naar de kroon te steken, maar ongetwijfeld ook héél gezellig !
De voorbije periode kreeg ik haast geen tijd bij elkaar gesprokkeld om dit weblog aan te vullen. Examens, deliberaties en het opvolgen van studenten enerzijds, het politiek-organisatorisch werk anderzijds (lijstvorming, campagnevergaderingen, kartelbesprekingen, noem maar op...) hielden me even weg van het klavier.
Nochtans gebeurde er in het politieke landschap de laatste weken wel heel wat: beginnend met de moordende raid in Antwerpen, de verdwijning van 2 Luikse meisjes, de toestanden in de PS en sinds gisteren ook weer de jammerlijke agressie op het openbaar vervoer met een dode als gevolg...
Weet je, ik ben blij dat ik er even niet hoefde op te reageren. Onbegrijpelijk, walgelijk en verwerpelijk!
Ondanks eerdere beloftes heeft Halle nog steeds geen volwaardige Mug-dienst. Mark Demesmaeker en Jong N-VA trokken daarom gisteren naar het kabinet van minister Demotte met de slogan Liever 1 MUG dan 10 motten. De actievoerders droegen een doodskist mee om de minister te herinneren aan zijn medeplichtigheid aan de vele slachtoffers van de Nederlandsonkundige hulpdiensten in het zuiden van Vlaams-Brabant
