Het zal zo'n goeie 25 jaren geleden zijn dat ik als fanionspeler van Dilbeek Sport voor 2 seizoenen de overstap maakte naar de buren van Kapelle Sport. Zoals het (jammer genoeg) nogal eens dikwijls gebeurt, was ik al jeugdproduct van Dilbeek Sport een beetje uitgekeken op de moederclub en zocht ik andere oorden op. Het zal niet per toeval zijn dat ik op dat ogenblik in de studentenkring bevriend was met Marc Lagrin en Luc De Leu, hetgeen in een gesprekje met de toenamige Kapelse leiding al snel een doorbraak gaf. Voorzitter Swa Steps was en is immers een innemelijk man en binnen de 5 minuten was de zaak beklonken... Hiermee leerde ik alvast die typische Kapelse sfeer van bij het begin kennen : de transfer was dan wel snel beklonken, de nababbel duurde tot laat in de nacht !
Sportief gezien kwam ik in een dynamische jonge groep terecht (echter strikt geleid door enkele stevige 'anciens'): Danny Siroyt, Jos Van Droogenbroeck, Marc en Jan 'Jean' Rampelbergh, Willy Vlaes, Fred Steylemans, Jos Wauters, William Van Snick, Sus Orinckx, Mario Van Der Perre, Paul Arys, de gebroeders Cardoen, ... noem maar op. Leut en plezier op het veld (met zelfs een halve finale van de Beker van Brabant tegen Blauw-Wit Lombeek). En nog meer leut en plezier buiten het veld. Het was de tijd nog van de 'oude kantine' (nu : ballenkot!) en de 'boerderij-café' in de Brusselstraat waar nu de beenhouwerij Patrick staat... Onvergetelijke momenten en taferelen, je kan je dat wel inbeelden ?
Het bestuur stond naast en achter de ploeg. Op elk moment kon je erop rekenen. Voorzitter Swa Steps leidde het geheel met eigen hand en medewerkers als Fons Lagrin, Maurits Delplace (beiden ondertussen overleden), Jean-Louis Pauwels, Luc De Leu, Luc Wieleman, Frans Siroyt, en vele anderen... vond je altijd in de onmiddellijke buurt. Onvergetelijk waren zeker de 'Kerstfeesten', waarbij de ploeg - echtgenotes incluis - vergast werden op een banket in de 'oude smidse van Bars', nu het achterlokaal van het café kleinzoon Hans... Niet te schatten levenservaringen!
Toen ik er op het eind van het seizoen 83-84 vertrok, was het dan ook met spijt en het had geenszins met de sfeer of de ploeg te maken, integendeel. Ik was immers begonnen aan een langdurige opdracht van 5 jaren avondschool (elke weekdag!), zodat een combinatie met sport toen definitief wegviel. De band met Kapelle Sport was echter niet verbroken : de keren dat ik er nog kwam, was telkens weer even warm en gemoedelijk alsof ik er nooit was weggeweest.
Het stond dan wellicht ook in de sterren geschreven dat ik er ooit zou terugkeren. Dat gebeurde al toen mijn jongste zoon zo'n 7 jaren terug lid werd van de pluimpjes van Kapelle Sport, samen met vele vriendjes die in RC in de kleuterklas zaten. Toen twee jaren later mijn andere zoon, Wout, het in Dilbeek Sport ook voor bekeken hield, was hij snel welkom in de miniemenploeg van Kapelle. Sindsdien is de cirkel weer rond en vertoef ik vele uren van het weekend in de Lumbeekstraat (of omgeving). Het was dan ook met een zeker genoegen dat ik vorig jaar mee de draad kon opnemen voor het oprichten van een jeugdcomité binnen de Kapelse rangen. Wie de sfeer kent van de jeugdploegen in Kapelle, kan het ongetwijfeld beamen : hier is voetbal nog voetbal in al zijn façetten. Hier kan de jeugd nog genieten van sport, spel en vriendschap. En de ouders : die amuseren zich al bijna even goed !
Het stelt me ook in staat even de verdienste van Danny Siroyt in dit alles te beklemtonen. Een goede tien jaren geleden nam hij de club over van de vele oudgedienden die ikzelf als speler nog gekend had. Sommigen ervan bleven, anderen lieten de fakkel over aan de jongere garde. Danny heeft ongetwijfeld de basis gelegd voor wat ondertussen in Kapelle Sport tot een klein sportmirakel mag gerekend worden : de club groeide sportief uit van een vierdeprovincialer naar een tweedeprovincialer (mèt ambities) en de jeugd groeide er gestadig door. Vanaf komend seizoen start de scholierenreeks en is de voltallige jeugdcyclus (van duiveltjes tot junioren) bijna een feit ! De sfeer en de ambiantie zijn er ongetwijfeld de troeven van en weerspiegelen zich naast het sportieve ook in de haast legendarische mosselfeesten, familiedagen, sinterklaasfeesten, kaas- & wijnavonden, en sinds dit jaar ook in de Vlaamse Fuif. (Wie deze evenementen ooit bijwoonde, weet ongetwijfeld wat ik bedoel...)
Danny heeft dit uiteraard niet allemaal alleen gedaan en het zou zeker afbreuk doen aan al die vrijwilligers die zich hier ook voor inzetten. Maar het in ongetwijfeld zijn verdienste om deze ploeg (groep) telkens weer opnieuw te motiveren en verder te gaan. Soms zelfs nog méér te doen dat er al gebeurde... Danny zet binnenkort nu ook de stap naar de politiek en neemt deel aan de komende gemeenteraadsverkiezingen op de Lijst van de Burgemeester. Voor diegenen die hierin een mogelijke tweespalt zien, kan ik nu al duidelijk zijn. Danny en ik zijn bovenal 'Kapelle-boys' en dat we nu tijdelijk 'politieke tegenstrevers' zijn, doet niets aan deze verhouding. Trouwens, een volksclub als Kapelle moèt leven van verschillende inzichten en invalshoeken. Iedereen moet er zich thuisvoelen (en voèlt er zich ook thuis!). Dat vertaalt zich best ook politiek in die zin dat verschillende gezindheden dezelfde Kapelse belangen dienen.
En de individuele belangen ? Dat zien we op 8 oktober wel. 'Good Luck, Kapelle Sport!'
Binnenkort is het weer zover en vieren we de Vlaamse Nationale Feestdag. In die zin kunnen we enkel maar de oproep van VVB-Dilbeek ondersteunen : die dag (week?) moet Groot-Dilbeek geel-zwart kleuren. Heb je reeds een Leeuwenvlag, zorg dan dat ze zichtbaar is gedurende de feestperiode. Heb je er nog geen : geen nood ! Via een seintje aan Marc Gabriëls, 02/569.45.71 of Jan Destrijcker, e-post destrijcker.jan@pandora.be kan je er snel eentje bekomen ! Doèn !!!!
Met de definitieve afwikkeling van de Mundial in het verschiet, was ik de voorbije dagen getuige van een opmerkelijk samenhorigheidsgevoel. Zowel vrijdag als dinsdag bevond ik me 's avonds in de hoofdstad van Vlaanderen. Telkens weer had de Italiaanse nationale ploeg een bijzondere wedstrijd gewonnen (kwartfinale en halve finale). Binnen de kortste keren werd de binnenstad overrompeld door toeterende tifosi, zingende en juichende Italianen en vooral : veel vlaggengezwaai. Aan de Beurs was het één krioelen van rood-wit-groen en de steeds indrukwekkender wordende massa nam zingend en juichend plaats op de trappen. Voor het Beursgebouw nog eens honderden, duizenden (?) uitgelaten mensen... Echt de moeite om er naar te kijken en van te genieten.
Want als deze beelden bij mij, als voetballiefhebber, iets oproepen dan is het wel deze vorm van samenhorigheidsgevoel. Het samen zijn bij overwinning èn nederlaag (you'll never walk alone, remember?) Tegelijk moet ik dan altijd aan ons bekrompen landje denken. Wij zijn er deze keer niet bij op deze Mundial. Maar het had gekund, want de voorbije 4 edities sloegen we niet over. Ik kan me alleen niet inbeelden dat wij zo meeleven met een voetbaluitslag (de unieke prestaties in Mexico buiten beschouwing gelaten)... Die Italianen pakken gewoon hun vlag - waar ze fier op zijn - springen in de wagen en toeteren de ganse stad bijeen. Ondertussen duidelijk en openlijk hun vlag en landskleuren gebruikend...
Wij hebben wel een bal en kunnen (soms) ook een aardig potje meestampen. We hebben alleen geen vlag en geen samenhorigheidsgevoel... Wie volksnationalisme altijd afschrijft als een bekrompen of ouderwetse vorm van bezieling, moet bij deze taferelen toch eens andere opinies gaan krijgen. Waarom vinden we dat bij Italianen de normaalste zaak van de wereld, maar gaan we huiveren als de Leeuwenvlaggen bovenkomen bij een wielermanifestatie of na een voetbalmtach (herinner je de Vlaanderen-Vlagt hetze...) ?
Of nòg maar eens een bewijs in wat voor kunstmatig constructie we leven : het zogenaamde maar nietszeggende 'belgenland' ?
De zomer heeft zich de voorbije weken dan toch al een beetje van zijn goede zijde getoond. Hopelijk wordt het de komende weken en maanden nog beter. In ieder geval voor al diegenen die her en der in Vlaanderen manifestaties, evenementen of festivals inrichten. Het lijkt inderdaad een typische karaktertrek te zijn van de Vlamingen: geen moeite wordt gespaard om de mensen talrijk naar deze bijeenkomsten te lokken. Leuke gemeenschapsinitiatieven, het verdient onze waardering. Want het werpt wel eens een ander zicht op ondernemend, organiserend en animerend Vlaanderen!
Dichter bij huis zijn er ook dergelijke initiatieven, niet in het minst het Vijverfestival in ons eigenste Dilbeek. Een samenwerkingsverband van een groep entousiaste initiatiefnemers, gesteund door een schare van verenigingen en instanties. Dilbeek Leeft ! En gelukkig maar.
Graag ook jullie aandacht voor onderstaand initiatief : niet met de bedoeling de Gentse Feesten naar de kroon te steken, maar ongetwijfeld ook héél gezellig !
De voorbije periode kreeg ik haast geen tijd bij elkaar gesprokkeld om dit weblog aan te vullen. Examens, deliberaties en het opvolgen van studenten enerzijds, het politiek-organisatorisch werk anderzijds (lijstvorming, campagnevergaderingen, kartelbesprekingen, noem maar op...) hielden me even weg van het klavier.
Nochtans gebeurde er in het politieke landschap de laatste weken wel heel wat: beginnend met de moordende raid in Antwerpen, de verdwijning van 2 Luikse meisjes, de toestanden in de PS en sinds gisteren ook weer de jammerlijke agressie op het openbaar vervoer met een dode als gevolg...
Weet je, ik ben blij dat ik er even niet hoefde op te reageren. Onbegrijpelijk, walgelijk en verwerpelijk!
Ondanks eerdere beloftes heeft Halle nog steeds geen volwaardige Mug-dienst. Mark Demesmaeker en Jong N-VA trokken daarom gisteren naar het kabinet van minister Demotte met de slogan Liever 1 MUG dan 10 motten. De actievoerders droegen een doodskist mee om de minister te herinneren aan zijn medeplichtigheid aan de vele slachtoffers van de Nederlandsonkundige hulpdiensten in het zuiden van Vlaams-Brabant
Jeugdsanctierecht : Belgisch compromis is (weer) een gemiste kans...
Gisteren, in volle afloop van de triestige veertien dagen die we beleefden na het Centraal-Station drama, behandelde de kamercommissie Justitie het wetsontwerp dat het jeugdrecht moet hervormen. Omdat ook in dit dossier de visie van Vlamingen en Franstaligen grondig verschillen, vroeg het veel kunst en vliegwerk om een nieuwe federale wet op poten te zetten. Het resultaat is er dan ook naar: na jarenlang tijdverlies, veel politiek gepalaver en gemanoeuvreer komt paars met een wet die niemand echt tevreden stelt.
Vlaanderen weet nochtans duidelijk wat het wil: een volwaardig jeugdsanctierecht waarmee het jonge criminelen daadwerkelijk kan straffen. Jeugdrechters moeten sanctionerend kunnen optreden zodat jongeren echt voor hun verantwoordelijkheid kunnen worden geplaatst.
Dat de Franstaligen andere klemtonen leggen en eerder vasthouden aan de geest van de beschermingswet van 1965, is hun goed recht. Vlaanderen gelooft echter niet dat dit een juiste keuze is. Het huidig ontwerp dat de twee tegengestelde visies probeert te overbruggen, is in elk opzicht een gemiste kans. De problemen zullen niet opgelost geraken en de discussie zal niet gaan liggen.Gesteund door het Vlaams regeerakkoord vraagt de N-VA dan ook de overheveling van het jeugdsanctierecht naar de gemeenschappen. Enkel zo kan Vlaanderen echt werk maken van een beleid dat niet enkel oog heeft voor bestraffing en repressie, maar ook voor preventie door een meersporenbeleid inzake onderwijs en opvoeding, bestrijding van kansarmoede en dergelijke.
Dat alle tegenstanders van een verdere hervorming van deze (wan)staat nu eens eindelijk en voorgoed beseffen : beschouw de communautaire strijd toch niet langer als een enggeestig of nutteloos achterhoedegevecht. Ook in 2006 blijven de terechte Vlaamse eisen dikwijls met het dagelijkse leven te maken hebben. En in het bijzonder : het kan zelfs over leven of dood gaan ! Of het nu gaat om de dodelijke slachtoffers met de gebrekkige MUG-diensten, de talloze verkeersslachtoffers, de slachtoffers van zinloos geweld, ... Telkens blijkt er een verschil in visie tussen Vlamingen en Franstaligen. En het strafste is : wegens dit verschil mogen de Vlamingen hùn beleid niet ten uitvoer brengen !!!
Ook dàt is de inzet van de verdere Vlaamse Ontvoogding, tot spijt van wie 't benijdt !
Nu zondag 30 april : Frieda Brepoels te gast bij KWB-Itterbeek
Nu zondag 30 april is Frieda Brepoels te gast in de Parochielokalen van Sint-Anna-Pede(naast het Kerkje van Bruegel). Op uitnodiging van KWB-Itterbeek behandelt ze er tijdens een ontbijtgesprek het thema "Hoe sociaal is Europa?" Aanvang om 10u.
VLD kijkt toe terwijl 'hardwerkende Vlaming' wordt gepluimd
200.000 nieuwe jobs,minder belastingen, aandacht voor de hardwerkende Vlaming, stuk voor stuk kreten van de liberalen om aan te tonen dat ze goed bezig zijn. Uit de resultaten van een onderzoek door het weekblad Trends, blijkt nogmaals dat deze kreten niet meer zijn dan holle retoriek. Onder de veelzeggende titel De aanslag op de middenklasse doet het blad haarfijn uit de doeken hoe het komt dat koppels uit de hogere middenklasse, na aftrek van belastingen en na het verrekenen van sociale premies en kortingen, minder kunnen uitgeven dan koppels met een lager loon! Hard werken loont dus duidelijk niet, maar wordt integendeel door het systeem ontmoedigd.
Voor de N-VA is deze situatie fundamenteel onrechtvaardig. Dit heeft immers niets meer te maken met herverdelende solidariteit. Het paarse beleid van de Belgische regering ontmoedigt werken en ondernemen. Dat uitgerekend een regering met een liberale premier dit systeem instandhoudt, is onbegrijpelijk. Is dit de prijs die Verhofstadt moet betalen om overeind te mogen blijven? De hardwerkende Vlaming verdient beter!
Kasteel van Groot-Bijgaarden moet Nederlandstalig karakter van Dilbeek respecteren
Het kasteel van Groot-Bijgaarden pakt deze lente opnieuw uit met een prestigieuze tentoonstelling van lentebloemen in het 14 hectaren grote park. Zo kan het brede publiek de omgeving en delen van het kasteel bewonderen.
De Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) Groot-Dilbeek wijst zo een initiatief niet af. Nadat de gemeente (en dus alle Dilbekenaren) ruimschoots hebben bijgedragen in de restauratiekosten van het kasteel (47.000 euro, gemeenteraadsbeslissing van 9 december 2002), lijkt het niet meer dan logisch dat zij ook tegen betaling weliswaar de kans krijgen om te zien wat er met die gemeenschapsmiddelen is gebeurd.
N-VA spreekt wel haar bekommernis uit over het taalgebruik bij dit opzet. Dat blijkt al uit een bezoekje aan de webstek van het kasteel. In de banner bovenaan wordt consequent gesproken van het Kasteel van Groot-Bijgaarden / Château de Grand-Bigard. Dat het initiatief wordt gesponsord door de (Franstalige) Brusselse regionale zender Télé Bruxelles en de (Franstalige) rechts-conservatieve, katholieke krant La Libre Belgique vormt een veeg teken. Wat de rol is van het derde logo (De Groene Gordel. Een ontdekking) is niet echt duidelijk. We doorklikt komt terecht op de webstek van Toerisme Dijleland, een samenwerkingsverband van toeristische verenigingen van gemeenten in het oosten van de provincie Vlaams-Brabant. Opnieuw louter schone schijn? Overigens is ook het infomailadres (info@grandbigard.be) veelzeggend.
De eigenaars van het kasteel van Groot-Bijgaarden moeten beseffen dat Dilbeek zich in het Vlaams Gewest situeert en een ééntalig Nederlandstalige gemeente vormt. Elke poging om tweetaligheid ingang te laten vinden, druist in tegen het elementaire respect voor de regio en haar bewoners.
N-VA zal er dan ook scherp op toekijken dat dit initiatief met de taalgevoeligheid in de Rand terdege rekening houdt.
Namens N-VA Groot-Dilbeek, Stijn Van de Perre - Jef De Ridder - Willy Segers - Persmededeling woe 19.04.06
De perikelen rond de geplande verkoop van Brouwerij De Neve zijn nog niet achter de rug. Zoals we onder meer hier reeds aankondigden is het hoera-geroep van burgemeester Platteau, schepen Walter Zelderloo en raadslid Jef Valkeniers eigenlijk een maat voor niets. Op de komende gemeenteraad van dinsdag 25/4 staat het punt eventjes geagendeerd. Er is enkel sprake van de kennisgeving en goedkeuring van een optie tot verkoop. Met andere woorden : veel is er nog niet beslist.
Vast staat dat het immobiliënbedrijf uit Ternat kandidaat is om te kopen in april 2007 indien de gemeente ondertussen werk maakt van haar verplicht oriënterend bodemonderzoek. Zulke onderzoeken zijn de dag van vandaag verplicht vanuit de VLAREM-wetgeving. Blijkt uit het oriënterend bodemonderzoek dat de grond tè vervuild is, dan volgt een veel uitgebreider beschrijvend onderzoek. Tot wat dit dan leiden, zal de komende weken en maanden moeten afgewacht worden.
Uiteindelijk hebben we bij de financiële afwikkeling van deze zaak een dubbel gevoelen : de VLD liet met veel trompetgeschal de goegemeente weten dat ze veel geld voor de gemeentekas heeft verzameld. Prima ! Zo hoort het ook voor bestuurders die zich als 'goede huisvaders' gedragen. Vraag is enkel of het met de genoemde sommen wel zo'n vaart loopt. De burgemeester verwees in zijn euforieberichten enkel op het verschil tussen de aankoopprijs in 1995 en de (verwachte!) verkoopprijs in 2007, nl. 1.735.254,67. Op zich is dat niet echt correct : alle kosten die zich sinds de aankoop van 1995 hebben voorgedaan (herstellingen, verbouwingen, schattingsverslagen, opdrachten aan studiebureau, enz.) moeten hier eerst van afgetrokken worden. En wie weet waar de gemeente nog mee geconfronteerd wordt als de bodemonderzoeken tegenvallen ! En op termijn zal ook moeten uitgekeken worden naar andere locaties voor de betrokken gemeentelijke diensten. En kost dàt geen geld misschien?
Er zal uiteraard nog wel een positief overschot zijn, maar wellicht niet zo gigantisch als men voorstelt. Bovendien kan men zich de vraag stellen of het een gemeentelijke overheid - in zijn taak als 'goed huisvader' - toekomt om speculant in immobiliën te gaan spelen? Stonden de gemeentelijke financiën er de laatste jaren er dan zo goed voor dat men met miljoenen kon marchanderen ? Met dezelfde moeite kan men stellen dat de gemeente al die jaren de bevolking een grote som geld heeft ontzegd die kon besteed worden in andere, soms meer broodnodige, dossiers !
Ons belangrijkste bezwaar is en blijft echter het volgende : toen de gemeente in 1995 besliste de brouwerij aan te kopen stonden we hier om 2 belangrijke redenen achter. 1 de gemeentelijke diensten konden er wel bij varen en 2 St.-Gertrudis-Pede bleef bespaard van een uitverkoop aan de immobiliën (met alle gevolgen van toenemende verstedelijking en verfransing in deze landelijke uithoek van Dilbeek).
Tien jaren later is de gemeente zelf de initiatiefnemer om het pand over te dragen aan de immobiliën ! Begrijpe wie kan ! Hierover is ons laatste woord dus nog niet gezegd !
De Lijst van de Burgemeester (LB-VLD) voert eerstdaags bij alle Dilbekenaren een grootschalige bevraging uit. Prima ! Hopelijk stellen ze ook de goede vragen, zodat de èchte Dilbeekse pijnpunten ook in de achterkamers van de partij van de burgemeester eens kunnen geanalyseerd worden. Maar we stellen echt geen te hoge verwachtingen, hoor. Ik lees immers dat de idee van het LB-VLD Referendum is ingegeven door 'opa Valkeniers' (sic: eigen VLD-berichtgeving ). En naar eigen ervaring weet ik dat dan nogal eens makkelijk gepeild wordt naar datgene wat men zelf graag wil horen...
Bovendien is het ook eigenaardig dat de persmedeling vermeldt dat de bevraging moet dienen om het Dilbeekse VLD-programma voor de verkiezingen van oktober vorm te geven....
Dat is curieus : mensen die reeds meer dan 20 jaren temidden van het Dilbeekse machtscentrum leven, zouden ondertussen toch al moeten weten wat er in hun gemeente leeft ? Laat staan dat ze met hun partij toch ook een eigen visie en plannen hebben voor hun gemeente ? Of niet ? Gaan ze dan ècht de burger alle kansen geven om het LB-VLD programma vol te schrijven ?
Of moeten we toch bij de eerste conclusie blijven, nl. dat de uitkomst van dit referendum nù reeds in de LB-VLD achterkamers gekend is ? Afwachten !
Herman Wagemans, medestichter van de Volksunie, overleden...
De N-VA neemt met droefheid kennis van het overlijden van Herman Wagemans, het eerste naoorlogse Vlaams-nationaal parlementslid (1954-1958) en medestichter van de Volksunie.
In november 2004, bij de viering van een halve eeuw Volksunie / Nieuw-Vlaamse Alliantie, huldigde het partijbestuur Herman Wagemans nog. Partijvoorzitter Bart De Wever overhandigde meester Wagemans toen vijftig rozen en een dvd met de partijgeschiedenis van de VU / N-VA. Meester Wagemans drukte bij die gelegenheid zijn waardering uit voor dit gebaar en wenste de N-VA veel voorspoed.
In een reactie op het overlijden van meester Wagemans verwijst N-VA-voorzitter Bart De Wever naar het levenswerk van Herman Wagemans als symbool voor de inzet van een ganse generatie Vlaams-nationalisten in een bijzonder moeilijke periode: Herman Wagemans bepleitte reeds in 1948 op het eerste Vlaams nationaal zangfeest dat verzoening noodzakelijk was omdat een samenleving niet kan opgebouwd worden op onverdraagzaam zwart-wit-denken. Als advocaat toonde hij de moed om het in de donkere repressiejaren op te nemen voor vervolgden. In die tijd was er van rechten van de verdediging weinig sprake. De Belgische justitie negeerde toen systematisch wat men nu omschrijft als mensenrechten.
Bart De Wever wijst ook op de consequente politieke lijn die Herman Waegemans volgde: Als eerste naoorlogs Vlaams-nationaal parlementslid en medestichter van de Volksunie waakte Herman Wagemans erover dat de nieuwe partijpolitieke emanatie van het Vlaams-nationalisme meteen de weg bewandelde van de parlementaire democratie. Een weg die de Volksunie en de N-VA nooit hebben verlaten. En als lid van de raad van beheer en later nationaal ondervoorzitter van het Verbond van Vlaamse Oud-strijders ondersteunde hij het pacifisme als maatschappelijke stroming.
De N-VA brengt hulde aan de manier waarop Herman Wagemans zich als Vlaams-nationalist in het parlement en in de Antwerpse provincie- en gemeenteraad, maar ook op sociaal en cultureel vlak engageerde. De N-VA betuigt zijn medeleven aan de familie en in het bijzonder aan zijn echtgenote, mevrouw Wagemans-Van Nueten.
Eerste ingrijpende maatregelen rond MMI-Parnas zijn een feit
Eerder berichtten we jullie omtrent de problematiek van de Zone 30 rond de Dilbeekse schoolomgevingen. In de Brusselstraat gebeurde begin februari een zwaar ongeval met een van de leerlingen. Op 15 maart schreef het oudercomité een boze brief naar het gemeentebestuur en alle Dilbeekse partijen (deze brief is zelfs integraal op deze weblog te lezen). Tijdens de gemeenteraad van maart interpelleerden we dan ook de burgemeester rond deze kwestie. Het leidde ondermeer tot een woede-uitval van fractielijder Deleu naar de N-VA. Burgemeester Platteau beweerde dat er spoedig gesprekken zouden volgen.
Ondertussen vernamen we dat deze gesprekken hebben plaatsgevonden tussen de school, het oudercomité en het gemeentebestuur. Wij juichen dat toe ! Een van de eerste realisaties die ondertussen reeds in het straatbeeld verschenen, zijn snelheidsmeters. Prima ! Nu nog de verdere ingrijpende infrastructuurmaatregelen en de drukke Brusselstraat mag zich volwaardig 'Zone 30' noemen. Er is dus nog hoop !
Uit hetzelfde persbericht vernamen we echter dat "noch de school, noch het gemeentebestuur tevreden was met het provocerende persbericht van N-VA. Dit zorgde voor enige spanningen tussen beide partijen, maar de plooien werden gauw glad gestreken."
Dat begrijpen we niet goed... N-VA had immers een persbericht verstuurd, bestaande uit 2 luiken. Het eerste bevatte de kritiek van de partij op de Dilbeekse aanpak van Zone 30 in de schoolomgevingen. Die aanpak beperkte zich immers louter tot het plaatsen van verkeersborden 'zone 30', zonder enige verdere infrastructurele ingreep. "N-VA vindt dit niet gepast en zelfs gevaarlijk. De kinderen krijgen een gevoelen van veiligheid, maar het is slechts schijnveiligheid." Daarmee herhaalden we de kritiek die we reeds op de gemeenteraden van 2001-2002 uitten rond deze problematiek. Is dat provocerend ? Ons inziens niet...
Het tweede luik van het persbericht bevatte de bewuste brief van het oudercomité. Deze werd als bijlage meegestuurd naar alle redacties, ten einde aan te tonen dat er opnieuw 'beweging kwam in het dossier'. Aan de redacties werd gevraagd deze brief niet te gebruiken, tenzij er eerst met het oudercomité contact zou worden opgenomen. In Het Laatste Nieuws verscheen ons artikel, samen met de bewuste brief. Het spreekt voor zich dat N-VA dus niet voor deze publicatie, noch voor de inhoud ervan kan verantwoordelijk gesteld worden. Was die brief dan provocerend ?
Misschien wel, maar voor ons zeker niet. Maar men moet zich niet achter ons persbericht verstoppen om de tekst, formulering en inzichten van de eigen brief te gaan afzwakken. Wellicht is dat gebeurd en dan betreuren wij dat. Men moet N-VA niet als zondebok aanwijzen voor een zelf ingenomen standpunt !
Maar kom. Wij zijn erger gewoon! Wat voor ons telt is de veiligheid van de Dilbeekse schoolkinderen. Blijkbaar is ons provocerend persbericht dan toch voor iets goed geweest : sinds kort prijken de eerste snelheidsmeters rond MMI-Parnas. Wij zullen er voor ijveren dat dit ook nog rond alle andere scholen zal gebeuren.
Wat we een beetje gehoopt hadden, is werkelijkheid geworden. Het werd vandaag weer een waar volksfeest langs de boorden van de Ronde van Vlaanderen. Massa's volk, entousiaste wielersupporters, brede menigten... Kortom: een prachtige sportprestatie. Bovendien gekruid met een mooi koersverloop en vooral een heerlijk slot : 2 Vlamingen zonderen zich in de zware koers af en vechten het onder elkaar uit. De rest van de wereldtop zat er achter, en keek er naar... Leuk !
Bovendien deed het ook deugd aan het hart gedurende de ganse reportage op TV de onafhoudelijke Vlaamse vlaggendragers bezig te zien. Geen helling of kassei, geen beemd of boerderij : telkens was de Vlaamse Leeuw er bij. Proficiat !
Jammer genoeg kunnen we dit niet zeggen van onze wielercommentator Michèlleke Wuyts... Die veroorloofde zich trouwens tijdens de uitzending deze vlaggendragers tot 'beeldvervuiling' te mogen verklaren... Van een eminent sportreporter, in dienst van de Vlaamse Openbare Omproep (!) zou je zoiets toch nooit mogen verwachten? Tenzij deze heren uiteraard hun journalistiek leven ten dienste stellen van de 'nestbevuiling' ! Zieligaards!
Vandaag, 02.04, alternatieve Vlaamse Feestdag : Ronde van Vlaanderen
Beste vrienden,
Morgen zit televisiekijkend Vlaanderen (en de rest van de wereld?) weer voor de beeldbuis gekluisterd voor hopelijk een spannende ontknoping van de Ronde van Vlaanderen. Moge de beste winnen, en bij voorkeur uiteraard een Vlaming !
Wie er echter ter plaatse wil bijzijn, en deze grootse wielermanifestatie ook een geel-zwarte tint wil geven, is uiteraard ook bijzonder welkom !
N-VA'ers verzamelen als volgt: wie kan, afspraak op zondag 2 april om 12u30 aan café Tramstatie (Brusselsesteenweg 215 te Meerbeke; in de onmiddellijke omgeving van het kruispunt met de Halsesteenweg ). Eigen leeuwevlaggen meebrengen als je er hebt + geduld (want het is wachten geblazen tot wanneer de renners toekomen; ondertussen delen we vlagjes uit). Om enig idee te hebben met hoevelen we zullen zijn, graag een seintje om je aanwezigheid te bevestigen. Jef Cassiman, N-VA Ninove - Jef.CASSIMONS@meta.fgov.be
VVB'ers spreken af als volgt : Zoals ieder jaar zorgen we uiteraard voor een massale bevlagging. Nieuw is de verzamel- en afspraakplaats in Etikhove, midden het strijdgewoel, tussen Steenbeekdries en Taaienberg. We voorzien in een reuzenscherm om de wedstrijd te volgen. Ook "gewone" wielerliefhebbers zullen er welkom zijn. VVB Oost-Vlaanderen zorgt voor spijs en drank. Ook op alle hellingen van de Vlaamse Ardennen zijn we present. Info: Secretariaat 03 366 18 50 Meer info op http://www.vvb.org/acties/0604rondeVL
Er zullen Brabanders naar de aankomst komen. De voorzitter van VVB-Dilbeek, Mark Gabriëls (02 569 45 71), heeft ongeveer 900 vlagjes mee. --> aangezien we een samenwerkingsprotocol sloten met de politionele overheden, spraken we af om onszelf kenbaar te maken. Zo is het ook voor hen makkelijker om (alleen al ter voorkoming van incidenten à la Leif Hoste in Parijs-Roubaix) het kaf van het koren te scheiden. Voor de VVB is dat de klever '50 jaar VVB, wij gaan verder'.
Rob klopt de deur achter zich dicht en verlaat het Vlaams Parlement...
Met verbazing kennis genomen van volgende persbericht : 31/03/06 - 14u
Rob Verreycken neemt ontslag uit Vlaams Parlement
BRUSSEL - Rob Verreycken neemt ontslag als Vlaams parlementslid voor het Vlaams Belang. Dat maakte hij vandaag bekend in een brief. Hij heeft naar eigen zeggen ,,niet het persoonlijk geduld heeft om het hoofd te bieden aan de grove beledigingen die verkozenen van het Vlaams Belang moeten ondergaan van collegas van andere partijen en bepaalde media''.
Verreycken stelt vast dat hij niet het persoonlijk geduld heeft om het hoofd te bieden aan de grove beledigingen die verkozenen van het Vlaams Belang moeten ondergaan van collegas van andere partijen en bepaalde media. Hij zegt in het belang van de partij ontslag te nemen en nam de beslissing ,,volkomen vrijwillig en niet onder druk of op vraag van de partij. Hij blijft lid van de partij ,,en zal proberen op een andere manier een bijdrage te leveren. In het parlement wordt hij opgevolgd door Hilde De Lobel, die in de vorige legislatuur al lid was van het Vlaams Parlement.
Incident
Het ontslag van Rob Verreycken volgt op een incident eind vorige week in het Vlaams parlement. Verreycken kreeg het aan de stok met een aantal N-VA-medewerkers die brochures van het Vlaams Belang in de vuilbak aan het gooien waren. Daarop vertrappelde het parlementslid een N-VA-vlag en zei hij dat hij ,,die papzak zou aanpakken''. Daarmee doelde hij op N-VA-voorzitter Bart De Wever.
Het eerder banale incident leek de spreekwoordelijke druppel te zijn. Rob Verreycken was eerder al in opspraak gekomen wegens zijn ,,opvliegend karakter. Zo werd er enkele malen een onderzoek tegen hem gevoerd wegens geweldplegingen en in 1996 werd hij tot 9.000 frank boete veroordeeld voor slagen aan PVDA-voorman Kris Merckx.
In de aanloop naar de Vlaamse verkiezingen van 2004 sloeg hij zijn vrouw, met wie hij in een vechtscheiding verwikkeld was, op straat in elkaar. Hij nam toen ontslag uit de Antwerpse gemeenteraad. Tot hij hiervoor vrijgesproken werd, maakte hij ook geen deel uit van de Vlaams Belang-fractie in het Vlaams parlement.
Gisteren verdedigde de top van het Vlaams Belang Rob Verreycken nog op de persconferentie over de veiligheidscampagne van de partij naar aanloop van de gemeenteraadsverkiezingen. Vragen over Verreycken werden steevast omgebogen in een kritiek op de N-VA, maar nadien lieten de kopstukken duidelijk blijken dat ze verveeld zaten met de zaak. Na afloop van de persconferentie kregen partijvoorzitter Frank Vanhecke en fractieleider Filip Dewinter de vraag om een onderhoud met vader Wim Verreycken. Wellicht werd toen de knoop doorgehakt.
Advocaat tijdens racismeproces
Rob Verreycken, zoon van senator Wim Verreycken, is 35 jaar en advocaat. Hij was één van de verdedigers van het Vlaams Blok in het proces tegen de drie vzws van de partij wegens racisme. Hij zat sinds de verkiezingen van 2004 in het Vlaams parlement.
In zijn brief beweert Rob Verreycken dat hij het ,,een zware opgave vond'' om verkozene te zijn voor het Vlaams Belang. ,,Elke dag opnieuw overladen SP.Aers, VLDers, CD&Vers, NV-Aers en groenen ons met de grofste beledigingen, zoals ,,mestkevers, ,,racisten, ,,bruine pest, ,,uitschot.''
Hij zegt dat hij niet het geduld heeft om daarmee om te gaan. ,,Omdat het persoonlijk belang ondergeschikt moet zijn aan het partijbelang, zet ik nu een stap terug.''
jg(belga)31/03/2006
Commentaar: Nu ook al 'mobbing' in het Parlement ? Toch teergevoelige jongens hé, die straffe mannen van 't Belang ! Dan komen ze al eens toevallig terecht in een parlement, dan worden ze temidden van al die schurken gezet die hen beschimpen en bekladden... En dan zeker die stoute kindjes van de N-VA ! Echte duivels, zijn dat ! Wie gaat er nu Vlaanderen verder verdedigen ? Ocharme ! Mijn deelneming.
Verkoop Brouwerij De Neve: addertje onder de bodem ... ?
Ons kwam ter ore, en het werd ondertussen ook bevestigd uit officiële verslagen, dat de fameuze verkoop van Brouwerij De Neve nog niet 100% rond is...
De gemeente had immers nog wat verplichtingen tegenover OVAM wat betreft de bodemsanering en verwijdering van gevaarlijke producten. De gemeente kwam deze plicht tot op vandaag nog niet na, hoewel op 29/3 officieel werd verkocht. De fier aangekondigde verkoop is dan ook 'onder opschortende voorwaarden' gesloten..
Raar dat we dààr nooit iets over gehoord of gelezen hebben ? Is er dan toch nog hoop voor de inwoners van St.-Gertrudis-Pede ?
Vandaag raakte bekend dat brouwerij De Neve openbaar werd verkocht. Een immobiliënkantoor legde er de som van 2.450.000 euro voor neer (of zo'n slordige 98 miljoen in oude belgische franken !) Daarmee komt een eind aan de 'never-ending-story' die deze brouwerij betekende sinds ze in 1995 in gemeentelijke handen kwam !
Ik herinner het me als de dag van gisteren, het was een van mijn eerste gemeenteraadszittingen. Fier werd door de toenmalige gemeentebestuurders aangekondigd dat zich een 'koopje' voordeed in de deelgemeente Schepdaal.. Brouwerij De Neve werd door Interbrew van de hand gedaan voor de prijs van 720.000 euro (of 29 miljoen oude belgische franken). Het gebouw zou vooral kunnen dienen om enkele gemeentelijke diensten in onder te brengen. Het bevatte een grote loods, ook bureelruimten en zelfs een garageput. Hiermee zou men zelf het gemeentelijk wagenpark kunnen onderhouden. Het gaf ook mogelijkheden om een deelgemeentelijk containerpark op te richten... En wie weet : wat nog in de toekomst? Iets voor het lokale verenigingsleven bvb, dat dringend op zoek was naar onderdak... Kortom : wie kon niet naast deze opportuniteit kijken ?
Temeer daar er op die manier ook een ander probleem werd opgelost. Reeds enkele jaren was de woonkern van St.-Gertrudis-Pede in de ban van het verkeer en de verkavelingswoede. Actie- en burencomités deden hun beklag over wat de gemeente met hun dorpskern wel van zin was ? De eens zo schilderachtige en gezellige dorpskern dreigde te worden platgewalst tussen de appartementsgebouwen. Met moeite zag men de watermolen nog staan ! Toen Interbrew de brouwerij De Neve te koop stelde, drongen de actiecomités bij de gemeente aan om hier op in te pikken. Liever dàt, dan dat het ten prooi zou vallen van immobiliënkantoren die er weet-ik-welke Dallas-toestanden van zouden maken...
Ik ben nog altijd fier op mijn beslissing om in de gemeenteraad van '95 deze aankoop mee goed te keuren. Net zoals ik nu nog altijd achter de plannen en visies sta die toen werden gebruikt om het pand 'bij hoogdringendheid' aan te schaffen. De Dienst Ruimtelijke Ordening zou er een prima uitvalsbasis krijgen. Ook de dienst 'Toerisme' waar ik toen dikwijls voor pleitte (en die uiteraard nooit is opgericht, want te weinig interesse...) zou er een ideale stek hebben gekend...
Zou, zou, zou... Want het gemeentebestuur kreeg blijkbaar de wind van voren in eigen rangen. Nooit werd het renovatiedossier De Neve verder uitgewerkt en uitgedacht, laat staan gerealiseerd. Er werden wel studiebureaus aangeduid die voorstellen moesten maken, maar verder raakte het niet. Er werden ook wel gemeentelijke vrachtwagens gestald; de politie kon er dankbaar gebruik van maken om afgedankte wagens en verbeurd verklaard materiaal kwijt te raken; het deelcontainerpark werd er tijdelijk ondergebracht... Maar veel meer dan dat is er eigenlijk nooit gebeurd.
Voor wie er de laatste tijd nog zou zijn binnengeweest, was het inderdaad een verkrotte bedoening aan het worden. Inderdaad, 11 jaren een dergelijk gebouw weinig of niet onderhouden, dat vreet aan de karkas...
Nu horen we toch wel plots tegenstrijdige berichten... Burgemeester Platteau en Schepen Walter Zelderloo verklaren fier een grote som geld voor de gemeente te hebben gerealiseerd. Inderdaad : cijfermatig is dit correct. Van 720.000 euro naar 2.450.000 euro is niet niks ! Maar was dat wel nodig ? Heeft Dilbeek wel nood aan zulke grote sommen ? De burgemeester wijst ons als oppositiepartijen toch altijd grimmig terecht als we de financiële situatie van Dilbeek aankaarten. 'De financiën zijn gezond en alles draait hier goed!' waren toch altijd zijn slagwoorden ?
Waarom dan nu deze schilderachtige dorpskern van St.-Gertrudis-Pede weer overleveren aan de immobiliën ? Er komt - dixit hetzelfde persbericht op Ring TV - een massa aan appartementen en lofts in de plaats. En die gaan de rust en het uitzicht van de dorpskern niet verstoren ? Het immobiliënkantoor gaat als eerste daad de gebouwen gewoon platgooien om er dan op te bouwen. Laat ons eerlijk zijn : wie zoveel geld veil heeft om de site te kunnen kopen en de gebouwen direct plat te leggen, die heeft wel grootsere plannen zeker ?
Kortom : mijn inziens is dit weer een typisch voorbeeld van zo'n gemiste Dilbeekse langetermijn-kans. Had men rustig de verworven eigendom sinds 1995 opgekalfaterd en er systematisch gemeentelijke diensten in onder gebracht, dan stonden we nu wellicht véél verder. Maar ja : dat vereist dus een langetermijnvisie en -beleid...
Voor Dilbeek en de inwoners van St.-Gertrudis-Pede in het bijzonder: jammer !
Vandaag raakte bekend dat brouwerij De Neve openbaar werd verkocht. Een immobiliënkantoor legde er de som van 2.450.000 euro voor neer (of zo'n slordige 98 miljoen in oude belgische franken !) Daarmee komt een eind aan de 'never-ending-story' die deze brouwerij betekende sinds ze in 1995 in gemeentelijke handen kwam !
