Eglise St.Jacques. Demain, à l’occasion de la fête paroissiale, on exécutera, durant la grand’messe, l’oeuvre de notre concitoyen J.Busschop.

L’après-midi, la procession parcours l’itinéraire ordinaire.

trefwoorden: Brugge, processie Sint-Jacobs, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:40 geschreven door westvlaamseprocessies  

L’administration communale de la ville d’Ypres vient de prendre, dans sa séance de samedi dernier, une décision qui démontre une fois de plus quelle basse haine  le libéralisme nourrit à l’égard du culte catholique.

Elle a décidé par neuf voix contre deux et une abstention que dorénavant le corps des pompiers et sa musique n’accompagneront plus les processions, que le carillon pour les manifestations religieuses restera dans le plus profond silence et réservera ses notes joyeuses pour les soulographies libérales et les entrées de vainqueurs aux concours de pinsons, de courses au sac, mât de cocagne, et autres fêtes civiles de ce genre.

Les reposoirs de la ville, que l’administration communale mettait toujours à la disposition du clergé, seront transformés en un kiosque qui restera en permanence sur la Grande Place.

Maintenant le pouvoir civil doit être bien assuré à Ypres contre les menées de la secte ultramontaine; s’il en était pas ainsi, il faudrait y envoyer le missionnaire Rolin.

trefwoorden: Ieper, processies, schoolstrijd, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:36 geschreven door westvlaamseprocessies  

Les journaux libéraux sont furieux parceque M.le bourgmestre d’Ypres, qui est un des deux opposants à la défense faite aux pompiers d’assister aux processions, a réclamé le concours de l’armée pour rehausser l’éclat de la procession qui est sortie hier.

trefwoorden: Ieper, processies, schoolstrijd, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:35 geschreven door westvlaamseprocessies  

La procession du St.-Sacrement qui est sortie hier et qui était accompagnée de l’escorte ordinaire de troupes, était d’une richesse de bon goût; tous les groupes se distinguaient par la fraîcheur et l’exactitude des costumes. S.G.Mgr.l’évêque de Bruges, entouré de son chapitre, portait le St.Sacrement.

On a été étonnée de ne pas avoir vu érigé sur la Grande Place le beau reposoir qui orne tous les ans cette place. Nous ignorons les causes de cette absence.

trefwoorden: Brugge, H. Sacrament, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:34 geschreven door westvlaamseprocessies  

Blankenberghe aura une saison balnéaire exceptionnelle en 1879. Le grand festival international d’harmonies, de fanfares et de chant qui commencera dimanche prochain, 15 de ce mois, pour finir  le dimanche 3 août(sauf prolongation), a réuni l’inscription de 80 sociétés concurrentes, dont plusieurs du nord de la France. Tous les dimanches, une douzaine de sociétés seront reçues par le Cercle choral des Noordzangers et se feront entendre sur l’un des trois kiosques spécialement érigés à cet effet.

Les prix seront décernés le dimanche 17 août.

Nous disons plus haut que le festival sera inauguré dimanche prochain, jour de la solennité de la Fête-Dieu. La fête commencera après la entrée de la procession du T.S.Sacrement pendant laquelle M.de Myttenaere, curé de Blankenberghe, donnera, comme chaque année, la bénédiction à la mer, sur un autel élevé sur la digue vis à vis du Kursaal.

Puisse le beau temps favoriser cette cérémonie, qui provoque toujours un grand concours de monde à Blankenberghe et est réelement bien imposante! Toute la corporation des bateliers et des pêcheurs y assiste en costume. Pas un marin n’y manquerait, à aucun prix.

trefwoorden: Blankenberge, H. Sacrament, Zeewijding, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:31 geschreven door westvlaamseprocessies  

La Procession du St.Sang.

Une splendide journée de printemps a favorisé hier lundi la célébre fête religieuse et communale de la ville de Bruges.

Déjà de grand matin, de milliers de pélerins parcouraient en priant l’itinéraire traditionnel de l’Ommeganck. L’arrivée successive des trains deversait à chaque instant de nouveaux flots de monde dans notre ville. Il faut remonter aux plus belles années pour retrouver pareille foule et pareil entrain.

La mesure tracassière par laquelle le ministère a défendu d’afficher dans les gares les placards qui annoncent les fêtes du St.Sang n’a point obtenu le résulta désiré. Bien au contraire! Il semble que la vengeance mesquine des sept frères maçons a été pour nous la meilleure des réclames. Donc, il y avait hier foule énorme dans nos murs.

La grand’messe pontificale fut célébrée à 9 ½ heures en l’Eglise cathédrale par Mgr.l’Eveque.

Il était près de 11 heures quand la procession se mit en marche.

Les groupes qui composent le cortège religieux, semblent tous les ans gagner en éclat et en distinction. Les différentes paroises de la ville, leur clergé en tête, ont fourni à la solennité de hier en riche contingent. N’oublions pas le groupe charmant composé d’élèves du collège St.Louis. Les enfants de nos meilleures familles nobles et bourgeoises représentaient vraiment avec beaucoup de dignité les personnages principaux dont il est question dans les annales de la confrèrie du St.Sang.

Ne pourrait-on pas augmenter l’intérêt en faisant distribuer ou vendre une feuille volante pout faire mieux comprendre au public la signification des personnages et des emblèmes qui rehaussent nos grandes processions?

Un clergé nombreux précédant immédiatement la précieuse Relique. Nous y avons remarqué des prêtres de toutes les parties du diocèse, des représantants de beaucoup d’ordre religieux, de ecclésiastique de Gand, de Bruxelles, etc. enfin le Chapitre de la Cathédrale conduit par note vénéré Evêque.

Faut il  le dire cependant? Ce qui nous a plus particulièrement ému, c’est l’hommage solennel rendu au Saint Sang, par les autorités communales de la ville de Bruges.

Nous vivons dans un siècle de sceptcisme et d’apostasies. Dans toutes les villes belges de premier ordre, le pouvoir administratif est entre les mains des ennemis de l’Eglise.

A Bruges, cependant, par exception glorieuse pour l’antique capitale de Flandre, le conseil communale est composé de chrétiens qui sont fiers de leur religion et de leur baptême.

Aussi, au moment même où un gouvernement libre-penseur veut bannir de l’enseignement public le christ qui a sauvé le monde, ces hommes de coeur ont tenu à donner à leurs commenttants un exemple public de leur foi en Jésus Christ.

Honneur à ces nobles magistrats! Honneur à notre cher bourgmestre M. le comte A.Visart! Honneur à nos dévoués échevins MM.Ronse, baron de Crombrugghe, Cauwe et Fonteyne! Honneur à M.le chevalier Ruzette et à ses collègues du Conseil Communal qui suivaient en corps la relique du Saint Sang.

Nous sommes de ceux qui croient que les pouvoirs publics, comme les simple particuliers, s’honorent eux-mêmes, en rendant hommage au Rédempteur du genre humain; c’est pourquoi nous aimons d’insister sur le retour aux traditions sept fois séculaires qui ont été complétement rétablies hier à  la grande édification de notre catholique cité.

Cet exemple, qui aura du retentissement, n’a pas été le seul que nous a fourni la journée de hier. Les membres de la Noble Confrérie qui escortaient la précieuse relique étaient eux aussi plus nombreux qu’autrefois, et les catholique de Bruges suivaient en plus grand nombre que les années précédentes. Il est beau, il est consolant de constater parail revirement à une époque où les ennemis de l’église l’ont emporté trop souvent en audace sur nos coréligionnaires. Aujourd’hui, grâce à Dieu nous ne sommes plus au temps où l’on croyant pouvoir se borner à être catholique dans la vie intime de la famille. La lutte est devenue trôp brùlante et trop universelle pour ne point exiger la manifestation publique de nos sentiments de foi et de piété.

Aussi les catholique de Bruges qui on donné hier si noble exemple persévèreront-ils dans l’attitude courageuse qui les distingue depuis leurs derniers succès sur le terrain religieux et politique.

La pratique humble et courageuse de notre foi en nous courbant devant Dieu ne nous empêchera pas de tenir la tête haute en face d’adversaires qui se courbent, eux, devant la puissance occulte des loges dont ils sont les émisaires et les esclaves.

trefwoorden: Brugge, H. Bloed, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:29 geschreven door westvlaamseprocessies  

La solennité annuelle en l’honneur du St.-Sang commencera le 2 pour finir le 18 mai. Pendant la quinzaine, les services religieux auront lieu aux heures suivantes : La précieuse rélique sera exposée de 5 heures du matin à 11 heures et demie et de 5 h. à 6 h. du soir. Le jour de la procession, le St.-Sang sera exposé à la vénération des fidèles, dès la rentrée du cortège religieux jusqu’a 6 heures.

La procession sortira le lundi 5 mai: le matin, le clergé quittera la cathédrale à 9 heures pour allez prendre la Sainte Rélique, qu’il portera à la cathédrale, où S.G.Mgr l’Evêque célèbrera la messe pontificale; à l’issue de celle ci, la procession sortira et parcourra l’itinéraire connu sous le non Ommeganck. De retour à la place du Bourg, Mgr l’Evêque donnera la bénédiction du haut du reposoir dressé devant l’hôtel de ville.

Le pèlerinage pour obtenir le triomphe de la Sainte Eglise,  le rétablissementt de Sa Sainteté le Pape dans tous ses droits, la paix de la société et la prospérité de notre chère Patrie, aura lieu  le dimanche 11 mai.

Le pèlerins se rendont à la place du Bourg, avant 10 heures, et y occuperont les places qui leur seront assignées.

A 10 heures, une messe sera célébrée, en présence du très précieux Sang de N.S.J.-C à autel l’érigée à la place du Bourg. Le chant, durant la sainte messe, sera exécuté par les élèves du séminaire et du collège épiscopal.

Après la messe, aura lieu la procession de l’Ommeganck présidée par S.G. l’Eveque avec le très Précieux Sang de notre Divin Rédemteur.

A midi et demi, une messe sera célébrée à la chapelle du Saint Sang, pour la facilité de ceux qui n’auraient point encore satisfaits au précepte.

En cas de mauvais temps, la sainte messe sera dite, pur les pèlerins, à 10 heures, en l’église Cathédrale de St Sauveur- Alors la procession de l’Ommeganck sortira, à 10 heures et demie, de la Cathédrale.

Le très précieux sang de nNotre Seigneur Jésus Christ, sera exposé à la génération des fidèles, depuis le moment de la rentrée de la procession de l’Ommeganck jusqu’au Salut solennel, à 6 heures.

A l’occasion de la procession du Saint-Sang, les trains de plaisir partiront le 5 mai de Thourout à 8h.30, de Courtrai à 7.45 et de Lichtervelde à 9h.15.

Le départ de Bruges est fixé comme suit: De Bruges pour Courtrai et stations intermédiaires à 5h.50 du soir; pour la ligne de Cortemarck à Dunkerque, 6h15; pour Lophem, Zedelghem, Thourout et Lichtervelde, à 7 h. du soir.

trefwoorden: Brugge, H. Bloed, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:28 geschreven door westvlaamseprocessies  

Procession du St.Sang. Nous apprenons que la procession du St.Sang, qui a lieu le 5 mai, sera, cette année, particulièrement belle. Notre régence catholique fera tout ce qu’elle peut pour embellir cette vraie fête brugeoise.

trefwoorden: Brugge, H. Bloed, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:26 geschreven door westvlaamseprocessies  

"Eglise des PP Carmes déchaussés. Octave solennelle en l’honneur de la séraphique Mère Ste.Thérèse de Jésus, réformatrice de l’ordre de Notre-Dame du Mont Carmel."

Naast de vermelding van de uren van de missen, preken in het Nederlands of het Frans, bidden van de rozenkrans, Vespers e.d. uiteindelijk het programma van de laatste dag:

"Dimanche 20 octobre. Communion générale, à l’intention de S.S. le Pape(100 dagen na zijn inhuldiging). A 9 heures Grand Messe. A 10 1/2 h., Messe basse, suivie du Sermon français. A 2 h Vêspres. A 4 h ½ Exercices en l’honneur de N.D. des Victoires. (500 jours d’Indulg. Grég.XVI). A 4½ h sermon. Salut et Procession. Indulgence plénière pour les membres  de la Confrèrie du St.Scapulaire, qui y assistent.(Paul V)"

Daarna volgt een verdere opsomming van de kerkdiensten.

trefwoorden: Brugge, Karmelieten, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:23 geschreven door westvlaamseprocessies  

Hier, 15 août, c’était un jour de procession à Bruges. Le matin, à 8 heures, sortant la procession de N.-D. de Aveugles, qui, d’année en année, revêt un caractère plus historiquement vrai et qui en même temps se relève dans la partie réligieuse.

Aussi le vénérable prévôt de cet antique oratoire, aidé de M. l’abbé Duclos, ne s’épargne-t-il aucune peine ni aucun frais.

L’après-midi un cortège a conduit le clergé à la chapelle de Notre Dame de la Potterie, où a eu lieu l’offerande habituelle.

A 3 heures, est sortie de l’église Notre Dame la procession annuelle en l’honneur de la Sainte Vierge. La paroisse de Notre Dame a soutenu la réputation qu’elle s’est faite jusqu’ici par le luxe et le bon ordre de son cortège religieux qui a parcouru son itinéaire au miliue du recueillement général.

S.G. Mgr Faict, entouré de plusieurs dignitaires de son chapitre et suivi des marguilliers de la paroisse escortait le Saint-Sacrement.

trefwoorden: Brugge, Blindekensprocessie, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:21 geschreven door westvlaamseprocessies  

La procession de la Sainte Vierge sortira jeudi, 15 août de l’église Notre Dame , à la suite  du salut qui aura lieu à 4 heures.

trefwoorden: Brugge, Blindekensprocessie, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:18 geschreven door westvlaamseprocessies  

Dimanche, à la suite de la procession des SS. Michel et Gudule marchaient des vendeurs de bluets que engageaient les spectateurs à “se décorer” libéralement. Voilà une nouvelle conséquence de l’adoption des couleurs politiques que le législateur n’avaient certes pas prévue.

Ajoutons que le clergé paroissal, ayant prié M. le bourgmestre de demander à l’autorité militaire, conformément à la récente circulaire du ministre de la guerre, des détachements de troupes pour escorter la procession, a reçu cette réponse que la police locale suffirait pour protéger le pieux cortège.(journal de Bruxelles)

trefwoorden: Brussel, Sint-Michiel en Goedele, schoolstrijd, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:09 geschreven door westvlaamseprocessies  

La musique de la garnison à Osstende a reçu pour la remière fois l’ordre de ne pas accompagner dimanche prochain la procession qui sort en cette ville à l’occasion de la bénédiction de la mer.

Elle sera remplacée par l’excellent musique du Cercle des jeunes gens de Roulers, qui compte 67 exécutants.

trefwoorden: Oostende, Zeewijding, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:06 geschreven door westvlaamseprocessies  

La procession du St Sacrement, favorisée par un temps exceptionnel, a parcouru hier l’itinéraire annuel, au milieu d’une foule aussi nombreuse que recueillie.

S.G.Mgr l’Eveque, retenu par un deuil de famille, n’a pu accompagner le St Sacement.

A la Grand messe célébrée à la cathédrale, nous avons remarqué parmi les autorités: M. le chevalier Ruzette, gouverneur de la Flandre Occidentale, M. Visart bourgmestre de Bruges, MM. Ronse et baron de Crombrugghe, échevins et plusieurs conseillers communaux.

trefwoorden: Brugge, H. Sacrament, 19de eeuw

29-06-2014 om 11:05 geschreven door westvlaamseprocessies  

A l’occasion de la procession du Saint Sang La Patrie ne paraîtra pas lundi (6mai)

trefwoorden: Brugge, H. Bloed, 19de eeuw

29-06-2014 om 10:57 geschreven door westvlaamseprocessies  

Hier, lundi, nous avons eu, en notre ville, la procession annuelle en l’honneur du très précieux Sang de N.S.J.C.(Notre Seigneur Jesus Christ). Cete fète si étroitementliée à l’histoire de Bruges et de la Flandre, et par conséquent si sympathique à la population, a revêtu un caractère éminemment religieux. Nous ne parlons que pour émoire de cette foule recueillie qui, longtemp savant la première lesse, assiégeait les abords de la chapelle au Bourg; du pieux cortège que formèrent à 5 eures es milleurs d’enfants frèquentant nos écoles dominicales, suivant l’ommeganck de la file interminable de pèterins, qui, isolés ou en groupe, tête découverte, et le chapelet à a main,parcouraient l’itinéraire de la procession. Chaque train versait dans nos murs un nouveau flot du monde. Chaque arrivée des voitures en apportait. Aussi quand à 8 ¾ heures, M.l’archiprêtre Van Hove, accompagné du chapire et du clergé de la Cathédrale, se dirigea, vers le Bourg pour y prendre la précieuse rélique, la circulation était déjà fors embarrasséedans cerrtaines rues.

Escorté par M. le prévot et MM les membres de la noble confrérie, le Saint Sang, fut apporté àl’église cathédrale de Saint Sauveur ou S.G.Mgrl’éveque célébra la sainte messe au rit pontifical.

La maîtrise de la cathédrale exécuta avec un ensemble admirable  sous l’habile direction de M. Reyns, un des plus belles messes de son répertoire.

Pendant ce temps, le cotège se formait dans les différentes paroisses.

L’an dernier, nous avons dit l’émulation que ces différents centres mettaient à placer en lunière par leurs cortèges respectifs, soit une page de leur histoire, soit uen dévotion particulièrement chère aux paroissiens.

Vers 10 ¾  heures, les cortèges paroissiaux s’échellonnèrent le lond de la rue Sud du Sablon, la place de la Station et la rue Nord du Sablon. On pourra se faire une idée de l’étendue du cortège entier quand on saura, que lorsque la relique du St.Sang sortait de la cathédrale, la musique des chasseurs, que formait la tête de la procession, avait atteint la Cour des princes.

Ce cortège était de tous points digne de l’antique réputation que le Venise du Nord a conquise pour le richesse et l’ampleur de ses fêtes.

Rendons un légitime homage aux trois corps de musique des chasseurs à cheval, de la lige et de la garde civique qui placés de distance en distance, séparaient les groupes des paroisses, en faissaient retenir l’air de leurs mélodieuw accords et de leurs joyeuses fnfares.

Citons aussi le zèle avec lequel la garnison à fait le service d’honneur, a maintenu l’ordre dnas l’immense foule qui de part et autres suivant zvec une respectueusse admiration les magnificences qui se déroulaient à ses yeux.

D’abord arrivé le cortège de la Madeleine qui nous présente les groupes du Sacré Coeur et de la Sainte famille. On sait que c’est dans cette église qu’est établie cette bonne oevre, ayant pour but à coté de la moralisation des familles le secours à procurer aux membres nécessiteux. Dans ce groupe on voit les jeunes orpelines qui, sous la direction de Soeurs , trouvent une Providence et une nouvelle famille, lorsque l’inexorable mort les a privées des auteurs de leur jours.

Après ce cortège s’ouvre celui de Ste Anne. Ici l’on ne sait ce que l’on doit admirer davantage, le luxe des bannières, la variété des groupes, ou la correction historique de tous les détails. Aussi, après avoir vu défiler le groupe de Ste Margurite et Ste Barbe, est-on toujours frappé de voir celui de B.Benoit Labre Au milieu du XIX° siècle, il est bon de fixer les yeux sur ce grand exemple opposé à la mollesse de notre temps? Mais voici le splendide  groupe de Sacré Coeur.Unité, richesse, exactitude, tous s’y trouve réuni. Il clôture magnifiquementle cortége de cette église où tout porte la trace de l’habile direction d’un homme de goùt exquis eet d’un zèle  tout épreuve.

Sur le territoire de cette paroisse se trouve l’oratoire de Jérusalem fondé par la noble famille Adornes et que est le siège de arciconfrèries de la Ste Croix et du Sépulcre. Ces confrères font figurer dans la procession du St.Sang, une série de quatorze emblèmes représentant les unes les parolles du Sauveur mourant; les autres les  instrument de sa douloureuse  passion. Ils sont suivis de la rélique auguste de la St Croix et d’une représentation du StSépulcre. C’est le corttège le plus ancien de la procession du St Sang. Il figurait déjà avant la réforme du cotège historique de 1850.

La paroisse de Ste. Walburge gorifiant sa patronne en étalant les divers insignes de sa royauté, de sa vie religieuse et de son triomphe. Les couleurs variées des quarante cinque bannières et des oriflammes qui nous mettent sous les yeux les mystères du St.Rosa ire nous font comprendre la signification mystique de cette simple prière. Nous ne nous étonnons point dès lors de la piété avec laquelle nos ancètres ont offert leurs joyaux à N.D.du Rosaire qui, portée par les jeunes personnes, s’avance comme la Reine du Ciel et de la terre. Mais nous ne pouvons passer sous silence le groupe si beau qui clôturait ce cortège. Je veux parler des symboles du St. Sacrement qui, représentés en peinture, étaient entourées de bouquets de corbeilles et de fleurs

La paroisse de St.Gilles, s’était attachée à mettre en lumière la vénération dont cette paroisse entoure la Bienheureuse Marguerite Alacoque dont la vie se consuma à faire connâitre et aimer la Sacré Coeur de Jésus. Cette paroisse a été la première de notre ville à développer et à soutenir cette dévotion aujourd’hui si chère aux coeurs chrétiens et en laquelle S.S.Pie IX, de sainte et vénérée mémoire , plaçait le salut de notre pauvre société contemporaine.

La paroisse de St.Jacques vénérait surtout les reliques de Ste Barbe déposées chez elles par le R.P.De Sau, dernier survivant des PP.Augustins et celles de sn patron St.Jacques le majeur.  N’oublions pas de signaler le magnifique groupe escortant la bannière du Sacré Coeur. Mais ce qui attirait tous les yeux c’était un groupe bien simple et bien touchant en l’honneur de Ste Godelive. Sur un brancard quatre enfants portait une imitation du puits si célèbre en miracles où la sainte trouva la mort et depuis tant de fidèles la guérison. Suivais la Sainte elle même portant au cou le linge funeste au moyen duquel des domestiques infidèles l’étranglèrent à ses cotés s’avançaient ses bourreaux tenant chacun une extrémité de l’instrument de supplice.

Bientôt l’on voit paraître le cortège de N.D. qui est l’une des partiesles plus riches de la procession. Le groupe si pieux de N.D. de Lourdes, le cortège des treize jeune fille vêtues de soieblanche et escortant l’ancre symbolique de N.D. du Sacré Coeur, espoir des désespérés, nous contuisent jusqu’à la relique de la Sainte Croix qui, porté sur une immense brancard drapé de drap rouge, parsemé de fleurs d’or domine tout ce cortège comme la croix de J.C. domine toute l’histoire.

Puit vient le cortège de l’église Cathédrale, le plus historique de tous. Il redit l’histoire de la Confrèrie de N.D. des 7 douleurs, Philippe-le-Beau dut à l’intercession de la Vierge, d’insignes faveurs et il accorda à cette confrèrie le tître de royale. Charles le Quint en fit partie. En 1664, le R.P. Melchior de Menin, gardien des Capucins de Bruges, vint au lendemain de la peste offrir en ex voto la Croix rouge, avec laquelle il avait assisté tant de malheureux. Jusqu’aujourd’hui cette confrèrie subsiste dans notre Cathédrale et elle continue à verser surles paroissiens les plus abondantes bénédictions. Tous ces faits se trouvaient exposé dans un groupe dont l’exactitude de costumes ne laissait rien à desirer.

Mais voici le cortège religieux. Après les ordres religieux et les élèves du Séminaire épiscopalsuivait un clergé nombreux de la ville, de la province et de l’étranger, accouru en nos murs pour vénérer l’inappréciable relique.

Elle s’avance dans sa précieuse custode, portée alternativement par S.G.Mgr l’évèque, parles membres du chapitre, du clergé régulier et séculier, entournées de quarante lumières offertes par les sept paroisses, sous un dais de fumée produit par les vingt encensoirs d’argent agités devant la châsse auguste.

Et partout sur le parcours les genoux fléchissent, la foule prie et demande les grâces nombreuses dont elle a besoin.

A la suite de la relique s’avance M. le prévot de la noble confrérie, ayant àsa droite M.le chevalier Ruzette, gouverneur de la Flandre Occidentale, membre honoraire de la noble confrérie qui peut montrer sur ses registres de membre le nom de celui qui fut autrefois le cardinal Pecci et qui aujourd’hui a ceint la tiare sous le nom de Léon XIII.

A la suite des membres de la confrérie s’avancait M. le bourgmestre de la ville accompagné de trois de ses échevins et de la plupart des embres de son conceil communai. Suivait ensuite une foule compacte de pieux pèlerins.

Il était plus de midi et demi quand la Saint Sang revint à la Place de Bourg, où tout le cortège  s’était massé autour du gigantesque autel adossé au monument de nos franchises communales.

La place offrait un coup d’oeil splendide. Mais quand, après les prières liturgique, S.G.Mgr l’évèque monta à l’autel et qu’il éleva la précieuse relique pour bénir cette foule agenoutilée(?) et recueillie, quand en ce moment les tambours de la gardes civique battaient aux champs, que les fanfares et les musiques se mêlant aux voix du bourdon et du carillon faisaient retentir l’air de leurs notes variées, quand on se rappelait qu’elles étaieent les gloires de la Flandres qui en tout temps étaient venues demander au sang précieux de J.C.,à cette même placela bénédiction poureux et la conversation de la foi dans notre province,oh!alors la même prière s’échappait de toutes les bouches, afin que le Saint Sang demeurât toujours la palladium de notre cie catholique et de notre indépendance nationale.

Depuis plusieurs années nous avons entendu dien des étrangers formule run regret àl’occasion de la procesion du St.Sang.Is se plaignaien de ne pas savoir à quels tars historiques se rapportaient nos cortèges et par conséquent de erdre une grande artie du charme.

On pourrait obvier à cet inconvénient en faisant imprimer e distribuer dès le matin , un programme détaillé du cortège. Nous ouvrons  cet avis afin que l’an prochain les organisateurs des cortèges veuillent bien remettre en temps opportun les renseignements qui leur seront demandés sur les groupes qu’ils se proposent de représenter.

Pour suivre de très près, nos grandes solenhités religieuses ne se célébrent pas moins cette années avec une pompe tout à fait extraordinaire. Ainsi pouvions nous admirer dimanche la procession solennelle de Ste Walburge dans laquelle la richesse des costumes religieux n’était comparable qu’au bon goût qui avait présidé à l’arrangement des divers groupes. Signalons la présence à cette solennité du corps d’harmonie du Cercle catholique. Dès l’instant de la création de cette société musicale, nous avons pu prédire que l’un des grands avantages de son existence serait l’illustration de pareilles cérémonies religieuses.

trefwoorden: Brugge, H. Bloed, 19de eeuw

29-06-2014 om 10:55 geschreven door westvlaamseprocessies  

ONZE DANKBEEVAART NAAR ASSEBROEK, van Zondag laatstleden, was zooals ze dat nu heeten, een «succes». Daarmee gaat iedereen akkoord. Natuurlijk, er zijn ook menschen te vinden, die, 'k zal niet zeggen zwartkijkers zijn, maar toch een beetje grijskijkers. Veel volk was er, dat geven ze toe, maar 't was niet alleen Brugge dat daar was, maar nog Assebroek. En daar was nog, zeggen ze, de attractie van den stoet. Dat alles is waar, en eerlijk gezeid, Assebroek heeft zijn beste gedaan met de stoet, en verdient een pluimke. Ik geloof toch niet dat de Bruggelingen, die gewend zijn aan de pracht van hun H. Bloedprocessie, zich sterk aangetrokken voelden door die landelijke processie, al was ze met veel zorg en liefde ineengesteken. Overigens onze meeste parochiegroepen stoorden zich niet aan die feestelijkheden en gingen hun beevaart langs de stille binnenwegen, die juist om reden van den stoet, nog stiller en eenzamer waren dan naar gewoonte. Er was veel volk uit Brugge, 't Schoon weer kan er iets aan gedaan hebben. En de verandering in 't programma die 't Pontificaal lof in open lucht een uur later stelde. Voorzeker een beter geschikt uur. Hier en daar hoorde ik den wensch uitdrukken dat het zoo zou blijven: 't lof ten vijven of nog een halfuur later, 't Schikt beter. Nog anderen hadden nog andere gedachten. Een en ander kon ik zoo opvangen. Zoo iemand vond het altaartje te petieterig en te arm. Een ander vond het wat schamel dat 't gewaad van den bisschop niet overeen kwam met het gewaad van de assistenten. Dat zijn van die menschen die in onze rijke stadskerken thuis zijn en maar een flauw gedacht hebben van de «ressourcen» van een sacristie te lande. Aan die heeren (en dames) die me hun gedacht zeiden, heb ik geantwoord dat die lichte critiek niet verkeerd was, maar dat 't nog veel beter was moesten we er «opbouwende» critiek van maken. Wat ik ermee bedoelde ? 'k Heb 't hun klaar gezeid. 't Heeft me getroffen als ik eens te Scherpenheuvel op beevaart ging, dat het altaar—'t was op een hooge feestdag— bekleed stond met een antependium, kostbaar geborduurd, waarop te lezen stond in 't latijn: «gifte van de Bruggelingen». Moesten we een keer de handen ineenslaan en zorgen dat we, voor onze dankbeevaart te Assebroek, een fatsoenlijk altaar hebben en fatsoenlijk gewaad.

Mijn «interlocuteur» vond het gedacht uitstekend, en was al bereid een eerste klein duwke te doen. Ge moest dat maar een keer uitbazuinen in 't Kerkelijk Leven, zei hij; voor zooiets zijn de Bruggelingen wel warm te maken. Ge moet maar een inschrijvingslijst openen. Ik teeken in.

Zoo ver zijn we. En daar zijn nog wel menschen die nog iets anders voor te stellen hebben. Laat ze maar eens spreken of schrijven; de redactie zal hun voorstellen aan de lezers meedeelen. Zooals de Franschman dat zegt: du choc des idées jaillit la lumière.

Intusschen doet het deugd te zien dat Brugge zijn dankbeevaart in eere houdt. En niet zonder reden, zooals de bisschop zei in zijn toespraak; want in de bange oorlogsdagen heeft Onze Lieve Vrouw werkelijk goed gezorgd voor haar Mariastad. De Meibeevaart moet voor Brugge iets worden lijk de Meibeevaart van de Gentenaars naar Oostakker: iets waar alle treffelijke menschen willen bij zijn (1).

(Kerkelijk Leven, 3de jaargang-Nr. 21, 25-31 mei 1947)

(1) Op deze tekst volgen nog een paar mededelingen in opdracht. Deze werden hier niet opgenomen.

11-01-2014 om 11:16 geschreven door westvlaamseprocessies  

Onze jaarlijksche dankbeevaart naar O.L.Vrouw is, van de jare, vervroegd en komt morgen, Zondag 18 Mei.

We zijn in een tijd van 't jaar dat de Zondagen regelmatig bezet zijn. 't Schoon weer, of ten minste de kanse op schoon weer, is daar voor entwat tusschen. Regelmatig bezet, zeg ik, of dubbel en driedubel bezet. Met onze beevaart, die den laatsten Zondag van Mei kwam, om reden van Sinxen acht dagen te vervroegen, zijn we op wat anders gebotst, en valt de Brugsche dankbeevaart samen met een andere plechigheid: de toewijding van Assebroek aan 't Onbevlekt Hart van Maria. Maar die twee plechtigheden kunnen goed samengaan. Er is maar een dingen dat aan ons programma moet gewijzigd worden: 't Pontificaal lof in open lucht op 't kerkplein, op 't ver-Assebroek, is niet te vieren, maar te vijven, en wordt gedaan voor de twee groepen: het beevarend Brugge en 't feestvierend Assebroek. Met 't lof later te stellen, gaan onze groepen ook later vertrekken, maar daarover vindt ge inlichtin­gen in 't parochienieuws.

We moeten in ons Brugsch Kerkelijk Leven geen reclame maken voor die van Assebroek — ze doen dat zelve en ze doen 't goed — maar voor den Bruggeling, die nieuwsgierig is om te weten hoe dat ze 't daar aan boord leggen, zij gezeid dat er een groote stoet is, met vijf praalwagens, die rond drie uur op 't plein komt aan «'t Perretje». (1) Daar aan 't gemeentehuis waar een gedenksteen wordt gesteld, zal de toewijding gebeuren. De stoet gaat dan naar 't ver-Assebroek, waar hij rond den vijven aankomt. In de stoet, na de praalwagens, wordt het miraculeus beeldeke van O.L.Vrouw gedragen, lijk dat de Franschen deden met O.L.Vrouw van Boulogne: ze laten O.L.Vrouwe zelf op beevaart gaan. Zaterdag wordt het beeldeke uitgesteld in Sint Jozef en Sint Kristoffel(2). Den Zondag, na de hoogmis, gaat het van Sint Jozef naar Sint Kathelijne; en vandaar gaat het rond 2 1/2 u. in triomf naar zijn eigen troon en thuis: de kerke van Assebroek. En 't wordt gedragen door mannen-vrijwilligers ! Daar we, te Brugge, soms geen vrouwen of meisjes meer vinden om O.L. Vrouwtje in de processie te dragen, of dat moeten laten gebeuren aan zooveele per uur. Assebroek, lijk veel andere randgemeenten van stad, schijnt wel al 't frisch en 't jong leven van de stad afgeleid te hebben, ook een beetje op religieus gebied. Ziet eens met welke flinke groep Sint Baafs elke jaar opkomt naar den Ommegang van 't H. Bloed! Gaan wij, van 't oud Brugge, ons bepaald laten declasseeren tot menschen zonder fut!

Met al dat stoeten en feesten zal de groote baan van Assebroek niet erg geschikt zijn voor beevarende en biddende groepen, 't Zal misschien best zijn voor onze Brugsche parochiegroepen, de beevaart te doen langs de Daverloostraat — ten minste als er geen regen de weg onbegaanbaar maakt. De Daverloostraat is, bij de stad, maar een eentonige en prozaïsche straat; maar 't is er stil, en zonder dat gerij van wagens, moto's en fietsen, dat de steenweg naar Assebroek onveilig maakt. En als ge een goe vijf minuten ver zijt, geraakt ge op een echt landelijke baan (3) midden Gods schoone natuur, waar het goed en gemakkelijk gaat om te bidden.

Zij die nog jonge beenen hebben, tegen 't staan en 't marcheeren kunnen, en nieuwsgie­rig zijn om de stoet te zien, kunnen voor dezen keer niet meegaan met hun parochiegroep, rond kwart voor drie dicht bij 't Perretje zijn, en, na de plechtigheid aan 't gemeentehuis, zich voegen bij de biddende groep die 't miraculeus beeldeke volgt. Zoo vinden ze op 't kerkplein hun eigen parochiegroep terug, voor 't lof.

't Bijzonderste blijft dat we met velen zijn om te beevaren naar Assebroek. In de bange dagen, wanneer 't gevaar en de nood van alle zijden dreigde, dan vonden we tijd om O.L.Vrouwtje om hulp en bijstand te vragen. Dan hadden de mannen geen menschelijk opzicht en dorsten ze met hun rozenhoedje in de hand naar O.L.Vrouw van Assebroek gaan. Een keer dat de nood zoo niet meer nijpt, vergeet men rap ! Is het dan te verwonderen dat Ons Heer ons dikwijls in nood laat! 't Blijkt de eenige manier te zijn om ons in 't goede spoor te houden. Maar hoeveel liever had Ons Heer en zijn Goede Moeder niet, dat we hen zoo niet dwongen om strafmethoden te gebruiken voor ons eigen welzijn. Onze Moeder ziet liefst haar kind altijd tevreden en gelukkig, niet alleen hiernamaals, maar nog hier op aarde.

(Kerkelijk Leven, 3de jaargang Nr. 20, 18-24 mei 1947)

(1)     Het huidige Gaston Roelantsplein.

(2)     Parochiekerk te Assebroek.

11-01-2014 om 11:12 geschreven door westvlaamseprocessies  

Met de vroege zomer en 't mild weer, wil de mensch genieten van Gods schoone natuur, die zich in groen en bloemen tooit: we gaan wandelen. Zoo doet ook onze Moeder de H. Kerk; maar ze gaat wandelen al biddend, dat is: ze houdt processie. We hebben zoo pas onze H. Bloedprocessie achter de rug, en er zijn nog zoo veel processies in 't zicht dat, moesten we onze devotie een beetje in proportie kunnen brengen met de kerkelijke plechtigheden, de komende weke een echte goe weke zou zijn, en Brugge een heilige stad.

Daar is vooreerst, den Zondag, de groote Ommegang. Om 10 uur wordt de mis gelezen op den Burg, (bij slecht weer in St Salvators), en daarna begint de beevaart, Van de jare is er een lichte verandering in de volgorde van de groepen. Vooraan komen onze drie groote jon­gensgestichten : de broeders Xaverianen, St. Leo en St. Lodewijks. Daarna de geestelijken: regulieren, seculieren en kapittel met de Rijve van 't Heilig Bloed, gevolgd door de edele Confrerie en de Overheden. Hierop volgen de Stadsparochies in de gewone volgorde: Kris- tus-Koning, Magdalena, St. Anna, St. Walburga, St Gillis, St. Jacobs, O.L.Vrouw en St. Sal­vators. Daarna komen de parochies van buiten stad. Groepen en vereenigingen die aan den Ommegang deelnemen worden gevraagd zich bij de respectieve parochies aan te sluiten. De zegen met 't H. Bloed zal maar gegeven worden wanneer al de groepen op den Burg teruggekeerd zijn,

't Zal ook een soort stille processie en beevaart zijn, die onze vrome Bruggelingen, dien eigensten Zondagnamiddag en volgende dagen, naar de kapel van onze Colettenunnetjes zal brengen, om er 't eeuwfeest van Ste Coleta te vieren en de schoone relikwieën en gedachtenissen te vereeren die, voor de omstandigheid, van wijd en zijd in ons Brugsch klooster zijn vergaard en uitgesteld. Onze zustertjes zullen 't wel doen, te oordeelen naar 't plakkaat dat aan de kerken is uitgeplakt, wel en prinselijk, 'k Was te wege te zeggen dat onze Arme Klaartjes, voor de omstandigheid, een keer diepe in hun zak geschoten hebben. Maar hun H. Moeder die ze thans vieren, heeft als erfdeel aan haar kinderen niet anders gelaten als een bedelzak. Onze welstellende menschen mogen er wel op peinzen dat de Arme Klaartjes leven in armoe, en... van charitaten. Maar dat het in 't arm kapelletje (1) deze keer prinselijk zal vergaan, wordt duidelijk als men leest wat al prinsen van de H. Kerk, bisschoppen en prelaten, ter eere van Ste Coleta, er komen pontificeeren. Al dat purper en goud, waarmee de H. Kerk haar eminente zonen heeft getooid, ligt hier als een hulde voor de voeten van de heilige, die in een gelapt en getapt habijt leefde en stierf; en wilde dat haar geestelijke kinderen het pover kleed van hun Moeder zouden blijven dragen, 't Is maar in de Heilige Kerk dat men zulke voorbeelden van «Vrijheid, Broederlijkheid en Gelijkheid» kan vinden. Revolutie en demagogie schrijven die schoone leuzen op hun vaandel; de Kerke Gods schrijft ze in en door haar daden. Niemand minder dan Ons Heer heeft ons vermaand : «Aan de vruchten kent men den boom». En nog: «Operibus credite», dat is, laat u niet paaien en verleiden door schoone woorden; maar kijkt naar de werken.

Maandag, Dinsdag en Woensdag hebben we de Kruisdagen en Kruisprocessies. Die smeekprocessies zijn ingesteld met, als eerste bedoeling, Gods zegen afsmeeken over de nieuwe gewassen en de vruchten der aarde. Wat me doet denken aan dien Waal, die als kapelaan op een Vlaamsche landsche parochie stond, en die, met zijn «beau temps» en «fruits de la terre» in 't hoofd, preekte dat de kruisprocessies ingesteld zijn «voor de schoonen tijd en de fruiten der aarde». De landsche menschen, die, meer dan de steêlingen, hun goe en slechte jaren rekenen naar Gods regen en zonneschijn, zijn meer dan wij trouw gebleven aan de Kruisprocessies, en 't is iets machtig schoons zoo'n landelijke processie, 's morgens vroeg, door de velden te zien trekken. Laat ons ook eerlijk bekennen dat 't laat uur, waarop onze Brugsche Kruisprocessie uitgaat, een ruime deelname van den kant van 't volk onmogelijk maakt.

In den ouden tijd rekende de Kruisprocessie te Brugge onder de «generale processies», waaraan de geestelijkheid van al de kerken deelnam. Drie kerken stonden zoowat op den voorrang: de drie kapittelkerken van St. Salvators, O.L.Vrouw en St. Donaas. Elk van de drie dagen werd de processie ingericht en geleid door een van deze kerken, 't Is te zeggen dat men in een van de drie bijeenkwam, om dan gezamenlijk te beevaren naar een der subalterne kerken van 't kapittel dat aan de beurt was. Vroeger ging men naar een kerk buiten stad; maar na de Geuzetijd bleef men binnen de muren. Den Maandag was het St. Salvators die de processie leidde, en was de statie in St. Jacobs. Den Dinsdag was 't de toer van O.L.Vrouw, en ging men naar St. Gillis. Den Woensdag kwam 't kathedraal kapittel van St. Donaas aan de beurt, en ging men naar St. Anna. Van die oude schikking is nog iets overgebleven, nl. de statiekerken; maar de orde is omgekeerd, omdat St. Salvators, vroeger het jongste kapittel, nu het eenig nog bestaande kapittel is. Zoodat zijn vroeger subalterne kerk, St. Jacobs, den laatsten dag bezocht wordt.

En om heel die reeks processies te sluiten, krijgen we, Zondag toekomende, de vervroegde Mei-beevaart naar Assebroek. Waarover, als 't God belieft, later.

(Kerkelijk Leven, 3de jaargang-Nr. 19, 11-17 mei)

(1) Intussen vernieuwd en aangepast.

11-01-2014 om 10:56 geschreven door westvlaamseprocessies  

In de loop van 't jaar, meest nog in de zomermaanden, hebben we feesten en vieringen bij de machte : Nationale feesten, gemeentefeesten, wijkkermissen, allerhande. Maar voor ons, Bruggelingen is dat alles toch een beetje tweederangs doeninge. Pastoor Maertens zaliger, die onze H. Bloedprocessie herkneedde en herbakte, en dat wel deed, liet de eerste groep opstappen met een «beloenberd» met de woorden: «Brugge's schoonste dag». En dat is juist gezien. Moest ge 't eerste 't gereedste broekventje vragen: Wanneer is 't Brugsche feeste ?, dan zou die bubbel niet lange moeten peinzen en u antwoorden: H. Bloeddag!

Onze Brugsche moeders —voor dien keer ten minste —zullen 't roerend eens zijn met hun kleine mannen, 't Is nu weken en weken dat ze aan 't wasschen en plasschen zijn, dat ze geschuurd hebben en geschommeld, gekobbenet, geplakt en geschilderd. Terwijl elders in 't land de huizen onder water stonden door den hoogen vloed, stonden ze hier te Brugge onder water door de groote kuisch. Voor 't mannevolk was dat precies geen plezierige tijd : dat zijn van die dagen dat men zelfs thuis zich niet meer thuis voelt, en dat een dampend pijpje met schuwe oogen bekeken wordt, als ware 't een Vesuvius in volle werking. Maar dat is nu voorbij, en 't mannevolk zal, lijk d'anderen en meer dan d'anderen, er preutsch en gelukkig om zijn dat alles zoo net staat en ordentelijk. God loone onze Vlaamsche huismoeders, die zich doodslaven om van hun thuis een hemel te maken. We mogen van niemand kwaad spreken ; maar die nog ooit bij de Walen gereisd heeft, zal thuis gekomen zijn met een groot gedacht over onze neerstige nooit-moede huisvrouwen, en over onze spreekwoordelijke Vlaamsche zindelijkheid.

En in al onze vriendelijk-nette huizen wordt er vandaag gekerremist. En waarom niet ? H. Bloeddag is wel een godsdienstig feest, en de hoofdschotel blijft onze groote processie met de spelende en zingende groepen, het getoover van kleuren en beweging, het gouden schrijn van de kostbare Relikwie met de krans van gemijterde prelaten — van de jare zijn er tien ! Maar Ons Heer zal er niets tegen hebben dat we, na die lange lastige tocht, een keer goed uitrusten aan een wei-voorziene feesttafel, in den gezelligen kring van de «overkomste», die bij de meesten niet zal ontbreken. Er is een kerkelijke spreuke die luidt: Fes- turn in choro, festum in refectorio», wat we mogen vertalen : een feest ingezet in de kerk, moet voortgezet aan de feesttafel. Zoodat wij Bruggelingen, met vandaag eens hartelijk te kermissen, bewijzen dat we den echt kerkelijken en kristen zin bezitten. Alle zwartkijkers en zuurpruimen ten spijt.

Maar let een keer goed op de spreuke : wat voortgezet wordt thuis, aan de kerremistafel, moet ingezet worden met Ons Heer. En dat wilde ik bij alle deftige Bruggelingen een keer goed inscherpen : we moeten beginnen met Ons Heer. Ons H. Bloeddag mag een hertelijk, leutig feestvieren zijn, maar 't godsdienstig karakter ervan moet gave blijven en bewaard. En er zijn van die kleine dingen die daar geweldig veel kunnen toe helpen. Ik zeg niet dat we juist dien dag het H. Bloed moeten gaan vereeren: we hebben dan ons handen meer dan vol met extra-werk van allen aard. En daarbij we mogen dien dag wel overlaten aan de dui zende en duizende vreemde mensen die onze H. Bloedkapel letterlijk bestormen. Maar die H. Bloedviering duurt een goe veertiendagen, en een Bruggeling, die zijn naam weerdig wil blijven, zal toch niet nalaten van een of meer keeren de kostbare Relikwie te gaan vereeren. Vrouwen die gaan winkelen of markten kunnen langs daar voorbijkomen, en een oogenblikske binnenloopen : 't momentje dat we aan Ons Heer geven is nooit verloren tijd.

Laten we niet vergeten dat de processie eerst en meest is: een akte van godsdienstigheid. Dit geldt al zoowel voor hen die gaan kijken als voor hen die in de processie gaan. Zij die eenvoudig gaan kijken kunnen dat op meer dan een manier. Willen we dat wel doen, dan moeten we ons deftig houden en gemanierd, zooals het aan wel opgevoede menschen betaamt. We gaan daar niet meer over zeggen: een Bruggeling is doorgaans een beschaafd mensch en 't is in zulke omstandigheden dat hij dat kan toonen. Zij die in de processie gaan mogen daar ook eens op peinzen. Niet de rijkdom en schitterende costumes maken indruk op de toeschouwers, maar de ernstige diep-religieuze houding van de figuranten. Is dat er niet bij, dan verwordt alles tot comedie en caricatuur. Niet dat onze figuranten op dat puntje in gebreke blijven; maar het kan geen kwaad daar nog eens op te wijzen. Dat figureeren in die urenlange processie is wel een last. Waar het gebeurt zooals 't moet, wordt dat een echt gebed, en het is een predicatie voor die duizende toeschouwers, waaronder zooveel ongeloovigen zijn.

Er is nog een klein puntje dat ik wilde aanraken. Onze Brugsche H. Bloeddag met al zijn drukte en lawaai, is en moet blijven een godsdienstig feest. Van dat godsdienstige blijft er, buiten de processie zelf, zoo weinig over op straat. Het wildemansgedoe met zijn pick-ups en negermuziek op de Groote Markt (1) vind ik persoonlijk, een echte profanatie. Ik ben absoluut niet tegen de foorekramers, — die menschen moeten ook leven — maar er zou voor die brave menschen en hun negotie wel een andere, beter geschikte plaats kunnen gevonden worden te Brugge. Het is niet te verstaan hoe we, te Brugge, in de dagen dat we 't meest vreemdelingen op bezoek krijgen, de schoonste plaats van het openluchtmuseum, dat onze stad is, zoo laten veranderen in een rumoerig negerdorp ! Laten we daar niet te veel over jammeren; enkel wenschen dat men daar eens op peinze. Intusschen mogen we wel vragen dat men de hand houde aan ’t reglement dat al dat lawaai verbiedt op den doortocht der processie.

We hebben, gelukkig nog een kalmer atmosfeer thuis. Zelfs bij groote overkomste en gezellig feestvieren. Kunnen we daar thuis niet met een kleinigheid het godsdienstig karakter onzer H. Bloeddagen onderlijnen ? Ik vraag het liefst aan ons jong volk, studenten en studentinnen, kristen-arbeiders en arbeidsters, die van zulke dingen een handje hebben en altijd op de bres staan voor 't goed. Moesten we eens tegen H. Bloeddag, in onze net opgeschikte huiskamer, het kruisbeeld omhangen met een frissche krans groen of versieren met bloemen! In vereering en uit dank voor het kostbaar Bloed dat, voor ons aller redding, vloeide uit het met doornen gekroonde Hoofd, uit de doornagelde Handen en Voeten, uit het doorboorde Hart! We vergeten te gemakkelijk, Heer, dat de druppel Bloed, dien we in ons fonkelend gouden schrijn hebben gestoken, het symbool is van uw groote liefde! Moest in onze huiskamer het kruisbeeld zijn tooi en versiering krijgen op onze H. Bloeddagen, dan zouden we daar aan herinnerd worden. Aanzien doet gedenken.

De prelaten in onze processie van 1947.

Men heeft er altijd aan gehouden de H. Bloedprocessie te verheffen door 't geschitter van mijters en staven. We zien in de oude stadsrekeningen dat men telken jare, tegen H. Bloeddag, stadsboden uitzond om prelaten uit te noodigen. Aan die oude traditie is men getrouw gebleven. Van de jare tellen we tien mijters: onze bisschop; Mgr. Cento, de Nun­tius, die ook de hoogmis zingt; de volgende missiebisschoppen: Mg. Lagae van de Domi- nikanen; Mgr. Catry van de Kapucijnen; Mgr. de Hemptinne van de Benediktijnen; Mgr. Tanghe van de Kapucijnen en Bruggeling; Mgr. Haghedorens van de Passionisten, en onze drie gemijterde abten in 't bisdom: die van Sint-Andries, van Sint-Sixte en van Steenbrugge.

(Kerkelijk Leven, 3de jaargang-Nr. 18,4-l0 mei 1947)

(1) De jaarlijkse "meifoor" stond op de Grote Markt tot 1955.

11-01-2014 om 10:40 geschreven door westvlaamseprocessies