Ik haat feestdagen. Laatst nog met Sint-Nicolaas ontstond er grote paniek toen één van de Sinten zichzelf wou laten opblazen. Het ging om Muhmed El Schazlick die met een bom, ineengeknutseld door zijn negenjarige zoon Mohammed die het als bouwpakket voor het Suikerfeest cadeau had gekregen. De schurk droeg een tulband, wat je meer van zwarte piet zou verwachten maar die was afwezig door de schuld van de Nederlanders. Die verboden zwarte piet immers omdat dat te rascistisch en denigrerend overkwam. Die verzuurde wet werd gretig door België overgenomen die alles zowat nadoet van de buurlanden dat het leven onaangenamer maakt. Neem nu de pensioenen, volop streven ze naar een pensioenleeftijd van 78 jarig, zoals in Noorwegen. Gelukkig hebben ze nog geen lucht gekregen van het feit dat in Rusland na de val van het gezegende communisme er 70% van hun loon naar de belastingen gaat.
'En wat wil jij, westerse gedegenireerde hond?'murmelde de namaaksint
'Een Ipad.'zei de in zijn neus pulkende kleine die wijzelijk zijn snot aan de baard van de terrorist afveegde.
El Schazlick had er genoeg van en ging naar de knop van de ontsteker die aan zijn kruis bevestigd was.
'Pedofiel!'gilde de moeder van de kleine snotaap.
El Sschazlick werd direct door een meute overklopt. Heiligen waren immers net als priesters bestempeld als fervente pederasten. De toegesnelde terreurseenheid ranselde er met hun matrak op los. Toen stopte er met piepende banden een busje van de gelijke kansen commissie die zich over El Sazhlick wou ontfermen en de rest een les wou leren over de gevaren van rascisme. Die werden ook in elkaar getimmerd. Iedereen gelijk voor de wet. Toch in die winkelgalerij op dat moment.
Kleine bemerking, tegenwoordig kun je met de pc via een webcam zien naar een nest slechtvalken op de Sint-Goedelekathedraal in Brussel. Deze nobele vogels hebben hun naam enkel en alleen te danken omdat ze in hun jeugd overdreven blank zijn, zelfs hun stront die nagenoeg constant uitspoot. 'White supremmacy!'tsjirpen ze in afwachting van een lekker stukje duif die hun ouders zijn gaan zoeken.
Maar feestdagen dus. Die kuddementaliteit stoort me. Vreselijke evergreens blèren naast een vermassacreerde kerstboom die langzaam aan bruin werd. Of vandaag met Pazen als een debiel paaseieren gaan zoeken. Je doet alsof want je hebt ze er de dag ervoor zelf gelegd.
Weet je wat het ook is, met de rokershetze en de verlaging van het toegestane promilleniveau die de sfeer rechtevenredig kelderde snak ik niet meer naar familiefeestjes ter gelegenheid van wat dan ook. Ik ben een kettingroker. De laatste leuke kerst die ik me herinnerwas toen tante Inge ons naar huis bracht omdat pa laddderzat was. De rebel in pa ontwaakte en we gingen terug om vier uur 's nachts om alsnog met de auto naar huis te rijden.
De dag erna op Kerstdag zei pa tegen tante Inge:'Wat is er gebeurd, mijn auto is gestolen.'
Met briezende open en dichtgaande neusgaten riep tante bevend:'gij onnozelaar!'
Wat een lol.
Nadien maakte ik er door mijn zieke en alcoholprobleem er een gewoonte van om de gemiddelde feestdag in de psychiatrie door te brengen. Met Nieuwjaar zagen we vanop het vierde verdiep in het rokerskot overal rond twaalf uur vuurwerk de hoogte in gaan. Het leek een beetje op het luchtbombardement van de Amerikanen in de tijd dat ze Milosevic uit zijn konijnenpijp wilden roken.
We dronken lauwe koffie die nog op de karretjes stond van het voormalige avondeten. Een oudstrijder deelde zijn legerdienst met ons.
'Ik was bij het eerste regiment van de cyclisten maar we hadden geen fiets.'
Compleet high van de tranxene en andere leuke pillen die ik er toegediend kreeg schoot ik in een slappe lach van een half uur. Om duur lachte iedereen mee.
Daarna won ik tweeëndertig spelletjes uno van de vierenvijftig en om zeven uur kroop ik in mijn nest, ik zag nog steeds kaarten voor mijn ogen. Die psychiatrie in het Aalsters Stedelijk Ziekenhuis noemt PAAZ, het is nu pasen, zou ik een bezoekje brengen?
Neh, toch maar niet.j
Ik haat feestdagen. Laatst nog met Sint-Nicolaas ontstond er grote paniek toen één van de Sinten zichzelf wou laten opblazen. Het ging om Muhmed El Schazlick die met een bom, ineengeknutseld door zijn negenjarige zoon Mohammed die het als bouwpakket voor het Suikerfeest cadeau had gekregen. De schurk droeg een tulband, wat je meer van zwarte piet zou verwachten maar die was afwezig door de schuld van de Nederlanders. Die verboden zwarte piet immers omdat dat te rascistisch en denigrerend overkwam. Die verzuurde wet werd gretig door België overgenomen die alles zowat nadoet van de buurlanden dat het leven onaangenamer maakt. Neem nu de pensioenen, volop streven ze naar een pensioenleeftijd van 78 jarig, zoals in Noorwegen. Gelukkig hebben ze nog geen lucht gekregen van het feit dat in Rusland na de val van het gezegende communisme er 70% van hun loon naar de belastingen gaat.
'En wat wil jij, westerse gedegenireerde hond?'murmelde de namaaksint
'Een Ipad.'zei de in zijn neus pulkende kleine die wijzelijk zijn snot aan de baard van de terrorist afveegde.
El Schazlick had er genoeg van en ging naar de knop van de ontsteker die aan zijn kruis bevestigd was.
'Pedofiel!'gilde de moeder van de kleine snotaap.
El Sschazlick werd direct door een meute overklopt. Heiligen waren immers net als priesters bestempeld als fervente pederasten. De toegesnelde terreurseenheid ranselde er met hun matrak op los. Toen stopte er met piepende banden een busje van de gelijke kansen commissie die zich over El Sazhlick wou ontfermen en de rest een les wou leren over de gevaren van rascisme. Die werden ook in elkaar getimmerd. Iedereen gelijk voor de wet. Toch in die winkelgalerij op dat moment.
Kleine bemerking, tegenwoordig kun je met de pc via een webcam zien naar een nest slechtvalken op de Sint-Goedelekathedraal in Brussel. Deze nobele vogels hebben hun naam enkel en alleen te danken omdat ze in hun jeugd overdreven blank zijn, zelfs hun stront die nagenoeg constant uitspoot. 'White supremmacy!'tsjirpen ze in afwachting van een lekker stukje duif die hun ouders zijn gaan zoeken.
Maar feestdagen dus. Die kuddementaliteit stoort me. Vreselijke evergreens blèren naast een vermassacreerde kerstboom die langzaam aan bruin werd. Of vandaag met Pazen als een debiel paaseieren gaan zoeken. Je doet alsof want je hebt ze er de dag ervoor zelf gelegd.
Weet je wat het ook is, met de rokershetze en de verlaging van het toegestane promilleniveau die de sfeer rechtevenredig kelderde snak ik niet meer naar familiefeestjes ter gelegenheid van wat dan ook. Ik ben een kettingroker. De laatste leuke kerst die ik me herinnerwas toen tante Inge ons naar huis bracht omdat pa laddderzat was. De rebel in pa ontwaakte en we gingen terug om vier uur 's nachts om alsnog met de auto naar huis te rijden.
De dag erna op Kerstdag zei pa tegen tante Inge:'Wat is er gebeurd, mijn auto is gestolen.'
Met briezende open en dichtgaande neusgaten riep tante bevend:'gij onnozelaar!'
Wat een lol.
Nadien maakte ik er door mijn zieke en alcoholprobleem er een gewoonte van om de gemiddelde feestdag in de psychiatrie door te brengen. Met Nieuwjaar zagen we vanop het vierde verdiep in het rokerskot overal rond twaalf uur vuurwerk de hoogte in gaan. Het leek een beetje op het luchtbombardement van de Amerikanen in de tijd dat ze Milosevic uit zijn konijnenpijp wilden roken.
We dronken lauwe koffie die nog op de karretjes stond van het voormalige avondeten. Een oudstrijder deelde zijn legerdienst met ons.
'Ik was bij het eerste regiment van de cyclisten maar we hadden geen fiets.'
Compleet high van de tranxene en andere leuke pillen die ik er toegediend kreeg schoot ik in een slappe lach van een half uur. Om duur lachte iedereen mee.
Daarna won ik tweeëndertig spelletjes uno van de vierenvijftig en om zeven uur kroop ik in mijn nest, ik zag nog steeds kaarten voor mijn ogen. Die psychiatrie in het Aalsters Stedelijk Ziekenhuis noemt PAAZ, het is nu pasen, zou ik een bezoekje brengen?
Nee, toch maar niet.
20-04-2014, 11:42
Geschreven door Michaël Janssens 
|