Toen ik acht was kreeg ik de kinkhoes. Mij ma ging ongerust met mij naar de dichts bijzijnde arts. Dokter Flebiet, die bijnaam had gij gekregen amat hij ams stagair iemand flebitis had bezorgd doordat hij vergeten was zijn infuus in een andere ader te steken. Eerst moest je langs het bureau van de secretaresse, die controleerde of je een afsprak had. Elke keer was het na een paar weken een andere omdat de viriele dokter graag zijn snikkel in hun foef draaide. Negen maanden later werd er dan een kindje met ros haar geboren want de dokter had veel weg van een oerang oetang. Inclusief het grommend en gillend in de luster gaan hangen als hij wat gestresseerd was. Zijn vrouw had uiteindelijk lucht van zijn praktijken gekregen en posteerde haar moeder achter de bureau.Het was een mens dat lelijkheid een heel nieuwe dimensie gaf.
'Naam!, blafte ze op een wijze waar de gestapo nog een puntje kon aan zuigen
'Janssens.'
'U bent tien minuten te vroeg en zorg dat dat vervelende kind stopt met hoesten. Dat stoort me enorm.'
Ma, passief agressief, schuifelde deemoedig met mij de wachtkamer in.
Exact twee uur later marcheerde de secretaresse binnen. 'De dokter kan u nu ontvangen.'
In het kantoortje van de dokter werd de hoest erger want de rook van havanasigaren was er te snijden. Hij pafte met zijn door nicotine bruin geworde vinger lustig aan zijn stinkstok en krabde in zijn baard.
'Zozo, de kinkhoest dus. En rookt uwe kleine al, mevrouw.'
'Nee, dokter, hij is nog maar acht.' antwoordde mijn moeder verbouwereerd
'Ja, maar je kan er niet vlug genoeg bij zijn. De rook dood de bacteriëen in de longen. Allez, ik zal hem een spuit morfine zetten dat hij wat kalmer wordt. En ik heb hier ook nog wat twijfelachtige pillen liggen maar aangezien er nog geen enkele patiënt er levend over komen klage is zal het wel geen kwaad kunnen.' Er volgde een doorrookte bulderlach en een klodder groen slijmerige rochel spuwde hij op de grond.
'Dat is dan 500 frank. En denk eraan, koop uw kind zo rap mogelijk een sloef sigaretten.'
In deze antirookwereld denk ik vaak terug aan dokter Flebiet? Hoe is het dokter Flebiet dan wel gevaren zult u zich wel afvragen. Wel dat is een tragisch gegeven. Op een keer moest hij een patiënt gaan verzorgen in een waanzinnigengesticht. Deze had hondsdolheid wegens het feit dat hij dacht een Duitse Scheper te zijn.
'Spreek hem aan met Rex en laat haam aan je hand eerst eens snuffelen, geef hem dan een koekje.' raadde de verpleger aan
Flebiet was er echter de man niet naar om orders te krijgen. Hij nam zijn reflexhamertje en stapte de speciale cel binnen. Hij laveerde voorzichtig tussen de hopen uitwerpselen en plassen urine. De man op handen en voeten gromde, er stond schuim op zijn mond. Flebiet gaf hem een flinke tik op het hoofd.
'Net wat ik dacht, compleet gestoord. U bent duidelijk geen Duitse Scheper maar een chiuahua.'
Dat liet Rex niet over zijn kant gaan en hij viel brullend aan. Flebiet werd zwaar toegetakeld. Aangezien het personeel een confrontatie hadden voelen aankomen waren ze flink beginnen gokken op de winnaar. Zwaargewond wist dokter Flebiet de patiënt toch buitenwesten te kloppen met zijn reflexhamertje. Helaas bezweek hij kort daarna aan iet totaal anders. Waar gebeurd.
20-04-2014, 03:26
Geschreven door Michaël Janssens 
|