Ik ben geen alcoholicus. Ik geniet van een fris pintje. Het geeft me een drive om te schrijven. Vroeger was dat wel even anders, toen zoop ik me klem. Er was dat episch nieuwjaarsfeestje. Psychopate Maxine was daar, mijn nicht, helaas. Ik dronk twee flessen rode wijn en een litertje sangria uit. Toch kon ik nog opdienen. De twist met nonkel Walter die volgens meme enkel verstand heeft van fietsen over het woord autrocious mondde uit in een storm naar de zolder. Ik vond het woord in mijn Oxford Advanced Dictionary die ik eens gejat had op school toen ik de boeken terug mocht dragen naar de kast. Ik maakte met mijn Magnum mes een jaap in mijn been. Die begon te sijpelen tijdens de quiz. Spoed, veel tralala en gelukkig een lieve pa die me terug mee naar huis nam. Tante Inge was furieus:'waarom brengt ge die mee terug naar huis!'
Sindsdien vieren we het onder ons. Het is zo al moeilijk genoeg. Ik haat feestdagen. Ik heb er twee in de psychiatrische instelling doorgebracht. Je kon het vuurwerk goed zien vanop het vierde. Ik stond stijf van de Tranxene, een kalmeermiddel en kreeg de slappe lach toen een oude man vertelde dat hij vroeger bij het 1ste regiment van de cyclisten was, maar dat hij geen velo had. Toen lag ik plat en het werkte aanstekelijk. 32 van de 54 spellletjes uno won ik. Om half 7 kroop ik in mijn bed. Dat was in de goeie dagen dat het rokerskot nog een ganse nacht open was.
Alcohol is niet onschuldig. Het heeft me mezelf doen verminken, mijn pa bijna een oog laten uitduwen en nog meer van dat fraais. Je moet er verantwoordelijk mee omspringen. Kun je dat niet, blijf er dan af. Een gouden raad.
28-06-2014, 08:11
Geschreven door Michaël Janssens 
|