Waar_Gebeurd
Inhoud blog
  • Travestie
  • Acohol
  • En toen werd ze lesbisch
  • Een gewoon dagje
  • Slaperigheid
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    De wereld door de ogen van een gek
    Het is zo gek nog niet of het gebeurd. Grappige of ernstige kritiek al dan niet op de actualiteit. Soms kolder, soms gevoelig. Ga ook naar http://michaelpfjanssens.deviantart.com Daar vind je kunst van mij
    20-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ouders

    Er komt een moment in je leven dat je begint te beseffen dat je je ouders voorbijstreeft betreffende intelligentie. Ik ervoer dat gisteren toen ze meer dan vier achter de laptop zaten te vloeken en vitten om een reservatie voor een vakantie aan zee te maken. Na heel wat schuttingstaai en toetsengeram kwamen ze uiteindelijk aan het uiteinde van de pagina. Ik lachte me een kriek toen er stond 'gelieve kredietkaartgegevens in te geven'. Wij, nog van de tamelijk oude stempel en niet rijk genoeg om het hebben van een kredietkaart te rechtvaardigen waren mooi gekloot. Tenminste zei waren dat, ik lag zowat onder tafel met de slappe lach. Later had ik daar last van toen ik scheidsrechter moest spelen omdat ma beweerde dat pa een punt vergeten te zetten had in zijn emailadres. De tranen liepen uit mijn ogen. Maar op een gegeven moment werd de situatie zo erg dat het meelijwekkend begon te worden. Ze waren het zelfs al niet meer eens over de bestemming. Tirol, voor jonge mensen. Blankenberge, geen lekker eten. Ardennen, zagen ze wel zitten maar dan moesten ze tot daar rijden om te reserveren omdat ze blijkbaar incapabel waren om een reservatie in het Frans via de telefoon te doen. Op een gegeven moment dacht ik dat pa zijn zwaar gereedschap en ma haar steelpan ging bovenhalen. Ik hield de camera van mijn smart Phone in aanslag. Uiteindelijk gaven ze het om middernacht simpelweg op. De dag erna lieten ze mij even aan de computer mijn ding doen en ik boekte hun een weekje Center Parcs in Limburg. Ik ben ergens wel blij want mijn beste vriendin (vriendschapsliefde, zoek maar eens op in de woordenboek, luie lezer. Hoe bedoel je die heb je niet? Je leest de playboy? Viespeuk, een Van Dale kan er niet vanaf maar obsceen materiaal om je flurk op af te snokken dat kan dan wel. Barbaar!) Ik ga me in ieder geval nog beter amuseren als de vorige vakanties. Op de eerste was ik strontzat vol wodka in slaap gevallen in het waskot. Ik had een gedragen slipje van pa op mijn gezicht hangen. Niet aan te raden! Ik bedwater nog zo nu en dan. Ik was de tweede vakantie verslaafd aan de pseudoephedrine uit tabletten tegen de hooikoorts. Ik was dankzij het internet er achter gekomen dat die ongeveer dezelfde werking had als speed. Ik liep twee apothekers af en bestelde massa's online. En wat deed ik dan hele dagen en nachten dat ik wakker bleef. Op de Sims spelen. Zielig? Gestoord? Zeer zeker. Op echte speed ruk ik me tenminste drie dagen en nachten non-stop af. Deze keer houden we het echter clean en nuchter, wel ik toch. Annelies zal wel wat duveltjes verzetten. Laat ze maar, ik word tegenwoordig happy van spuitwater, raar.

    Maar Michaël, ga je je ouders dan niet missen? Mijn ma alleszins want die is er niet om mijn spuitwater aan te voeren. Gelukkig kan Annelies rijden. Pa, ja, die ook. Mijn schattig beertje knor zal ik zeker mankeren. Of al die keren dat hij straalbezopen met mij over de belangrijke dingen des levens aan de keukentafel praat. Zoals de intense haat voor zijn werk die na een hectisch weekend shoppen en bezoeken weer helemaal verdwenen is, over zijn naderende pensioen en natuurlijk, last but not least. ZIJN BEGRAFENIS. Het wordt een crematie, hopelijk ontploft de oven niet van al die alcohol waar hij al jaren in gemarineerd is. Ja, ik ga die ouwe rukkers eigenlijk wel missen. Zelfs al kunnen ze absoluut niet in peis en vree met een laptop overweg.

    20-04-2014, 00:00 Geschreven door Michaël Janssens  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winkelen

    Winkelen, ik haat het, zeker met mijn ma erbij. Die haar boodschappenlijstjes zijn altijd bedrieglijk klein maar eigenlijk doet ze dat enkel om je mee te krijgen om de zware dingen te helpen sjouwen. Het begint al bij het nemen van een kar, plots staat er een meute ongeduldig zuchtende mensen achter je terwijl je lieftallige moeder een 2 euro stuk uit haar handtas probeert op te diepen. Wat is dat toch met vrouwen en handtassen? Veranderen die soms in zwarte gaten waarin alles wordt opgeslokt? Binnen begint het spel pas echt, op het allerlaatste moment kun je nog voorkomen dat je door een zwaar pallet op de tenen wordt gereden door een uitgebluste winkelmedewerker. En dan heb je nog de winkelkarren van op koop beluste maniakken die van alle kanten op je afkomen. Ondertussen staat ma te treuzelen. 'Zou ik die kaas nu kopen of niet?' 'Dat kan me geen fluit schelen, maar koop hem snel want anders gaat iemand het hier bekopen. 'Gromde ik tussen mijn tanden 'Ja ja, me niet afjagen, he.' Zucht. En dan heb je nog de karren met blèrende peuters in die hun favoriet snoepgoed ontzegd werd door ouders die bezorgd zijn over mogelijk tandbederf. What the fuck maakt dat uit, het zijn toch melktanden, die vallen uit! Uiteindelijk lukt het dan toch iemand om je hielen plat te walsen.

    Hij bekeek me alsof ik het vuil van de straat was. Ik nam een blikje gepelde tomaten uit zijn winkelkar en smeet het op volle kracht tegen zijn hoofd. Had een Amerikaanse baseballmanager die worp gezien, hij zou me direct rekruteren voor de eerste divisie te gaan pitchen.

    Uiteindelijk staan we toch in een ellenlange rij aan te schuiven aan de kassa die bemand was door een depressieve misantroop met een  burn-ou

    Een bejaarde oetlul vergat steeds door zijn beginnende Alzheimer hoeveel hij moest betalen. Bovendien wou hij die 26 euro absoluut in 2 eurocentjes betalen. Ik hoopte dat de herseninspanning hem een bloeding opleverde zodat het hier wat vooruit zou gaan. Helaas, niet alle wensen worden beantwoord.

    'Oei, ik ben iets vergeten, 'riep mama 'ik ben direct terug. Ik wist genoeg. Ik zou een eeuwigheid met de "overvriendelijke" verkoopster mogen doorbrengen alvorens ze met een kotelet kwam aangerend. De klanten achter mij begonnen al te morren. Ik schonk ze een psychopathische blik en tastte naar mijn binnenzak; die truc werkt altijd. Ze dachten dat ik een revolver ging trekken. Er stak er zelfs één zijn handen angstig omhoog waarbij zijn eieren kapot vielen op de grond. Ma rekende af, rukte alles wat ik in de kar wou keilen uit mijn handen en wierp ze er dan zelf in. Ik dacht even dat ik hier zou sterven aan een hartaanval of eventueel aan de ouderdom.

    Buiten slaakte ik een zucht van verlichting niet tegenstaande het feit dat ik geladen was als een muilezel.

    'Michaël we moeten ook nog even hiernaast bij de slager binnen voor het eten vanavond.' Op een manier gillend waar Midden-Oosterse gozers nog een puntje konden aanzuigen slingerde ik mijn boodschappen weg en stormde op een aanrijdende auto af. Ik werd wakker op de Spoed. Ze hadden me volledig in het gips gelegd. De morfine deed me goed. Even geen winkels niet meer voor mij. Waar gebeurd.


     

    20-04-2014, 00:00 Geschreven door Michaël Janssens  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Werk

    Het zal je maar overkomen, een job in de Ardennen aannemen. Ik maakte er geen punt van want ik vervuil graag de natuur met mijn dieseltank. Ik word misselijk van al dat groen, wellicht een trauma uit mijn kindertijd omdat we elke dag spinazie met lever aten. De kleur alleen al doet me mottig worden. Kwam ik daar toch iets tegen. Ik reed een hert aan. Kon die idioot niet naar rechts en links kijken voor het overstak? En van een zebrapad had het waarschijnlijk ook nog nooit gehoord. Mijn 4x4 was plots maar een 3x3. Ik heb daar lang gestaan. Omdat dat rot dier weigerde zijn verzekeringspapieren boven te halen. Dat kan natuurlijk ook mede door het feit zijn dat ik het morsdood had gereden. Dan maar de politie gebeld, die trommelden het parket op omdat het om een verdacht overlijden zou gaan.

    Ik probeerde in mijn beste gebroken frans:'ca va prendre encore beaucoup de temps. 'Ah, monsieur est flamande.' Ik kreeg daar een mep van die flik zijn matrak. Dat bleek één van het front nationale te zijn. Na veel vijven en zessen arriveerde ik toch op mijn werk in de seksspeeltjes fabriek waar ik op de dienst Onderzoek werkte.k kwam Danny tegen die de proefkonijnen moest screenen.

    'Wat een rotdag.' zuchtte ik 'En ik dan. 10 kandidates en geen enkele had ooit een orgasme gehad of kwam gillend klaar. Pure tijdverspilling. En ze hebben Roger buiten gesmeten omdat hij een condoom met hondenbrokken smaak naar buiten had proberen smokkelen om zijn penis. In het kader van het neuken op zijn hondjes realistischer te maken. Beet de waakhond

    hem toch wel niet in zijn spel zeker.' 'Ik heb een dode op mijn geweten.' 'Iemand die ik ken.' vroeg Danny geïnteresseerd

    'Als je van gaia of natuurpunt zou zijn misschien wel, maar ik laatje ik sta achter op schema.'

    Ik deed mijn doktersjas aan en stapte het proeflaboratorium binnen. Er klonk gedempte muziek, het licht was schemerig en op het hemelbed lag een naakte blondine op me te wachten. Ik haalde een roze dildo uit mijn jas, de dildomatic 500. Een zelf bewegende dildo. Ik drukte op het knopje en stak het in de vrouw haar vagina. Geconcentreerde luisterde ik en chronometreerde de tijd. Na enkele minuutjes begon ze zacht te kreunen. Voorvocht sijpelde op het onderlaken dat we elke dag lieten vervangen door een Poolse schoonmaakster, de rolls royce onder het poetspersoneel. Na een kwartier kwam de blondine gillend klaar. Ik noteerde tevreden de testgegevens op een klembord en wierp de vrouw 500 euro toe.

    'En wees voorzichtig als je naar huis rijdt, het wemelt hier van de herten. Ik kan het weten.' bromde ik

    'De baas wil je spreken.' zei Eddy, een klootzak die dacht dat hij god de vader was omdat zijn geslijm hem de functie van onder bureauchef had toebedeeld.

    Ik liet hem maar verder de  de secretaresse betasten en klopte op de deur van de directeur.Die voerde manueel een vaginaal onderzoek uit bij de stagiaire en vroeg of ik wou chronometreren. Waar gebeurd.

    20-04-2014, 00:00 Geschreven door Michaël Janssens  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen)
    Archief per week
  • 23/06-29/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 14/04-20/04 2014

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.


    Laatste commentaren
  • mhr (Michaël Janssens)
        op Slaperigheid
  • Een aangename vrijdag vanuit Noord-Holland (angedo)
        op Slaperigheid

  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs