gisteren de zesde aflevering opgenomen van "vreemdgaan met boeken", dit keer by hertogin irene vervliet. links mario de munck, in het midden de soepel geboren lina...
vergadering met geert & geert; als alles goed gaat, zorgen die kerels ervoor dat ik eind februari een optreden doe in italië... das zo eens iets anders...
bert embrechts was er ook, bassist van de laatste show band... megasympathiek zoals iedereen van die familie... hy speelt soms ook bas by sweet coffee daarom was hy hier...
life in de kassa om drie uur 's nachts... het ingewikkeldste boek allertyden, finnegan's wake van james joyce, gaat over de gedachtengang van een vermoeid tapper die dromend op zyn kraan staat te leunen - precies zoals hier...
hey riki - minstens jy moet weten hoe zy alweer heet, heeft toch voor kingkong gewerkt, geloof ik? ik wor almaar slechter in het onthouden van namen, echt een ziekte...
de hele dag aan het corrigeren geweest aan de drukproeven van "op sterk water", dwz de geur van nat haar deel drie... daarna zeer toepasselyk en naar het goede voornemen, my naar theater rataplan begeven voor de brouwersmonoloog van tom van bauwel aldaar. brouwers is altyd hetzelfde: 1. zeuren, 2. zich schamen voor dat zeuren, 3. het redden met een snydende grap, 4. opnieuw zeuren. ik ben wel bly dat nu biesheuvel de hooftprys heeft gewonnen, maar feitelyk is er toch geen schryver zo indrukwekkend als brouwers de dagboeken-, brieven- en essayschryver (de romancier brouwers vind ik niks aan.) vooral deed dit toneelstuk my nostalgie krygen naar dat oer-archaïsche beeld van de schryver die schryft en verder niets anders doet; zitten, door het huis benen, schryven, lezen, schryven, schryven. maar ja, waar moeten al die schryfsels naartoe? als je op het eind van je leven vierhonderd bladzyden proza en tachtig goeie gedichten achterlaat, zal het wel goed zyn geweest! (pikant detail: in het toneelstuk komt rhynvis feith ter sprake (zie photo) - het totale onbenul, door wie ik echter geobsedeerd ben, ik weet niet waarom...)
behalve een tentoonstelling van rachel was er ook een optreden van dominique osier, bekend als bassist by de oranje houtzagery - een uiterst sobere act: zang, bas en drum; maar daarbinnen zeer gevarieerd en poëtisch... den dominique "heeft" het, gewoon moet hy nu volhouden... hy is echt even goed als bvb mauro pavlovski... zo'n vernissage ook wel een geschikte context voor zyn act...
ook deze charmante kerel die in het nachtleven iedereen minstens kent van ziens was er aanwezig - een nonkel van de gentse charmezanger frankie (zou die frankie nog leven eigenlyk?)
