voor de eerste keer sinds het begin van deze blog, nu een goed halfjaar geleden, moet ik zeggen: op het ogenblik is myn leven wel tof, maar volstrekt niet interessant genoeg om het dagelyks aan uwlie neus te hangen. ik doe niks anders dan lezen en wandelen en heb weinig behoefte aan communicatie. desondanks zal ik op zoek blyven gaan naar een manier om jullie hier dagelyks te blyven tegenkomen.
ik dank in ieder geval eenieder, die hieronder, tydens myn afwezigheid, bydragen heeft geleverd, opdat er toch iéts bleef gebeuren...
de voorbye week ongeveer zestien uur per dag aan het lezen geweest, en de tofste leeservaring werd my bezorgd door de deze maand verschenen komik shanna the she-devil. ik had nooit eerder van dit personage vernomen, maar blykbaar bestaat ze toch al een tydje. ze is blond en heeft prachtige borsten, ze is zo sterk als een tank - zoals de hulk met tanks gooit, zo gooit shanna met dinosauriërs. het toffe is dat je geen weet krygt van haar zieleroerselen, ze is kunstmatig tot leven gewekt en spreekt byna nooit. echt toplectuur!
ook veel plezier heb ik beleefd aan twee boeken van/over william burroughs: de biografie "el hombre invisible" van barry miles en verder een uitgebreid boek met interviews, samengesteld door victor bockris. toen die boeken uit waren heb ik zelf in het midden van de nacht geprobeerd een cut up samen te stellen, het resultaat was misschién okay, ik wou het hier weergeven om uwlie mening te vragen maar kan het hier niet terugvinden, hopelyk morgen of overmorgen wel... tegenover burroughs zyn wy allemaal maar absolute broekventjes, de enige die nog tegen hem opkan is denk ik iggy pop...
vitalski op bezoek in de bibliotheek van sara debosschere. prinses riki heeft dit filmpje vorige week reeds ergens by "reacties" geplaatst, maar hier staat het beter...
je wil deze maand een uitgebreid zelfinterview op je blog publiceren. waarom?
ik neem deze blog erg serieus. zoals geweten doe ik graag veel verschillende dingen tegelyk. welke dingen ik zogenaamd goed doe of niet goed, is niet aan mij om mee bezig te zijn. maar naast myn romans en myn gedichten is er nu dus ook deze blog - het genre van de weblog is voor de letterkunde een even grote revolutie als destyds de uitvinding van de boekdrukkunst. de invloed van deze blog op myn eigen leven is iets dat een ander zich byna niet kan voorstellen. myn broer thomas byvoorbeeld, die superbelangryk voor my is, zie ik maar zelden, maar hy weet wel haarfyn waar ik mee bezig ben en hoe ik my voel et cetera. ik doe hem eigenlyk permanent de groeten. dan dan zyn er de vaste bloggers, vrienden als luckystrike, hardcoremetalreducer, dick turpin, vallekedegroot, goldface - dat zyn allemaal mensen die my op de voet volgen, mensen die ik niets hoef te bewyzen, die gewoon meegaan in het avontuur omdat ze benieuwd zyn hoe het verdergaat.
maar waarom dan nu juist dit zelfinterview?
ik ga voor een weekje naar normandië om de laatste hand te leggen aan myn nieuwe roman, niet "op sterk water", die volgende maand uitkomt, maar het boek dat er daarna komt. kortom het is tyd voor wat meditatie. deze blog hier dient maar voor een klein gedeelte om reklaam te maken voor al myn andere hobbies. dit ding hier is een doel op zich. ik wil zelf onderzoeken wie ik nu ben en geïnteresseerden kunnen my een mail sturen. ik lees niet graag romans en al zeker niet op een computerscherm! byna het enige dat mensen nog lezen, zyn interviews. het gaat vooruit!
gaan we er zomaar op los lullen?
nee, ik stel voor dat we het thematisch ordenen. laten we geloven in de kunst van de beperking! ik zou het graag hebben over het schryven. dus vandaag nog even over: wat is schryven, en later iets over wat is publiceren, en daarna wat anekdotiek over schrijvers en publicisten. maak jy dan nog een eindcommentaar, okay?
okay, vitalski! te gek dat je nu dit weer aan het doen bent!
vandaag uitzonderlyk genoeg de hele dag televisie gekeken, met name by myn grootmoeder voor nieuwjaar. "dit jaar zal het kalmer zyn op tv voor my." dan kwam ik echter op vitaya (het boekenprogramma), daarna in de suske en wiske langspeelfilm op de k.r.o. (ik speel een zatte soldaat in die film) en daarna een eigenlyk niet ongrappige act de presence in geert hostes het uur van de hond...
wat een vreemde, maar oprechte paradox alweer: myn kinderachtige missie om een superster als koen wauters te worden is mislukt - en toch maar mooi op één dag op drie verschillende zenders op televisie geweest zonder daarvoor te hebben getelefoneerd... kan slechter...
de klachten omtrent het vorige filmpje zyn terecht: de link marcheert niet... hier in afwachting van dit soort fuzz dan wéér eentje uit de oude doos, speciaal voor de laatst geborenen... een zekere veroudering doet zich wel gevoelen want in deze aflevering vraag ik my af wanneer the phantastic four eens zouden worden verfilmd en dat is intussen reeds lang het geval, wel met een beetje een teleurstellende the thing...
de komende maand doen myn conferences (blauwbaard en vitalski intiem) en mijn muziekoptredens (de oranje houtzagery) een stapje achteruit ten behoeve van de romancier in my. dus acht uur per dag, negen uur per dag schryven, wandelen en geen telefoons kunnen oppakken. overmorgen voor een paar dagen naar normandië zelfs...