de zaak van nimmen - vitalski wordt deze week begraven en windt niemand meer op, maar nu myn geheugen nog een paar uur scherp staat, wil ik proberen een exhaustief overzicht op te stellen van deze turbulentie in een glas water, teneinde aldus, in het byzonder voor studenten journalistiek, een dwarsdoorsnede te bieden van alle vlaamse media op dit ogenblik omtrent dit dossier. dit ding is voor een groot deel opgedragen aan valerie lampereur, die het helaas in gang zette maar gelukkig ook erg mooi opvolgde en afrondde, maar ook aan myn moeder en myn grootmoeder...
dit wordt een droge, op zich onleesbare opsomming, maar ik zie geen andere manier.
in de vierde aflevering van de realitysoap "de stanley route" op vt4 haalt joyce van nimmen my neer ten overstaan van geheel televisiekykend vlaanderen. dit zint my niet, dus de dag daarop wordt myn wekelykse column in gazet van antwerpen een uiterst beledigend ding. de dag daar nog eens op haal ik opnieuw naar van nimmen uit, namelyk in een interview in story, afgenomen hier by my thuis door een in sexy jeans gestoken veerle van de wal. de dag daarop hebben we een dubbelinterview met nancy meynen op jim tv, maar joyce daagt niet op. teken aan de wand! het interview gaat door met my alleen. valerie lampereur (eigenlyk lempereur, - red.) ruikt intussen een verhaal en noteert van een woedende van nimmen beschuldigingen omtrent al dan niet vermeende handtastelykheden; die verschynen op de cover van tv-familie. myn manager van fabiola productions waarschuwt my per sms: "cover tv-familie is apocalyptisch".
ook diezelfde middag belt stefan van dag allemaal my tydens een toneelrepetitie voor een reactie. ik onderschat de zaak volledig en grap er oplos. wanneer deze dag allemaal in kwestie uitkomt, blykt deze grapperigheid niet te werken: ik sta er afgebeeld als een misdadiger, van nimmen terwyl ze aan het huilen is (een photo genomen nadat ze een bergje had beklommen). bovendien scharen ook ex-missbelgië joke van de velde en tot myn shock zelfs vt4-producent klaas cox zich expliciet aan van nimmens zyde, dus tégen my. een halfuur na het verschynen van die eerste tv-familie belt ook dietert van het laatste nieuws voor een reactie. hier blyf ik gelukkig nuchter en neigt het artikel de volgende dag eerder naar myn kant. gazet van antwerpen volgt en laat myzelf als laatste aan het woord. wouter hilaert van de morgen belt niet naar my, maar naar myn spokeswoman chris van camp, alias prinses riki, die er een huilbui aan overhoudt. ze voorkomt naar eigen zeggen een bombardement op myn persoon; ik heet nu wel een "pinokio in een land van gevaarlyke vrouwen". het portret van myzelf als bepotelaar wordt intussen gretig gebruikt door bert kruysmans en de zynen op radio 1, en door bart de pauw en de zynen op canvas (de "vitalski route": probeer zo vlug mogelyk uit uw slaapzak te kruipen!" veel van deze grappen vind ik zelf wel heel goed.)
van nimmen staat op dit ogenblik naakt in playboy. deze playboy verkoopt zeer goed. voor myzelf is het boekenbeurs; myn boeken verkopen ook niet slecht, al is myn uitgever toch bevreesd. (atv en het vrt-televisiejournaal laten de kwestie met van nimmen links liggen, maar besteden aandacht aan myn beide acties in het kader van salvador dali: in het antwerpse museum van schone kunsten wandel ik door een etalage, op de boekenbeurs komt de bakkersschool piva een stokbrood van 80 meter leveren, dat ik eigenhandig opensnyd en offreer aan geert joris, directeur van de boekenbeurs; dit alles op het nieuws.) in samenspraak met fabiola productions wordt echter besloten het aanstaand geplande marathoninterview van twintig uur uit te stellen. journalisten met wie ik goed bevriend ben, kunnen myn negatieve imago missen als kiespyn en wachten liever af tot onbestemd later (karl vandenbroeck van knack, peter haex van gazet van antwerpen.) al blyven anderen juist bellen om het wél te laten doorgaan; fotograaf herman selleslaghs, ex-cultuurschepen eric anthonis, filip marsboom van het nieuwsblad, dominique piedford van zone 03. we krygen de lyst van veertig interviewers echter niet meer rond. om dit uitstel te verklaren leg ik op studio brussel en in de standaard uit dat ik tot nieuwjaar wil onderduiken. dit wordt verkeerd begrepen: een stortvloed van ongeruste telephoons van organisatoren in verband met geplande optredens. die optredens worden uiteraard wél afgewerkt en de zalen lopen lekker vol. seksuele grapjes klinken op dit moment echter wat bitter. en toevallig gaat in de arenbergschouwburg juist nu myn monoloog blauwbaard in première, - de memoires van een vrouwenverslinder.
intussen heb ik contact opgenomen met een advocatenbureau. het enige dat me word aangeraden is systematisch recht op antwoord te vragen. ik kryg meteen reactie als ik lampereur aanschryf: diezelfde dag nog komt zy me thuis interviewen voor tv-familie. ook ilse beyers, hoofdredactrice van dag allemaal, gaat een respectabele correspondentie met my aan (zie: elders op deze blog de weergave daarvan). intussen heb ik een uurlang een interview op studio brussel (brussel midi), waar ik my welbewust uitspreek tegen maar één persoon, namelyk die cox van vt4, maar voor de rest ben ik tamelyk goed in evenwicht. myn negatieve imago kwam juist één dag daarvoor nochtans tot een hoogtepunt: haatmails van aloude vyanden, afgezegde onderhandelingen, nog meer fervente tegenstanders verwyderen affiches van myn muziekgroep de oranje houtzagery iedere dinsdag in het klokhuis of nemen zelfs de moeite er een sticker op te kleven met daarop het woord pervert (= een behoorlyk kwetsende ervaring.) wel bereikt er my ook minstens evenveel fanmail en condolatie, van ondermeer geert hoste en ben crabbé.
myn recht op antwoord in dag allemaal valt in goede aarde, vooral myn idee om myn arme moeder ter sprake te brengen. stefan van dag allemaal komt my en myn moeder by ons moeder thuis interviewen. myn blazoen wordt dus opgepoetst, maar in het nieuwsblad verschynt myn grootste flater, een zeer agressief interview waarin ik nochtans de kans had gehad myn broers aan het woord te laten. gelukkig is de foto wel mooi. in tv-familie sta ik nu vyf wekenlang op de cover, omdat lampereur over een kerstnummer bezint, en de aandacht tot daar op my gericht moet zien te houden. wat niet moeilyk is: eerst beken ik myn relatie met myn kuisvrouw, de week daarna stel ik myn echtgenote van zevenentachtig aan vlaanderen voor, de ex-operazangeres irene vervliet, en de week daarna is het aan myn nieuwe vriendin het luipaard, ogenschynlyk ten koste van myn vastere vriendin luv - wat opnieuw nogal arrogant overkomt, maar goed het is toch rock&roll. de week daarna staat luv zelf op de cover, en wordt myn blazoen overnieuw flink opgepoetst. zowel van nimmen als cox beginnen in diverse kranten intussen te verklaren dat de zaak toch flink overtrokken is. cultuurschepen philip heylen belt my om steun te betuigen. de nmbs bedankt echter voor een gepland optreden voor de opening van het astridplein. en juist wanneer de zaak afgezaagd lykt geworden, komt p-magazine ermee op de proppen, alweer op de cover. ik vraag recht op antwoord; na een my nogal lullig opgelegde omweg komt die op de redactie aan, maar belt myn vriend michaël lescoart van p-magazine voor een afspraak voor een interview. de timing daarvoor is echter slecht, jean-marie dedecker is nu interessanter; er komt dus gelukkig niets van. de zaak dooft uit. tv-expres kondigt de laatste aflevering van de realitysoap zonder veel ironie aan als de "vitalskiroute" (hoewel ik er al zeven afleveringen niet meer in zit), en valerie lampereur (eigenlyk lempereur, - red.) heeft een photoshoot geregeld, waarin een sexy joyce van nimmen op myn schoot zit met een glas champagne by de kerstboom. (die ontmoeting was overigens wérkelyk zeer aimabel - zy kon ook niet hebben voorspeld dat het zo'n vaart zou hebben.) als een laattydige olifant in de porseleinen kast moeit vanaf een andere planeet ook dirk draulans zich met de zaak; eerst in knack en daarna in humo noemt hy me een aanrander - wat voor een bioloog op zich al deontologisch volstrekt laakbaar is; maar bovendien zit ik op datzelfde moment, terwyl dirk zich boos maakt, al met joyce de champagne te drinken. ook de morgen maakte vandaag melding van deze verzoening en ook radio 1. vanmorgen kreeg ik informele telefoons van een negental journalisten, enigszins met oog op een eventueel artikel, maar meer nog om gewoon maar onze opluchting te delen, waarvoor dank.
er zyn trouwens veel mensen die ik zou moeten bedanken hier, maar daar begin ik niet aan.
intussen ben ik uitgegroeid tot een quizvraag ook; drie dagen geleden in blokken, gisteren in de slimste mens: in beide quizzen wordt myn naam expliciet in verband gebracht met het woord bepotelen - "wie bepotelde in het realityprogramma joyce van nimmen ..." etc  

moralen van dit verhaal: 1. de pers is niet vatbaar voor ironie. alles is letterlyk. onthoud dat nu, vitalski!  2. hoewel ik totaal maar dan ook totaal onschuldig ben, en hoewel de hele kwestie over niks maar dan ook totaal niks gaat, moet ik zeggen: ik ben door het oog van de naald gekropen. 3. dag allemaal is het meest gelezen blad van vlaanderen 4. valerie lempereur van tv-familie liep in deze gehele affaire kilometers vooraan - met haar zoeklicht - met haar inspiratie - en met haar grote talent, dat verwant is met dat van margareth mitchell.
het spyt my als ik mensen in deze zaak verdriet heb aangedaan. ik had weinig keuze. de dag toen die "apocalyptische voorpagina" verscheen, dacht ik in een flits: ik kan deze trein pas uit, als de allerlaatste halte daar is, en niet eerder". alle andere adviezen ten spyt. vermoeiende boel, dat wel...
ik ben nu zeer gelukkig, omdat joyce en ik nu goede vrienden zyn.
myn boeken verkopen goed (in februari verschynt myn nieuwe roman!!), voor myn muziekgroep, iedere dinsdag in het klokhuis, lopen de zalen terug vol, en vooral myn one man shows zyn overal uitverkocht. in p-magazine sta ik in de humoristen top 30 op nummer 6: terecht, ik verdien niet méér, maar ook niet minder.
ik kan wel degelyk ook iets, en ik ben integer.
ik hoop in de toekomst evenveel aandacht te krygen, maar dan voor de juiste dingen: myn boeken, myn conferences, myn muziek.
in januari ga ik vooral veel vergaderen en in bed liggen en oude boeken lezen en in de tuin werken.
ik dank al myn vrienden voor hun steun de voorbye twee maanden!

1 nigel williams