Top-ufoloog Marc Broux gelooft niet meer in vliegende schotels 'Waarom bezoeken aliens alleen maar Eddy Wally-figuren?'
HASSELT - Jarenlang was Marc Broux een van 's werelds ferventste believers in het bestaan van ufo's. Tot hij zijn geloof verloor en zich ontpopte tot een van de felste tegenstanders van de ufologen. Na dertig jaar onderzoek weet hij het nu echt zeker: 'Ufo's bestaan niet'.
Marc Broux (52) wil het vanmiddag in Hasselt nog een keer duidelijk uitleggen tijdens een speciaal ufo-symposium: zestig jaar ufologie en dertig jaar persoonlijk onderzoek hebben geen enkel objectief bewijs opgeleverd van het bestaan van ufo's. Hij, die vele jaren lang stellig heeft geloofd in ufo's, weet het nu zeker: aliens en ufo's zijn onzin, quatsch, verzinsels... En als hij dat vandaag nog een keer duidelijk heeft uitgelegd, dan zal hij erover zwijgen. Hij zal de zowat vijfhonderd ufo-boeken in zijn bibliotheek opbergen in kartonnen dozen, op zolder zetten en er niet meer naar omkijken. 'Ik heb mijn ideeën neergeschreven in een boek met als titel 60 jaar ufo's, de waarheid bijna nabij. Natuurlijk staat niet alles erin. Ik heb stof voor zeker nog vijf andere boeken. Maar die zal ik nooit schrijven.'
Sufon tegen Bufon
Marc Broux hoopt dat hij na zijn lezing vanmiddag aan de toog een Duvel zal kunnen drinken met de ufologen en dat ze dan eindelijk de strijdbijl zullen kunnen begraven. Ze zullen er zijn om naar hem te komen luisteren, dat weet hij zeker. Maar hij vreest dat ze achteraf weer kwaad zullen zijn. 'Ik ga hen dan ook niet sparen. Ik wil de mensen waarschuwen voor ufo-believers en voor de onzin die ze goedgelovige mensen door de strot proberen te rammen. Dat is mijn missie. Als die ufologen eens goed zouden nadenken, dan zouden ze weten dat ze mis zijn. Maar dat willen ze niet, want ze willen hun speelgoedje niet kwijt. En mij zien ze als een verrader, omdat ik wél heb nagedacht en daardoor van gedacht ben veranderd.'
En zo staan de ufo's centraal in een hevige strijd. Aan de ene kant is er Sufon , Sceptisch Ufologisch Onderzoekings Netwerk. Aantal actieve leden: vier. Aan de andere kant staat Bufon, Belgisch Ufo-Netwerk. Aantal leden? 'Nog tien à vijftien', zegt Marc Broux. 'Het kalft wat af, want ooit waren het er wel 250.'
Klopt dat? Bij Bufon willen ze die vraag liever niet beantwoorden. 'Ons ledenaantal kunnen we absoluut niet bekend maken via de telefoon', laat de Oost-Vlaamse voorzitter en ook nationale ondervoorzitter weten.
Een vreemd fel licht
Wie hem tegenwoordig bezig hoort, zou het niet zeggen, maar Marc Broux was zelf jarenlang een van de meest fervente ufologen van het land. Misschien zelfs de allerferventste. 'Ik ben erin gerold', legt hij uit. 'Het begon met de landing op de maan, waardoor ik als tiener enorm gefascineerd was. Daarna werd ik gebeten door sterrenkunde. En toen was er in 1974 plots dat rare lichtverschijnsel terwijl ik naar een komeet stond te kijken. Een klein sterretje dat plots een grote lichtbol werd, dat was het. Via mijn verrekijker zag ik een schijfvormig iets, dat in beweging kwam en een eindje verderop plots uitdoofde. Er waren nog meer mensen die het gezien hadden, en die noemden het een ufo-verschijning. Ik geloofde dat. En hoe meer sensationele, Amerikaanse boeken ik daarna las, hoe overtuigder ik werd. Het heeft vele jaren van studie gekost, vooraleer ik eindelijk begon te twijfelen. Maar nu ben ik helemaal overtuigd van de onzin van al die ufo-verhalen. Het grootste mirakel is misschien wel dat ik zoveel jaren in die onzin geloofd heb. Als je even logisch nadenkt, dan weet je toch dat al die honderdduizenden ufo-verhalen absurd zijn. Zeker als die getuigen beweren dat ze echt contact hebben gehad met bleke aliens met grote ogen. Die buitenaardse wezens zouden dus vele lichtjaren overbruggen om onze planeet te bezoeken. En als ze hier dan eindelijk zijn, dan zouden ze zich alleen vertonen aan vreemdsoortige Eddy Wally-figuren. Dan vraag je je toch af waarom geen van die buitenaardse bezoekers ooit op de idee is gekomen contact op te nemen met onze wereldleiders.'
Klank- en lichtspel
Broux heeft tijdens zijn studiejaren tientallen interviews gedaan met mensen die een ufo hadden zien vliegen. Hij heeft vervalste foto's gezien, heeft gesprekken gevoerd met verwarde geesten, heeft geleerd hoe beïnvloedbaar het geheugen soms is... 'Ik heb zelfs een vrouw gesproken die 's nachts aliens op bezoek had gekregen in haar slaapkamer. Haar kinderen hadden die wezens ook gezien, vertelde ze mij. Tot die kinderen na wat aandringen toegaven dat ze eigenlijk alleen maar herhaalden wat hun moeder had gezegd.'
En onlangs was er nog die man die een ufo met uitsteeksels had zien vliegen tussen Genk en Lummen. 'Een vuurwerk- en laserspektakel, zo bleek later. Al heeft die man zelf dat nooit willen geloven.'
Maar wat dan te denken van die Duitse kok die eerder deze week in de tabloid Bild Zeitung nog vertelde hoe hij twee jaar geleden werd ontvoerd door buitenaardse wezens met een kruisvormig ruimteschip?
'Wel, die man vergist zich. Zoals ook al die anderen zich vergist hebben.'
Als Marc Broux na vanavond zijn ufo-tijdperk afsluit, dan zal zijn vrouw dat alleen maar toejuichen. Ook zonder jarenlange studie is zij er altijd van overtuigd geweest dat er geen ufo's rondvliegen boven de Aarde. Ze heeft haar man meer dan eens gek verklaard. Maar ze heeft hem altijd laten doen, ook als dat betekende dat hij avond aan avond achter zijn computer zat te werken.
'Zelf heb ik geen spijt van alle verloren tijd die ik in mijn onderzoek heb gestopt. Maar nu is het echt wel genoeg geweest.'
Ufo-symposium: '60 jaar ufologie, de waarheid bijna nabij', 23 juni om 14 uur in het Cultureel Centrum Hasselt, inkom gratis. Info: 0475-60.12.56.
Misschien reizen toekomstige ruimtevaarders al slapend naar Mars
Slapend naar de Rode Planeet?
27 september 2004 Het klinkt als sciencefiction: in een diepe slaap lange bemande ruimtemissies uitvoeren. In opdracht van ESA bekijken onderzoekers de mogelijkheid om mensen met een scheikundige substantie in een soort kunstmatige winterslaap te brengen. Misschien komt het ooit van pas bij de voorbereiding van een toekomstige bemande ESA-missie naar Mars. In films als Alien van Ridley Scott is het te zien: astronauten die na een jarenlange winterslaap - ingewijden spreken over hibernatie - fris en monter aan de slag gaan.
Als het aan ESA ligt wordt dit in een niet al te verre toekomst werkelijkheid. Onderzoekers van het Advanced Concepts Team (ACT) in de technologische ESA-vestiging ESTEC in Noordwijk, Nederland werken eraan. Maar er is nog veel onderzoek nodig. "Het duurt nog minstens tien jaar alvorens we bruikbare technieken voor hibernatie zullen hebben", zegt Dr. Mark Ayre van het ACT.
Een slapende astronaut: minder stress en fysische belasting
Voordelen
De voordelen zijn duidelijk. Een bemanning van een ruimteschip in winterslaap krijgt niet met stress en fysische belasting te maken, zoals die bij een jarenlange ruimtemissie de kop opsteken en die het gevolg zijn van een opgesloten gevoel, latent levensgevaar, eentonigheid, een gebrek aan privacy en sociaal contact en heimwee naar de thuisplaneet.
Een slapende bemanning heeft bovendien ook minder zuurstof, plaats en voedsel nodig. Een kleiner en minder zwaar ruimteschip kan de kostprijs van een ruimtevlucht danig drukken.
Om hun doel te kunnen bereiken mikken de onderzoekers op biomimicry: de ontwikkeling van methoden en oplossingen door de waarneming en het nabootsen van planten en dieren. Fenomen als winterslaap zijn bestaande strategieën in de natuur, waarmee een organisme kan overleven in een vijandige omgeving.
Mars en de aarde: een ruimtemissie naar onze buurplaneet kan al vlug enkele jaren duren
Leven op een waakvlam
Het gaat erom het energieverbruik van het eigen lichaam aan te passen aan het uiterst geringe aanbod van de omgeving. Het dier zet zijn levensfuncties op een laag pitje en het metabolisme komt in een nieuwe evenwichtssituatie waarbij extreem energie wordt gespaard.
Hibernatie wil zeggen: leven op een waakvlam. Hartslag, ademfrequentie, lichaamstemperatuur en stofwisseling komen op een laag pitje en het organisme komt in een soort starre duurzame slaap of een tijdelijke coma terecht.
Vaak bedraagt daarbij de lichaamstemperatuur slechts enkele graden Celsius boven nul. De polsslag neemt af van meerdere honderden tot drie à vier slagen per minuut en het zuurstofverbruik bedraagt amper 2% van het normale inademen. Het dier kan maandenlang teren op de voorraad vet in het eigen lichaam.
Het onderzoek naar hibernatie bij zoogdieren toonde aan dat een bepaalde proteïne in het bloed van de winterslaper ervoor zorgt dat de levensfuncties vertragen. De scheikundige aard van deze Hibernation Induction Trigger, of kortweg HIT, is nog niet helemaal duidelijk.
Pioniers op het Marsoppervlak: fris en monter na een 'winterslaap'?
DADLE
De onderzoekers zijn nu geïnteresseerd in een stof die zeer goed gelijkt op HIT en die synthetisch kan gemaakt worden: het D-Leu-Enkephalin of kortweg DADLE.
DADLE is een opiumachtige verbinding. "We weten weliswaar nog niet of het werkt", aldus Marco Biggiogera van de Universiteit van Pavia, "maar het valt in ieder geval te overwegen." Biggiogera is een specialist op het vlak van hibernatie en adviseert ESA bij onderzoek dat hiermee te maken heeft.
In het kader van het programma Ariadna van het ACT onderzoekt hij samen met collega's van de Universiteit van Verona winterslaap bij zoogdieren en de relevantie ervan voor mogelijke hibernatie bij de mens.
Biggiogera en zijn team ontdekten al dat DADLE ook menselijke cellen in slow motion zet en de celstofwisseling en celdeling trager doet verlopen. De stof werd al toegediend aan dieren die van nature uit geen winterslaag houden. De onderzoekers in Verona probeerden de substantie eerst uit op ratten en bekeken de hartslag en hersenactiviteit van de dieren. Er zijn nog geen resultaten, maar de gegevens worden momenteel geanalyseerd.
Mensen op Mars: interplanetaire ruimtemissies eisen veel van mens én machine
Ook technologische uitdagingen
Winterslaap tijdens bemande ruimtemissies brengt ook heel wat technologische uitdagingen met zich mee. De toestand van de bemanning in een dergelijke toestand moet permanent en uiterst nauwkeurig in de gaten worden gehouden. Daarvoor is een zeer goed telemetrisch systeem nodig voor het doorsturen van gegevens naar de aarde.
Aangezien signalen heen en terug bij interplanetaire missies minutenlang onderweg zijn moeten niet alleen de astronauten een hoog IQ hebben. Ook de boordsystemen moeten hoogintelligent zijn en bij onvoorziene gevallen onmiddellijk en autonoom kunnen reageren.
Maar het ziet er naar uit dat de sprookjes van gisteren morgen werkelijkheid kunnen worden: op naar Mars!
Kans op leven op Gliese 581 C wordt steeds groter De kans dat we niet de enige levende organismen in het heelal wordt steeds groter. Met behulp van de MOST, voluit de Microvariability and Oscillations of STars, heeft een team van Canadese astronomen de afgelopen 1,5 maand, ofwel de afgelopen zes weken, de moederster van Gliese 581 C bestudeerd, die door het leven gaat onder de naam Gliese 581. Uit dit onderzoek blijkt dat de moederster van de aardachtige planeet vrij rustig is, wat betekent dat de kans op leven op Gliese 581 C steeds groter wordt.
Uit het onderzoek blijkt dat Gliese 581 een relatief rustige rode dwergster is. Volgens de Canadese astronoom Jaymie Matthews, werkend op de Universiteit van Columbia, is de moederster van Gliese 581 C de afgelopen 1,5 rustig gebleven. "Het klimaat op Gliese 581 C is naar alle waarschijnlijkheid stabiel, omdat de moederster relatief rustig is en maar af en toe wat meer licht uitstoot. Dan hebben we het over maar 4/10 van één procent. Omdat het klimaat niet verstoord wordt, is de kans groter dat er leven op de planeet aanwezig is," aldus Matthews.
Volgens het team van astronomen is de rode dwergster al vrij oud en zijn de planeten rond deze ster al vele miljarden jaren aanwezig. "Net zoals op onze planeet aarde kan het leven op Gliese 581 C zich in deze lange periode al ver ontwikkeld hebben, dus wie weet kunnen er ook verder ontwikkelde organismen voorkomen op de aardachtige planeet." Matthews en zijn team bestudeerden Gliese 581 C om de twee weken, als de planeet precies tussen de aarde en zijn moederster stond.
Gliese 581 C is de kleinste exoplaneet die ooit is ontdekt. De afstand tussen de moederster en de exoplaneet is vijftien keer kleiner dan de afstand tussen de Aarde en de zon, ofwel 10 miljoen kilometer. Eén jaar op Gliese 581 C is gelijk aan 13 Aardse dagen. Omdat rode dwergsterren vijftig keer zwakker en kouder zijn dan sterren zoals de zon kunnen planeten met een korte omloopbaan toch nog vloeibaar water en misschien leven herbergen.
Computersimulaties tonen aan dat Gliese 581 C een steenachtige wereld is zoals onze planeet of een waterwereld die gevuld is met een enorm aantal oceanen. De temperatuur bedraagt 0 tot 40 graden Celsius. De planeet draait samen met twee andere planeten rondom de rode dwergster. Eén is een Hete Jupiter die ruim vijftig keer zo massief is als de Aarde en twee jaar geleden al werd ontdekt. Deze heeft nóg een korte omloopbaan dan Gliese 581 C. De andere planeet is een planeet die acht keer massiever is dan de Aarde en tegelijkertijd met Gliese 581 C werd ontdekt.
Artistieke impressie van een tweede planeet met leven?
AMSTERDAM - Amerikaanse wetenschappers zijn er in geslaagd om een 60 watt gloeilamp te laten branden door middel van draadloze elektriciteit.
De trotse groep wetenschappers van het MIT tonen hun nieuwste succes, WiTricity.
Foto: AFP
Wetenschappers van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) lieten in een testopstelling een gewone 60 watt gloeilamp draadloos branden op een afstand van 2 meter van de energiebron verwijderd.
De nieuwe techniek die door de onderzoekers de naam WiTricity is gedoopt, maakt gebruik van het simpele bestaande natuurkundige verschijnsel van elektromagnetisme waarmee iemand als onderzoeker Nikola Tesla een eeuw geleden al bezig was.
Tot nu toe was het probleem altijd dat deze elektromagnetische straling alle richtingen opstraalde, en dus weinig efficiënt kon worden toegepast. Afgelopen herfst echter slaagde professor Marin Soljacic erin om het energietransport middels gerichte golven plaats te laten vinden.
De sleutel hierbij is dat er gebruik gemaakt wordt van een elektromagnetische energiebron en een apparaat die beide op dezelfde frequentie staan afgesteld zodat er energie-uitwisseling plaats kan vinden. Deze techniek valt nog het best te vergelijken met hoe een opera zangeres in staat is om een glas te laten stuk springen met haar stem. Omdat het glas op een bepaalde frequentie gaat resoneren kan het uiteindelijk stuk springen.
De testopstelling zoals die nu werd toegepast blijkt een efficiëntie van 40 tot 45 procent te hebben. Dat betekent dat de meeste energie die vanuit de energiebron wordt verstuurt de gloeilamp niet weet te bereiken. Soljacic is zich bewust dat de efficiëntie zeker verdubbeld zal moeten worden om de techniek daadwerkelijk interessant te maken voor toekomstige commerciële toepassingen.
Een ander probleem vormt momenteel nog het formaat van de energiebron, de koperen spoelen waarmee nu werd gewerkt zijn 60 cm in doorsnee en dat is te fors om mooi weg te kunnen werken. Dus ook dat probleem zal in de toekomst moeten worden opgelost.
Wel claimen de wetenschappers dat het elektromagnetische koppelingsproces WiTricity veilig is voor zowel mens als dier. Ook mobieltjes, credit cards en andere elektrische apparaten die binnen de straling werden gebracht ondervonden geen schade of hinder van de straling. Wel zal er meer onderzoek nodig zijn om het daadwerkelijke bewijs te leveren dat de techniek volkomen veilig toepasbaar is.
De onschadelijkheid werkt blijkbaar twee kanten op, want het plaatsen van mensen tussen de energiebron en de lamp bleek geen effect op de werking te hebben.
Foto: Lancering van de spaceshuttle Atlantis op missie STS-117. (Image Credit: NASA)
( Cape Canaveral, Florida, 09 Jun 2007 ) [ SHUTTLE ] - Laatste update: 09 Jun 2007 14:43 - 1289 maal gelezen.
♦ Over het hele terrein van het Kennedy Space Center in Florida waren de vreugdekreten te horen toen de spaceshuttle Atlantis met brullende motoren gelanceerd werd. De NASA topmanagers spraken hun trots uit over de succesvolle lancering van spaceshuttle Atlantis. De lancering van de Atlantis ging vlekkeloos en is het ruimteveer veilig in een baan om de aarde.
"Het team heeft uitstekend werk verricht" zei Rex Geveden, NASA associate administrator, "en het is een zeer mooie dag voor de NASA en het nationale ruimtevaart programma."
Bill Gerstenmaier, hoofd van de ruimtevaart operaties zei dat dit de eerste stap is van een uitdagende missie en dat ondanks er nog een hoop uitdagingen volgen, dit een zeer goede start is van de eerste shuttle lancering van dit jaar.
Na het maanden lang gewerkt te hebben aan de door hagel beschadigende externe brandstoftank afgelopen februari, "heeft de brandstoftank zijn werk uitstekend gedaan," zegt Shuttle Programma Manager Wayne Hale.
Bij het bekijken van de opnames van de externe brandstoftank, die gemaakt zijn tijdens de lancering, zijn er geen brokstukken schuim waargenomen voor de scheiding van de tank en de spaceshuttle.
"Dit is een goed bericht voor de toekomst en kijken we uit naar het afbouwen van het ruimtestation," zegt Hale.
Missie Management teamleider Leroy Cain en NASA lanceerdirecteur Mike Leinbach spraken hun gelukwensen uit aan het complete NASA en industrie team dat de lancering van de Atlantis heeft voorbereid.
"Het was een mooie nacht om te lancering," zei Leinbach, "Ik ben heel trotst om een lid van dit team te zijn."
Het onderzoek ging van start na onthullingen van Jean-Marie Dedecker in september vorig jaar. De senator gaf toen een lijst van twintig mensen uit het wielermilieu - renners en anderen - die betrokken zouden zijn bij doping.
Nu schoot het gerecht in actie. Gratis reclame voor de Lijst Dedecker leek het wel. 'Dat is toeval', zegt parketwoordvoerder Tom Janssens. 'De twee speurders die het dossier in handen hebben, vertrekken volgende maandag twee weken op cursus. En daarna begint de Ronde van Frankrijk en zouden we een aantal eventuele betrokkenen niet meer kunnen vinden. En in de vakantie moesten we het ook niet meer doen.'
Gerecht vindt grote hoeveelheden verboden producten in wielermilieu
DM UPDATE 19u54 Het gerecht is vanochtend binnengevallen bij een tiental renners en verzorgers uit het wielermilieu, onder andere van de wielerploeg Quick.Step, in Vlaanderen en Wallonië.
Er zijn "belangrijke hoeveelheden" verboden producten gevonden, waaronder EPO en de befaamde 'pot belge'. Dertien personen werden de hele namiddag verhoord. Daarvan zijn er nu twee vrijgelaten, wat niet noodzakelijk betekent dat ze onschuldig zijn.
Twee personen die vanmorgen werden meegenomen voor verhoor in kader van een reeks huiszoekingen in het wielerpeloton, zijn inmiddels weer op vrije voeten. Dat bevestigt het parket van Kortrijk.
Namen wil het parket opnieuw niet geven. Uit goed ingelichte bron kon het persagentschap Belga vernemen dat Johan Molly, de door andere media genoemde verzorger van QuickStep-Innergetic, één van de twee vrijgelaten personen is.
"Dat de twee personen opnieuw konden beschikken, betekent niet automatisch dat hen niks ten laste kan worden gelegd", aldus parketwoordvoerder Tom Janssens. "Mogelijk heeft de onderzoeksrechter (Marc Allegaert, die ook het onderzoek Landuyt/Museeuw voerde, nvdr) een afweging gemaakt en oordeelde hij dat ze voorlopig niet meer verhoord moesten worden."
Een derde persoon wordt morgen voor de onderzoeksrechter geleid. Omdat er enkele huiszoekingen gebeuren in andere arrondissementen, heeft het gerecht niet 24 maar 48 uur de tijd om te beslissen of die personen al dan niet worden aangehouden. Over het lot van de tien andere betrokkenen kan het parket nog geen uitsluitsel geven.
Locaties
Een volledige lijst van de huiszoekingen is niet gekend, maar intussen is gekend dat de federale gerechtelijke politie onder meer in Fleurus, Harelbeke, Houthulst, Roeselare en Geluwe binnenstapte. In Geluwe gebeurde dat bij een 37-jarige man die vorig jaar nog reed als eliterenner zonder contract.
In Harelbeke zou de huiszoeking gebeurd zijn bij David Windels. Windels kwam op de voorgrond toen de zaak rond veearts José Landuyt losbarste. Hij beschuldigde de veearts er toen van dat hij hem destijds als renner verslaafd maakte aan verdovende middelen. In 1997 werd hij door de Kortrijkse rechter veroordeeld voor handel in amfetamines.
Autonoom onderzoek
De speurders zijn vertrokken van de informatie die Jean-Marie Dedecker vorig jaar doorspeelde aan het gerecht. Sindsdien zijn er diverse onderzoeksopdrachten gebeurd. Ook nu weer is er telefoon- en sms-verkeer nauwkeurig geanalyseerd.
Dat de huiszoekingen gebeurden kort voor de federale verkiezingen, is een beslissing die het gerecht autonoom heeft genomen. Maandag zijn de voornaamste verantwoordelijken van de Kortrijkse federale gerechtelijke politie afwezig gedurende de komende twee weken. Bij hun terugkomst staat de Ronde van Frankrijk voor de deur en kunnen mogelijke betrokkenen daardoor afwezig zijn, luidt het. "Wij zijn geen promoteam van Jean-Marie Dedecker", benadrukte Tom Janssens.(belga/dm)
Filmreview : Flyboys.... spijtig maar een gemiste kans.
Flyboys !!!
Regie: Tony Bill Scenario: Phil Sears, Blake T. Evans en David S. Ward Met: James Franco, Jennifer Decker, Martin Henderson, Jean Reno, David Ellison e.a. 140 min. / F-VS / 2006
Herinnert u zich nog die scène uit The Aviator' waarin waaghals Howard Hughes één van de meest duizelingwekkende luchtgevechten uit de filmgeschiedenis op pellicule zette voor zijn peperdure epos Hell's Angels'? Dat zou nochtans wel mogen, het was namelijk een majestueus in beeld gebrachte hommage aan de oldskool oorlogsfilms zoals ze vandaag niet meer gemaakt worden. Tony Bill heeft het alvast wél gezien en moet gedacht hebben: ik ga hier eens even een oude traditie terug tot leven wekken.' Het gevolg: Flyboys', een ouderwetse avonturenfilm met spectaculaire vliegtuigscènes en voor de rest niet veel. Net zoals bij Howard Hughes indertijd moest het budget via een private weg bij elkaar gesprokkeld worden omdat geen enkele grote studio brood zag in het project. De studio's hadden gelijk. Flyboys' werd een grote financiële flop en ook artistiek is dit WOI-epos over de Amerikaanse vechtpiloten van de Lafayette Escadrille een muffe jutezak geworden waar de clichés even rijkelijk uitrollen als mottenballen. Soms is er ook een reden waarom ze de films niet meer proberen maken zoals vroeger, Tony.
Flyboys' vertelt het heroïsche relaas van de o zo dappere Amerikaanse vrijwilligers die naar de Eerste Wereldoorlog trokken om Frankrijk bij te staan in de strijd tegen de moffen. Dat allemaal vòòr Amerika zich iets aantrok van wat er met Europa gebeurde in die oorlog. Eén van hen is Blaine Rawlings (James Green Goblin junior' Franco), een Texaan die de familieranch is kwijtgespeeld en nu op zoek is naar een hoger doel. Hij sluit zich aan bij de Lafayette Escadrille, het legendarische eskader voor vechtpiloten. Hij mag niet alleen de stoere held in de lucht uithangen, maar ook het hartje van lokale deerne Lucienne (Jennifer Decker) sneller laten kloppen. Uiteraard leert hij ook waardevolle lessen over eer, plichtsgevoel en ware heldenmoed van een collega-piloot (Martin Henderson) die al te veel Amerikaanse waaghalzen uit het luchtruim heeft zien vallen. De cursus Franse stereotypen krijgt hij van kapitein Jean Reno die zijn Allo Allo'-accent even hard laat krullen als zijn onvermijdelijke snorretje.
Amerikanen toch. Zelfs uit een periode van een oorlog waar ze zo goed als niets mee te maken hadden, halen ze een moedig en inspirerend verhaal met de focus op hun eigen helden. Want ook zonder de degoutante starsand stripes uit te hangen (hallo en vaarwel Pearl Harbor') komt deze Flyboys' over als een veel te onsmakelijk Amerikaans getint verhaal dat nuancering niet al te hoog in het vaandel draagt. Alles en iedereen dat niets met Amerika te maken heeft, kan in deze film alleen maar met karikaturale stereotypen (de snorren van de Fransen!) en banale clichés (het mooie Franse meisje dat onvermijdelijk valt voor de stoere Yank) worden voorgesteld. En natuurlijk wordt die smerige Grote Oorlog aan de man gebracht als een opwindend jongensavontuur waar de levensgevaarlijke missies worden afgewisseld met frivool gedartel in de wei of een gezellige drink in het café. Het zou écht niet meer van deze tijd mogen zijn om met zo'n simplistische visie op het concept oorlog af te komen. Heroïek, eergevoel, opoffering, allemaal goed en wel, maar probeer toch ook een historisch verantwoord kader en context mee te geven aan een serieus bedoelde avonturenfilm die zich afspeelt tijdens een gebeurtenis waarbij honderdduizenden soldaten crepeerden en stierven in de loopgraven.
Tot zover de politiek correcte preek. Flyboys' mag dan wel even authentiek zijn als een Peter Ustinov-accent in een sandalenprent, hoe zit het met de actie en het avontuur die ons moeten doen terugdenken aan de films van weleer? Wel, de dogfights zijn alleszins indrukwekkend en opwindend genoeg om de zoektocht naar ook maar iets dat op een verhaal lijkt, te doen vergeten. De eerste keer althans. Want in dit langdradige oorlogsepos (no way dat de oorlog zo lang heeft geduurd) worden de weinig variërende actiescènes tot in het oneindige herhaald. Regisseur Tony Bill moet constant toevlucht nemen tot de luchtgevechten, omdat zijn verhaaltje op het land zo ongelooflijk rommelig, cheesy en oppervlakkig is dat de pellicule bij momenten dreigt vast te plakken aan de projector. En zonder te kunnen meeleven met de personages, beginnen de battles ook steeds meer op een levenloos computerspelletje te lijken. Ze zijn aardig in elkaar gestoken (hoewel de zeppelin toch iets te CGI was om goed te zijn), maar als het je nu eens geen zak kan schelen wat er gebeurt met de ventjes in de tweedekkers beginnen ook die stukken in een onoverkomelijke sleur te geraken.
Maar het is pas als de gladde posterjongens uit hun speelgoed stappen dat Flyboys' echt ergerlijk saaie cinema begint te worden. Eerst en vooral mist het verhaal een duidelijke koers. De specifieke doelstellingen van het eskader worden vaag gehouden en er is geen richtinggevende plot of drive om wat drama en suspense rond te bouwen. Ze kruipen in de vliegtuigjes, schieten naar de stoute Duitsers (de iconische Rode Baron wordt hier vervangen door de gemene Black Falcon in zijnzwarte driedekker) en keren terug naar de grond om na een handvol nietszeggende scènes terug de lucht in te trekken en weer hetzelfde te doen. Het is niet zo zeer een probleem van een slecht verhaal, maar eerder een probleem van geen verhaal te hebben. Een aaneenschakeling van vingerdikke clichés, een klungelige romance (James Franco kan geen Frans, Jennifer Decker geen Engels, boeiende conversaties geeft dat al niet) en een geforceerd band of brothers-gevoel zijn de vaste ingrediënten waar Flyboys' nergens enige vorm of samenhang uit kan halen. Het meest tenenkrommende moment valt wanneer de token black guy gemoedelijk een glas cognac deelt met een blanke rijkeluiszoon. Wat doet je vader' vraagt de blanke. Mijn pa was een slaaf' antwoordt de zwarte jongen droogjes. Vlotjes hoor.
Ik was m al bijna vergeten maar James Franco moet toch wel de leading man voorstellen in deze onzalige hommage. Hij mag dan nog zo krampachtig James Dean imiteren (waar hij effectief sterk op lijkt, hij heeft m zelfs gespeeld in een tv-biografie), maar het lukt m nog niet om overtuigend met een vliegeniersbril op zijn kop rond te lopen. En als je een Texaans accent hanteert, probeer het dan toch tenminste vol te houden tot het einde van de film.
Flyboys' had een zwierige ouderwetse avonturenfilm kunnen worden, mocht er ook maar iets van talent, gevoel en intelligentie achter de productie hebben gezeten. Enkel een schroothandelaar die grossiert in oud afval zal iets met dit roestige afdankertje kunnen aanvangen. Deze flyboys geraken nog niet van de grond, laat staan dat ze kunnen vliegen.
Dr. Richard Dawkins (°1941) is op zuiver wetenschappelijk vlak een innovator. Na een opleiding als 'klassiek' bioloog heeft hij vrij snel de sprong gemaakt naar de moleculaire biologie, met de nadruk op het gen en op de daarmee verbonden analogie met systemen van informatieverwerking.
In 1976 schreef hij er zijn eerste boek over 'The Selfish Gene', waarin hij de evolutietheorie van Darwin toepaste op het gen en een brug sloeg tussen de moleculaire biologen enerzijds en de gedragswetenschappelijke wereld van biologen, psychologen, sociobiologen anderzijds.
Dawkins leverde een grote bijdrage aan de discussies rond creationisme (d.w.z. de opvatting dat niet de evolutie, maar een scheppingsdaad verantwoordelijk is voor het ontstaan van de aarde, planten, dieren en de mens) en evolutieleer.
Daarnaast is Dawkins ook een overtuigd atheïstisch humanist. Hij is niet enkel een uitgesproken tegenstander van alle vormen van godsdienst, maar hij stelt ook de halfslachtige houding van anderen aan de kaak. Dawkins denkt na over de bredere maatschappelijke implicaties van zijn wetenschap en tracht dit te bundelen in één enkele consequente en publiek te verantwoorden zienswijze. In dat opzicht is hij een belangrijke exponent van de ideeën die aan de basis liggen van de stichting van onze universiteit.
Momenteel doceert Dawkins aan de universiteit van Oxford waar hij ook de leerstoel 'for the public understanding of science' bekleedt.
Richard Dawkins Times Education Supplement (London) 23/02/2001, page 17
There is something exceedingly odd about the idea of sectarian religious schools. If we hadn't got used to it over the centuries, we'd find it downright bizarre. The Church of England proudly disclaims any intention to convert pupils away from the faith of their parents. But isn't there already something deeply absurd in the presumption that children ought to inherit beliefs from their parents in the first place?
Think of it this way. Many of the subjects we study are controversial. In civil war history, it's Roundheads versus Cavaliers. In cosmology there is the "steady state" school of thought to set against the now dominant "big bang" theory.
In economics, monetarists vie with Keynesians. In literary history "Baconians" and champions of the Earl of Oxford press rival claims to the authorship of the plays normally attributed to Shakespeare.
In my own field of evolutionary biology, neutralists argue with selectionists. Everyone expects that, in a good school, children will be exposed to the different points of view in matters of controversy, and in a very good school they may even be encouraged to develop their own opinions based upon the evidence and strength of the arguments.
Now, just imagine that sectarian schools were set up for the promulgation of rival points of view in each of these controversial subjects. Imagine Keynesian schools playing football against monetarist schools. Keynesian schools preferentially admit the children of Keynesian parents, while reassuring the parents of the minorities (Monetarist or Adam Smithian children) that they would not seek to convert their children to Keynesianism.
It is one thing for parents to have views on the balance of subjects that their children ought to be taught. Some might feel that languages are more important than mathematics, and choose a school that is especially strong in languages. Or vice-versa.
Within a subject like English, parents might prefer a rigorous grounding in grammatical principles over the literary creativity which other parents might prefer. If schools divide along such lines, nobody could reasonably object.
Some variety of choice would seem positively healthy. But religious schools are divided over what children are taught to believe as facts about the universe, life and existence.
The situation exactly parallels my Keynesian/ monetarist analogy, which was drawn up to be obviously absurd. Who will deny that the existence of religious schools, dispassionately seen, is just as absurd? But it is worse than absurd.
It can be deeply damaging, even lethally divisive. Why do people in Northern Ireland kill each other? It is fashionable to say that the sectarian feuds are not about religion. The deep divides in that province are not religious, they are cultural, historical, economic.
Well, no doubt they are, in the sense that Protestant gunmen or Catholic pub bombers are not directly debating the Transubstantiation, the Assumption, or the Trinity. There is a "them-against-us" mentality burned deep into both sides of the Northern Ireland psyche, and we can all agree that it is not directly related to theological disagreements.
But how does each individual know which side he is on? How does he decide whether the victim of his violence is one of "them" or one of "us"?
He knows because of centuries of historical division. And the basis of that division, generation after generation, is to a large extent sectarian schooling.
If Protestant and Catholic children ceased to be segregated throughout their schooldays, the troubles in Northern Ireland would largely disappear - not overnight, but rather precisely in a generation.
But I come back to my main point. The idea that primary schoolchildren could be labelled "Protestant children" or "Catholic children" is as absurd as "Tory children", "Labour children" or "Liberal children" would be.
No sane person would advocate the setting up of sectarian schools for the segregated education of the children of pro-Euro parents on the one hand and anti-Euro parents on the other. How, then, can it be sane to advocate the existence of sectarian religious schools? And who can justify the spending of taxpayers' money on them?
Richard Dawkins is Charles Simonyi Professor of Public Understanding of Science, Oxford
Welke partij is voor of tegen roken op café? Wie vindt dat gevangenen hun straf volledig moeten uitzitten? Doe de stemtest 07 wil in dit politieke labyrint een multimediale gids zijn voor alle Vlamingen en hen duidelijk maken waar de partijen precies voor staan.
De stemtest is een lijst van stellingen die peilen naar de beleidsvoorkeur van de deelnemers aan de test en die in de programma's van de diverse partijen een bepaald gewicht krijgen.
deelnemer aan de test staat. De stemtest is uiteraard geen voorspelling van het stemgedrag, maar biedt de deelnemers wel een stemprofiel.
De Bekende Vlamingen
Bij het begin van het programma maakten zes Bekende Vlamingen bekend voor wie ze op 10 juni willen stemmen. Op het einde van het programma kregen ze hun stemprofiel en dat kwam niet altijd overeen met de partij die ze vooropstelden.
tv-presentatrice Katja Retsin was van plan om voor Groen! te stemmen, maar kreeg het stemprofiel Spirit
oud-bokser Freddy De Kerpel: CD&V, maar kwam uit bij Open VLD
tv-presentatrice Marlène de Wouters: Open VLD en kwam ook uit bij Open VLD
acteur Stany Crets: SP.A, maar kwam uit bij Open VLD
actrice Dahlia Pessemiers: Groen!, maar kwam uit bij SP.A
filmregisseur Jan Verheyen: CD&V, maar kwam uit bij N-VA
Beroeps- en amateurastronomen hebben een planeet buiten ons zonnestelsel gevonden die zij als één van de meest bizarre van de zowat 200 al in kaart gebrachte exoplaneten beschouwen. "Van de meer dan 200 exoplaneten (planeten buiten ons zonnestelsel) die al gevonden zijn, is deze, XO-3b gedoopte, in meerdere opzichten een buitenbeentje", aldus Peter McCullough van het Space Telescope Science Institute in Baltimore. "Het is de grootste en meest massieve die ooit zo dichtbij de moederster is gevonden", zei de astronoom op een conferentie van de Amerikaanse Astronomenvereniging in Honolulu.
De astronomen waren ook verrast dat de bewuste exoplaneet ondanks die nabijheid tot de ster een elliptische in plaats van cirkelvormige baan draait. Wenkbrauwen gingen ook omhoog omtrent de massa van XO-3b die zich situeert tussen een planeet en een bruine dwergster, een mislukte ster, zei Christopher John-Krull van de Universiteit van Rice (Texas). Hij voegde eraan toe dat er onder de astronomen een debat woedt over de status van bruine dwergsterren. (belga)
One of the most annoying things about Christopher Hitchens is that, even at his most vitriolic, he makes at least as much sense as the majority of sober journo-intellectuals buzzing around Washington. This despite the fact that he is one of the last defenders of Bushs Iraq wara position that has cost the former Nation contributor a multitude of friends and gotten him new ones like Paul Wolfowitz. Hitchens, who started questioning his faith at age 9 (and wrote a polemic against Mother Teresa called The Missionary Position), has finally written the ultimate attack book, God Is Not Great. He spoke to us about his favorite religious stories, Karl Rove (infidel?), and the one time he found himself praying.
You say in your acknowledgments that youve been writing this book your whole life. Do you think itll mean as much to others as it means to you? No, its one small step for C.H. into one enormous argument dominated by giants in philosophy and theology and science.
So what makes it different from recent atheist screeds by the likes of Daniel Dennett and Richard Dawkins? I dont think Richard Dawkins would mind me saying that he looks at religious people with this sort of incredulity, as if, How possibly can you be so stupid? And though we all have moods like that, I think perhaps I dont quite.
And what if one of your children found God? Would that be a problem? Not at all. My children, to the extent that they have found religion, have found it from me, in that I insist on at least a modicum of religious education for them. The schools wont do it anymore. And I even insist, though my wife [who is Jewish] isnt that thrilled, on having for our daughter a little version of the Seder.
Whats your favorite Bible story? Casting the first stone is a lovely story, even though weve found out how much it wasnt in the Bible to begin with. And the first of the miracles. Jesus changes water into wine. You cant object to that.
Well, youve said plenty about the pleasures of drink before. But it also shows the persistence of the Hellenic influence in those regions. If the Jews had not made the crucial mistake of rejecting Hellenism and philosophy and submitting themselves, or being reconquered, by the Maccabean ultra-Orthodox, everything would have been better and wed never have had to endure Christianity and Islam.
So I guess youre not a fan of Hanukkah. And they picked it for the worst possible reason, because it happens to be nearest to Christmas! I mean, its so tawdry.
Youre an even bigger critic of Islam. If you ask specifically what is wrong with Islam, it makes the same mistakes as the preceding religions, but it makes another mistake, which is that its unalterable. You notice how liberals keep saying, If only Islam would have a Reformationit cant have one. It says it cant. Its extremely dangerous in that way.
Do you think an avowed atheist would ever get elected in the U.S.? Yes. I do not believe any of the statistical claims that are made about public opinion. I dont see why anybody does.
Has anyone in the Bush administration confided in you about being an atheist? Well, I dont talk that much to themmaybe people think I do. I know something which is known to few but is not a secret. Karl Rove is not a believer, and he doesnt shout it from the rooftops, but when asked, he answers quite honestly. I think the way he puts it is, Im not fortunate enough to be a person of faith.
What must Bush make of that? I think its false to say that the president acts as if he believes he has Gods instructions. Compared to Jimmy Carter, hes nowhere. Hes a Methodist, having joined his wifes church in the end. He also claims that Jesus got him off the demon drink. He doesnt believe it. His wife said, If you dont stop, Im leaving and Im taking the kids. You can say that you got help from Jesus if you want, but thats just a polite way of putting it in Texas.
Do you consider yourself a hawk? I used to wish there was a useful term for those of us who thought American power should be used to remove psychopathic dictators.
So one day well all see just how right you all were about Iraq? No, I dont think the argument will stop, perhaps forever. But when it does become the property of historians rather than propagandists and journalists, itll become plainer than it is to most people now that it was just. Most of what went wrong with it was that it was put off too long. What a lot of people wish is that the thing could have been skipped.
Or that Bush hadnt been in charge. You dont believe that? No, I honestly dont. Iraq was in such terrible shape as a society that it wouldnt have mattered if Paul Bremer had been Pericles.
Is there anything you dont have an opinion on? My bet with Graydon [Carter, Vanity Fair editor-in-chief] is that he can ask me to write about anything at all, unless its mathematics or science.
Will you write about Virginia Tech? I have no interest in it, but if it goes on for a couple of days I will. My heart sinks when yellow-ribbon events occur, if that doesnt sound too cynical. What one needs in this society is less sentimentality and more stoicism. [He did write a Slate column last week, headlined SUCK IT UP.]
Youve complained that American discourse is too polite. But a lot of people think youre too rude. I used to get told by nice old ladies at bookstores, Its so nice to meet you, because I used to think you were very unhappy and just disliked everything, and you seem quite friendly. And I would think, Oh, God, is that how I seem?
You did write a book called Letters to a Young Contrarian. I was contrarian enough to say that I thought contrarianism was a stupid title. But the idea that I think How can I enhance my reputation today by thinking of a famous person to trash?if you thought that about me, I would feel Id lost somehow. With Mother Teresa, the subject picked me. But I have written books positive about, say, George Orwell and Thomas Jefferson and Thomas Paine
But those people are all dead. Now youll have to let me brood on that I do have a replydid you think I would completely fail you? Rushdie, Mr. Amis, Mr. McEwanbut it is known that Im friendly with them, so I get trashed another way: Oh, well, youre just sticking up for your pals.
Have you ever prayed in your life? I probably once did pray for an erection, but not addressed to anyone in particular. Nor completely addressed to my cock. Youre too polite to ask if the prayer was answered.
Was it? No. There was an answer, but I dont think it was the result of the prayer. After all, if one was not a mammal, and could get erections on demand, thered be no need for prayer in the first place.
Vorige maand was er veel commotie rond de bekendmaking dat een Amerikaans biotechbedrijf erin geslaagd was menselijke embryo's te klonen. De onderzoekers hadden niet een mens gekopieerd, ze hadden via menselijke huidcellen stamcellen gekweekt, een procedure die 'therapeutisch klonen' wordt genoemd. Stamcellen zijn cellen die zich onder invloed van specifieke groeifactoren kunnen ontwikkelen tot elk willekeurig celtype of weefsel. Het onderzoek naar stamcellen geldt als heel belangrijk voor de ontwikkeling van de medische wetenschap. In de toekomst zouden via therapeutisch klonen ziektes als Parkinson, suikerziekte en Alzheimer genezen kunnen worden.
Wetenschappers van de Universiteit van Wisconsin slaagden er vorig najaar in rode bloedcellen op te kweken uit menselijke embryonale stamcellen. (Foto Su-Chun Zhang, Uw-Madison )
Biologen die zich met stamcelonderzoek bezighouden, weten veel van muizen maar weinig van mensen. Dat is bijzonder jammer want het blijkt dat er wat betreft de stamcellen groot verschil bestaat tussen muizen en mensen. Proefdiermuizen met suikerziekte, Parkinson of de bloedziekte hemofilie zijn in de laboratoria prachtig genezen met nieuwe cellen die uit stamcellen waren opgekweekt. Maar volgens de onderzoekers zal het nog zeker tien jaar duren voordat een begin van resultaat bij mensen is bereikt.
Dat heeft verschillende oorzaken. Om te beginnen is het bepaald niet eenvoudig om uit embryo's menselijke stamcellen te isoleren. Er zijn maar een paar bedrijven in de wereld die het kunnen. In Nederland werken onderzoekers met stamcellen die uit Australië worden geïmporteerd. Een dure business. Embryonale stamcellen worden 'gewonnen' uit embryo's van 4 tot 7 dagen oud. De embryo's bestaan dan uit een hol balletje van ongeveer honderd cellen, met op één plaats een verdikking. Daarin bevinden zich de stamcellen. Deze ongespecialiseerde cellen beginnen zich na de zevende dag te ontwikkelen.
Een tweede probleem is het gebrek aan kennis over die ontwikkeling. Embryonale stamcellen zijn bijzonder omdat ze pluripotent zijn: zij kunnen zich nog specialiseren tot alle weefsels van ons lichaam. Maar stamcellen groeien langs verschillende stadia - via zogenoemde voorlopercellen - uit tot volwassen stamcellen, die daarna weer verder groeien tot weefselcellen. Om op die groei enige invloed te kunnen uitoefenen moet je weten hoe die voorlopercellen van de verschillende weefsels eruitzien. Op dit moment hebben de onderzoekers daar nog maar een heel beperkt beeld van.
Het derde struikelblok voor de experimentele toepassing van de stamceltherapie op de mens is de vermenging met dierlijk materiaal tijdens de kweek. De stamcellen hebben een voedingsvloeistof nodig om in leven te blijven en ook nog 'buurcellen' (feeder-cellen) die moeten voorkomen dat ze zich op eigen houtje gaan specialiseren. Zowel voor de voedingsvloeistof als voor de feeder-cellen moeten de onderzoekers zich op dit moment verlaten op dierlijk materiaal, van runderen en van muizen. Er bestaan nog geen geschikte menselijke equivalenten.
Het gebruik van dierlijk materiaal is voor het vergroten van de kennis rond de stamcellen niet zo'n punt. Maar als je denkt aan het gebruik van stamcellen voor therapieën wel. Het is zelfs verboden om stamcellen die op die manier ontwikkeld zijn te gebruiken voor experimenten met transplantaties bij mensen. Want in dat dierlijke materiaal zouden virussen kunnen zitten die voor mensen fataal zijn. Hetzelfde probleem doet zich voor bij xenotransplantatie: het transplanteren van een dierlijk orgaan in een mens.
Er bestaat een tweede vorm van stamcelonderzoek die mogelijk sneller resultaten bereikt. Daarbij gaat het om volwassen stamcellen, die weliswaar al ettelijke ontwikkelstadia hebben doorlopen, maar nog altijd multipotent zijn, dat wil zeggen dat ze nog tot verschillende weefseltypen uit kunnen groeien. Dit soort stamcellen blijven altijd opgeslagen zitten in de weefsels van ons lichaam.
Normaal gesproken liggen deze cellen stil, waarschijnlijk doordat ze van omgevingscellen signalen krijgen dat het niet nodig is om zich verder te ontwikkelen. Maar zodra in het lichaam iets beschadigd raakt, kunnen ze in actie komen. Onderzoekers zijn er inmiddels in geslaagd verschillende van deze volwassen stamcellen te isoleren en er experimenten mee uit te voeren. Het gaat er natuurlijk om dat ze te weten komen welke stimulansen er nodig zijn om bepaalde soorten weefsel zich te laten ontwikkelen.
Maar ook hier houden de onderzoekers zich op de vlakte als het gaat om de snelheid waarmee zij resultaten kunnen bereiken. Stamcelonderzoek mag dan hét wetenschapsnieuws van 2001 zijn geweest, geduld is geboden. Emeritus-hoogleraar dr. Dirk van Bekkum, die betrokken is bij onderzoek met volwassen stamcellen, zei in NRC Handelsblad: ,,Als ik mijn geld erop moet zetten, zou ik één gulden op de volwassen stamcel en één gulden op de embryonale stamcel zetten.''
Het Atheïsme is de afwezigheid van geloof in een of meerdere goden, of in een nauwere betekenis, het niet aannemen van het bestaan van god(en). Het tegenovergestelde van Theïsme.
Het woord Atheïsme komt van het Grieks: het voorvoegsel 'αν' (an) betekent 'niet' en het woord 'θεος' (theos) betekent 'god' of 'godheid'.
Wikipedia
Scepticisme
Scepticisme kan twee vormen aannemen:
Filosofisch scepticisme: men onderzoekt of het mogelijk is of je de echte waarheid kunt vinden en of de eigen overtuigingen en meningen de toets der kritiek kunnen doorstaan.
Wetenschappelijk scepticisme: men onderzoekt of de beweringen van anderen de toets van de wetenschappelijke methode kunnen doorstaan dat wil zeggen herhaalbaar en falsificeerbaar zijn. Meestal zijn paranormale claims en excentrieke uitvinders het onderwerp van sceptische onderzoekers
Wikipedia
Gnosticisme
Het gnosticisme (weten) is het tegenovergestelde van het agnosticisme (niet weten). Het gnosticisme biedt een esoterisch bepaald inzicht in de werkelijkheid (vaak op basis van een directe beleving van een piekervaring). Dit inzicht (weten, kennis of gnosis) wordt in het gnosticisme van hogere orde geqcht dan het rationele weten zoals in de wetenschappen of logica. Deze gnosis 'beslist zelf' wanneer het doordringt in het bewustzijn van de mens. Een geestelijk ontvankelijke houding, hogere concentratie of meditatie vormden echter onderdeel van alle groeperingen uit het gnosticisme.
Bij het agnosticisme overheerst de 'zintuigelijke' breinverstandelijke rationele kennis sterk. De agnost baseert zich daarmee op zijn zintuigen, het zicht overheerst sterk. Een agnost zal zeggen: ik doe geen uitspraak of "God" bestaat of niet bestaat omdat mijn weten daar te beperkt voor is. Een agnost neemt aan noch ontkent het bestaan van het "hogere" aangezien dit niet bewijsbaar wordt geacht.
Gnostici en agnostici hebben gemeen dat ze niet geloven. Hiermee onderscheiden zij zich van gelovigen, die persoonlijke verlossing afhankelijk maken van geschonken geloof en niet van geschonken inzicht. De kennis waarover de stromingen uit het gnosticisme zeggen te beschikken is niet voor iedereen toegankelijk. Doordat toegang tot de geheime kennis verbonden was aan inwijdingen, heeft het gnosticisme steeds de introductie van hiërarchische structuren bevorderd tot zelfs zeer strak georganiseerde organisaties (o.a. in het Manicheïsme en Zoroastrisme).
Met vreugde stel ik u dit forum voor welke ik na een lange innerlijke twist met mezelf (ziedaar het dualisme in de mens) toch heb willen voortbrengen. Daar dit tot op heden een éénmans operatie is voorzie ik een bescheiden start maar hoop toch stilletjes op belangstelling betreffende de komende stellingen die zullen worden geuit. De eigenlijke doorslag, voor mijn noodzaak aan een "blog" of liever een "forum" is gegeven naar aanleiding van een groeiende en nogal populaire intellectuele strijd (het hevigst in de USA momenteel) tussen de "academische" wereld, bijgestaan door succesvolle auteurs (denk maar aan Christopher Hitchens, Sam Harris enz..) en bepaalde gelederen van de "religieuze" wereld (hierbij volstaat geen opsomming van namen daar dit aantal veel te numeriek is... ). Er is geen specifieke voorbereiding aan de totstandkoming van dit forum dus zal dit moeten groeien door de tijd heen en met actieve of passieve medewerking van bezoekers. Wel kan ik bogen op een 37 jarige aanwezigheid op deze planeet wat maakt dat er wel een aantal indrukken zijn ontstaan betreffende bepaalde stellingen en ik denk hier dan voornamelijk aan het debat over geloof versus wetenschap. Doch zijn er natuurlijk nog andere boeiende thema's die heersen over de actualiteit maar ook een nasleep hebben vanuit het verleden. Wat betreft mijn motief tot dit alles kan ik alleen maar zeggen dat er bij mij, maar ook bij vele andere mensen, daar ben ik van overtuigd, een noodzaak is tot discussie (liefst zo humaan mogelijk) en ventilatie. Sommige vragen komen bij de "gewone" burger (zoals ook ik één ben) pas naar boven als er in de media gewag wordt van gemaakt. Denken wij maar aan bv. de noodzaak tot subsidie aan religieuze instellingen, al dan niet stamcelonderzoek en talloze onderwerpen meer.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Yoeri
Ik ben een man en woon in Oost-Vlaanderen (Belgie) en mijn beroep is On a need to know basis..
Ik ben geboren op 18/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen met het gezin, lezen, studeren (vooral natuurwetenschappen) vroeger ULM/DPM vliegen, heden is dit zeilen geworden.