Ik ben al helemaal in kerststemming! Mijn kaartjes had ik twee maanden geleden al gekocht en zijn vandaag geschreven. De kerstboom staat te pronken, de kerstmutsen liggen klaar. Het is het moment om de kerstpladoes af te stoffen!
Net terug van het concertje georganiseerd door mijn pianojuf en waar alle leerlingen die dat wilden een stukje mochten komen spelen... voor "écht" publiek! Net mijn eerste "échte" afgang achter de rug... Ik heb dat stukje niet tientallen maar honderden keren geoefend, tot groot jolijt van mijn huisgenoten. Ach, het kon slechter... Ik had kunnen flauwvallen, schreeuwend de zaal uitlopen, of een hartinfarct krijgen. Mijn zoon had minder zenuwen, die speelde een quatre mains met de juf én daarna een stukje dat hij zelf gecomponeerd had, zonder aarzeling, slechts met een lichte blos op de jeugdige wangen.
Ik droeg ook onderstaand gedicht voor, en dat ging mij veel beter af dan het spelen.
Vleugellam
ze komt weer uit een muziekdoosje
alles past bij haar stralend blauwe glimlach
"zelfs mijn schoenen!"
al hadden glazen muiltjes haar beter gestaan
op de vleugel geen partituur
wel een gedicht met toepasselijke titel
ik kan niet goed lezen op bevel
moet dan net geen woorden spellen
maar doe een poging, om haar te plezieren
prevel "mooi" want ik geloof dat ik het mooi zou kunnen vinden
als niet tien pianovingers knipten om mijn aandacht
ik stuntel door de les
het gaat goed
het gaat fout
het gaat goed fout
dat ik me zo dom voel
en dat ik daar niet tegen kan
ik ben de zoveelste deze week
ze steekt het op het seizoen
misschien heb ik trage vingers
sufferds, net als mijn tenen
die niet eens triangel spelen
Categorie:A. in vrije vorm
31-10-2012
1 november
Zoals elk jaar zoeken in de lanen naar haar leegstaand rijtjeshuis. Het is al lang niet meer de verse kuil, de omgewerkte aarde, de bouwput van mijn wolkenkrabbend verdriet.
Ik plaats het bloemstuk met chrysanten op de marmeren stoep. Dit huis is doods, hoewel er licht brandt in de lantaarn.
Ze was nooit de porseleinen foto, die ik koos. Ze is de handtekening op elk vergeeld schoolrapport, ze is mijn handgebreide trui, modieus... zo'n twintig jaar geleden. Ze is het reçuutje "ijscreem 10 frank" uit het pre-smiley tijdperk. Ik weet niet meer welk studievak toen ze dat ijsje naar mijn kamer bracht en of ik haar de dikke fooi gegeven heb die ze verdiende.
Categorie:A. in vrije vorm
24-10-2012
Aan de waterkant
- Mevrouw, meneer, heeft u al een keuze kunnen maken?
- Graag een fles rosé wijn van het huis. Kunt ge er een kommetje ijsblokjes bij geven alstublieft?
- Zeker, geen probleem.
- En we gaan de dagschotel nemen.
- Ok, twee maal de dagschotel.
- Maar euhm, dat garnaalkroketje, kunt ge daar een kaaskroketje van maken, voor mijn vrouw?
- Ik zal het vragen in de keuken.
- Die hoofdschotel wordt geserveerd met frietjes?
- Zeker, meneer!
- Goh, zelf zou ik liever wilde rijst hebben. Dat zal toch wel gaan?
- Ik zal voor u rijst vragen, meneer.
- WILDE rijst hé! Oh ja, en ik heb hier twee bonnekes, die zijn nog geldig toch?
- Tja, dat is één bon per klantenkaart, dus dan heeft u eigenlijk twee klantenkaarten?
- (de vrouw:) Ha ja, dat zal dan wel zeker?
- Normaal is dat één klantenkaart per gezin... Dat zal ik moeten navragen, of die allebei kunnen gebruikt worden.
- Dat zal wel geen probleem zijn, Eufrasieke deed dat ook altijd voor ons.
Tijdens het wachten op de gepersonaliseerde, met dubbele korting bestelde dagschotel worden de peuken van de gerookte sigaretten en de verpakking van de aperitiefkaasjes over de omheining gekeild, in het gras, tussen de paddenstoelen, aan de mooie waterkant...
(elke gelijkenis met bestaande garnaal- of kaaskroketten berust op louter toeval)
Categorie:N. nieuws/columns
07-10-2012
Beschrijf me
Beschrijf me wie en hoe ge zijt en toon uzelf als de persoon die ge wilt zijn in werkelijkheid, verdorven of kraakhelder schoon.
Ik maak in dit geen onderscheid. Voor mij is eender welke zin die door uw pen werd neergevlijd een vers dat ik in se bemin.
En durft gij hier uw roerselen kwijt, geen ander die ze hoeft te lezen. Ik ben het blad waar inkt gedijt, mijn wit vormt met uw schrift één wezen.
gezongen versie te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/
we zetten een tent en we hangen ballonnen
we plaatsen wat tafels, wat stoelen, een bar
we poetsen trompetten, hoorns, bombardon en
we oefenen samen in onze fanfare
er zijn hapjes en drankjes (dus biertjes en wijntjes en sap voor de kleintjes)
en slingers en vlaggen
met leeuwen die kláuwen
met leeuwen die BRULLEN
- geen poezemiauwen! -
met leeuwen... die dansen
in de Vlaamse wind
in Vlaanderen, dat ons allen bindt!
Categorie:A. in vrije vorm
10-07-2012
Wat een geluk
vijf stappen binnen en ik zie je al
hij vindt jou iets voor Heidi in Tirol
terwijl zij het blitse T-shirt past
smokkel ik je mee
wij samen in het aanpalende pashok
hij is gewoon jaloers dat híj je niet dragen kan
en als zij zegt dat je uit een verkleedkoffer komt
dan moet je haar niet geloven
hoe goed je mij staat!
hoe jong je mij...
hoe véél te jong jij...
hoe oud je mij...
gelukkig wil jij niet helemaal pas hangen
wat ben je lief
het ga je goed, schoonheid
Categorie:A. in vrije vorm
06-06-2012
Eieren na Pasen
Het laatste paasei van 2012 is niet meer... Het is de eerste
keer dat een paasei te onzen huize zo'n lang leven beschoren is. Waren we afgekickt
geraakt van onze chocoladeverslaving? Was de voorraad dit jaar immens groot?
Integendeel! Hoewel zoon en dochter al lang niet meer geloven in klokken en
paashazen hou ik de traditie in ere om op de avond voor Pasen chocolade eieren
te verstoppen. Toen ik dit jaar de buit uit de koele berging wou halen vond ik alleen
een doos met gevulde eitjes, goed weggestopt achter de flessen spuitwater. Geen
grote eieren te bespeuren! Behalve dan de zak die Silke cadeau gekregen had
voor het vullen van de zakjes paaseieren van de Landelijke Gilde. Dan maar die
eieren uit de zak gehaald en verstopt in de woonkamer. Goedkoop, dat wel!
Begin februari lagen er reeds paaseieren in de winkels. Ik vond
dat veel te vroeg en vertikte het om
mijn voorraad in te slaan. Misschien had ik daarna gedacht dat ik er al gekocht
had? Ik zag me in mijn herinnering nochtans de zakken op de rolband leggen...
Wie weet, de jaren gaan zo snel, herinnerde ik me gewoon het jaar voordien?
Weken na Pasen haalde ik de fles olijfolie uit de koele
berging en plots viel mijn oog op een grote fluo roze zak, bovenaan goed dicht gestropt
met een elastiek. Dat zou toch niet...? Jawel, paaseieren in alle kleuren van
de chocolade regenboog! Er moest iets boven op die zak gelegen hebben dat nu
weg was want die zak had ik onmogelijk over het hoofd kunnen zien!
Maar nu is het laatste ei dus echt op. Ach, binnen luttele
maanden liggen de chocolade sinterklaasfiguren al in de winkelrekken, na de terug-naar-school-artikelen,
die begin juli al uitgestald worden, nét na de examens.
Categorie:N. nieuws/columns
04-06-2012
Tango
we tangoën de keuken rond
langs aanrecht, tafel, stoelen
vandáár naar living, hall en trap
(ik ga mijn rug al voelen)
voor mij geen dubstep alsjeblief
ik ben dan ook geen tiener
we glijden zwoel voorbij het raam
ik leid... mijn vacuum cleaner
Categorie:A. in vrije vorm
31-05-2012
Ekster
Ik ga een tapijtje afhalen dat we besteld hebben. De
winkeljuffrouw moet het even zoeken, het is dan ook geen groot tapijt. Dus wat
doe je dan? Je snuistert even rond in de winkel... je ziet een rekje met
afgeprijsde gordijnstalen (oh, dat derde oog voor oranje stickers)... je loopt
het rekje even af... Het laatste staal is vréselijk opvallend, bestaat eigenlijk
uit twee stoffen: allebei fel glanzend, de ene half doorzichtig, met een
tekening. Stof voor de bruidsjurk van een ekster! Afschuwelijk mooi vind ik
het. Voor vijf euro? De prijs per meter hangt er nog aan, waardoor ik weet dat
de originele prijs 54 euro moet geweest zijn. Ik heb geen gordijn nodig, maar
toch koop ik het staal. Mijn Toyotaatje heeft geen vier wielen, wel een naald
en het zal me wel helpen "iets" uit de grote lap stof te toveren. Ik
ben immers geen goede naaister, maar wel een eersteklas prutser. Volgend jaar
in januari zijn het toch weer bommels? Welk kleur de stof heeft? Wat de
tekening is? Zeg, ik wil op zotte maandag niet de eerste minuut al herkend
worden!
Categorie:N. nieuws/columns
25-05-2012
Lenteliefjes
Ze raken niet, hun speelse twijgen, beroeren slechts dezelfde lucht. Doch heen en weer gaat bladgerucht, een zomer lang zal het niet zwijgen.
In herfstig loof, hoor hoe zij zucht, de eik ziet haar naar hem toe neigen. Ofschoon de maanden dagen rijgen draagt al haar pogen nimmer vrucht.
Hoe moet zij hem toch overtuigen - wijl winter door hun kruinen blaast - om ook een tak naar háár te buigen?
Maar dan schenkt lente hem nieuw blad en één ervan kust 't blad ernaast wiens groen komt uit een ander bad!
fanfares, praalwagens, reuzen, clowns paarden, schapen, een os, zelfs kamelen ridders en jonkvrouwen, boeren en "kiekens" ik zie met plezier de groepen passeren onder een stralende zon die, nieuwsgierig naar deze stoet, eindelijk haar schuilplaats heeft verlaten voor wie ik gekomen ben, stappen bijna als laatsten het lijken de drie musketiers de jongen kijkt recht voor zich heeft iedereen wel gezien dat hij hen niet ziet? behalve de moeder die zo gek is te zwaaien ze stoppen, hijsen de thebaanse trompetten omhoog de rug wordt gerecht, de lippen gezet fierheid wordt ingeademd door hen, door mij ze blazen BLIJDSCHAP de lucht in!
Categorie:A. in vrije vorm
12-05-2012
Ik herinner mij haar lach
Morgen moederdag... Dit is het eerste gedicht dat ik schreef over mijn lieve moeder.
ik herinner mij haar lach
niet hoe het klonk
noch hoe het zag
want met de jaren
worden herinneringen vager
maar ik weet nog hoe zij
een kwinkslag of een grapje vond
voor elkeen die voor haar toonbank stond
ze was ook sentimenteel
een appel weent
onder suiker en kaneel
dezelfde zakdoek droogde onze tranen
van rozenwater en later
van azijn
herinneringen kiest men niet
maar liever dan de pijn
en het schrijnende verdriet
herinner ik me haar tanden
die, na een te brede lach,
onder de kast belandden
(gepubliceerd in Meander)
Categorie:A. in vrije vorm
22-04-2012
Gij daar, verdomme
Hoe zal de poëzie verstommen
als het gevoel, dat u niet zint,
dat ge met zever uit wilt gommen,
verdwijnt nog vóór een vers begint?
Gaan nu uw wrange tenen krommen
omdat ge dit een farce vindt?
Voor één keer zal ik het verdommen
te zwijgen als een schuchter kind.
Verban de dichters die zich tonen
in liefde, afkeer, vreugde, pijn,
in wiens "gedichten men kan wonen"
omdat hun kamers leefbaar zijn.
Wie blijft? De goochelaars... die schrikken
dat men hun trucjes niet wil slikken.
Categorie:B. sonnetten
19-04-2012
Melodie voor "Er was een meer en er was zon"
Ik maakte een melodietje voor mijn gedicht "Er was een meer en er was zon".
We zijn terug van vier dagen Center Parcs Le Lac d'Ailette, op 15 km van Laon. Een heel mooi park aan een immens meer waarop het bij zonnig weer heerlijk varen is...
Er was een meer en er was zon, het blauw werd door geen wit gestoord. De bootjes wenkten: kom aan boord. Het was nog vroeg, de dag begon
alsof hij dag en nacht zou duren. De maan nog steeds of reeds in zicht genoot van ongesluierd licht dat ons door wimpers heen deed gluren.
We reserveerden vast een boot, om twee uur kon de pret beginnen. Dus eerst nog zwemmen (dat was binnen) en wandelen (het park was groot).
Een pick-nick met du pain, du vin (in Frankrijk eet je op z'n Frans), het grijs greep onderwijl zijn kans en maakte aan mooi weer une fin.
We voeren uit, het zwemvest aan, daarboven nog een regenjas, de paraplu kwam goed van pas, ook ín de boot ging water staan.
We toerden op het grijze meer, we tuurden naar de grijze kant. Een uur nadien, terug aan land, het zwemvest uit... de zon kwam weer!
Categorie:C. gedichten op rijm
06-04-2012
Zoeteke - Jan Haak
Ik bedacht opnieuw een melodie voor een gedicht van Jan Haak : Zoeteke.
Ach mijn schatteke, mijn blommeke jij speelt zo lief het zonneke deelt liedjes uit aan vreemden leeft je leven vervolmaakt tussen vier lijnen van de tegels
waar je staartjes zijn als vlegels en je ogen dondersteentjes waar je moeder over waakt
Ach mijn zoeteke, mijn polleke je rent je lieve bolleke met een glunder door de wind die voor jouw glimlach lijkt gemaakt voorbij jouw huppelen en keren lijk jij ons steeds weer te leren dat te zien wat jij nog bent maar wij door tijd zijn kwijtgeraakt
De prachtige tekening "Spring Fairy" van de Amerikaanse tekenares Ruth Sanderson inspireerde mij tot het schrijven van het gedicht "La primavera". Ruth was zo vriendelijk mij toelating te geven haar tekening op mijn twee weblogs te plaatsen. De Nederlands- en Engelstalige gezongen versie van "La primavera" zijn hier te beluisteren.
La primavera
jaloerse minnaar je verjoeg de herfst met zijn warme kleuren uit schrik dat hij me zou bekoren je huilde in kale bomen omdat ik sliep in je paleis van ijs onder je witte deken je zuchtte op plassen en beken die onder je kille adem bevroren
nu je me wakker kust, hoor ik je vragen of ik dit jaar de kristallen kroon zal dragen die op de troon naast de jouwe rust neen, en toch ben ik jouw koningin want wat geen sterveling vermoedt wij zijn voorgoed geliefden al is ons samenzijn steeds kort omwille van ons groot verschil
buiten ligt het leven stil zolang ik hier bij jou vertoef lief, ontdooi je koude armen al dat dode maakt mij droef ik wil de aarde weer verwarmen hoor je de vogels die me roepen? open de poorten, dit is mijn dag! ik strooi bloemen langs mijn pad volg mij in je laatste oogopslag
La primavera
oh jealous lover you chased autumn with his warm colours frightened that he would charm me you wept in leafless trees because I slept in your castle of ice under your white blanket you sighed on puddles and brooks that froze under your cold breath
now that you wake me with a kiss I hear you asking if this year I will wear the crystal crown that lies on the throne next to yours no, and yet I'm your beloved queen whereas no mortal soul suspects we are for ever lovers although the moments we share are rare because of everything that parts us
outside life is standing still as long as I remain with you dearest, thaw your icy arms this lifeless nature makes me sore I want to warm the earth once more d'you hear the birds that are calling? open the gates,this is my day! I'll sprinkle flowers on my way follow me at your last glance
Ik ben geboren in 1964 en studeerde af als licentiate Romaanse Filologie aan de Universiteit Gent. Mijn hobby's zijn vooral lezen, wandelen en het schrijven van gedichten. Omdat ik zelf liefst toegankelijke gedichten lees waarin ik de gedachten of gevoelens kan herkennen, probeer ik ook in die trant te schrijven. Soms schrijf ik in vaste vorm (vooral sonnetten), soms in vrije vorm. Liefst van al laat een gedicht mij achter in de overtuiging dat het op geen enkele andere manier kon geschreven worden.
