Net terug van het concertje georganiseerd door mijn pianojuf en waar alle leerlingen die dat wilden een stukje mochten komen spelen... voor "écht" publiek! Net mijn eerste "échte" afgang achter de rug... Ik heb dat stukje niet tientallen maar honderden keren geoefend, tot groot jolijt van mijn huisgenoten. Ach, het kon slechter... Ik had kunnen flauwvallen, schreeuwend de zaal uitlopen, of een hartinfarct krijgen. Mijn zoon had minder zenuwen, die speelde een quatre mains met de juf én daarna een stukje dat hij zelf gecomponeerd had, zonder aarzeling, slechts met een lichte blos op de jeugdige wangen.
Ik droeg ook onderstaand gedicht voor, en dat ging mij veel beter af dan het spelen.
Vleugellam
ze komt weer uit een muziekdoosje
alles past bij haar stralend blauwe glimlach
"zelfs mijn schoenen!"
al hadden glazen muiltjes haar beter gestaan
op de vleugel geen partituur
wel een gedicht met toepasselijke titel
ik kan niet goed lezen op bevel
moet dan net geen woorden spellen
maar doe een poging, om haar te plezieren
prevel "mooi" want ik geloof dat ik het mooi zou kunnen vinden
als niet tien pianovingers knipten om mijn aandacht
ik stuntel door de les
het gaat goed
het gaat fout
het gaat goed fout
dat ik me zo dom voel
en dat ik daar niet tegen kan
ik ben de zoveelste deze week
ze steekt het op het seizoen
misschien heb ik trage vingers
sufferds, net als mijn tenen
die niet eens triangel spelen
Categorie:A. in vrije vorm
31-10-2012
1 november
Zoals elk jaar zoeken in de lanen naar haar leegstaand rijtjeshuis. Het is al lang niet meer de verse kuil, de omgewerkte aarde, de bouwput van mijn wolkenkrabbend verdriet.
Ik plaats het bloemstuk met chrysanten op de marmeren stoep. Dit huis is doods, hoewel er licht brandt in de lantaarn.
Ze was nooit de porseleinen foto, die ik koos. Ze is de handtekening op elk vergeeld schoolrapport, ze is mijn handgebreide trui, modieus... zo'n twintig jaar geleden. Ze is het reçuutje "ijscreem 10 frank" uit het pre-smiley tijdperk. Ik weet niet meer welk studievak toen ze dat ijsje naar mijn kamer bracht en of ik haar de dikke fooi gegeven heb die ze verdiende.
we zetten een tent en we hangen ballonnen
we plaatsen wat tafels, wat stoelen, een bar
we poetsen trompetten, hoorns, bombardon en
we oefenen samen in onze fanfare
er zijn hapjes en drankjes (dus biertjes en wijntjes en sap voor de kleintjes)
en slingers en vlaggen
met leeuwen die kláuwen
met leeuwen die BRULLEN
- geen poezemiauwen! -
met leeuwen... die dansen
in de Vlaamse wind
in Vlaanderen, dat ons allen bindt!
Categorie:A. in vrije vorm
10-07-2012
Wat een geluk
vijf stappen binnen en ik zie je al
hij vindt jou iets voor Heidi in Tirol
terwijl zij het blitse T-shirt past
smokkel ik je mee
wij samen in het aanpalende pashok
hij is gewoon jaloers dat híj je niet dragen kan
en als zij zegt dat je uit een verkleedkoffer komt
dan moet je haar niet geloven
hoe goed je mij staat!
hoe jong je mij...
hoe véél te jong jij...
hoe oud je mij...
gelukkig wil jij niet helemaal pas hangen
wat ben je lief
het ga je goed, schoonheid
Categorie:A. in vrije vorm
04-06-2012
Tango
we tangoën de keuken rond
langs aanrecht, tafel, stoelen
vandáár naar living, hall en trap
(ik ga mijn rug al voelen)
voor mij geen dubstep alsjeblief
ik ben dan ook geen tiener
we glijden zwoel voorbij het raam
ik leid... mijn vacuum cleaner
Categorie:A. in vrije vorm
15-05-2012
Canteclaerstoet 13/05/2012 - Deinze
fanfares, praalwagens, reuzen, clowns paarden, schapen, een os, zelfs kamelen ridders en jonkvrouwen, boeren en "kiekens" ik zie met plezier de groepen passeren onder een stralende zon die, nieuwsgierig naar deze stoet, eindelijk haar schuilplaats heeft verlaten voor wie ik gekomen ben, stappen bijna als laatsten het lijken de drie musketiers de jongen kijkt recht voor zich heeft iedereen wel gezien dat hij hen niet ziet? behalve de moeder die zo gek is te zwaaien ze stoppen, hijsen de thebaanse trompetten omhoog de rug wordt gerecht, de lippen gezet fierheid wordt ingeademd door hen, door mij ze blazen BLIJDSCHAP de lucht in!
Categorie:A. in vrije vorm
12-05-2012
Ik herinner mij haar lach
Morgen moederdag... Dit is het eerste gedicht dat ik schreef over mijn lieve moeder.
ik herinner mij haar lach
niet hoe het klonk
noch hoe het zag
want met de jaren
worden herinneringen vager
maar ik weet nog hoe zij
een kwinkslag of een grapje vond
voor elkeen die voor haar toonbank stond
ze was ook sentimenteel
een appel weent
onder suiker en kaneel
dezelfde zakdoek droogde onze tranen
van rozenwater en later
van azijn
herinneringen kiest men niet
maar liever dan de pijn
en het schrijnende verdriet
herinner ik me haar tanden
die, na een te brede lach,
onder de kast belandden
(gepubliceerd in Meander)
Categorie:A. in vrije vorm
21-03-2012
La primavera
De prachtige tekening "Spring Fairy" van de Amerikaanse tekenares Ruth Sanderson inspireerde mij tot het schrijven van het gedicht "La primavera". Ruth was zo vriendelijk mij toelating te geven haar tekening op mijn twee weblogs te plaatsen. De Nederlands- en Engelstalige gezongen versie van "La primavera" zijn hier te beluisteren.
La primavera
jaloerse minnaar je verjoeg de herfst met zijn warme kleuren uit schrik dat hij me zou bekoren je huilde in kale bomen omdat ik sliep in je paleis van ijs onder je witte deken je zuchtte op plassen en beken die onder je kille adem bevroren
nu je me wakker kust, hoor ik je vragen of ik dit jaar de kristallen kroon zal dragen die op de troon naast de jouwe rust neen, en toch ben ik jouw koningin want wat geen sterveling vermoedt wij zijn voorgoed geliefden al is ons samenzijn steeds kort omwille van ons groot verschil
buiten ligt het leven stil zolang ik hier bij jou vertoef lief, ontdooi je koude armen al dat dode maakt mij droef ik wil de aarde weer verwarmen hoor je de vogels die me roepen? open de poorten, dit is mijn dag! ik strooi bloemen langs mijn pad volg mij in je laatste oogopslag
La primavera
oh jealous lover you chased autumn with his warm colours frightened that he would charm me you wept in leafless trees because I slept in your castle of ice under your white blanket you sighed on puddles and brooks that froze under your cold breath
now that you wake me with a kiss I hear you asking if this year I will wear the crystal crown that lies on the throne next to yours no, and yet I'm your beloved queen whereas no mortal soul suspects we are for ever lovers although the moments we share are rare because of everything that parts us
outside life is standing still as long as I remain with you dearest, thaw your icy arms this lifeless nature makes me sore I want to warm the earth once more d'you hear the birds that are calling? open the gates,this is my day! I'll sprinkle flowers on my way follow me at your last glance
ze lokken mij: kom binnen in dit gedicht de vertaling van een tekening neergekrabbeld met botte kleurpotloden geurend naar geestverruimend snoepgoed uit kleverige puberhandjes
dieren spelen kiekeboe een kip, een koe, een kaketoe ze zien, ze zien wat ik niet poëzie? belletjetrek, woordjesgek waar blíjft die olifant met lange snuit
bij de gratie Piet Snots ik laat mezelf wel uit!
Categorie:A. in vrije vorm
21-02-2012
Geen rozengeur
een dievennacht met hier en daar een pilelamp waarvan de batterij gans plat wie weet hoeveel eeuwen al
hij strompelt, mompelt 'k ben strontzat terwijl hij traag de sleutel past zonder hulp van maneschijn en mist en nog eens gist waar toch dat gat verdomme! waar dat gat mag zijn
slechts één ding schiet door zijne kop dat er geen deegrol op hem wacht zoals in menig domme mop waar elke stomme kloot om lacht die geen benul heeft, gene weet dat wie zich poepeloere drinkt vaak alles en zichzelf vergeet
de lage zon schildert een zebrapad in onze diepe, lege
tuin de buren leveren boomzwarte verf wij een grasgroene straat daar
waar het kippenhok niet staat komen er al paaltjes uit de grond met grijs
kippengaas errond
zal ik oversteken? gaan kijken waar ik later eieren
zal rapen stront van legstokken schrapen
ach, stel je voor dat het
noodlot de trein die ginder verder rijdt vandaag plots van de sporen
scheidt zoals een dooier van het wit dan tokken hier bij voorbaat zulke
intrieste weeskipjes
Voor de liefhebbers van Vlaamse dialecten zong ik het ook eens
in het dialect van mijn jeugd. Dit is de streektaal van de regio ten noorden van
Gent (Oostakker, Zaffelare, Lochristi...), niet te verwarren met het Gents, wat
totaal andere klanken kent.
Categorie:A. in vrije vorm
Ik ben geboren in 1964 en studeerde af als licentiate Romaanse Filologie aan de Universiteit Gent. Mijn hobby's zijn vooral lezen, wandelen en het schrijven van gedichten. Omdat ik zelf liefst toegankelijke gedichten lees waarin ik de gedachten of gevoelens kan herkennen, probeer ik ook in die trant te schrijven. Soms schrijf ik in vaste vorm (vooral sonnetten), soms in vrije vorm. Liefst van al laat een gedicht mij achter in de overtuiging dat het op geen enkele andere manier kon geschreven worden.
