De griespardot staat wat te grroemen temidden van een protterveld, bezaaid met viezeschetenbloemen: hij heeft ze allemaal geteld.
Ik pluk er vijf om vuur te stoken, dan knalt het -grroem- in mijn fornuis, en acht om -grroem- kaduuf te koken, dan ruikt het lekker bij mij thuis.
Nog tien voor -grroem- mijn jaarlijks bad en twaalf gestrikt met stinkend smik: een -grroem- boeket voor griespardat, die houdt van schoonheid... net als ik!
De gezongen versie kunt u beluisteren op http://gorgelrijmen.punt.nl/, waar ook de mooie tekening van Jaap van den Born te bekijken is.
Categorie:D. gorgelrijmen
29-07-2011
een hele tour
ik lig niet langer languit op de bank
te staren naar de beelden van een ronde
mijn lijdensweg is nu voorbij, goddank
Parijs! ... ik heb mijn benen weer gevonden
Daan de Ligt
gedaan met rillen in de kille regen
ik reisde naar de zon, maar was abuis
mijn lijdensweg is nu voorbij, een zegen
Parijs! ... nog drie uur rijden en weer thuis
Vera De Brauwer
en zo heeft iedereen zijn reden om van Parijs te houden...
Categorie:H. mededichters
28-07-2011
Bonne journée!
de hôtelière wenst het koppel une bonne journée
zouden die mensen weg mogen?
naar huis?
we kijken op vanuit onze boeken
en beloeren hen jaloers
wíj hebben nog vier dagen te gaan
eer onze straf is uitgezeten
wat hebben we misdaan
dat ons zelfs geen blik wordt gegund
op de omringende bergen?
regen, regen en nog meer regen is ons deel
en als het veertien graden wordt
dan is dat veel
zie, ze lopen de trap af, die twee,
valies in de ene, paraplu in de andere hand
boe! lafaards! couards!
... chançards...
Categorie:A. in vrije vorm
09-07-2011
De zabberslak
De nieuwste telg in mijn reeks gorgelrijmen : de zabberslak!
Voor de gezongen versie gaat u naar http://gorgelrijmen.punt.nl/ waar ook de prachtige tekening van Jaap van den Born te bekijken is.
Wie zabbert in de schele nacht
en heeft dan twee keer bezemkracht
waardoor ze vaak al nokkels brak?
Het is de zabberslak.
Wie zoeft er fluks het maanlicht door
met een reflector op haar oor
en knipperfrikkels op haar dak?
Het is de zabberslak.
Als 's ochtends vroeg de zon verschijnt,
wie is de eerste die verdwijnt,
nog één keer zabbert, zij het zwak?
Het is de zabberslak!
Categorie:D. gorgelrijmen
28-06-2011
Vlaanderen Feest !
Op uitnodiging van de werkgroep "Vlaanderen Feest" van de cultuurraad van Ronse zal ik op zaterdag 9 juli twee maal een kwartier gedichten voordragen en zingen. Gezien het thema zullen het opgewekte Vlaamsgetinte gedichten zijn. Er is begeleiding van de gitaren van de muziekacademie. Als afsluiting is er een optreden van Kieviev (jazz en kleinkunst).
Plaats: binnenplein van het MUST (museum voor textiel), Bruulpark (ingang in Sint-Pietersnieuwstraat of Priesterstraat), Ronse
Datum: zaterdag 9 juli, 16u30.
Iedereen is van harte welkom. Om zeker te zijn van een plaatsje kunt u best reserveren bij de cultuurdienst op 055/23.28.01 of mailen naar cultuur@ronse.be.
de lage zon schildert een zebrapad in onze diepe, lege
tuin de buren leveren boomzwarte verf wij een grasgroene straat daar
waar het kippenhok niet staat komen er al paaltjes uit de grond met grijs
kippengaas errond
zal ik oversteken? gaan kijken waar ik later eieren
zal rapen stront van legstokken schrapen
ach, stel je voor dat het
noodlot de trein die ginder verder rijdt vandaag plots van de sporen
scheidt zoals een dooier van het wit dan tokken hier bij voorbaat zulke
intrieste weeskipjes
Voor de liefhebbers van Vlaamse dialecten zong ik het ook eens
in het dialect van mijn jeugd. Dit is de streektaal van de regio ten noorden van
Gent (Oostakker, Zaffelare, Lochristi...), niet te verwarren met het Gents, wat
totaal andere klanken kent.
Categorie:A. in vrije vorm
02-06-2011
de waslijn van perfectie
krachteloos zinkt mijn hoofd
in schouders afgesloofd
voor alledaagse zorgen
vlekjes op mijn ziel
ik heb ze nooit gedoogd
maar op de waslijn van perfectie
wordt niet rimpelloos gedroogd
de druk van het geluk
alles dik voor mekaar
is bij momenten even zwaar
als die van de ontbering
Categorie:A. in vrije vorm
23-05-2011
Zwibbelzogje
Klein zwibbelzogje wil naar huis, ze houdt niet van logeren. Ze trippelt weg, stil als een muis, om nooit terug te keren.
De troedeltjes in oma's kast zijn oud, compleet versleten. Wie troedelt er nog met een flast? Ze zou het echt niet weten.
Ze lust geen stroep, ook niet geprakt, geen scheve schoffeloren. Wat oma in de troggel kwakt, het kan haar niet bekoren.
Maar dan denkt zwibbelzogje weer aan oma's lieve zwotsen en weggaan wil ze dus niet meer, ach wat... je kan steeds kotsen!
Om de tekening van Jaap van den Born te bekijken klikt u op de bijlage. De gezongen versie is te beluisteren op http://gorgelrijmen.punt.nl/
Als het rumoer mij tegenstaat, de beelden dansen voor mijn ogen, de bloementuin naar best vermogen geen plekje aarde open laat,
maar mij te druk lijkt, overvol, dan keer ik naar het monotone, zie ik in kleurloosheid het schone, vat sympathie op voor de mol.
Ik doe als hij en ga mijn gang door 't bovengronds geloop te staken. De grootste plannen moet men maken ónder de grond: dáár blijft men lang...
Categorie:C. gedichten op rijm
05-05-2011
...
Zoekt hij
de doorslag van mijn ziel,
die hij in bevreemding leest?
de kanten zakdoek die het bloeden stelpt?
wat zoekt hij hier?
hij, wiens neus al tijden bloedt
ik vrees dat hij niets vindt wat helpt
hier is alleen het valse dier
dat klauwt naar wie het voedt
Categorie:A. in vrije vorm
04-05-2011
Verdwenen passagiers
In Nederland vindt elk jaar op vier mei de nationale dodenherdenking plaats. Mijn dichtvriend Daan de Ligt schreef naar aanleiding hiervan het mooie gedicht "Verdwenen passagiers", dat ik van een melodie voorzag.
Van moeder mocht ik hem weleens gaan wekken. Dan sloop ik stil, zijn deur stond op een kier, de kamer in... en sprong, ik was toen vier, op bed om mij fluks naast hem uit te strekken.
Toen wachtte ik tot hij me toe zou dekken en op de deur zou kloppen (voor de sier). "Dag Sinterklaas! Ons meiske? Is niet hier." Al goed dat Sint het dek niet weg wou trekken!
Pépé liet steeds weer nieuwe mensen komen: ook Zwarte Piet en Mie Katoen of Knudde en allen werden door hem beetgenomen.
Zo klein ik was, ik weet nog hoe het ging, hoe hard mijn buikje van het lachen schudde. Ik heb aan hem slechts één herinnering.
Mijn peter, de vader van mijn moeder, stierf toen ik nog geen vijf jaar oud was.
Categorie:B. sonnetten
17-04-2011
Ooit
Ik bedacht een melodie voor mijn favoriet gedicht van Jean Pierre Rawie: Ooit.
Winnaar autobiografische sonnettenwedstrijd Het Vrije Vers
Het Vrije Vers, dé site voor "licht verteerbare (vormvaste) gedichten", organiseerde onlangs een autobiografische sonnettenwedstrijd, n.a.v. het verschijnen van "De ziel is een pannenkoek" van Patty Scholten (een autobiografie in sonnetten). Het door mij geschreven "Plezant" werd op 3 april door Patty Scholten als winnend sonnet aangeduid. Quirien van Haelen werd tweede met "Twee linkerhanden" en Rob Feenstra derde met "Zalm".
Met dit sonnet behaalde ik de zesde prijs in de Willem Wilminkdichtwedstrijd 2011 (NL). De door Gerard Haverkort opgelegde dichtregel die er onveranderd moest in voorkomen was: "in ieder einde schuilt een nieuw begin".
Het gras aan de Overkant
In ieder einde schuilt een nieuw begin,
dat willen veel religies doen geloven.
Dus na het ondermaanse volgt Hierboven
de zoete troost, Gods roze suikerspin.
Zo'n stelling geeft het leven toch meer zin?
Want ben je rijk of valt er niets te roven
en ben je clean of kierewiet gesnoven,
de hemeltram heeft plaats zat achterin.
Tenzij je het een tikje anders ziet,
dat al wie niet meer is, niet meer dan wás,
wie met of zonder zin het leven liet,
terugkeert als een bloem of geurig gras.
En dan gegeten wordt door geit of koe?
Ik ben dat nieuw begin op voorhand moe.
Een verslag van de prijsuitreiking, de namen van de winnaars en de gedichten van de eerste drie vindt u hier:
Ik ben geboren in 1964 en studeerde af als licentiate Romaanse Filologie aan de Universiteit Gent. Mijn hobby's zijn vooral lezen, wandelen en het schrijven van gedichten. Omdat ik zelf liefst toegankelijke gedichten lees waarin ik de gedachten of gevoelens kan herkennen, probeer ik ook in die trant te schrijven. Soms schrijf ik in vaste vorm (vooral sonnetten), soms in vrije vorm. Liefst van al laat een gedicht mij achter in de overtuiging dat het op geen enkele andere manier kon geschreven worden.
