Een 19 tal km voor de boeg, maar voor vertrek proberen we nog wat reservaties te doen voor de komende overnachtingen en het transport, het is niet altijd eenvoudig, we boren alle kanalen aan, soms zijn er meerdere pogingen nodig, dit alleen al is een stukje avontuur.

De route verloopt heel de tijd over de asfaltweg, we naderen Gaspé, het verkeer wordt drukker en drukker, gezellig is iets anders.

Te voet reizen, “slow – travel” geeft je een mooiere en grotere inkijk in alles, we nemen de tijd. Ook hier werd er tijdens de 2e wereldoorlog strijd gevoerd, we passeren het “fort penisule”, van hieruit verhinderen ze dat de Duitse troepen Gaspé konden binnenvallen en beschermend ze de Saint Laurence rivier. De 2 kanonnen kijken vandaag uit over een mooi landschap, nog niet zo lang geleden was het bittere ernst.

Een herdenking voor de vele gesneuvelden is hier op zijn plaats.

De weg loopt vandaag niet dicht tegen het water, enkel sporadisch zien we de rivier.

Na een 10tal km zien we het “klooster” opdoemen, onze verblijfplaats voor deze nacht.

We moeten nog een kleine omweg maken naar de supermarkt om wat eten voor deze avond. Een kerkhof versierd met engelen beelden kijkt uit over de rivier.

Via een brug steken we de rivier over, landinwaarts zijn er moerassen.

7

Rond 15 u komen we aan bij het bedevaartsoord.

De dame die in de “winkel” werkt zal onze slaapplaats tonen. We kijken raar op als ze zegt zet jullie rugzakken in de auto ik breng jullie er naartoe. Het blijkt een 800 m verder op de heuvel in het bos te zijn. Onderweg zien we bordjes richting “hermitage” (betekent kluizenaarshut), oei welke verrassing staatcons te wachten. We dachten in een klooster bij de zusters te overnachten, blijkt dat ze een 3-tal “hutten in het bos” hebben voor gasten. Heel basic maar wat een rust. We krijgen elk een blokhut toegewezen, er is ook nog een blokhut die dienst doet als sanitaire ruimte en eentje als keuken. Dit hadden we niet verwacht, een heel speciale overnachtingsplek, wat een rust. Het is nodig om de hut wat te vegen, ook mijn bed maak ik wat proper, in het bos zit het vol van de insecten dus in de hut ook. We hebben beiden al veel gereisd en in basic plaatsen overnacht, deze valt al bij al nog mee, als je geen smetvrees hebt en niet bang bent om alleen in een hutje in het bos te slapen of van spinnen en ongedierte. We vinden het een super leuke verrassing qua overnachting, heerlijk midden in het bos in alle rust vertoeven. Nog een korte verkenningstocht in het bos, wat relaxen, “eten maken” vergt veel werk, en het is nochtans simpel, omdat we wisten dat er weinig mogelijk zou zijn, eten we tomaat wat mais, opgewarmde rookworst en wat brood. En toch water halen (dat is er niet in de hut enkel in het sanitair), op een mini vuurtje opwarmen, iets vinden om een blik te openen…. Het is kamperen in het bos, en daar horen de muggen bij, ze bijten door de sokken en t-shirt heen. Dus vroeg elk in onze hut. Hopelijk niet te veel “sanitaire stops” deze avond of nacht, 50 m door het bos stappen zal ik niet doen, het wordt het vertrouwde “bush-toilet” dat is veel dichterbij, ik ben niet alleen met dit idee.

Een speciale dag, met een bijzondere overnachtingsplaats, morgen gaan we het echte bedevaartsoord bezoeken voor we naar Gaspé gaan.