Vandaag volgen we niet de route volgens de gids, maar hebben onze eigen route uitgestippeld daar we logeren in een dorpje op 6km van de route. 

'S morgens is er een lekker ontbijt voorzien, alles staat klaar of zit in de frigo.

We verlaten het dorpje Trois Pistoles met zijn kerk met 5 klokkentorens.

Vanwaar de naam Trois Pistoles, een zeeman zou een zilveren beker in de rivier laten vallen hebben, die de waarde had van 3 pistolen.

We stappen terug het binnenland in dat licht heuvelachtig is, mooie landschappen en vergezichten, rustige onverharde wegen.

De voorbije dagen hebben we al veel geluk gehad, ook met het weer, dus moeten we een keer betalen, na een uur begint het te regenen. Hoes over de rugzak, regenjas aan en verder stappen.

Na anderhalf uur is het over met regenen, ook tijd om een pauze te nemen maar in het bos is er geen droge plaats of een zitbank.

Wat verder komen we bij de “lac saint Mathieu”, ook daar geen zitplaatsen aan het water, jawel veel maar allemaal privé.

Uiteindelijk zien we een man bij zijn vakantiehuisje en we vragen of er ergens een pick-nick plaats is, het is ondertussen al middag. Neen dat is er niet, alles is privé, maar als je niets achterlaat mag je wel onze aanlegsteiger gebruiken.

De perfecte plek om wat uit te rusten en onze pick-nick te verorberen, brood – kaas en komkommer.

Er rest ons nog 6km te stappen, ietsje verder zien we terug de donkere regenwolken verschijnen, en ja de laatste kilometers mogen we nog eens in de regen stappen.

We logeren vandaag bij Lise en Denez, 2 mensen die we van haar noch pluimen kennen. Eergisteren werden we onderweg aangesproken door een man, en via hen kregen we dit adresje. Het zijn super vriendelijke, schatten van mensen. We worden hartelijk onthaald, mogen ’s avonds samen met hen en hun 2 kleindochters die op vakantie zijn mee-eten, wij zorgen voor de wijn. Ze ontvangen zomaar 2 wildvreemden in hun huis, dit is de camino, heerlijk.

Na het eten en de gezellige babbel, gaan we (neen rijden we) naar saint simon voor een magnifieke zonsondergang.

Ze tonen ons ook nog het meer en de skipistes. Om 22 uur ben ik al doodmoe, buiten leven en stappen zorgt voor een goede nachtrust, dus zoals op de camino vroeg naar bed.