Nog een laatste “rustige” dag voor we vertrekken op onze wandeltocht.

‘s Ochtends bij een kopje koffie ben ik ertoe gekomen om mijn Blog te schrijven van de voorbije 2 dagen, er kruipt wat werk in om dit te doen, misschien zal ik nu en dat wat te lui (of te moe) zijn en zal het er niet van komen, jullie merken het wel.

In Québec spreekt men Frans, wie mij goed kent weet dat talen, en zeker het frans, niet mijn sterkste kant is. In school was het iets wat ik absoluut niet leuk vond en ook niet zo goed kon. Het was zelfs zo slecht, dat ik de laatste 3 jaren van het middelbaar nooit geslaagd was voor mijn examen frans, met vakantietaken en herexamens heb ik toch wel mijn diploma gekregen. Bovendien deed het ook geen goed dat de leraar frans die ik de laatste 2 jaren had, me niet zo tof vond…. Hoe komt dat, met dank aan de reputatie van mijn zus, tijdens de eerste les diende iedereen zich voor te stellen nadat ik mijn naam zegde kreeg ik de vraag, zus van sabina, dan weet ik genoeg ga maar terug zitten, hij dacht waarschijnlijk nog een nagel aan mijn doodskist, ik heb dan maar onze reputatie hoog gehouden en het ook plezant gemaakt.

Maar nu heb ik geen andere keuze en wordt ik verplicht om frans te praten, correct is het alles behalve, het is zoals we zeggen frans met haar op, is de vervoeging van het werkwoord juist, is het nu le of la soleil,…. Maar wat het zeker is dat er nu en dan grappige zaken uitkomen.

Ik zal nog veel kunnen oefenen, mijn volgende project is in Benin dus wordt het nog 3 maand frans spreken.

Omgekeerd is het blijkbaar ook wel grappig als de Franssprekende mijn blog lezen via “Google translate”, er komen bizarre zaken uit. Maar zo zijn uiteindelijk ook wel een paar typefouten uit mijn blog tevoorschijn gekomen.

Vandaag zijn we naar Wendake geweest, een indianen dorp nabij Québec.

Er is een site die wat over hun manier van leven verteld, in de koude winters is een tipi niet aangewezen, dus bouwde mij en hier huizen.

De straten hebben namen die naar de indianen verwijzen

In en rond Québec is er deze zomer een mobiel opera festival, op een vrachtwagen worden op verschillende plaatsen korte voorstellingen gegeven, de moeite om te zien.

De rest van de dag houden we het rustig, een lekkere lunch. Wel bizar, in canada eet ik een typisch gerecht van Nice, bloemen van de courgette gebakken in een beignet deeg, was wel heel lekker.

De stap rugzakken worden gepakt, klaar om morgen op pad te gaan, het lukt om die onder de 10 kg te houden, met drinken en wat eten wordt het al snel nig 2kg erbij.

Morgen wordt de eerste stapdag.