 |
|
|
| 03-08-2012 |
 foto's museum Charleston |
|
|
|
|
|
|
| Rippling Waters Church of God Campground |
Gisteren was het een reisdag. De rit was op zich niet heel erg lang, maar we moesten boodschappen doen en tanken met de motorhome en de banden van de motorhome moesten wat lucht erbij hebben. Daarvoor moeten we naar een truckcentrum, want bij een benzinepompstation lukt het niet. Dick had van tevoren al op internet opgezocht waar we dat konden doen en er lag een truckcentrum op de route. Het is dus allemaal weer gelukt, maar het kost altijd veel tijd. We kwamen een uur of 4 op de camping aan. We staan op een heel rustige camping van de Babtisten kerk. Een van de bewoners hier zei gisteren dat we de mooiste plek van de camping hebben en dat is volgens ons ook zo. We kijken uit over een meer met 3 fonteinen.......in Nederland zouden we zeggen een vijver........en aan de overkant van het meer staat een heel leuk klein kerkje. Er zwemmen eenden in de vijver en 2 zwanen. Al met al een prima plek.
Vanmiddag hebben we het State Capitol van Charleston (de hoofdstad van West Virginia) en het West Virginia State Museum bezocht. Het State Capitol is een van de grotere State Capitals van de Verenigde Staten. Het is een prachtig gebouw helemaal opgebouwd van marmer. Op het moment dat wij er waren, was er geen gids aanwezig. We hebben dus een brochure gepakt en een self guided tour gelopen. Het is een hele rare ervaring om door zo'n gebouw te lopen, mensen zijn daar gewoon aan het werk. Je voelt je een beetje een indringer, maar iedereen om je heen vindt het normaal dat je daar loopt en soms vragen mensen of ze je kunnen helpen. We zijn in de ruimten van het "Lower House "en "Upper House" geweest en in de "Reception Room of the Governor". De kroonluchters zijn allemaal van kristal en er hingen er nogal wat.
Na de bezichtiging van het State Capitol zijn we naar het museum gegaan. In het museum kun je een indruk krijgen van de geschiedenis van Amerika. Je loopt door allemaal kamers met ieder hun eigen thema. De Amerikanen hebben niet zo'n lange geschiedenis als in Nederland, maar alles wat gevonden en van belang is, wordt in dit museum zorgvuldig bewaard. We vonden het een interessante en leerzame dag.
Morgen gaan we verhuizen naar een gebied waar we waarschijnlijk geen internet hebben, we kunnen wel mailtjes ontvangen en versturen (zonder foto's), maar geen blog maken en zeker niet met foto's. Daarom staat er dit keer een extra lang verhaal op en veel foto's. We zijn ook niet telefonisch bereikbaar. We denken er een week over te doen om het gebied te bekijken. De natuur schijnt daar ontzettend mooi te zijn, we zijn benieuwd.
|
|
|
|
|
| 04-08-2012 |
| Canaan Valley Campground |
|
We zijn op onze volgende bestemming aangekomen "Canaan Valley Resort" en we hebben wel internet, het is niet snel maar we kunnen mails ontvangen en versturen. Het was een lange dag we hebben 290 km gereden over een tweebaans kronkelige weg en het was prachtig. Dick had geen zin om de Interstate te rijden, hij vindt dit veel leuker. Dus gingen we de hele dag berg op berg af, bijna geen auto te zien en soms waren we echt alleen op de wereld. Het gebied waar de campground toe behoort is heel erg uitgebreid, het is een wintersportgebied. De camping is niet zo groot er zijn 34 plaatsen met water, electriciteit en vuil water afvoer. Verder is er een golfbaan, een heel groot zwembad, een conferentiecentrum, een motel en een gebied waar lodges staan. We hebben voor 5 dagen geboekt om de omgeving te bekijken en we denken dat we ons hier prima zullen vermaken.
|
|
|
|
|
| 05-08-2012 |
| Black Waterfall |
Soms is iets niet zoals je verwacht dat het zal zijn. Wij verwachten dat dit forrest een donker en onbegaanbaar gebied zou zijn met heel hoge bomen. Hier dus niet.......het forrest wordt hier wildernis genoemd. De beplanting is heel erg dicht maar laag, je vindt hier maar heel weinig plekken met hoge bomen. We hebben de "Black Waterfall" bezocht en het was één van de mooiste watervallen die we ooit hebben gezien. De waterval is niet echt zwart, maar heeft de kleur van thee die een dag heeft gestaan. De "Black river" is wel een heel erg donkere rivier, soms donker bruin...soms zwart. De waterval en de rivier krijgen de donkere kleur omdat de naalden van een bepaalde naaldboom in het water vallen en deze naalden geven tanine af.We hebben een dirt road gereden die langs de rivier loopt en je komt dan plekken tegen waar mensen hun tent vlakbij de rivier hebben opgezet en dan nogal ver van de bewoonde wereld in de wildernis bivakkeren, op een gegeven moment zijn we gekeerd omdat we nog een ander gebied wilden bezoeken.
De volgende bestemming "Dolly Sods Wilderness". We moesten toch wel een behoorlijk stukje rijden voor we de weg vonden die naar de "Dolly Sods"leidde. Het begin van de tocht ging over een éénbaans- heel smalle- dirt road, door een bos zoals wij hadden bedacht dat het forrest er uit zou zien, heel hoge bomen en aan één kant van de weg een diep ravijn. We klommen alleen maar. We kwamen ook nog wat tegenliggers tegen en dan is het echt passen en meten om elkaar te passeren. Gelukkig was deze weg verboden voor vrachtwagens en we moesten er ook niet aan denken om per ongeluk op deze weg terecht te komen met de motorhome. Op een gegeven moment werd de begroeiing weer lager, maar het bleef echt forrest. Ik had ooit een foto op internet gezien van een plek in de "Dolly Sods Wilderness" waarvan ik dacht.... daar wil ik naar toe. Laten we de plek nou nog vinden ook, het is een opeenstapelling van heel grote rotsblokken aan de rand van een afgrond en ik wilde zo graag op de laatste rots staan. Op de bewuste plek aangekomen ben ik nog wel een heel stuk over de rotsen gaan klimmen, maar op een gegeven moment durfde ik niet meer verder..........ik ben natuurlijk ook de jongste niet meer. Er liep een gezin rond met 3 kinderen en pa en de kinderen sprongen van rotsblok naar rotsblok.
Het vervelende van rondrijden in deze gebieden is dat je nergens een gedetailleerde wegenkaart kan krijgen. Je rijdt op een weg en weet niet waar de weg toe leidt, maar vervelender is dat je ook niet weet hoeveel mijl je nog moet rijden om in de bewoonde wereld te komen. Op een gegeven moment zijn we ook maar gekeerd en terug gereden. Op dit moment is Dick op Google aan het kijken naar de kaart van dit gebied en daar staan zowaar wel alle weggetjes op, dit kunnen we uitprinten en dan gaan we van de week in de herkansing. Het was een heerlijke dag met veel natuurschoon.
|
|
|
|
|
|
| Hieperdepiep Hoera |
Moana is vandaag 19 jaar geworden. Van harte gefeliciteerd en dikke kussenoma en opa
|
|
|
|
|
| 06-08-2012 |
| regen |
|
We hebben gisteravond om 12.00 uur toch Moana nog kunnen feliciteren door de telefoon. De verbinding was heel erg slecht, dus het gesprek was zo afgelopen.
Voor vandaag waren de weersverwachtingen niet al te best, regen, onweer en veel wind. Het werd een klussendag, eigenlijk viel het weer best nog wel mee. Na het eten wilden we een stuk gaan lopen, maar er hingen heel donkere wolken om ons heen. Na 10 minuten zijn we rechtsomkeert gegaan, we waren net binnen toen de bui losbarstte. Hopelijk is het morgen beter weer want er is nog genoeg te zien hier.
|
|
|
|
|
| 07-08-2012 |
| Onze 1ste beer |
We hebben onze 1ste beer gezien!!!!!! We reden over een bergweg en ineens liep er iets op de weg. Ik dacht in eerste instantie....wat een grote hond,...nee het lijkt wel een mountainlion. Toen zei Dick .....nee het is een beer. Op dat moment kreeg de beer de auto in de gaten en liep richting het struikgewas. Voor ik een foto kon nemen was hij verdwenen. Dick reed heel langzaam verder en zag hem tussen de bomen, hij stond te kijken wat wij gingen doen. De foto's zijn niet heel erg duidelijk, maar wie goed kijkt ziet een beer in het struikgewas.
We hadden besloten dat we vanmiddag naar een stuk wetland zouden gaan. Je kunt daar over een boardwalk lopen, je loopt dan een stukje boven het moeras. Dit wetland is ontstaan omdat er continue water uit bronnen komt. Je ziet het water ook in de plassen opborrelen, alleen op de foto is dit slecht te zien. De boardwalk wordt voornamelijk onderhouden door vrijwilligers. Het was heel bijzonder om daar rond te lopen, alleen hebben we nog nooit zoveel vliegen bij elkaar gezien. De wandeling was maar kort en het wetland is om de hoek bij de camping, het was nog vroeg en Dick had nog een plan. Hij wilde naar de plaats Hendricks en dan niet over de snelweg maar over land - en bergweggetjes. Het was prachtig door kleine dorpjes, langs boerderijen en grasland....bijna geen auto te zien. Op een zeker moment kwamen we bij een smalle grindweg en die moesten we op, het ging nogal steil omhoog en omlaag met de nodige haarspeldbochten. Het was prachtig, we reden echt door een woud zoals een woud hoort te zijn, met naast de grindweg een steile afgrond. Toen we beneden in de canyon kwamen stonden we ineens voor een brug (brug kun je het niet eens noemen) over een rivier. We schatten in dat de brug de Jeep wel zou houden en dat ging ook goed. Wij weer enthousiast verder. De Garmin wilde ons over de hoofdweg sturen dus we hebben de Garmin uitgezet. We kwamen bij een heel smal gravel weggetje en ons gevoel zei dat dat de juiste richting was. Dick riep gelijk.....oh wat leuk. Na een eind rijden werd ons duidelijk dat we waren verdwaald. Dit was een echte dirt road zoals wij nog niet hadden gereden. Vol goede moed reden we verder op de gravel weg. Het ging weer heel stijl berg op berg af, we hoopten maar dat we geen tegenligger tegen zouden komen. Na een eindje rijden hebben we de 4wheel drive ingeschakeld, want we slipten toch wel vaak. Dick zei nog kwasi verbaasd "Hoe is het toch mogelijk dat wij altijd op dit soort weggetjes terechtkomen?" De berg af moest Dick de versnelling in 1 zetten. Na 20 minuten slippend de berg af stonden we ineens voor een vrij brede rivier en Dick zegt dood leuk "hier moeten we de rivier over" van schrik heb ik er geen foto van gemaakt, maar riep alleen" nee, we maken rechtsomkeer". We zijn dus die hele weg weer teruggereden en een uur later reden we aan de overkant van het punt waar we niet meer verder konden. Dick heeft de route ingelezen in Google en dan kan je precies zien waar we gereden hebben en het punt waar we voor de rivier stonden. Op Google kun je zien dat de weg gewoon door de rivier loopt!!!!!
We hadden weer een geweldige dag.
|
|
|
|
|
| 09-08-2012 |
| The New River Gorge Bridge |
Gisteren hebben we een korte trail gelopen rond de camping en verder zijn we een groot deel van de dag bezig geweest met een camping zoeken in de buurt van Fayetteville West Virginia. Dat ik daar naar toe wilde heeft de volgende reden. Door de canyon bij Fayetteville stroomt de "New River Gorge National River". De rivier heeft de canyon heel diep uitgesleten en het is de derde oudste rivier van de wereld. Het is een heel groot gebied met bergen en schitterend natuurschoon. Er wordt hier veel aan berg beklimmen, mountainbiken en raften gedaan. De grote trekpleister is "The New River Gorge Bridge". Op televisie heb ik weleens gezien dat mensen aan het bungee-jumpen waren vanaf deze brug en ik heb me altijd afgevraagd waar deze brug nu eigenlijk was......hier dus. Toen de brug in 1977 klaar was, was het de hoogste en breedste stalen boogbrug van het westelijk halfrond, waar verkeer over rijdt. De brug is 924 meter lang en de boog is 518 meter lang. In 2004 werd het Milau viaduct in Frankrijk geopend en dat is hoger en langer. In 2009 werd een boogbrug in China geopend die nog hoger en langer is. "The New River Gorge Bridge"staat nu op de derde plaats van langste boogbruggen.
12 oktober 2012 is het jaarlijkse "Bridge Day Festival" op deze brug. De brug wordt dan voor één dag gesloten voor alle verkeer en iedereen die dat wil is welkom om over de brug te fietsen en te lopen. Er zullen honderden base-jumpers en bungee-jumpers zijn en je kunt van de brug abseilen. Het feest duurt van 9.00 uur in de ochtend tot 3.00 uur in de middag.
Het was vannacht heel erg koud (we stonden op een plateau in een wintersportgebied), maar ik had er al een beetje op gerekend, joggingbroek, sokken en T-shirt aan en ik heb heerlijk geslapen. Vanmorgen toen ik om 9.00 uur buiten kwam was het maar 12 graden, dus frisjes. We vertrokken om half tien met heel helder weer en op een gegeven moment waren we net zo hoog in de bergen als de bewolking. Dick had weer gekozen voor binnenwegen en de rit was prachtig, berg op berg af en door prachtige valleien (we schrikken niet eens meer van afdalingen van 9%). Mensen die daar wonen kijken hun ogen uit als we langskomen, want er rijdt daar nooit een motorhome. Toen we op de camping kwamen was het weer 30 graden. We staan op een camping waar maar 6 plaatsen zijn voor motorhomes, wel met water en electriciteit. Verder zijn er cabins en luxe cabins op deze camping en heel veel tenten. Het is echt een camping voor mensen die willen raften.
Vanmiddag om 5 uur zijn we nog even naar het visitor centre gegaan om wat informatie te halen. Het visitor centre was helaas al gesloten, maar bij het visitor centre was een heel lange trap en deze trap kon je aflopen naar een uitkijkpost waar je de brug kon zien, de brug is heel erg indrukwekkend.
|
|
|
|
|
| 10-08-2012 |
| scenic route |
We zijn vanmorgen eerst naar het visitor centre gereden om de nodige informatie over de omgeving te krijgen. We kregen een kaart van een scenic route naar de bodem van de canyon, over de oude brug en aan de overkant weer naar boven. We hebben geinformeerd naar een wandeling van 2 uur over "The New River Gorge Bridge". Je loopt dan onder het wegdek over een ijzeren pad van 60 cm. breed, tot de andere kant. Je krijgt een harnas aan en wordt gezekerd. Het blijft natuurlijk wel heel erg eng. We wilden de wandeling om 3.00 uur doen. We moesten eerst nog even voor informatie over het raften naar een ander adres. We hebben afgesproken voor morgenochtend om 8.30 uur, om een halve dag te raften. Dit gaat er iets ruwer aan toe dan 2 jaar geleden over de Colorado River. Daarna zijn we weer naar het kantoor van de wandeling gegaan om de wandeling van 3.00 uur te bevestigen en te betalen. Toen we daar aankwamen hoorden we dat de wandeling niet door ging omdat er onderhoud werd gedaan aan de kabels (wisten ze dat s'morgens niet?). Morgen kunnen we wel over de brug wandelen, maar we weten niet of we daar zin in hebben na het raften. In plaats van de wandeling hebben we de scenic route gereden. De rit is "self guided", je krijgt een CD mee die kan je onderweg beluisteren en bij ieder punt waar wat te zien is krijg je dan uitleg. Het was een prachtige rit, vanuit de canyon is de nieuwe brug wel erg indrukwekkend.
Dit is een prachtig gebied en er is veel te zien. We willen nog wel wat langer blijven, maar in de hele omgeving is geen plaats meer te vinden voor de motorhome. Alle campings zijn het hele weekend vol. We vertrekken hier zaterdagmorgen en gaan dan weer richting het westen.
|
|
|
|
|
| 11-08-2012 |
| Raften |
|
De wekker ging wat vroeg vanmorgen, om 7.00 uur. We moesten om 8.30 uur bij het bedrijf zijn dat het raften regelt. Dit is trouwens niet het enige bedrijf, ik geloof dat er wel 4 of 5 in de buurt zijn. Wij hebben voor dit bedrijf gekozen, omdat het een wat kleiner familiebedrijf is. Daar hebben we goed aan gedaan, want we werden met nog een stel ingepland en de gids dus met ons vijfen in de boot. Wij waren niet de enige, er waren nog veel meer mensen die allemaal een hele dag het water opgingen. Wij hadden gekozen voor een halve dag. Bij de hele dag leg je dezelfde lengte af over de rivier, er wordt alleen meer tijd genomen om te zwemmen en van rotsen af te springen. De lunch is dan ook inbegrepen. Eerst krijg je wat uitleg en dan worden de zwemvesten, helmen en peddels uitgedeeld. We pasten met ons allen in één bus en op naar de plek van de afvaarten, dat was nog 20 minuten rijden over een heel smalle weg. Op dezelfde weg rijden ook bussen van andere organisaties. Op de plaats van vertrek aangekomen was het al heel erg druk, veel bussen, veel boten en veel mensen. Onze gids had haast, later bleek dat hij als eerste op de rivier wilde zijn zodat we geen last hadden van andere boten. Je draagt met zijn vijven de boot naar het water en toen kon het feest beginnen en een feest was het.....één GROOT FEEST zelfs. Wanneer je op de rivier bent krijg je eerst te horen welke commando's je kunt verwachten en welke handelingen er dan moeten worden verricht en hoe te handelen als je overboord slaat. Ik dacht .....blijf rustig en laat het over je heen komen. We waren nog geen 10 minuten op de rivier en bij de eerste stroomversnelling was ik al nat van mijn kruin tot mijn tenen. De versnellingen zijn ingedeeld in 6 gradaties en dit was een 2 dus dat beloofde wat. We hebben alle stroomversnellingen gehad van 2 tot en met 5 en 5 was heel heftig. Plensen water over je heen. Je moet heel hard peddelen om door zo'n stroomversnelling te komen. Dick en het andere echtpaar zijn op een gegeven moment het water ingegaan, ik hou daar niet zo van. De gids heeft nog wel geprobeerd de boot zo te bewegen dat ik er in zou vallen, maar dat lukte niet. We kwamen bij een stroomversnelling met 2 grote rotsen in het water en de bedoeling was dat de zwemmers tussen die 2 rotsen zouden drijven. Dat gaat behoorlijk hard omdat de stroom daar heel heftig is. Alleen Dick heeft het gered, het andere echtpaar kon niet op tijd tussen de rotsen doorkomen. Later vertelde Dick dat het heel spannend was.
Dit raften is niet te vergelijken met wat we ooit op de Colorado River hebben gedaan. Dit was meer spektakel en je moest zelf heel hard werken. Ik denk dat ik vannacht nog droom over alle stroomversnellingen en al het water dat we over ons heen kregen. Weer bij het kantoor gekomen konden we daar een douche nemen. Ik had voor ieder van ons een tas met droge kleding meegenomen.
We hebben helaas geen foto's van het avontuur, omdat je geen waardevolle spullen of camera's mee kon nemen.
We hebben een fantastische dag gehad, dit was echt raften. Wanneer er zich ooit nog eens een gelegenheid voordoet gaan we weer, we willen dan wel weer spektakel.
|
|
|
|
|
| 13-08-2012 |
| Big Stone Cap |
|
Gisteren was een reisdag, we verwachten de hele dag te rijden over de Interstate maar dat was niet het geval. We reden voor een groot aantal miles over binnenwegen en dat is altijd vreselijk leuk. Gisteren kwamen we tot de ontdekking dat de magnetron/oven wel heel erg ver uit balans was, hij hing helemaal naar voren. Toen we hier aankwamen wilde Dick toch even kijken wat er aan de hand was. Eigenlijk durfde hij er niet meer verder mee te rijden. Om er achter te komen hoe zoiets is opgehangen moet je het hele manuel doornemen. Op een gegeven moment hebben we de magnetron van zijn plaats gehaald, toen bleek dat hij nog maar een klein stukje van het schroefdraad gebruikte om op zijn plaats te blijven. De plaat rond de schroeven was helemaal ontwricht. Samen hebben we de plaat weer in verband getikt en toen naar Lowe's om een paar ringen te kopen, die moeten voorkomen dat de boel weer ontwricht raakt. Het lukte allemaal, na verloop van tijd hing de magnetron weer zoals het bedoeld was. Toen moesten we het volgende probleem oplossen, de koelkast en vriezer deden het niet meer. We hebben behoorlijk scheef gestaan op de camping bij de rafters en ik roep altijd dat het mij niet zoveel uitmaakt of ik scheef sta, maar op een gegeven moment stoppen de koelkast en vriezer ermee, wij wisten niet dat dat kon gebeuren en dat was nu het geval. Ik kwam er achter omdat er heel veel dooiwater in de koelkast lag en we roken een rare geur ( we hadden te maken met ontdooide vis en garnalen). We hebben alles uit de vriezer en koelkast weg kunnen gooien, de hele boel schoongemaakt met Ajax en weer aangezet. We roken nog steeds een nare lucht. Vandaag heb ik de vriezer en koelkast weer ontdooid, schoongemaakt en halve citroenen er ingelegd en alles ruikt weer heerlijk fris, maar daar ben je dan wel een halve dag mee bezig.
We staan op een campground die half leeg is, alles wat hier staat, staat hier permanent. Het is hier lekker rustig en we willen een paar klussen doen en wat lezen. Vandaag hebben we wat boodschappen gedaan bij "Food City" deze keten kennen we helemaal niet. We hebben een "value" kaart aangevraagd en kregen op het aankoopbedrag gelijk 10 dollar korting. Mooi meegenomen en de winkel zag er erg schoon en verzorgd uit. Wij hoeven dus voorlopig niet naar de Walmart.
|
|
|
|
|
| 14-08-2012 |
| Jessica Lea RV Park |
Wanneer je een week ergens op een camping gaat staan om even alles te doen waar je anders niet aan toekomt, heb je natuurlijk ook niet veel te vertellen. Er gebeurt niets wat het vermelden waard is. We staan hier tot zaterdagochtend op Jessica Lea RV Park in het stadje "Big Stone Cap". We zijn hier de enige reizende mensen, verder staat iedereen hier het hele seizoen. We hebben hier nog maar weinig mensen gezien en al helemaal niet gesproken. De camping is nog lang niet vol, maar wij vermaken ons hier prima. Morgen wordt er regen verwacht, dus dat wordt lekker lezen en woensdag gaan we een scenic route rijden.
Big Stone Cap is een oud kolenmijn stadje en er staat een grote gevangenis, verder valt hier niet zoveel te beleven. Wij vinden dat niet zo erg omdat we even een week niets willen doen. We kunnen dan de tijd nemen om het vervolg van de reis te plannen, dat kost altijd veel tijd. Andere jaren heb ik de voorbereiding in de winter gedaan, maar omdat we deze keer alle plannen moesten veranderen, moet het tussendoor en dat kost toch meer tijd dan we altijd denken.
|
|
|
|
|
| 15-08-2012 |
| Natural Bridge State Park |
De weersverwachtingen voorspelden niet veel goeds voor vandaag. We besloten ons te oriënteren op het vervolg van de reis. We zijn daar eigenlijk de hele ochtend mee bezig geweest en zijn een stukje tot in Arkansas gekomen. Ik wilde heel graag naar Memphis om de leefomgeving van Elvis te bekijken, tot ik las wat dat allemaal inhield en via de webcam een kijkje kon nemen in Graceland. Wat een vreselijk toeristen circus en als je dan al iets wilt zien, moet je daar ook nogal wat geld voor op tafel leggen, dus......laat maar.
Om een uur of 2 zag het er toch naar uit dat de regen uit zou blijven dus zijn we nog maar even weggegaan. Dick had op internet gelezen over een klein State Park in de buurt, waar een natuurlijke brug zou zijn waar de trein onder door rijdt. We hebben het State Park inderdaad gevonden en je kon met een stoeltjeslift de canyon in. Ik vind dat altijd erg aantrekkelijk om met een stoeltjeslift te gaan om mijn hoogtevrees te overwinnen. Wij zijn dus in de stoeltjeslift naar beneden gegaan, er liep nog een ander stel rond. Het was prachtig maar heel kleinschalig dus we waren snel uitgekeken, toen we weer bij de stoeltjeslift aankwamen zei de jongeman die daar dienst had; "Zo vaak spreek ik geen Nederlanders en nu kwam er nog een stel uit Nederland nadat jullie naar de canyon waren gegaan". Deze mensen zijn we inderdaad tegengekomen, hebben ze gegroet maar we hadden niet door dat het landgenoten waren. Op de parkeerplaats zagen we ze weer en Dick heeft gevraagd of ze uit Nederland kwamen, dat kwamen ze en ze hadden al van de jongeman bij de lift gehoord dar er net Nederlanders de Canyon in waren gegaan....wij dus. Ze hebben ons wel gegroet maar verder niets gezegd, wat zitten Nederlanders toch raar in elkaar. We hebben even met elkaar staan praten. Ze waren hier met vakantie en moesten in 14 dagen tijd naar Denver, dat is aardig aan poten, vandaar vlogen ze weer naar huis.
|
|
|
|
|
| 16-08-2012 |
| mijnen en mijnwerkers |
We verblijven hier in een gebied met kolenmijnen en mijnwerkers. Nadat het de hele morgen had geplensd van de regen , zijn we vanmiddag naar het mijn- of mijnwerkersmuseum gegaan. Een heel enthousiaste gids kwam ons al tegemoet om ons welkom te heten en dat kan 2 dingen betekenen.....of hij is echt heel erg enthousiast of hij krijgt geen klanten en verveelt zich. Deze man was erg enthousiast, zijn vader was mijnwerker geweest en hij had zelf ook in de mijnen gewerkt. Eerst gaf hij heel erg veel informatie over de mijnen, daar ging een hoop verloren door het accent dat hij had. We konden er ongeveer de helft van verstaan, maar door de context van het verhaal begrijp je dan wel een heleboel. Er waren nog heel veel oude foto's bewaard gebleven, waar deze man ook nog opstond. Hij vertelde hoe hij iedere dag met zijn lunchblik de mijnen in ging. Mensen die in de mijnen werkten hadden toen een heel hard bestaan. De mijn is nog steeds open en dagelijks rijden er nog 10 keer treinen gevuld met kolen over het traject. We kregen van hem een aantal stukjes kool, uit de mijnen van Virginia, om mee naar Nederland te nemen.
In het mijnwerkerscentrum stond ook een oude Singer naaimachine zoals mijn moeder vroeger had.
|
|
|
|
|
| 17-08-2012 |
| Onze 2e beer |
Toen we nog in West Virginia waren had Dick de campground waar we nu zijn al op het oog. Niet alleen voor het doen van wat klussen en om even rustig aan te doen, maar ook omdat hij ontdekt had dat je hier de "Little Shepherd Trail" kon rijden. Deze trail bevindt zich niet dicht bij de camping. De trail is voor het grootste deel een "dirt road" en gaat voornamelijk over de kam van een berg. Je moet dus nog een eindje rijden voor je er bent. Dick had een rondje gevonden over scenic routes, waar "The Sheperd Trail" deel van uitmaakt . "The Shepherd Trail" is 38 mijl lang en de route die we gingen rijden om er te komen was in totaal incl. "Shepherd Trail" 130 mijl over voornamelijk smalle bergwegen. Aan het begin van de route reden we door valleien met kleine dorpjes, het is dan leuk om te zien hoe veel Amerikanen wonen. De bergen in was het een fantastische route met veel prachtige vergezichten. Heel erg smal, we hoopten maar steeds dat we geen tegenliggers tegen zouden komen. We hebben bijna geen auto gezien. Op een gegeven moment reden we op de dirt road over de kam van de berg. Op zich is dat heel erg bijzonder en ook wel een beetje eng, als je aan weerskanten van het smalle weggetje diepe afgronden ziet. Helaas is dat niet op foto vast te leggen, dus jullie moeten ons maar geloven. Ik moest verschillende keren de auto uit om Dick door de stenen en gaten in de weg te loodsen. Soms moest ik boompjes verwijderen of takken omhoog houden. We kwamen ook nog een paar modderpoelen tegen waar we door moesten. We hebben de 4wheel drive moeten gebruiken, met een auto zonder 4wheel drive kun je hier niet rijden. Op een gegeven moment zagen we een grote schotelantenne staan, (je ziet ze weleens boven op een berg staan) wij dachten dat je bij zo'n schotelantenne wel leuke foto's kon maken. Dat viel tegen, overal staat begroeiing in de weg. Toen we daar wat rondliepen, hoorden we motoren van vrachtwagens en even later kwamen er 2 vrachtwagens langs..... geladen met stenen. Als we die tegen waren gekomen op de dirt road hadden we geen kant meer op kunnen gaan. Hoe is het mogelijk dat op het moment dat wij ruimte hebben gevonden om te stoppen er 2 vrachtwagens langs komen. Ze passen nauwelijks op de weg.
Vandaag hebben we onze 2e beer gezien. We reden op een smalle weg en ineens rende er 20 meter voor ons een grote zwarte beer over de weg, voor ik mijn fototoestel kon pakken was hij verdwenen in het struikgewas.
Net toen ik dit verhaal had geschreven, hoorden we een grote klap. Dick was buiten en riep er is een aanrijding gebeurd. We staan op deze camping heel dicht bij de uitgang en bij de doorgaande weg, dus nieuwsgierig als we zijn, stonden we er gelijk bij. Drie auto's waren beschadigd waarvan 2 behoorlijk en de dader was doorgereden, er werd gelijk al gezegd die komt niet ver. De auto's stonden geparkeerd voor een huis dus er waren geen mensen gewond geraakt. We hebben even gekeken hoe het verkeer door iemand werd geregeld tot de politie erbij was, toen zijn we weer naar binnengegaan. Na een half uur zag ik nog steeds zwaailichten van de politieauto en ben weer even gaan kijken. Er stond nu een 2e politie auto bij en ernaast stond iemand met handboeien om. De hanboeien werden afgedaan en hij moest een paar testen doen waaruit bleek of hij alcohol had gedronken. Voetje voor voetje had hij veel moeite mee. Het leek net of ik naar een Amerikaanse tv-serie stond te kijken. De handboeien werden weer omgedaan en mijnheer kon weer in de politieauto plaats nemen. De bergauto kwam aanrijden met zijn auto erop en deze auto zat aan de voorkant behoorlijk in elkaar. Het was ook niet zo moeilijk om hem aan te houden, hij had ook nooit ver kunnen komen want zijn radiator lekte.
|
|
|
|
|
| 19-08-2012 |
| Lillydale Campground Tennessee |
We hopen dat iedereen in Nederland de warmte een beetje kan verdragen.
Dick heeft gisteren de auto en de motorhome van buiten grondig gewassen, want het zag er allemaal niet meer uit. Verder hebben we nog de boel binnen opgeruimd, zodat we de volgende dag op tijd weg konden gaan. Het werd vanmorgen dan toch nog 9.15 uur toen we wegreden. We hadden een rit van 204 mijl voor de boeg, dat is ongeveer 326 km. Voor het eerst dit jaar heb ik ook weer een heel eind gereden (100 km.). De rit ging weer over allemaal binnenwegen en was schitterend. We hadden een camping van de Engineers uitgekozen aan een meer. We hadden niet gereserveerd en dat vind ik toch altijd weer spannend. De camping ligt in "the middle of nowhere" en om naar de supermarkt te gaan moet je 20 mijl rijden. Toen we bij de camping aankwamen, vroeg ik of er nog een plekje voor ons was. We konden uitzoeken, dat hebben we ook gedaan. We staan op een prachtige plek aan het meer. Nadat we de motorhome op de plek hadden gezet, ben ik terug gereden naar het kantoortje om ons in te schrijven. Met mijn seniorpas kregen we weer 50% korting, we staan hier dus voor 12 dollar per nacht inclusief water en electriciteit. Ik raakte met de campinghost aan de praat en hij vertelde dat er niet veel te doen was in de omgeving. Je kunt wel een stuk rond het meer wandelen en er is ergens nog een trail van 7 mijl. Ook vertelde hij dat je heel dichtbij uit eten kon gaan of eten kon afhalen. Het was niet echt een luxe restaurant, maar het eten was prima. Dick vond het wel wat om uit eten te gaan na zo'n dag rijden. Om 6 uur zijn we naar het restaurant gegaan, toen we ervoor stonden dachten we al "Wat is dit"? We zijn toch naar binnen gegaan, eenmaal binnen moesten we erg oppassen om niet vreselijk in lachen uit te barsten. Binnen stonden 3 picknicktafels met plastic kerstkleden er overheen. In de hoek van de ruimte stond nog een kunstkerstboom zonder versiering, er was geen klant te bekennen. Toen kwam de uitbaatster vragen of we wilden blijven eten of eten mee wilden nemen. De dame was ontzettend gezet, met een kort sportbroekje aan en een heel bloot hemdje. Ze liep helemaal te waggelen, maar was vreselijk vriendelijk. Ze had net onze bestelling opgenomen (we zijn voor de zelf gerookte ribjes met frites gegaan en we moeten zeggen het eten was heerlijk), toen er een dorpsgenote binnenkwam en de dames op opgewonden toon een gesprek hadden. We konden het niet helemaal volgen, maar hoorden wel dat ze het hadden over schieten en een man op een paard en de dader nog niet gevonden en de politie is al aanwezig. Toen de dorpsgenote weg ging, riep ze bij de deur nog: "Doe vannacht wel alle deuren op slot". De uitbaatster moest toch even haar verhaal aan ons kwijt en vertelde ons dat er aan de andere kant van de heuvel iemand was neer geschoten en de dader was gevlucht. De politie wist ook nog niet wie het slachtoffer was, wel is er een gewond paard gevonden. Zulke dingen komen in deze omgeving nooit voor, ze was er nogal van onderste boven. Niemand sluit ooit zijn huis af en de sleutels blijven altijd in de auto. De telefoon ging ook constant en dat waren dan dorpsgenoten die elkaar op de hoogte hielden. Op een gegeven moment kwam er een telefoontje van de sherrif die 15 broodjes bestelde voor de agenten die met het onderzoek bezig waren, want die kregen honger. De echtgenoot van de uitbaatster ging gelijk aan het werk. Ze vertelde later dat de politiehelicopter ook al in de lucht was. We werden dus tijdens de maaltijd goed op de hoogte gehouden. Toen we weg gingen, zei ze nog dat we goed op moesten passen. We zullen waarschijnlijk nooit weten wat er is gebeurd.
|
|
|
|
|
| 21-08-2012 |
| prachtig weer |
Ik wil nu eindelijk mijn kleed eens laten zien. Er is eigenlijk niets bijzonders aan. maar ik wilde steeds een kleed omdat ik dat zo gezellig vind staan. Tafel en stoelen erop, ligstoelen erop, zonnescherm naar beneden en ik voel mij helemaal thuis.
Vanmorgen vroeg kwam er een heel leger mensen om het gras te maaien de camping op, met de nodige apparatuur en ze zijn de hele dag bezig geweest met het nodige lawaai. De camping is nogal uitgebreid over een groot gebied, er zijn 116 plaatsen voor tenten en voor campers. Vanavond zijn we even gaan wandelen en we telden 4 (met ons mee) bezette plekken. Wij begrijpen er niets van, hier moet dik geld bij. Volgens de camphost komt dit omdat de kinderen in Amerika weer naar school zijn. We blijven hier nog 2 dagen, donderdag gaan we weg. Het is hier heerlijk ....... het water van het meer is glashelder, het is ongeveer 27 graden, lekker windje erbij, prachtig uitzicht. Dit is een prima plek.
Voor iedereen die rondreist in Amerika en op campings verblijft het volgende........Het eerste weekend van september is het Laborday weekend en bijna alle campgrounds zitten al vol. Wij hebben nog een plek kunnen vinden in Mississippi en gelijk gereserveerd.
|
|
|
|
|
| 23-08-2012 |
| dagje klussen |
We worden hier erg lui, er is hier in de omgeving niets maar dan ook niets te doen. Ik heb hier wel 2 boeken gelezen. Gisteren hadden we een paar boodschappen nodig en er was ons verteld dat hier vlakbij een kleine winkel is voor de noodzakelijke boodschappen. We hebben de winkel gevonden en er waren inderdaad maar enkele noodzakelijke boodschappen. Als je van vissen houdt, kon je voor van alles en nog wat hier terecht. We hadden in ieder geval weer drinkwater en wat broodjes. De koelkast, vriezer en kasten raken erg leeg. We moeten dus morgen voor we op onze nieuwe bestemming aan komen langs de Walmart.
Dick had graag voor vandaag een boot gehuurd, een klein bootje heeft geen zin want je zit dan open en bloot een paar uur in de zon te verbranden. Hij wilde een ponton huren, dat zijn drie drijvers met een soort van boot erop gebouwd plus een grote buitenboordmotor. Het voordeel van zo'n boot is dat er voor een deel een kanvas dak op zit. Je kunt dus in de schaduw zitten. Zo'n boot huur je voor een halve of hele dag en kost dan best wel wat geld plus de brandstof. Ik vond het wat duur. Het is heel leuk als je van vissen of van zwemmen houdt en wij houden van geen van beide, dus toen ik vroeg wat we dan de hele dag op het water gingen doen, zei Dick : "We nemen gezellig broodjes en drinken mee en kunnen gaan lezen". De broodjes en drinken moet je koud houden en hoe doen we dat. Er is geen winkel in de buurt om even een grote zak ijs te kopen en een koelbox en lezen kunnen we ook in onze ligstoel. We hebben er maar vanaf gezien en ik voelde me de spelbreker. Dick ging in plaats van met een boot spelevaren ons toilet nakijken, want het spoelwater had steeds zo'n rare kleur. Hij begon met de hele boel schoon te maken en kwam op een gegeven moment naar buiten en zei: "Ik heb een heel groot probleem".....Oh, jee. Wat was er aan de hand......hij had het toilet schoongemaakt met doekjes met lysol uit een bus en de doekjes heeft hij in het toilet gegooid en doorgetrokken........dat had hij dus niet moeten doen. De doekjes zijn van katoen en dat kan zo'n toilet niet verwerken, de boel zat goed verstopt. Nu moest het hele toilet uit elkaar en dat is een grote klus. Tot grote overmaat van ramp zei hij ook nog; "Als we nou waren gaan varen, was dit nooit gebeurd". Ik heb niets gezegd en dat vond ik erg knap. Hij is de hele middag bezig geweest en heeft het voor elkaar gekregen. Het toilet pompt beter dan het ooit heeft gedaan. Het was dus allemaal begonnen omdat het spoelwater soms een rare kleur heeft en wij zijn erachter gekomen dat het water van de camping waarschijnlijk door leidingen wordt aangevoerd waar wat roest in zit. Wij hebben een paar kranen geprobeerd en daar kwam ook geen helder water uit. Terwijl het water van het meer glashelder is. Het positieve is......als hij zo doorgaat met alles uit elkaar halen en weer in elkaar zetten, hebben we nooit meer een monteur nodig.
|
|
|
|
|
| 24-08-2012 |
| outlet |
|
Vandaag was weer een reisdag. We hebben afscheid genomen van het prachtige meer aan Lillydale campground en staan nu op een camping in een bos bij Lebanon, Tennessee, 30 mijl ten oosten van Nashville. We blijven hier 3 dagen. Toen we door Lebanon reden zag ik uit m'n ooghoek een bord dat aangaf dat er een outlet is in Lebanon. Nadat we gesettled waren vroeg Dick of ik zin had om even bij de outlet te kijken. Dat leek me een goed plan. Laat daar nu ook een winkel van Tommy Hilfiger zijn. We zijn binnen gaan kijken, maar eigenlijk zag ik niet iets van mijn gading. Tot Dick met een 7/8 spijkerbroek aankwam en vroeg of ik deze broek niet leuk vond. Ik hou niet zo van 7/8 broeken. Ik heb de broek toch gepast en inmiddels had Dick meer kleding voor mij gevonden die ik nodig even moest passen. De 7/8 broeken stonden toch wel erg leuk. Eind van het bezoek aan Tommy was dat ik met 3 broeken, een overhemd en een vest het pand verliet. Dick heeft nog 2 truien gekocht. Het aardige van de cassiere is dat ze je bij het afrekenen gaat vertellen hoeveel geld je hebt bespaard met je aankopen. We hadden aardig wat bespaard, want van een aantal zaken ging 70% af.
|
|
|
|
|
| 25-08-2012 |
| Cedars of Lebanon State Park |
We hebben hier een prima plek met veel schaduw en heel veel privacy. De schaduw is heerlijk want het was vandaag 35 graden. Op deze plek krijgen we er een poesje bij kado. Het beest zat hier al toen we aankwamen en niemand weet van wie de poes is. De poes is broodmager dus we zijn vandaag naar de supermarkt gegaan en hebben een paar blikjes kattenvoer gekocht en water in een bakje gedaan. We komen nu natuurlijk niet meer van de poes af en we kunnen haar niet meenemen, want ik wil geen huisdier meer....sorry Julie.
We hebben vandaag alle moed bijeen geschraapt (ik althans) en zijn maar weer eens naar de kapper gegaan. Dick heeft eerst op internet de recensies van de kapsalon bij de Walmart bekeken en die waren vreselijk. We hebben voor een kapsalon van een bepaalde keten gekozen, nog goedkoper dan bij de Walmart, en de kapster heeft erg haar best gedaan. Dick ziet er weer redelijk uit en mijn haar is geloof ik nog nooit zo kort geweest. Voorlopig staan er dus geen foto's van mij op het blog. Ik heb gelijk vanmiddag mijn haar hoogblond geverfd dan lijkt het nog iets. Tegen de tijd dat we weer in Nederland zijn, is het wel weer aangegroeid. Morgen gaan we naar de vlooienmarkt in Nashville.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
