4 mei 2012 Ik kies voor de kleine verbindingswegen tussen de dorpen, vooral omdat er dan vrijwel geen auto's zijn. Veel geurige koolzaadvelden, ajuin, maïs, diverse graansoorten, zonnebloemen...het is een landbouwgebied met af en toe een grote graan silo middenin. Toch overal nog verspreide groepen bomen of een groot bos, opvallend zijn de massieve houtstapels bij de dorpen, men stookt hier met hout. Onderweg een bezoekje aan een archeologische opgraving van een gallische nederzetting, een tijd later met zicht op Laon, een heerlijke picknick, romige Chaourcekaas met pain artisanale en water(!) zo kan het zijn in de uitgestorven dorpen. Natuurlijk blijft ook vandaag de regen niet uit en bij het bereiken van Reims veranderen de dreigende wolken in een echte plensbui. Bij de de bakker en beenhouwer in de buurt van het Centre Internationale de Séjours, mijn logeeradres, uitstekende verse producten gekocht.
Vandaag 3 mei na een zware rit van 85 km door de regen aangekomen in Crécy-sur-Serre. Vanaf het vertrek uit de B&B na weliswaar een heerlijk ontbijt door de regen geploeterd, helling op en helling af. Het was wel kilometers ver door een bos, langs de route forestière. De boshyacynten staan blauw te bloeien onder het bladerdek, geen mens gezien onderweg. De hele omgeving van Maroilles is de moeite, alle percelen omringd door hagen van beuk of meidoorn, een heuvelend landschap, oude huizen en boerderijen in dezelfde rode baksteen met rondom de ramen of in de muren grijze natuursteen boorden. In Le Nouvion-en-Thièrache wordt het slechte weer teveel en ik duik een café binnen. En dan is er een opkikker, een SMSje met steun van Carine, bedankt, 't was op een goei moment. Een entrecôte met saus op basis van Maroilleskaas(met huisbereide frites en sla) en een koffie later kan ik er weer tegen. De heuvels worden hoger, de klimmen inspannender en het afdalen is super. De laatste 14 km zijn lastig en in Crécy is er ineens een doorbraak van de zon. Het hotel is dicht maar verschillende mensen komen mij verzekeren dat het straks zeker opengaat. Ik ben hier een beetje een bezienswaardigheid. Het hotel is oud, zeer stemmig, mooi bed- en badlinnen met washandje, de eigenaars erg vriendelijk en ik zal hier goed slapen.
Zondag 1 mei 2012 105 km Na een mooie rit langs verkeersluwe wegen en met tegenwind Doornik badend in de zon binnengereden. Snel kreeg ik het gezelschap van een alleenreizende fietster op weg naar Compostela. Na de koffie en het opfrissen zijn we later samen gaan eten op een van de terrassen van de markt met zicht op de gerestaureerde gebouwen. Een rondrit doorheen de stad loonde de moeite, veel authentieke monumenten, stadsmuren en de gerestaureerde scheldekaai Na een dag fietsen ben ik erg verbrand in mijn gezicht(neus en voorhoofd).
2 mei, 97 km naar Jolimetz. Een rit langs de vroegere jaagpaden van de Schelde en een van de kanalen, grotendeels zonder verkeer, met intrigerende industriële archeologie, kalkovens? Langs een voormalige spoorwegbedding naar Condé-sur-l'Escaut, de meeste stadjes onderweg hebben nog oude versterkingsmuren en vele monumentale gebouwen. Ik passeer watermolens, een kerk uit de 12de eeuw en indrukwekkende boerderijen, ommuurd en met een toren. Het mooiste is Le Quesnoy waar ik langs de oude poorten over de dubbele versterkingen binnen en buitenfiets. In de regen verder door een heuvelachtig gebied naar Jolimetz.
Deze namiddag met Edwin geoefend om de pedalen af te halen en het stuur los te maken, dit met het oog op de terugkeer per vliegtuig. Daarvoor moet het pakket wat compacter gemaakt worden. Nu staat de fiets klaar, alle bagage erop gemonteerd. Een geruststellende proefrit en het geheel, fiets+bagage, gewogen, een 35 kg op de balans. Een vriend komt ons verrassen met verse aardbeien. Afscheid van de kinderen en kleinkind, nog een knuffel....
Een zoektocht naar het openen van een blogspot.... daar kan ik mij amper mee bezighouden. De bagageperikelen zijn belangrijker. Wat kan ik nog vergeten zijn? Hoe kan ik het gewicht van de fietsbepakking tot een minimum herleiden?
