De begroeting van de nieuwe paus, Franciscus I, was voor me een van de meest ontwapenende zinnen van het voorbije jaar. “Buena sera” (goede avond), zei hij voor de tienduizenden gelovigen voor de Sint-Pietersbasiliek en voor miljoenen tv-kijkers.

Buena sera en hij ging door op deze ontmoetende toon. Toen vroeg hij: “Bid voor mij”. Hoe nederig kan een van de invloedrijkste personen van deze planeet zijn? Hij besefte dat hij voor een aartsmoeilijke opdracht stond. De Katholieke Kerk davert op haar grondvesten, sommige herders hebben zich verknocht aan aanzien en rijkdom, het aantal, dat naar de kerk gaat, is, zeker in onze contreien, in vrije val. We leven meer in een geseculariseerde maatschappij.

Is een geseculariseerde wereld aan te bevelen? Ja, maar op twee voorwaarden. Ten eerste heeft deze maatschappij een meerwaarde als de geloofsovertuiging van elkeen gerespecteerd wordt en deze ook in volle vrijheid kan beleefd worden. Ten tweede en eigenlijk is dit aan het eerste gekoppeld, moet deze maatschappij gevestigd zijn op levensvatbare en universele waarden. Het kan nooit de bedoeling zijn dat de menswaardigheid en dito lijden aan inflatie onderhevig is.

Buena sera, nederig en ontmoetend, zoals vrienden, koppels en kennissen dit tegen elkaar zeggen. Ik neem de uitdaging aan om buena sera tegen je te zeggen: hier sta ik voor je met mijn talenten, maar ook met mijn gebreken.

Ik wens je een ontmoetend Nieuwjaar.